Δέκα μέρες μετά την εκλογή του Σωκράτη Φάμελλου στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ – και ενώ ήδη έχουν εμφανιστεί η πρώτες δημοσκοπήσεις – η κατάσταση στον πολιτικό χώρο που κάλυπτε ο ενιαίος ΣΥΡΙΖΑ, διαμορφώνεται περίπου ως εξής:

Ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να παραμένει το μεγαλύτερο κόμμα με ποσοστά πάνω από 6%, ενώ γύρω του κινούνται ως δορυφόροι το ΜέΡΑ25 με ποσοστό λίγο πιο κάτω από το 3%, η Νέα Αριστερά με ποσοστό 2-3% και το Κίνημα Δημοκρατίας του Στέφανου Κασσελάκη με ποσοστό γύρω στο 4%.

Αυτό που συνεχίζεται είναι η σταθερή αδυναμία του ΜέΡΑ25 και της Νέας Αριστεράς να εκμεταλλευτούν την παρατεταμένη κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ και να αυξήσουν τα ποσοστά τους. Ειδικά η Νέα Αριστερά που πολιτεύεται με αρκετή σοβαρότητα και έχει αξιόλογα στελέχη, είναι περίπου ανεξήγητο – που προφανώς δεν είναι, κάποιος λόγος θα υπάρχει  – που δεν μπορεί να ξεκολλήσει από τα χαμηλά ποσοστά που δεν εγγυώνται την πολιτική της επιβίωση.

Επίσης αυτό που αρχίζει και φαίνεται, είναι ότι το Κίνημα Δημοκρατίας, το κόμμα του Στέφανου Κασσελάκη δεν φαίνεται να έχει ιδιαίτερη δυναμική για να αναδιατάξει το πολιτικό σκηνικό στον χώρο γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν δείχνει ικανό να ξεπεράσει δημοσκοπικά τον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ.

Όσο η κατάσταση για το Κίνημα Δημοκρατίας παραμένει μετρίως μέτρια, τόσο θα το σκέπτονται δίπλα και τρίδιπλα κάποιοι βουλευτές να προσχωρήσουν στο νέο κόμμα και κάποιος κόσμος να το ψηφίσει. Χαρακτηριστική περίπτωση ο βουλευτής Πέτρος Παππάς, από τους φανατικότερους υποστηρικτές του Στέφανου Κασσελάκη, που έχει αρχίσει να μασάει τα λόγια του, να τα γυρνάει, περιμένει λέει πρώτα να δει και μετά θα αποφασίσει τι ακριβώς θα κάνει. Ενώ δεν αποκλείει καθόλου την επιλογή να στραφεί προς το ΠΑΣΟΚ.

Και μέσα σε αυτό το ευμετάβλητο κλίμα ο Ευάγγελος Αποστολάκης, κράτησε την έδρα του βουλευτή επικρατείας, έδρα που του χάρισε ο ΣΥΡΙΖΑ, πριν καν εμφανιστεί στο προσκήνιο ο Στέφανος Κασσελάκης. Για να αποδειχτεί για μια ακόμη φορά στην πράξη, ότι τα μεγάλα λόγια, ότι ο βουλευτής που αποχωρεί από ένα κόμμα παραιτείται και παραδίδει την έδρα του πίσω στο κόμμα, ισχύουν για τους άλλους κι όχι για εμάς. Το απέδειξε με την στάση του ο Ευάγγελος Αποστολάκης.

Είναι και η βουλευτής ς του ΣΥΡΙΖΑ η κυρία Ράνια Θρασκιά που δηλώνει ότι μετά την τελευταία επίσκεψη της στην εκλογική της περιφέρεια στη Θεσσαλονίκη, η στάση της είναι υπό διαμόρφωση. Δηλαδή έχει το δίλλημα αν πρέπει να φύγει ή να παραμείνει στον ΣΥΡΙΖΑ και θα το σκεφτεί. Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. Η παραμονή σε ένα κόμμα δεν είναι το μάδημα της μαργαρίτας. Μένω, φεύγω. Φεύγω, μένω. Είναι πολιτική στάση που ήδη θα έπρεπε να την έχει ξεκαθαρίσει μέσα της η κυρία Θρασκιά εδώ και καιρό.

Είναι δεδομένο ότι αυτή η νοσηρή κατάσταση που δημιουργήθηκε εδώ και δεκαέξι μήνες στον ΣΥΡΙΖΑ, τον έβλαψε και το μέγεθος της βλάβης μένει να εκτιμηθεί. Ένα κόμμα που σταθερά κινούνταν τον τελευταίο καιρό στο 13-14%, ξαφνικά προσγειώνεται σε πολύ χαμηλότερα ποσοστά. Οποιαδήποτε αναφορά σήμερα στον κυβερνητικό ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορεί να ακουστεί ούτε καν ως ανέκδοτο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ  στις τελευταίες πολιτικές του διεργασίες είχε να διαλέξει μεταξύ δύο κακών. Από τη μια μεταξύ ενός ασφυκτικά ελεγχόμενου «Σταλινικού» τύπου συνέδριο  που θα επικύρωνε τις διαδικασίες για την αποπομπή Κασσελάκη και από την άλλη αν θα αποδεχόταν ένα εκφυλισμένο κόμμα χωρίς αρχή τέλος, δομή και λειτουργία. Ένα εξαερωμένο κόμμα στα όρια του γελοίου, στα χέρια ενός ανθρώπου που ποτέ δεν κατανόησε τι εστί ΣΥΡΙΖΑ και τι ακριβώς αντιπροσωπεύει.

Στην πολιτική τίποτα δεν είναι μόνιμο και τίποτα δεν είναι δεδομένο. Αυτό που ισχύει σήμερα δεν είναι σίγουρο ότι θα ισχύει αύριο. Το κόμμα απαξιώθηκε ηθικά και πολιτικά, έχασε μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων του που «αηδιασμένοι» σήμερα, δεν θέλουν ούτε τη λέξη ΣΥΡΙΖΑ να ακούν. Όπως η κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένας γόρδιος δεσμός που όσο δεν λυνόταν τόσο μπλέκονταν χειρότερα. Επελέγη η λύση του λυσίματος του Γορδίου δεσμού με το ξίφος. Το αποτέλεσμα θα φανεί προσεχώς.

Το σίγουρα είναι ότι πολλοί που επικρίνουν και καταριούνται σήμερα τον ΣΥΡΙΖΑ για αυτή του την επιλογή, δεν είχαν κανέναν σκοπό να τον ψηφίσουν, ό,τι επιλογή και να έκανε. Ίσα ίσα η γελοιοποίηση και η εξαέρωση του ΣΥΡΙΖΑ τους ήταν πολύ ευχάριστη και διασκεδαστική διαδικασία.

Ο Σωκράτης Φάμελλος ανέλαβε πρόεδρος στον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι λογικό ότι θα κάνει τα αυτονόητα ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να αποκτήσει αναπνοή. Μερικές φορές ένας απλώς λογικός άνθρωπος είναι αυτό που χρειάζεται. Κι ο ΣΥΡΙΖΑ χρειαζόταν έναν λογικό άνθρωπο να προσπαθήσει να βάλει τέλος στο πολιτικό ξεκατίνιασμα και στον ευτελισμό του. Ήδη σε δημοσκόπηση ο Σωκράτης Φάμελλος βγήκε ο δημοφιλέστερος πολιτικός αρχηγός. Αυτό μπορεί κάτι να σημαίνει μπορεί και τίποτα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ στη τελική ευθεία της επιβίωσης του είχε να διαλέξει μεταξύ δύο κακών σεναρίων. Του αντιδημοκρατικού τρόπου οργάνωσης του συνεδρίου του και ενός συνεδρίου εξαέρωσης. Διάλεξε το πρώτο. Δεν έπρεπε ποτέ να έχει φτάσει σε αυτό το θανάσιμο δίλλημα. Όμως έφτασε.

Η πορεία του προφανώς συνεχίζεται. Τα αποτελέσματα και η κλινική του κατάσταση θα φανούν προσεχώς…