Raoul Dufy (1877 – 1953)
Αφηγείται ο Ιόλας[ Δείτε: =>Νίκος Σταθούλης, " Αλέξανδρος Ιόλας", Εκδ. Λιβάνης.]:
"Στον Αντουάν ( σ.σ. διάσημος κομμωτής της δεκαετίας του ΄30 στο Παρίσι)
γνώρισα και τον Ραούλ Ντιφί, ο οποίος με ζήτησε για μοντέλο του. Ήθελε
να με ζωγραφίσει γυμνό στο ατελιέ του σε στάσεις χορευτή. Ο Ντιφί είχε ήδη
αποχωρήσει από το "Σαλόνι των ανεξαρτήτων", μαζί με τον Κις Βαν Γκογκ και τον Αντρέ Ντερέν.
Ήταν περίεργος άνθρωπος, αρκετά ευφυής και διασκεδαστικός. Είχε μια αναίδεια
συγκλονιστική, την οποία συνήθως εξαγόραζε με εκδηλώσεις σπάνιας λεπτότητας.
Ήταν έξυπνος και του άρεσε να ζωγραφίζει και να ζει την αρχόσχολη ζωή των
απολαύσεων. Έλεγε δε πάντα ότι γι΄αυτόν η ζωγραφική ήταν παρηγοριά και μαζί
δικαιολογία για τη ζωή. Ο ίδιος ήταν τόσο εκλεπτυσμένος, που χαιρόταν να
συζητάει μαζί σου, την ώρα που ζωγράφιζε, τις πιο πικάντικες περιπέτειες της
ζωής του. Θυμάμαι που μου έλεγε την ιστορία με τη μαγείρισσα, που για να
κάνει έρωτα μαζί της, έπρεπε να πάρει άδεια από τον εραστή της, τον οποίο ζωγράφισε."
Ο Ιόλας ποζάρει γυμνός στο εργαστήριο του Ρενέ Μαγκρίτ, το 1928.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου