Πέμπτη, Ιουνίου 30, 2011

Σεμινάρια - ΧΟΡΤΟ 2011

Σεμινάρια - ΧΟΡΤΟ 2011









Για να συμμετάσχετε παρακαλούμε συμπληρώστε τις αντίστοιχες αιτήσεις
 (επιλέγοντας το σεμινάριο που σας ενδιαφέρει):




Πληροφορίες:

Το σεμινάριο της κας.Τσιρακίδου, με θέμα την όπερα, απευθύνεται σε σπουδαστές και τελειόφοιτους τραγουδιστές.
Το σεμινάριο του κ.Χατζηνίκου "Έννοια και Καταβολές της Μουσικής Ερμηνείας" απευθύνεται σε οποιοδήποτε σόλο όργανο, φωνή, σύνολο μουσικής δωματίου αλλά και στον φιλόμουσο ακροατή.
Τα δύο αυτά σεμινάρια θα πραγματοποιηθούν παράλληλα από 17 έως 23 Αυγούστου. Η συμμετοχή είναι 150€ και περιλαμβάνει την παρακολούθηση και των δύο, για όσους το επιθυμούν. Το σεμινάριο του κ.Χατζηνίκου θα πραγματοποιείται κατά τις πρωινές ώρες και της κας.Τσιρακίδου κατά τις απογευματινές.

Το διεθνές σεμινάριο βιολιού και μουσικής δωματίου του κ.Κανέττη θα πραγματοποιηθεί από 25 Αυγούστου έως 3 Σεπτεμβρίου.

Συνοδεία πιάνου: κα.Αna Dimova
Αριθμός συμμετεχόντων: 8 - 12

Ενεργός συμμετέχων: 300€ / Ακροατής: 100€

Προθεσμία υποβολής αιτήσεων: 30 Ιουλίου 2011

Γλώσσες σεμιναρίου: Ελληνικά – Αγγλικά – Γερμανικά

Συναυλία λήξης σεμιναρίου: Πέμπτη, 1 Σεπτεμβρίου, 21:00 στο Χόρτο Πηλίου

Πρόγραμμα: ένα καπρίτσιο των Rode, Kreutzer, Wieniawski op.10 & op.18, δύο μέρη από ένα κλασικό ή ρομαντικό κοντσέρτο για βιολί, ένα μέρος ενός έργου μουσικής δωματίου του Schubert, ένα κομμάτι επιλογής των συμμετεχόντων.

Η είσοδος στις εκδηλώσεις κατα τη διάρκεια των σεμιναρίων είναι ελεύθερη για όλους τους συμμετέχοντες.


Για περισσότερες πληροφορίες παρακαλούμε να απευθυνθείτε ηλεκτρονικά στη διεύθυνση info@horto.net και στα τηλέφωνα211-1111654 και 6936864831

ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ

ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΑΝ ΤΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ,
ΑΠΟΔΕΙΧΤΗΚΑΝ ΟΜΩΣ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΜΙΜΟΦΡΟΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ.

*ΑΝΤΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΑΜΠΑΡΙΖΑ
ΤΑ ΜΑΥΡΟΚΟΥΚΟΥΛΑ ΑΝΘΡΩΠΟΕΙΔΗ
ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΜΠΑΓΛΑΡΩΣΟΥΝ,

*ΑΝΤΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΟΥΝ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ (ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ, ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΤΑ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ, ΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ , ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ Κ.Α.) ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΑΡΠΑΓΕΣ, 
ΑΥΤΟΙ
ΕΚΑΝΑΝ ΤΑ ΑΔΥΝΑΤΑ ΔΥΝΑΤΑ
ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΜΙΣΗΕΙ ΟΛΟΣ
Ο ΚΟΣΜΟΣ: ΑΝΟΙΞΑΝ ΚΕΦΑΛΙΑ,
ΤΣΑΚΙΣΑΝ ΠΛΕΥΡΑ, ΕΣΤΕΙΛΑΝ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΜΕ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΕΠΙΤΕΘΗΚΑΝ ΑΠΡΟΚΛΗΤΑ 
ΣΕ ΑΘΩΟΥΣ Ή ΑΣΧΕΤΟΥΣ  ΠΟΛΙΤΕΣ, 
ΕΔΕΙΞΑΝ ΤΕΛΙΚΑ
ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΝΑΞΙΟΙ
ΓΙΑ ΤΗ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ  ΑΠΟΣΤΟΛΗ 
ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΕΜΠΙΣΤΕΥΘΕΙ
Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ.
ΚΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΑΠΟΡΡΕΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΙΚΑΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥΣ
 *
ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ, ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ, ΟΡΓΙΖΟΜΑΙ ΚΑΙ ΑΠΕΛΠΙΖΟΜΑΙ
ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ
ΤΗΣ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ
ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, ΠΟΥ ΠΑΝΤΟΤΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΜΕ ΦΟΒΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ
ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΝΑ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙ  ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ 
ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ
ΚΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ 
ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΗΣ.

ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΖΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ
ΟΙ ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΣΜΕΝΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ...

ΕΝ ΑΡΧΗ Η ΕΝΔΟΜΥΧΟΣ ΠΡΟΘΕΣΗ

Εν αρχή η ενδόμυχος Πρόθεση
ήτανε να ΄μαι μονάχος.
Του εαυτού μου περίβλεπτο ομοίωμα,
Αλλά η απ΄αρχής προϋπάρχουσα
μυστική των εγκάτων Φωνή
στην πολλαπλή της αντήχηση
την αφανή μου υπαινίχθηκε
παρουσία των Άλλων.

Γιώργος Βαφόπουλος "Προσφορά", 1948.

ΠΩΣ ΕΦΤΑΣΕ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΝ "ΓΚΡΕΜΟ"

Πώς έφτασε η Ελλάδα στον «γκρεμό»...

Μελέτη - καταπέλτης του Harvard 
για την ανικανότητα όλων των κυβερνήσεων
της μεταπολίτευσης στην οικονομική πολιτική

Του Λεωνίδα Στεργίου


Οι κρατικοποιήσεις εν μια νυκτί και η αύξηση των αμυντικών δαπανών του Κωνσταντίνου Καραμανλή ακύρωσαν τα πλεονεκτήματα της αναπτυξιακής ώθησης και της ευρωπαϊκής προοπτικής που πέτυχε τότε η Ελλάδα. Ο λαϊκισμός του Ανδρέα Παπανδρέου κατέστρεψε τα οφέλη από την αναδιανομή του εισοδήματος και τη βελτίωση του βιoτικού επιπέδου, βάζοντας τα θεμέλια στον δημοσιονομικό εκτροχιασμό. Οι επόμενες κυβερνήσεις (Οικουμενική, Κ. Μητσοτάκη) προσπάθησαν να διαχειριστούν την κρίση, χωρίς επιτυχία. Εξαίρεση αποτέλεσαν οι κυβερνήσεις του Κ. Σημίτη, οι οποίες πέτυχαν νοικοκύρεμα των δημοσιονομικών, αλλά μπροστά στη βιασύνη για την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ, δεν έγιναν εκείνες οι δομικές μεταρρυθμίσεις που ήταν απαραίτητες. Η «Επανίδρυση του Κράτους» από τον Κώστα Καραμανλή περιορίστηκε στην «απογραφή». Η σημερινή κυβέρνηση θεώρησε σκόπιμο να ενημερώσει τις αγορές για τις ανεπάρκειες της Ελλάδας σε όλους τους τομείς και για τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό, όμως, η ειλικρίνεια λειτούργησε ανάποδα και οι αγορές έβαλαν την Ελλάδα στη «μαύρη λίστα», εκτινάσσοντας τα spreads και τα CDS των ομολόγων.

Αυτή θα μπορούσε να ήταν η σύνοψη της 36σέλιδης μελέτης του Harvard με τίτλο «Ελληνική Κρίση: Τραγωδία ή Ευκαιρία;». Οι συγγραφείς, ο καθηγητής Dante Roscini και οι οικονομολόγοι JonathaSchlefer και Κωνσταντίνος Δημητρίου, προσπαθούν να απαντήσουν στο ερώτημα αυτό, αφού μελέτησαν την ιστορική διαδρομή της Ελλάδας από το... 324 μ.Χ. Εν προκειμένω, ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να γίνει στη μεταπολεμική περίοδο, η οποία αναφέρεται ως οικονομικό θαύμα. Σύμφωνα με τη μελέτη, ο Χίτλερ «στέγνωσε» τη χώρα και μόνο από την πείνα προκλήθηκαν 250.000 θάνατοι. Ομως, η Ελλάδα, προσφέροντας ξεχωριστή φυσική ομορφιά και κουλτούρα, έγινε ένας σημαντικός τουριστικός προορισμός, ενώ ταυτόχρονα προσείλκυσε μεγάλες επενδύσεις, κυρίως στη ναυτιλία. Το τουριστικό και το ναυτιλιακό συνάλλαγμα, αλλά και τα εμβάσματα από τους μετανάστες στο εξωτερικό, συνέβαλαν στην αύξηση των συναλλαγματικών αποθεμάτων και στην εκτίναξη του ρυθμού ανάπτυξης. Την περίοδο 1950-1970, το κατά κεφαλήν εισόδημα των Ελλήνων αυξανόταν με μέσο ετήσιο ρυθμό της τάξης του 6%. Μετά την πτώση της χούντας, ακολούθησαν ακόμα πιο υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης: 8% σε ετήσια βάση.

Στη μεταπολίτευση ιδρύεται η Ν.Δ. από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και το ΠΑΣΟΚ από τον Ανδρέα Παπανδρέου. Ο Καραμανλής έδωσε μεγάλη έμφαση στις υποδομές και στην ένταξη της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ. Ομως, προς το τέλος της θητείας του, φοβούμενος την ανερχόμενη σοσιαλιστική δύναμη του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου, προχώρησε σε κρατικοποιήσεις, αύξησε τις εξοπλιστικές δαπάνες. Το δημοσιονομικό έλλειμμα ήταν λιγότερο από 3% του ΑΕΠ, ο ρυθμός ανάπτυξης έφτασε στο 7,8% το 1978 και η ανεργία κυμαινόταν μεταξύ 2% και 3% του εργατικού δυναμικού. Η Ελλάδα τελικά έγινε το ένατο μέλος της ΕΟΚ τον Ιανουάριο του 1981.

Το επόμενο μεγάλο focus ήταν η ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ. Το 1993, τα ελληνικά επιτόκια ήταν 16 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερα από εκείνα της Γερμανίας και το χρέος ήταν 110% του ΑΕΠ. Ο Σημίτης αποκατέστησε την ανεξαρτησία της Τραπέζης της Ελλάδος, διεύρυνε τη φορολογική βάση, ενίσχυσε και εκσυγχρόνισε τους φοροελεγκτικούς μηχανισμούς, δίνοντας ακόμα και τη δυνατότητα να συλλαμβάνουν. Καθιερώθηκαν οι ηλεκτρονικές διασταυρώσεις και οι δειγματοληπτικοί φορολογικοί έλεγχοι, αλλά και οι τακτικοί έλεγχοι στις μεγάλες επιχειρήσεις.

Ετσι, από πρωτογενές έλλειμμα (πλην τόκων) 5,1% του ΑΕΠ το 1990 δημιουργήθηκε πλεόνασμα 4,2% του ΑΕΠ το 1994, το οποίο διατηρήθηκε μέχρι το τέλος της δεκαετίας.

Στις 3 Μαΐου 2000, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφασίζει την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, καθώς πληροί όλα τα κριτήρια, πλην του δημοσίου χρέους. Το δημοσιονομικό έλλειμμα (με τους τόκους) ήταν μόλις 1,6% του ΑΕΠ και ο πληθωρισμός στο 2%. Η Ελλάδα πληρούσε όλα τα κριτήρια του Μάαστριχτ και εντάχθηκε στο ευρώ τον Ιανουάριο του 2001, με την υποστήριξη του 70% του ελληνικού λαού.
ΚΑΝΤΕ "ΚΛΙΚ"
ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ
Δεκαετία ’80: Η εποχή του λαϊκισμού _(...OIKONOMIA...)
Αντίστροφη μέτρηση_(...OIKONOMIA...)
Οικονομικό θαύμα με παθογένειες_(...OIKONOMIA...)

ΣΥΜΒΟΛΑ

Πόντιος Πιλάτος της Ιουδαίας , ο αυθεντικός, 
αιώνιο σύμβολο ανευθυνότητας.
Κρητική  Πιλάτα , το είδος "Παρούσα!",
σύμβολο νεότερου πολιτικού αμοραλισμού.

Τετάρτη, Ιουνίου 29, 2011

ΤΡΥΠΑΚΗΔΕΣ, ΧΑΠΑΚΗΔΕΣ, ΧΟΡΤΑΡΑΚΗΔΕΣ

Υπερπροστατευμένα παιδιά μικροαστικών
γονέων. Μεγάλωσαν με αυτόματο πιλότο
βλέποντας τον νευρωτικό περίγυρο
να προσκυνά μια την Εκκλησία 
και μια τον Μαμωνά .
Δε δούλεψαν ποτέ στη ζωή τους ,
τα πάντα τα εύρισκαν και τα βρίσκουν 
έτοιμα, ας είναι καλά η αγία ελληνική 
οικογένεια με το κυριακάτικο ροσμπίφ της 
και το γενναίο χατζιλίκι στα 
τεμπέλικα κωλοπαιδαράκια της, 
με τα επώνυμα ρούχα
και τα android κινητά τους. Ας είναι καλά 
επίσης το Σύστημα , που τους παρέχει 
την άνεση για έκτακτες "απαλλοτριώσεις",
για τις ανάγκες του Αγώνα για την 
απελευθέρωση των μαζών.
Ηλίθιοι  των ηλεκτρονικών παιχνιδιών 
και της Θύρας Τάδε, τρυπάκηδες ,
χαπάκηδες, χορταράκηδες,
διψούν  για αίμα και καταστροφή, 
νομίζοντας ότι έτσι δίνουν νόημα  στο 
υπαρξιακό κενό τους, ότι βάζουνε λίγο
χρώμα στην απόλυτα άχαρη
ζωή τους.Οι εριννύες δεν έχουν αρχίσει 
ακόμα να τους κυνηγούν, που αφήνουν
τα καλύτερα χρόνια τους να πέφτουν 
σαν το καθαρό νερό στον υπόνομο.
Προς το παρόν παίζουν τους Ρομπέν των
Δρόμων και των Πλατειών με τους Σερίφηδες
της Πλατείας Συντάγματος και των
παρακείμενων δρόμων.
Όταν θα αρχίσει η πραγματική καταδίωξή τους
από τους μπάτσους των πεθαμένων τους χρόνων
και θα ψάχνουν γωνιά να κρυφτούν,
τότε θα είναι πολύ αργά.

Η ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΤΩΝ ΤΗΛΕΠΑΡΑΘΥΡΩΝ



Η χρεοκοπία των τηλεπαραθύρων...

ΣΗΦΗΣ ΠΟΛΥΜΙΛΗΣ
ΤΑ ΝΕΑ, 28/06/2011


Ένας απερίγραπτος λαϊκισμός, μια απύθμενη επιπολαιότητα και μπόλικη ασχετοσύνη μάς βομβαρδίζουν καθημερινά από τα τηλεοπτικά παράθυρα, επιτείνοντας το κλίμα ζόφου που κυριαρχεί στην ελληνική κοινωνία.

Δημαγωγούντες συνειδητά σχολιαστές , για μερικά νούμερα τηλεθέασης, ευκαιριακοί οικονομολόγοι της δεκάρας, που όχι μόνο έχουν παντελή άγνοια για την οικονομία, αλλά δεν κάνουν καν τον κόπο να κοιτάξουν μερικά νούμερα για να μη μας βομβαρδίζουν με βλακείες ,άσχετοι η ανίκανοι "ειδικοί" που παραπλανούν τους πολίτες, όπως ο φοροεξπέρ μεγάλου καναλιού ,έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν ένα απέραντο κλίμα σύγχυσης και κατάθλιψης...

Όλοι αυτοί που δήθεν κόπτονται για τα συμφέροντα των πολιτών που ξεζουμίζονται, για την αγορά που χειμάζεται ,που δεν τους αρέσει η συνταγή του μνημονίου,δέν διανοούνται πόσο πιο τραγική θα γίνει η κατάσταση μας αν ακολουθήσουμε τα φληναφήματα τους...Κραυγάζουν για τους "εκβιαστές " Ευρωπαίους που το μόνο που τους απασχολεί είναι να πάρουν τα λεφτά τους ,αλλά δεν συνειδητοποιούν τι θα γίνει αν δεν πάρουμε τα δάνεια τους...

Παραμυθιάζουν τον κόσμο ότι το 75% του προϋπολογισμού πηγαίνει στην αποπληρωμή των δανείων, όταν έχουμε πρωτογενές έλλειμμα - χωρίς τους τόκους - πάνω από 11,5 δις...Δεν θέλουν τους φόρους και πλασάρουν τις αοριστολογίες και τα ευχολόγια του κ.Σαμαρά ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε και χωρίς αυτούς, με τη μαγική, αλλά ανύπαρκτη συνταγής της ανάπτυξης...

Προφανώς και είναι αυτονόητη η ευθύνη της κυβέρνησης που δεν κατάφερε να διαχειριστεί την κρίση ,που απέτυχε να εκπληρώσει τους στόχους του μνημονίου, επιτείνοντας το κλίμα αναξιοπιστίας της χώρας.Προφανώς είναι άδικη η συνεχής φορολογική επιβάρυνση των συνεπών φορολογουμένων και κυρίως των μισθωτών.

Το ερώτημα όμως είναι αν αυτή τη δεδομένη στιγμή έχουμε κάποια άλλη εναλλακτική επιλογή για να πάρουμε τη δόση και το νέο δάνειο. Και κανείς από όσους διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους δεν ψελλίζει καν κάποια διαφορετική και πιο αξιόπιστη συνταγή από το μνημόνιο Ακόμα και το ΚΚΕ δηλώνει ότι δεν είναι ώρα να φύγουμε από το ευρώ...
Επιτέλους όλοι αυτοί οι αγανακτισμένοι των τηλεπαραθύρων ας καταλάβουν ότι αν βουλιάξουμε ως χώρα ,θα βουλιάξουν κι αυτοί μαζί με το πολιτικό σύστημα που κατακεραυνώνουν αλλά και συμβάλλουν καθοριστικά στην αναπαραγωγή του...Η για να δούμε τη θετική πλευρά του , όπως πρέπει να αλλάξει δραματικά η χώρα ,άλλο τόσο πρέπει να αλλάξουν και οι ίδιοι τη συνταγή της ενημέρωσης ....
 

Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
ΚΑΙ ΦΟΥΚΑΡΑΔΕΣ ΚΑΙ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑΔΕΣ!

ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΡΕΙΠΙΑ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΑ ΘΑΥΜΑΣΕΙ;


ΕΝΑ ΜΝΗΜΕΙΟ ΜΙΣΣΑΛΟΔΟΞΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΕΝΟΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΑΠΟΔΕΙΞΗ 
"ΑΝΩΤΕΡΟΥ ΗΘΟΥΣ"
ΑΠΟ ΤΟΝ "ΛΑΜΠΡΟ" ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟ 
ΤΟΥ Α.Π.Θ.
ΠΕΡΙΚΛΗ ΒΙΖΟΥΚΙΔΗ,
ΠΟΥ Ο ΔΗΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 
ΤΟΝ ΤΙΜΗΣΕ ΕΠΙ ΧΟΥΝΤΑΣ,
ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΣΕ 
ΔΡΟΜΟ ΤΩΝ 40 ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ. 





Απόσπασμα της αρνητικής εισηγητικής έκθεσης του μισαλλόδοξου   καθηγητή Βιζουκίδου κατά του Αλέξανδρου  Δελμούζου, ενός κορυφαίου παιδαγωγού, του οποίου οι καινοτόμες δράσεις , βασισμένες σε  πρωτοποριακές ανθρωπιστικές αλλά και πρακτικές ιδέες, έκαναν να πνεύσει  στην ελληνική εκπαίδευση ο άνεμος της αλλαγής.Έκτοτε, οι απόψεις του  για ένα «σχολείο εργασίας», για καθιέρωση μαθήματος «αγωγής του πολίτη», για «μαθητικές κοινότητες» κ.ά. καταγράφηκαν  θαυμαστικώς στην ιστορία της ελληνικής εκπαίδευσης ως "το σύστημα του Δελμούζου". Οι  βασικές παιδαγωγικές αρχές  του Δελμούζου , που βασίζονταν  στην καλλιέργεια της δημιουργικότητας και της αυτενέργειας των μαθητών αλλά και στην εξατομικευμένη διδασκαλία, ενέπνευσαν χιλιάδες εκπαιδευτικούς αλλά επέσυραν τη μήνη των στενοκέφαλων συντηρητικών κύκλων, οι οποίοι τον μίσησαν θανάσιμα και  έκαναν τα πάντα για να τον εξοντώσουν. Ο Δελμούζος εξαναγκάστηκε , κατ΄ουσίαν , σε παραίτηση απ΄το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το 1937,  λόγω "αδυναμίας" του να αποδεχθεί τις εθνικοσοσιαλιστικές αρχές του Μεταξικού  καθεστώτος, όμως υπέβαλε αίτηση επαναδιορισμού αμέσως μετά  την απελευθέρωση, βάσει ενός νόμου που επέτρεπε σε πανεπιστημιακούς που είχαν απομακρυνθεί από το πανεπιστήμιο , κατά τη διάρκεια της 4ης Αυγούστου, να επιστρέψουν στην έδρα τους.
Η τριμελής επιτροπή που συγκροτήθηκε για να εξετάσει την αίτηση του Δελμούζου αποτελούνταν  από τους καθηγητές Στίλπωνα Κυριακίδη, Περικλή Βιζουκίδη και Ιωάννη Παπασταύρου. Μολονότι ο Κυριακίδης και ο Παπασταύρου έκριναν θετικά την επιστροφή του Δελμούζου στο πανεπιστήμιο, ο Βιζουκίδης προέβαλε "σθεναρή αντίσταση", με γελοία  επιχειρήματα , που είχαν ως άξονα  την χαφιεδίστικου τύπου πολιτική δυσφήμιση του Δελμούζου και τη σπίλωση του παιδαγωγικού 
του έργου.
Το κείμενο που ακολουθεί δε συντάχθηκε από κάποιον ασφαλίτη της Μεταξικής ή Χουντικής περιόδου αλλά από τον καθηγητή του ΑΠΘ Περικλή  Βιζουκίδη. Δείχνει ξεκάθαρα πόσο ευτελής  άνθρωπος ήταν αλλά  και με πόση εμπάθεια συμπεριφερόταν σε όσους θεωρούσε, σύμφωνα με  τα δικά του ιδιοτελή κριτήρια, ως "εχθρούς του έθνους". Διαβάζοντας το απόσπασμα, μένουμε άναυδοι από την γκεσταπίστικου τύπου
ενοχοποίηση ως  "κομμουνιστές"  φιλελεύθερους αστούς  παιδαγωγούς,  όπως ο  Δελμούζος και ο Κουντουράς.
Νομίζουμε ότι και μόνο αυτό το απόσπασμα* να διαβάσει κανείς από τα πρακτικά της  συνεδρίασης της 10.9.1945, μπορεί να αντιληφθεί τι είδους "κουμάσι" υπήρξε ο θλιβερός αυτός άνθρωπος.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ: =>Εν Αμφισση: Αλέξανδρος Δελμούζος



[......] Ο Αλέξανδρος Δελμούζος ανήκει εις την κατηγορίαν των ολίγων ευτυχώς καθηγητών, των οποίων η προτρέχουσα κακή φήμη έβλαψε και εδυσφήμησε το Πανεπιστήμιον Θεσσαλονίκης.
Τοιούτοι υπήρξαν ο Αβραάμ Ελευθερόπουλος και ο Ιωάννης Ιμβριώτης και ο Χαράλαμπος Θεοδωρίδης. Αλλ΄οι δύο τελευταίοι, αν και είχον κομμουνιστικά φρονήματα, εν αντιθέσει προς τους πρώτους, δεν εζημίωσαν τόσον πολύ εξωτερικώς το Πανεπιστήμιον, διότι ήσαν επιτηδειότεροι και είχον την ικανότητα να κρύπτωνται επιτηδείως, υπήρξαν όμως φυσικώ τω λόγω δεινοί ενισχυταί της επεκτάσεως του κομμουνισμού εν τω Πανεπιστημίω.
Η επάνοδος του Αλεξάνδρου Δελμούζου εις το Πανεπιστήμιον τυγχάνει, κατ΄ εμήν γνώμην, αποκρουστέα και δη και διά νομοθετικού εν ανάγκη μέτρου, διότι θα ζημιώση το ίδρυμα και θα προκαλέση την αγανάκτησιν της δημοσίας γνώμης, αρκετά δυσμενούς κατά του Πανεπιστημίου ένεκα ποικίλων κατά καιρούς γενομένων ατασθαλιών και φαύλων εισχωρησάντων εις αυτό, καθ΄ων από δεκαετίας περίπου διεξάγω άχαριν αγώνα.
Το όνομα του Αλεξάνδρου Δελμούζου είναι αναποσπάστως συνδεδεμένον:
α) μετά του κομμουνιστού ηγέτου Δημητρίου Γληνού, αδιάφορον δε αν βραδύτερον ο Αλέξανδρος Δελμούζος απεσπάσθη και εγένετο αυτεξούσιος ότι επί μακρά έτη συνειργάσθη μετ΄εκείνου και υπεβοήθησε τας αντεθνικάς και αντικρατικάς επιδιώξεις εκείνου, σημαίνει άκραν επιπολαιότητα και ακρισίαν.
β) μετά των κομμουνιστών Ρόζας Ιμβριώτου και Ιορδανίδου, ους επροστάτευσεν ως διδασκάλους εν ανωτέρω εκπαιδευτικώ ιδρύματι της πρωτευούσης, ούτινος προΐστατο ο Αλέξανδρος Δελμούζος, υποτυπώσας μάλιστα τότε και την ανόητον αρχήν, ότι ανέχεται και κομμουνιστάς διδασκάλους, εφ΄όσον εκτελούσιν ούτοι καλώς τα διδακτικά αυτών καθήκοντα. Αλλ΄η πρόσφατος πείρα εδίδαξεν ημάς, ότι οι έχοντες τοιαύτας αντιλήψεις συνετέλεσαν εις την διαφθοράν της νεολαίας από απόψεως φρονημάτων και είναι άρα ανάξιοι να διευθύνωσι και εποπτεύσωσιν εκπαιδευτικά ιδρύματα,
γ) μετά διαφόρων δημοσίων μεγάλων σκανδάλων (δίκη Βόλου και Ναυπλίου, Μαρασλειακά εν Αθήναις, υποστήριξις του κομμουνιστού Κουντουρά εν Θεσσαλονίκη) ων εγένετο άδοξος ήρως και άτινα κατερράκωσαν την φήμην αυτού και απέδειξαν ωσαύτως την επιπολαιότητα και κουφότητα του ήρωος των σκανδάλων. Ήρωες τοιούτων σκανδάλων δεν είναι σκόπιμον να καταλαμβάνωσιν ακαδημαϊκάς έδρας.[.......]
Περικλής Βιζουκίδης 

*Το κείμενο από το βιβλίο του καθηγητή της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ Ν. Π. Τερζή, "Η Παιδαγωγική του Αλέξανδρου Π. Δελμούζου. Συστηματική εξέταση του έργου και της δράσης του", Εκδοτικός Οίκος Αδελφών Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 1998.

Τρίτη, Ιουνίου 28, 2011

YOY KNOW WHAT I MEAN



I, I can’t take things slowly
Come let away that’s what they all do
Help me ‘cause I’m feeling shaky
Tell me what’s wrong with my brain
'Cause I've seem to have lost it


'Cause I am afraid of the light
Yeah you know what I mean
And I can't sleep alone at night
yeah you know what I mean


Lonely, that’s not quite my problem
I have all that I need, haven't quite lost it
I try so hard to be happy
'Cause something goes wrong once again


Please, please come and save me
Tell me what’s wrong with my brain
'Cause I've seem to have lost it


'Cause I am afraid of the light
yeah you know what I mean
And I can't sleep alone at night
and you know what I mean.


'Cause I am afraid of the light
yeah you know what I mean
'Cause I can't sleep alone at night
and you know what I mean.

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Τζουμέρκα - Αθήνα, αυτή ήταν όλη
που χάραξα, όλη μου η γραμμή.
Κίνησα απέκει μ’ ένα τσόλι,
μου ‘λειψε εδώ και το ψωμί.

Αρχή κακού ηταν που δεν είχα
κουκούτσι πνεύμα πραχτικό
τριχιά την έκανα την τρίχα,
της φαντασίας μου υλικό.

Έναν καιρό δεν ήθελα ούτε
να βλέπω ανθρώπινη θωριά.
«Βρέστε του (και μην τον ακούτε)
γυναίκα», έλεγαν στα χωριά.

Αργότερα θα μ’ έχουν βάλει
με δυο σειρές στο λεξικό.
Θα με ζηλέψουν τότε οι άλλοι,
θα γίνει ντόρος και κακό.

Γιώργος Κοτζιούλας (1909-1956), "Η δεύτερη ζωή" (1938)

ΣΤΗ ΖΟΥΓΚΛΑ ΜΕ ΤΑ ΤΑΜ-ΤΑΜ...

"Γαμώτο, ξέχασα πότε να ρίξω τους Έλληνες:
πριν ή μετά από την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου;"

Η ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣ

Συμμαχία απροθύμων

Tου Αλέξη Παπαχελά
Η Καθημερινή,26/06/2011

Ισως τελικά να είναι γραφτό μας να χρεοκοπήσουμε. Υπάρχουν στιγμές που διαισθάνεται κανείς πως η άτυπη συμμαχία των δυνάμεων που μας ωθούν σε αυτή την κατεύθυνση είναι πολύ ισχυρή και δεν παλεύεται. Αρχικώς επρόκειτο για μια ετερόκλητη συμμαχία που περιελάμβανε: αντιευρωπαϊκά στοιχεία από την Αριστερά έως τα πολύ αντιδραστικά στοιχεία της Εκκλησίας, το βαθύ συνδικαλιστικό κράτος που δίνει μάχη για τη διατήρηση ενός μη βιώσιμου στάτους κβο, πολιτικούς που δεν θέλουν να είναι πολιτικοί χωρίς χρήμα ή δουλειές για να μοιράσουν, μέσα ενημέρωσης τα οποία λαϊκίζουν φρικτά επειδή κάποιος που λαϊκίζει περισσότερο τους κέρδισε τρία βράδια σε τηλεθέαση, χρεοκοπημένους επιχειρηματίες που θέλουν είτε να κρύψουν τη δική τους χρεοκοπία μέσα στο γενικό κακό είτε να μας αγοράσουν φτηνά με όσα (κλεμμένα) έβγαλαν έξω, 50άρηδες συνταξιούχους ΔΕΚΟ ή 60άρες άγαμες κόρες που παίρνουν σύνταξη ενάντια σε κάθε λογική.

Αυτοί μας ωθούσαν στη χρεοκοπία γιατί έχουν συμφέρον να μη σωθεί, να μην αλλάξει και να μην εξορθολογισθεί η χώρα μας. Εχουν όμως προστεθεί ενδιαμέσως άλλα κομμάτια της κοινωνίας, λόγω των τραγικών λαθών της κυβέρνησης. Πρώτα απ’ όλα οι άνεργοι οι οποίοι πείθονται εύκολα ότι για όλα φταίει το Μνημόνιο και δεν βλέπουν, γιατί κανείς δεν το εξηγεί, τι θα χάσουν αν χρεοκοπήσουμε.

Τώρα προστίθεται μια μεσαία τάξη που έχει δουλέψει σκληρά, έχει ματώσει για να βάλει τα παιδιά της στα ιδιωτικά σχολεία και να μαζέψει πέντε δεκάρες στην άκρη. Η τάξη αυτή βλέπει να χάνεται το έδαφος κάτω από τα πόδια της και δικαίως θυμώνει, γιατί στο κάτω κάτω είναι ο μεγάλος χαμένος της κρίσης και του σπάταλου κράτους που στραγγάλισε την οικονομία. Δυστυχώς το κυβερνών κόμμα δεν αντιλαμβάνεται ότι θα ήταν πιο έντιμο να απολύσει μερικές χιλιάδες υπαλλήλους του ευρύτερου δημόσιου τομέα από το να πιέσει με νέους φόρους τους πάντες. Ακόμη και πολιτικά θα ήταν πιο εύκολο να το πουλήσει, αλλά δυστυχώς το ΠΑΣΟΚ φοβάται τους συντρόφους και πελάτες του.

Πάνω απ’ όλα αυτά, έχουμε μια πολιτική τάξη που κοροϊδεύει τον εαυτό της, την κοινωνία και, όποτε μπορεί, τους ξένους. Αρχικώς εδέχθη το πρώτο Μνημόνιο και τη συνταγή της τρόικας, όπως περίπου εδέχθησαν να υπογράψουν τη συνθηκολόγηση οι Ελληνες στρατηγοί που παρέδωσαν την Αθήνα στους Γερμανούς. Τώρα δεν πιστεύει στο νέο Μνημόνιο, δεν θεωρεί ότι μπορεί να υλοποιηθεί, δεν καίγεται να το εφαρμόσει, αλλά θεωρεί πως είτε θα ξεγελάσει τους κουτόφραγκους είτε θα μας σώσουν γιατί δεν έχουν καμία άλλη επιλογή.

Τι γίνεται, όμως, παράλληλα; Στο εξωτερικό ένα διευρυνόμενο τμήμα του ευρωπαϊκού κατεστημένου καταλήγει στο συμπέρασμα πως «ήταν λάθος να μπει η Ελλάδα στο ευρώ» και πως «οι Ελληνες είναι εντελώς άλλη περίπτωση και από τους Πορτογάλους και από τους Ιρλανδούς». Το φθινόπωρο θα έχουν φτάσει στα όριά τους και κάποιοι θα αρχίσουν να φωνάζουν πως «οι Ελληνες είχαν τρεις ευκαιρίες και τις έχασαν». Θα έχουν άλλωστε δει ότι το κυβερνητικό προσωπικό δεν μπορεί, το κράτος και η κοινωνία δεν θέλουν και πως δεν υπάρχει περίπτωση συνεργασίας των δύο μεγάλων κομμάτων. 

Μέχρι τώρα κορόιδευαν και οι ξένοι τους εαυτούς τους και τις αγορές γιατί δεν ήθελαν μια μη ελεγχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας. Ισως όμως τα καταφέρουμε εντέλει να τους... πείσουμε έως το φθινόπωρο ότι «μέχρι εδώ μπορούμε». Αλλωστε η μεσαία τάξη θα έχει έως τότε ξεσηκωθεί, οι λαϊκιστές θα παίζουν με μαεστρία την «πατριωτική» χορδή μας και θα είναι σαφές πως το νέο Μνημόνιο απλώς δεν υλοποιείται. Εκεί θα έλθει η στιγμή της αλήθειας, και για εμάς και για τους έξω.

Δευτέρα, Ιουνίου 27, 2011

ΔΥΟ ΤΡΕΙΣ ΦΟΡΕΣ ΑΚΟΜΑ...


"Δύο-τρεις φορές ακόμη 
να μιλήσει ο Πάγκαλος
και θα βουλιάξει όλη η Ελλάδα!"

ΔΙΕΘΝΗΣ ΜΑΦΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΛΙΒΥΚΗΣ ΚΑΜΟΡΑ


Ο Μουαμάρ Καντάφι και ο γιος του Σαΐφ αλ-Ισλάμ
Ένταλμα σύλληψης σε βάρος των Καντάφι 
από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο

Στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος,
 τους δειλούς διαφεντεύει ο παράτολμος
Όποιος έχει τα γένια έχει και τα χτένια,
τα κανόνια του κελαηδούνε  σαν αηδόνια.
"Δικαιοσύνη" ονομάζεται η τυφλή ανοιχτομάτα
που δίνει στoυς  ισχυρούς τη μεγαλύτερη κομμάτα.
"Και ποιος τελικά, βρήκε το Ποινικό Δικαστήριο
ότι ήταν ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ  δολοφόνος της Λιβύης;"
"Ποιος;"
"Ο Καντάφι και το σόι του!"
" Μας δουλεύεις, ρε Μπάρακ;"
"Παιδιά, να μη σώσω να φάω τη 
γαλοπούλα μου τη μέρα των Ευχαριστιών!"
"Για μας είπε τίποτε, Πρόεδρε;"
"Τι να πει, Νικολά; Εμείς είμαστε τα καλά παιδιά
και αυτά πάνε μόνο στον Παράδεισο.
Καλό. ε;"
"Χο, χο, χο! Πολύ καλό!"

ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Διεθνές Συνέδριο 

Θεωρητικής Ψυχολογίας

στη Θεσσαλονίκη

 
Διεθνές Συνέδριο Ψυχολογίας με τίτλο “Doing Psychology Under New Conditions” θα πραγματοποιηθεί από 27/6 έως 1/7 του 2011 στον Πύργο της Παιδαγωγικής Σχολής του Αριστοτελείου Παν/μίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ).
Πρόκειται για το 14ο Συνέδριο Θεωρητικής Ψυχολογίας που διεξάγεται ανά διετία (14th Biennial Conference for Theoretical Psychology) και φέτος διοργανώνεται από το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης ( Π.Τ.Δ.Ε.) της Παιδαγωγικής Σχολής του Α.Π.Θ. σε συνεργασία με τη Διεθνή Εταιρεία Θεωρητικής Ψυχολογίας (International Society for Theoretical Psychology).
Οι ραγδαίες κοινωνικοοικονομικές εξελίξεις σε παγκόσμιο επίπεδο διαμορφώνουν νέα πεδία για επιστημονικό προβληματισμό και διάλογο. Το 14ο Διεθνές Συνέδριο Θεωρητικής Ψυχολογίας φιλοξενώντας μια ευρεία γκάμα προσεγγίσεων φιλοδοξεί να εμβαθύνει στους τρόπους με τους οποίους η θεωρητική ψυχολογική γνώση συνδέεται με την πράξη μέσα στις συνεχώς μεταβαλλόμενες συνθήκες. Η συρρίκνωση του κράτους πρόνοιας και η απορρύθμιση της αγοράς εργασίας ως οι κύριες εκδηλώσεις των νέων συνθηκών – και στη Ευρώπη - ορίζουν νέα ερωτήματα που πρέπει να οδηγήσου οδηγούν σε νέες υποκειμενικότητες και νέες μορφές της σχέσης γνώσης και πολιτικής. Η θεωρητική συζήτηση αυτών των μεταβολών βρίσκονται στο επίκεντρο του συνεδρίου.
Το συνέδριο παρέχει έναν γόνιμο τόπο συνάντησης ψυχολόγων και θεωρητικών άλλων επιστημονικών πεδίων απ’ όλο τον κόσμο που ασχολούνται με τις σχέσεις μεταξύ της ψυχολογικής θεωρίας και της κοινωνικής πρακτικής της ψυχολογίας στον κόσμο του σήμερα, δηλαδή στο πλαίσιο των σύγχρονων παγκόσμιων κοινωνικών μεταβολών

Ενδεικτικές θεματικές που θα βρεθούν στο επίκεντρο του συνεδρίου είναι:
· φεμινιστική ψυχολογία, κριτική ψυχολογία, φαινομενολογία και εθνομεθοδολογία, ψυχανάλυση, θεωρητικές νευροεπιστήμες, θεωρία της ψυχολογικής πρακτικής, ψυχική υγεία, επιστημολογία, θεωρία δραστηριότητας, ανθρωπολογική ψυχολογία, γνωστική επιστήμη, πολιτιστική ψυχολογία, αναπτυξιακή θεωρία, οικολογική ψυχολογία, ηθική, εξελικτική ψυχολογία, ερμηνευτική, ιστορία της ψυχολογίας, φιλοσοφική ψυχολογία, postcolonial θεωρία, μεταμοντέρνα ψυχολογία, κ.ά.
Προσκεκλημένες ομιλήτριες
· Silvia Federici (Η.Π.Α.) Professor Emerita και Teaching Fellow Πολιτικής Φιλοσοφίας και Διεθνών Σπουδών στο Hofstra University, Νέα Υόρκη.
Τίτλος της ομιλίας:
«Με φιλοσοφία και τρομοκρατία: μετατρέποντας τα σώματα σε εργατική δύναμη»
(“With Philosophy and Terror: Transforming Bodies into Labor Power”)
Τρίτη: 28/06, 9:00 – 11:00. Συντονιστής: Robert W. Rieber
· Dorothy E. Smith (Καναδάς) Professor Emerita στο Παν/μίο Victoria, Καναδάς.
Είναι φεμινίστρια κοινωνιολόγος που ανέπτυξε μια προσέγγιση από την οπτική της καθημερινής ζωής και της Θεσμικής Εθνογραφίας ως μέθοδο για την μελέτη των θεσμικών μας πρακτικών.
Τίτλος της ομιλίας: «Βιωματική εθνογραφία στο διάλογο κειμένου-αναγνώστη»
(“Experimential ethnographies of text-reader dialogue”)
Τετάρτη, 29/06, 9:00 – 11:00. Συντονιστής: Ole Dreier
· Σταυρούλα Τσινόρεμα (Ελλάδα) Αναπλ. Καθηγήτρια Σύγχρονης Φιλοσοφίας, Τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών, Παν/μίο Κρήτης

Τίτλος της ομιλίας:
«Το ζήτημα νους-σώμα στο ενδιάμεσο μεταξύ ψυχολογίας και επιστημολογίας. Η οπτική της φιλοσόφου»
(“The Body-Mind Problem on the Interface between Psychology and Epistemology. A Philosopher’s Perspective”)
Πέμπτη, 30/06, 9:00 – 11:00. Συντονιστής: Hank Stam
Η παρακολούθηση των περίπου 200 παρουσιάσεων του συνεδρίου και των προσκεκλημένων διαλέξεων είναι δωρεάν.

ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΩΛΕΙΑ

 "ΕΦΥΓΕ"
Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΝΩΛΕΔΑΚΗΣ,
ΕΝΑΣ ΣΟΦΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ
ΚΑΙ ΑΚΕΡΑΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕ ΙΣΤΟΡΙΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΣΥΝΗ,
ΤΟ ΗΘΟΣ ΚΑΙ ΤΗ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ.
(1937-2011)

 ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΦΗΤΙΚΗ
ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ
ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΟ 
ΑΡΘΡΟ 86 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
(ΠΕΡΙ ΑΣΥΛΙΑΣ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ),
ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ
ΗΤΑΝ Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ
ΚΑΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΨΗΦΙΣΤΗΚΕ ΤΟΤΕ
ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΣΧΕΔΟΝ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ:
«Η θεσμική λειτουργία στη σύγχρονη Ελλάδα έχει φτάσει στο έσχατο σημείο ηθικής κατάπτωσης. Υπάρχει μία ανεξέλεγκτη εξουσία, η κομματική, που χωρίς φραγμούς προχωρεί στην άπληστη επιβολή της στο δημόσιο βίο της χώρας. Αυτή καταλύει στην πράξη την ανεξαρτησία των βουλευτών, αυτή πολιορκεί ασφυκτικά και προσπαθεί ανεπίτρεπτα να ποδηγετήσει τη δικαιοσύνη στις υποθέσεις με πολιτική σημασία. Η ανεξαρτησία του κοινοβουλίου και της δικαιοσύνης αποτελεί ωστόσο προϋπόθεση της δημοκρατίας, όπως τουλάχιστον τη διαμόρφωσε ο δυτικός νομικός πολιτισμός. Ας αναλογιστούν όποιοι μπορούν ακόμη να σκέφτονται πέρα από το προσωπικό τους (υλικό) συμφέρον τι κάνουν και σε ποια καταστροφική πολιτική πρακτική συμμετέχουν. Και ας υποστηρίξουν, όχι πια στα λόγια αλλά με πράξη, τη θεσμική ανεξαρτησία τους. Πριν να είναι πολύ αργά».

Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Fichier:Henri-Pierre Danloux - Le supplice d'une vestale (1790).JPG

ΕΛΕΓΕΙΑ


Εστιάδες
[Μέσα στον ορυμαγδό της εκκωφαντικής μας
κατάρρευσης, το  ποίημα αυτό παίρνει τη μορφή
ενός συμβολισμού που αφορά την εθνική μας
αβελτερία. Επί δεκαετίες ο κουτοπόνηρος λαός 
εμπιστεύθηκε  το ακοίμητο φως της ύπαρξής του 
σε ανίκανους και διεφθαρμένους πολιτικούς
και τώρα , που πλάκωσε η συμφορά, 
θρηνωδεί και αγανακτεί για τα μεγαλεία
που έχασε και πλειοδοτεί σε πράξεις αγανάκτησης.]

Βαθι' άκραχτα μεσάνυχτα, τρισκότεινοι ουρανοί
παν' απ' τη Πολιτεία τη κοιμισμένη
κι άξαφνα σέρνει του Κακού το Πνεύμα μια φωνή,
-τρόμου φωνή- κι όλοι πετιούνται φοβισμένοι.

-"Έσβησ' η άσβηστη φωτιά!" κι όλοι δρομούν φορά
τυφλοί μέσα στη νύχτα να προφτάσουν,
όχι μ' ελπίδα πως μπορεί ναν' ψεύτρα η συφορά
παρά να δουν τα μάτια τους και τη χορτάσουν.

Θαρρείς νεκροί κι απάρηασαν τα μνήματ' αραχνά
σύγκαιρα ορθοί για τη στερνή τη κρίση,
κι ενώ οι ανέγνωμοι σπαρνούν μες σε κακό βραχνά
μη τύχει, τρέμουνε, κανείς και τους ξυπνήσει.

Μ' ένα μονόχνωτο αναφυλλητό σκυφτοί
προς της Εστίας το ναό τραβούνε
και μπρος στη πύλη διάπλατα τη χάλκινη ανοιχτή
ένα τα μύρια γίνονται μάτια να δούνε.

Και βλέπουν: με της γνώριμης αρχαίας των αρετής
το σχήμα τ' ανωφέλευτο ντυμένες
στον προδομένο το βωμό εμπρός γονυπετείς
τις Εστιάδες τις σεμνές, μα κολασμένες.

Το κρίμα τους εστάθηκεν άβουλη ανεμελιά
κι αραθυμιά -σαν της δικής μας νιότης!
Μα η 'Αγια η Φωτιά, μια πού 'σβησε, δε την ανάβει πλια
ανθρώπινο προσάναμμα ή πυροδότης.

Κι όσο κι αν με τις φούχτες των σκορπίζουν στα μαλλιά
με συντριβή και με ταπεινωσύνη,
του κάκου! Στη χλια χόβολη και μες στη στάχτη πλια
σπίθας ιδέα ούδ' έλπιση δεν έχει μείνει.

Κι είναι γραμμένη του χαμού η Πολιτεία, εχτός
αν πρι ο καινούργιος ήλιος ανατείλει
κάμει το θαμα του ο ουρανός και στ' άωρα της νυχτός
μακρόθυμος τον κεραυνό του στείλει.

Κι αν πέσει πάνω τους, ας πέσει! όπως ζητά
το δίκιο κι οι Παρθένες το ζητούνε,
που ιδού τες, με τα χέρια τους στα ουράνια σηκωτά
και τη ψυχή στα μάτια τους τον προσκαλούνε.
.................................................................................
Τάχα το θάμα γένηκε; -Πες μου το να στο πω,
γνώμη άβουλη, γνώμη άδικη μιας νιότης
σαν τη δικιά μας, που 'σβησεν έτσι χωρίς σκοπό
κι ακόμα ζει και ζένεται- με το σκοπό της!


Ι. Γρυπάρης (1832-1910), Σκαραβαίοι και Τερρακότες, Αθήνα, Εστία, 1928, σ. σ. 147−49.

Yasmine Hamdan - Hal (official music video) #JimJarmusch EditQ « Ω εύθραυστη καρδιά μου/ Ο χωρισμός με σκοτώνει»...

I adore you And if a day passes by without seeing you I forget you How come this time I drew you The Longing moves the nostalgia in my heart...