«Ξεχασμένες Ζωές» (2013) : ένα κινηματογραφικό δραματικό κομψοτέχνημα , που αξίζει να δείτε

 

Ξεχασμένες Ζωές

Mια ανάλαφρου ύφους, αργών ρυθμών και ήπιων τόνων δραματική διαδρομή προς ένα εντελώς αναπάντεχο φινάλε.

Έγραψε ο  ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΗΤΣΗΣ (athinorama.gr)  στις 25 Ιουνίου  2015

Ο μοναχικός και σχολαστικός Τζον Μέι είναι ένας υπάλληλος που ασχολείται προσωπικά με όλους όσοι πεθαίνουν μόνοι, οργανώνοντας την κηδεία τους και αναζητώντας τους πλησιέστερους συγγενείς τους. Η περίπτωση ενός γείτονά του, όμως, θα αποδειχθεί διαφορετική από τις προηγούμενες, σε μια ανάλαφρου ύφους, αργών ρυθμών και ήπιων τόνων δραματική διαδρομή προς ένα εντελώς αναπάντεχο φινάλε.

Ανιψιός του Λουκίνο Βισκόντι, ο υποψήφιος για Όσκαρ («Άντρες με τα Όλα τους») Ιταλοβρετανός παραγωγός Ουμπέρτο Παζολίνι κάθεται για δεύτερη φορά στη σκηνοθετική­ καρέκλα μετά την αθλητική κωμωδία «Machan» του 2008, επικεντρώνοντας την κινηματογραφική προσοχή του στην αθέατη καθημερινότητα του Τζον Μέι. Ενός μοναχικού και σχολαστικού υπαλλήλου ο οποίος ασχολείται προσωπικά με όλους όσοι πεθαίνουν μόνοι οργανώνοντας την κηδεία τους και αναζητώντας τους πλησιέστερους συγγε­νείς τους.

Η περίπτωση ενός γείτονά του όμως θα αποδειχτεί δια­φορετική από τις προηγούμενες, δίνοντάς του την ανέλπιστη ευκαιρία να κοινωνικοποιηθεί και να αποκτήσει προσωπική ζωή, σε μια ανάλαφρου ύφους, αργών ρυθμών και ήπιων τόνων δραματική διαδρομή προς ένα εντελώς αναπάντεχο φινάλε. Μέχρις εκεί όπου το φιλμ συνοψίζει άμεσα και λιγάκι μελοδραματικά τα μηνύματά του, ο Παζολίνι χειρίζεται επιδέξια τις έννοιες της αστικής μοναξιάς, της έλλειψης ανθρώπινης επικοινωνίας και του θανάτου ως τελικού κριτή τής (ηθικής, κοινωνικής, υπαρξιακής) αξίας του βίου, χαρίζοντας στον μινιμαλιστικά σοφό Έντι Μάρσαν («Sherlock Holmes», «Τυχερή και Ευτυχισμένη») το ρόλο της καριέρας του.

Μ. Βρετανία, Ιταλία. 2013. Διάρκεια: 92