1. Σ΄ανατολή είδε
μενεξεδένιο στρώμα
και να το σκίζει
μαυροκίτρινος δράκος
πριν καούν στο χρυσάφι.
2. Από αγαπάνθους
ολάνθιστος ο κάμπος
που είδα να σκίζει
μαυροκίτρινος δράκος
πριν τους κάψει χρυσάφι.
3. Μαργαροφέγγει
το ξύπνημα της μέρας
πριν να το φτάσει
στα μάτια σου ζωγράφε
χρυσόπλουμη σαΐτα.
4. Αυτά σύννεφα'
σκέπαζαν κορφές πέρα
και λίμναζαν, ω,
σ΄αχνούς με ιριδίσματα
του μάργαρου σε ίασπη.
5. Με ανοιξιάτικη
σε είδα βροχή να περνάς
και τα χρώματα
του κόσμου χορεύοντας
μαζί μου σε πήρανε...
6. Πέφτει πριν δέσει
τ΄ολάνοιχτο λουλούδι
σαν πεφτάστερο
μια μέρα μεσημέρι
στ΄αδιάφορο χέρι σου.
7. Για μια άλλη δύση
φλογερά μαδούσανε
τα τριαντάφυλλα
σε αποχωρισμού βροχή
την πρώτη αυγή ξεχνώντας.
Δ. Ι. ΑΝΤΩΝΙΟΥ (1906-1994)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου