Τετάρτη, Μαρτίου 31, 2021

Γέλα, Γέλα, Ανθρωπότης

 

 ΓΕΛΑ, ΓΕΛΑ, ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΣ

 



 

Γέλα, γέλα  , ανθρωπότης

Κινδυνεύει ο Φουρθιώτης

Που ανέδειξε την Τζούλια

Με τα τορνευτά καπούλια


Το σκασμό σου , Ελλάς, ξεφτίλα

Προστατεύει η μπατσίλα

Μία λέρα , μία  γλίτσα

Μία σιγανοπαπαδίτσα


Δάσκαλοι αραχνιασμένοι

Προ πολλού προσκυνημένοι

Κάνουνε πως πέρα βρέχει

 

Η συνείδησή τους  πώς αντέχει;

Πού ΄ναι τους  η περηφάνια;

Πίνουνε με τη Δεξιά σαμπάνια.



 

Η ηλεκτροκίνηση βλάπτει τα βάθη των ωκεανών

Τάσος Σαραντής

Η ηλεκτροκίνηση βλάπτει τα βάθη των ωκεανών

Η ηλεκτροκίνηση βλάπτει τα βάθη των ωκεανών

Η παγκοσμίως κατακόρυφη αύξηση ηλεκτρικών οχημάτων μέχρι το 2030 αναμένεται να οδηγήσει σε υποθαλάσσιες εξορύξεις κοβαλτίου, νικελίου και λιθίου, γεγονός που θα διαταράξει την ισορροπία των ωκεάνιων οικοσυστημάτων.

Aπό ό,τι φαίνεται ο αγώνας δρόμου των αυτοκινητοβιομηχανιών για τη μεταστροφή στην ηλεκτροκίνηση έχει μόλις ξεκινήσει, στο πλαίσιο των στόχων για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.

Ωστόσο, καθώς οι ηλεκτροκινητήρες εξαρτώνται από τις μπαταρίες παραβλέπεται το περιβαλλοντικό κόστος αυτού του εγχειρήματος που θα προκύψει από τις εξορύξεις στα βάθη των ωκεανών για την εξαγωγή ορυκτών όπως το κοβάλτιο και το νικέλιο που χρησιμοποιούνται ευρέως για τις μπαταρίες που τροφοδοτούν τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα.

Μέχρι στιγμής, η εξόρυξη αυτών των υλικών περιορίζεται στην ξηρά, αλλά πλέον βρίσκεται σε εξέλιξη η θέσπιση διεθνών κανονισμών για τις εξορύξεις στους βυθούς. Το 2020 τα ηλεκτρικά οχήματα αντιπροσώπευαν μόνο το 3% των παγκόσμιων πωλήσεων αυτοκινήτων. Από το 2010 έως το 2019 ο αριθμός των ηλεκτρικών οχημάτων που κυκλοφορούσαν στους δρόμους αυξήθηκε από 17.000 σε 7,2 εκατ. Και θα μπορούσε να φτάσει τα 250 εκατ. μέχρι το 2030, σύμφωνα με εκτίμηση του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας.

Μετά την Tesla, η μία αυτοκινητοβιομηχανία μετά την άλλη μπαίνουν στην πολλά υποσχόμενη για το περιβάλλον αγορά. Η τελευταία είναι η Volvo, η οποία ανακοίνωσε στις αρχές του μήνα ότι θα κατασκευάζει μόνο ηλεκτρικά αυτοκίνητα έως το 2030. Το ίδιο και η Jaguar έως το 2025, η Volkswagen μετά το 2026 και η General Motors που σχεδιάζει και ηλεκτρικά φορτηγά έως το 2035. Και η Ford διπλασιάζει τις επενδύσεις της σε ηλεκτρικά αυτοκίνητα.

Αυξημένη ζήτηση

Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που θα καθορίσουν πόσο γρήγορα οι καταναλωτές θα υιοθετήσουν αυτή την τεχνολογία, όπως οι υποδομές φόρτισης, ο χρόνος διάρκειας των μπαταριών, η προσιτή τιμή, αλλά ο σημαντικότερος θα είναι η ικανότητα των κατασκευαστών να διατηρούν τον ρυθμό παραγωγής, ειδικά όταν απαιτούνται μπαταρίες ιόντων λιθίου που χρησιμοποιούνται όχι μόνο σε ηλεκτρικά αυτοκίνητα, αλλά και σε άλλες τεχνολογίες όπως κινητά τηλέφωνα και φορητοί υπολογιστές, καθώς και για αποθήκευση ενέργειας για ηλιακά και αιολικά.

Μια μελέτη του 2019 από το Ινστιτούτο για Βιώσιμο Μέλλον στο Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας του Σίδνεϊ διαπίστωσε ότι η ζήτηση λιθίου θα μπορούσε να υπερβεί την προσφορά έως το επόμενο έτος, γεγονός που θα αυξήσει τις τιμές και το ενδιαφέρον για περισσότερη εξόρυξη λιθίου. Η ζήτηση για κοβάλτιο και νικέλιο, καθώς και βασικά συστατικά της μπαταρίας, θα υπερβεί την παραγωγή σε λιγότερο από μια δεκαετία.

Ο ανταγωνισμός για τον έλεγχο αυτών των κρίσιμων υλικών έχει γεωπολιτικές επιπτώσεις. Αυτή τη στιγμή, πολλά από αυτά είναι συγκεντρωμένα στα χέρια μερικών κρατών.

Το μεγαλύτερο μέρος του κοβαλτίου που χρησιμοποιείται στις μπαταρίες σήμερα εξορύσσεται από την Κίνα από ορυχεία στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, όπου η εξόρυξη έχει επιτευχθεί με παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και περιβαλλοντική υποβάθμιση. Το μεγαλύτερο μέρος των παγκόσμιων εκμεταλλεύσιμων αποθεμάτων λιθίου βρίσκεται στην Αυστραλία, τη Χιλή και την Αργεντινή.

Καθώς αυξάνονται οι ανάγκες για χερσαία ορυκτά, αυξάνεται και το εμπορικό ενδιαφέρον για την εξόρυξη πόρων από τους βυθούς, όπου υπάρχει αφθονία μετάλλων όπως ο χαλκός, το κοβάλτιο, το νικέλιο, το μαγγάνιο, ο μόλυβδος και το λίθιο. Και μαζί αυξάνονται και οι αγωνίες σχετικά με τις επιπτώσεις αυτών των εξορύξεων στην υγεία των ωκεανών, αλλά και για το εάν μια τέτοια θυσία είναι απαραίτητη.

Η ανοιχτή θάλασσα είναι «περιοχές πέραν της εθνικής δικαιοδοσίας» και την εξόρυξη των βυθών της θα διαχειρίζεται ένας διακυβερνητικός φορέας που ονομάζεται International Seabed Authority. Ο φορέας έχει ήδη εγκρίνει 28 συμβόλαια εξόρυξης που καλύπτουν περισσότερα από ένα εκατομμύριο τετραγωνικά χιλιόμετρα, αλλά εξακολουθεί να επεξεργάζεται τις προδιαγραφές και τους κανονισμούς για τις εταιρείες.

Κι αυτό συμβαίνει όταν υπάρχουν έντονες ανησυχίες για το ότι ακόμα δεν κατανοούμε επαρκώς τους πραγματικούς κινδύνους της λειτουργίας τεράστιων υποβρύχιων εξορυκτικών μηχανημάτων κατά μήκος του θαλάσσιου πυθμένα. Κι ενώ περισσότερες από 90 ΜΚΟ ζητούν μορατόριουμ για την εξόρυξη των ωκεανών μέχρι να μπορούν να απαντηθούν μερικά από τα σοβαρά ερωτήματα σχετικά με τον αντίκτυπό τους στην υγεία των ωκεανών.

Αργή ανάκαμψη

Τα σκοτεινά βάθη των ωκεανών είναι ένα από τα λιγότερο εξερευνημένα μέρη στον πλανήτη, αλλά γνωρίζουμε ότι σφύζουν από ζωή και διασυνδέονται με άλλα μέρη του ωκεάνιου οικοσυστήματος, είναι πραγματικά αρκετά βιοποικιλικά και είναι γεμάτα από πολύ μοναδικά είδη, παρά το γεγονός ότι συχνά έχουν βάθος 3.500 μέτρα ή περισσότερο. Επίσης, φιλοξενούν αμέτρητα είδη που δεν γνωρίζουμε καν ότι υπάρχουν ακόμη και μια μεγάλη ποικιλία μικροβίων που απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα και που χτίζουν τη βάση της τροφικής αλυσίδας των ωκεανών.

Μια άλλη μεγάλη ανησυχία είναι η ικανότητα του οικοσυστήματος στην άβυσσο των ωκεανών να ανακάμψει από τις διαταραχές της εξορυκτικής δραστηριότητας. Τα είδη σε αυτά τα βάθη τείνουν να ζουν πολύ καιρό, χρειάζονται πολύ χρόνο για αναπαραγωγή και έχουν χαμηλά ποσοστά γονιμότητας. Αρα, η ζωή ανακάμπτει πιο αργά από τα υπόλοιπα μέρη του πλανήτη.

Η απληστία για το κέρδος δείχνει να λειτουργεί εξίσου καλά στα πλαίσια της μετάβασης από τα ορυκτά καύσιμα σε μια «πράσινη οικονομία» που περιλαμβάνει και την ηλεκτροκίνηση. Και να διακατέχεται από βιασύνη για βραχυπρόθεσμο πλουτισμό με τη λεηλασία των βυθών, όταν υπάρχουν καλύτερες εναλλακτικές λύσεις στον ορίζοντα που θα επιφέρουν οι νέες τεχνολογίες μπαταριών και οι επιδιώξεις για μεγαλύτερα ποσοστά ανακύκλωσης των μπαταριών που σήμερα βρίσκεται σε δραματικά χαμηλά επίπεδα.

Για αγγλομαθείς ένα αποκαλυπτικό άρθρο:
Batteries, mine production, lithium and the “cobalt crunch” | Energy Matters

Batteries, mine production, lithium and the “cobalt crunch ...

Ήταν ένας Γιάνης ερυθρός...

https://www.in.gr/wp-content/uploads/2020/05/%CE%92%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%86%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82-1.jpg 

ΩΔΗ ΣΤΟΝ  ΕΡΥΘΡΟ  "ΓΙΑΝΗ"

 

Ήταν ένα Γιάνης ερυθρός  μ΄ένα μόνο "νι"

Γούσταρε όμως  πολλές τιμές , πλούσιο παχνί

Πήρε κι ένα ψηλό  σκαμνί το ΄κανε θρονί 

Στ΄ όνομά του  πρόσθεσε άλλα δέκα   "νι".

Τους συντρόφους πούλησε, βρίζει με χωνί 

Στέμμα , σκήπτρο έβαψε με χρώμα χλεμπονί.


Gerontakos, 31/3/21

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ

Άλλη μία αποχώρηση από το ΜΕΡΑ 25 - Efsyn.gr


Γειά σου Γιάνη και κυρ Γιάννννη και φιγουρατζή τσιτσιλομύτη!

 

https://www.avgi.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-03/varoufakis_0.jpg?itok=ZQvC9OCQ

Τα νι του Γιάννννη

https://www.avgi.gr/sites/default/files/styles/tiny_square/public/2020-10/karteros2.jpg?itok=gmG09Ix7Θανάσης Καρτερός

Υπόδειγμα του είδους ένας κάποτε Γιάνης. Που κάποτε πιστέψαμε και συμπαθήσαμε. Και που ήθελε να τον γράφουμε με ένα νι

Σε χαλεπούς καιρούς παρανομίας και διώξεων η Αριστερά είχε μια ορισμένη παραγωγή σε «πρώην». Ανθρώπους που είχαν υπάρξει στις γραμμές της και κάποια στιγμή είδαν το φως το αληθινό, πέρασαν απέναντι και έβγαζαν το ψωμί, ή το παντεσπάνι τους, βγάζοντας τα δήθεν «άπλυτα στη φόρα». Βιβλία, περιοδικά, άρθρα, συνεντεύξεις με υπογραφές τέτοιων «πρώην» έβλεπαν τότε συστηματικά το φως της δημοσιότητας για να ξεπλύνουν τη μάχαιρα των κυνηγών με τη συκοφάντηση των κυνηγημένων. «Των συντρόφων τους θύτες, για αμνηστία οι αλήτες» όπως τραγούδησε ο Σαββόπουλος. Πριν δει κι αυτός το φως το αληθινό.

Φαίνεται πως μέσα στην αέναη αλλαγή της κοινωνίας, της πολιτικής, των ανθρώπων, όλα τριγύρω αλλάζουνε, αλλά οι «πρώην» μένουν.  Άνθρωποι που, αφού θήτευσαν σε θέσεις εμπιστοσύνης -κακώς, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία- τώρα βγάζουν το πολιτικό ψωμί, ή και το παντεσπάνι τους, πουλώντας και πάλι δήθεν «άπλυτα». Των κάποτε συντρόφων τους. Κι αν το κάνουν για να θρέψουν έτσι ένα παμφάγο Εγώ, που, για να χορτάσει, καταπίνει κάθε μπουκιά ηθικής και εντιμότητας, ή επειδή έτσι ήταν πάντα και απλώς τώρα δείχνουν τον άπλυτο εαυτό τους, λίγο ενδιαφέρει. Οι άνθρωποι που διατίθενται στον πλειοδότη με τέτοιο τρόπο μόνο για καθαρά κίνητρα δεν διακρίνονται.

Υπόδειγμα του είδους ένας κάποτε Γιάνης. Που κάποτε πιστέψαμε και συμπαθήσαμε. Και που ήθελε να τον γράφουμε με ένα νι, αλλά του αξίζει να τον γράφουμε με τέσσερα. Τουλάχιστον. Για να ξεχωρίζει, όπως είναι το όνειρό του.  Ένα, γιατί αποδείχτηκε Νάνος πολιτικός σε όλη του τη διαδρομή. Αναξιόπιστος, φραμπαλάς, φιγουρατζής, επικίνδυνος.  Ένα, γιατί αποδείχτηκε Νοσηρός. Από άποψη φαντασίας, σοβαρότητας, ειλικρίνειας, ακόμα και φιλικών ανθρώπινων σχέσεων. Ένα, απλώς γιατί πρόκειται για Νούμερο. Πρωταγωνιστής σε μια επιθεώρηση που γράφει κάθε μέρα ο ίδιος. Και ένα τελευταίο, μάλλον εις διπλούν, γιατί εξακολουθεί να μας βγάζει όλους, με πρώτο τον Τσίπρα, Νενέκους, και τον εαυτό του Νικηταρά.

Μετά και τα τελευταία «άπλυτα» που διέθεσε στον Μαρινάκη και τον Μητσοτάκη, με στόχο τον Δραγασάκη αυτή τη φορά, ίσως του αξίζει ένα τελευταίο νι.  Όχι επί της ουσίας, αυτό απαντήθηκε. Αλλά επί των νεύρων: Να, πάρ’ τα Γιάννννη, να μην στα χρωστάμε...

Bernardo Bellotto ή Καναλέττο II : ο ζωγράφος που αποτύπωσε τις ευρωπαϊκές πόλεις του καιρού του

https://www.greekencyclopedia.com/static/images/image0000324A.jpgΜπερνάρντο Μπελλόττο (1721–1780)  - Βικιπαίδεια

Alessandro Marcello - Adagio

The Oboe Concerto in D minor, S D935, is an early 18th-century concerto for oboe, strings and continuo attributed to the Venetian composer Alessandro Marcello. The earliest extant manuscript containing Johann Sebastian Bach's solo keyboard arrangement of the concerto, BWV 974, dates from around 1715. As a concerto for oboe, strings and continuo its oldest extant sources date from 1717: that year it was printed in Amsterdam, and a C minor variant of the concerto, S Z799, was written down.

Υπήρχε τελικά "ελληνορθόδοξη Ιερά Εξέταση" στα χρόνια πριν από το 1821; - 200 Χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση

Χρήστος Δεμέτης

Το ζήτημα του Διαφωτισμού στα προεπαναστατικά χρόνια αποτελεί ένα δυναμικό πεδίο έρευνας που προσπαθεί να φωτίσει τις πιο σκοτεινές πτυχές μιας πνευματικής αφύπνισης που έμεινε "λειψή", στα χρόνια πριν το 1821.

Την ώρα που ως κράτος ετοιμαζόμαστε για τους εορτασμούς των 200 ετών από την Επανάσταση, βρίσκουμε σήμερα μια μεγάλη ευκαιρία να εξετάσουμε το τι έγινε και τι δεν έγινε με τον "ελληνικό Διαφωτισμό". Στο επίκεντρο της συζήτησης, τίθεται αυτομάτως η διαμάχη που είχαν οι Έλληνες Διαφωτιστές με τους Χριστιανούς λόγιους της εποχής. Αυτό ακριβώς πραγματεύεται το νέο βιβλίο του Μηνά Παπαγεωργίου, που φέρει τον χαρακτηριστικό τίτλο, "Ηλιοκεντρικό Σύστημα και ζωή στο Διάστημα το 1821".

Ένα από τα ζητήματα που εξετάζονται είναι και οι διενέξεις αναφορικά µε την ορθότητα του Ηλιοκεντρικού Συστήµατος, ενώ επιχειρείται να απαντηθεί το πώς οι συντηρητικοί κύκλοι της εποχής υποδέχθηκαν την είσοδο των Φυσικών Επιστηµών στα νέα -τότε- προγράµµατα διδασκαλίας των Σχολών.

Η μελέτη του Μηνά Παπαγεωργίου φέρνει στην επιφάνεια τις άγνωστες πτυχές της "Ορθόδοξης Ιεράς Εξέτασης" που έδρασε στην Κωνσταντινούπολη, παραμονές της Επανάστασης.

"Τα κείμενα των Ελλήνων Διαφωτιστών, επώνυμα και ανώνυμα, έχουν επιτελέσει σε σημαντικό βαθμό –όχι ολοκληρωτικά– τον σκοπό τους. Τόσο ως προς τις νέες ράγες στις οποίες έχουν βάλει την ελληνική παιδεία, αλλά και ως προς τη συμφιλίωση των συμπατριωτών τους με τις έννοιες της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας και της απαλλαγής από κάθε μορφής τυραννία.

Στον αντίποδα, η ανώτατη ιεραρχία της Εκκλησίας βρίσκεται, πλέον, με την πλάτη στον τοίχο. Όχι μόνον γνωρίζει, ως ένας υπερεθνικός οργανισμός, ότι τα προνόμιά της κινδυνεύουν να χαθούν, αλλά τρέμει μπροστά στην οργή της Πύλης, που αντιλαμβάνεται με μεγάλη ανησυχία ότι οι ιδέες των άπιστων Γάλλων έχουν τελικά επηρεάσει σε σημαντικό βαθμό την ιδιοσυγκρασία των ραγιάδων", αναφέρει χαρακτηριστικά ο συγγραφέας στο βιβλίο.

"...το 1820, το πατριαρχείο επιθυμεί μέσω ενός οργανωμένου σχεδίου να ελέγξει συνολικά την ελληνική βιβλιοπαραγωγή. Αυτό αποπειράται να το πετύχει μέσω της συνολικής αναδιοργάνωσης του πατριαρχικού τυπογραφείου στην Κωνσταντινούπολη και της ανάληψης δράσης προς αυτή την κατεύθυνση από τον θεωρό του, ηγούμενο Ιλαρίωνα Σιναΐτη (1765-1838), μετέπειτα μητροπολίτη Τυρνόβου... Το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς, το πατριαρχείο εκδίδει εγκύκλιο που απευθύνεται "τοις απανταχού ευρισκομένοις ομογενέσιν όσοι της του Γένους δόξης και ωφελείας ζηλωταί τυγχάνουσιν". Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, το εν λόγω φυλλάδιο έμεινε στην ιστορία με την ονομασία "Απανταχούσα", αναφέρει σε άλλο σημείο.

Γιατί όμως η προετοιμασία του μεγάλου Ξεσηκωμού έβρισκε μπροστά της τόσο έντονες θρησκευτικές αγκυλώσεις και εμπόδια από παράγοντες που θα έπρεπε να λογίζονται ως "σύμμαχοι" στον Αγώνα; Ο όρος "ελληνορθόδοξη Ιερά Εξέταση" είναι υπερβολικός; Και ποια είναι τα βαθύτερα αίτια εναντίωσης του Κλήρου ως προς το Ηλιοκεντρικό Σύστημα;

Ο Μηνάς Παπαγεωργίου απαντά στο News 24/7.

1. Μέσα από την έρευνά σας φωτίζονται πολλές άγνωστες πτυχές της προεπαναστατικής ελληνικής ιστορίας. Το ερώτημα είναι αν μπορούμε εντέλει να μιλάμε για μια "ελληνορθόδοξη Ιερά Εξέταση" ή αν κάτι τέτοιο φαντάζει υπερβολή.

Ο όρος εδώ δεν χρησιμοποιείται καθ' υπερβολήν, μιας και αποτελεί φράση που χρησιμοποιούν οι ίδιοι οι Διαφωτιστές σε περιοδικά και κείμενά τους, παραμονές της Επανάστασης. Ιδιαίτερα την περίοδο 1819-1821, στην Κωνσταντινούπολη παρατηρούμε φαινόμενα απόπειρας ελέγχου της βιβλιοπαραγωγής των Ελλήνων της διασποράς, λογοκρισία διαφωτιστικών έργων σε βιβλιοπωλεία της Πόλης, καύσεις βιβλίων στην αυλή του πατριαρχείου, σχέδια απαγωγής Ελλήνων Διαφωτιστών από το εξωτερικό, με σκοπό την παράδοσή τους στους Οθωμανούς και κυκλοφορίες εγκυκλίων που αντιτίθενται στην είσοδο των Φυσικών Επιστημών στις ελληνικές σχολές ή απαγορεύουν την ονοματοδοσία (αρχαίων) ελληνικών ονομάτων στους ελληνοπαίδες.Τα προηγούμενα συντελούν στη διαμόρφωση μιας εκρητικής κατάστασης στους πνευματικούς κύκλους εκείνης της εποχής. Αναφερόμαστε σε γεγονότα που λαμβάνουν χώρα, παράλληλα με τις πολεμικές προετοιμασίες του Αγώνα.

2. Δεν είναι κάπως παράδοξο το γεγονός ότι πολλοί Έλληνες Διαφωτιστές της εποχής ήταν άνθρωποι με θεολογικές σπουδές; Πώς το εξηγείτε;

Καθόλου παράξενο. Για τους περισσότερους λόγιους της εποχής, που δεν είχαν τη δυνατότητα για απευθείας σπουδές στο εξωτερικό (ή στην σατανική Δύση όπως την χαρακτήριζαν οι Κολλυβάδες), το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα περνούσε αναγκαστικά μέσα από τα φίλτρα εκκλησιαστικών σχολών, με συγκεκριμένο πρόγραμμα σπουδών και έφεση στα μαθήματα της Θεολογίας και της Γραμματικής.Όσοι είχαν τη δυνατότητα να μεταβούν σε ξένα εκπαιδευτικά ιδρύματα μετά την αποφοίτησή τους, έρχονταν θέλοντας και μη σε επαφή με τα Φώτα. Οι περισσότεροι από αυτούς επέστρεφαν πίσω προσπαθώντας να μεταλαμπαδεύσουν τις γνώσεις τους, ερχόμενοι σε επαφή με το τοπικό συντηρητικό κατεστημένο. Πρόκειται για ένα κλασικό μοτίβο που συνταντάμε στα προεπαναστατικά χρόνια.

Υπήρχε τελικά

3. Στο εξώφυλλο του βιβλίου σας αναφέρεστε σε σύγκρουση μεταξύ "Ελλήνων Διαφωτιστών" και "Χριστιανών Λογίων". Για ποιον λόγο κάνετε εναν τέτοιο διαχωρισμό; Δεν υπήρξαν όλοι οι Έλληνες διανοητές της εποχής Χριστιανοί;

Αν όχι όλοι, σίγουρα οι περισσότεροι. Ο διαχωρισμός γίνεται για να καταστεί σαφές στον αναγνώστη ποιοι ήταν εκείνοι που επέτρεψαν στις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις να υπερκαλύψουν τα επιστημονικά δεδομένα και ποιοι αποφάσισαν να σκεφτούν περισσότερο "ελληνικά", διαχωρίζοντας τα θεολογικά κείμενα από τα αποτελέσματα της επιστημονικής παρατήρησης εκείνης της εποχής, στηλιτεύοντας συν τοις άλλοις την έντονη παρεμβατικότητα των αρχιερέων στα εκπαιδευτικά προγράμματα των Σχολών εκείνης της εποχής.

Μιλώντας περί... "ελληνικότητας", αξίζει να αναφερθεί ότι αρκετοί χριστιανοί λόγιοι και κληρικοί της περιόδου, ακολουθώντας τις επιταγές των βυζαντινών προκατόχων τους, απευθύνονται στο κοινό τους ως χριστιανοί, εκφράζοντας παράλληλα την απέχθειά τους στον όρο "Έλληνας". Όμως το τελευταίο αποτελεί μια άλλη μεγάλη -εξίσου ενδιαφέρουσα- συζήτηση, που αγγίζει θέματα σχετιζόμενα με τη διαμόρφωση της νεοελληνικής ταυτότητας.

4. Μιλήσατε στο έργο σας για την εναντίωση του Κλήρου ως προς το Ηλιοκεντρικό Σύστημα. Ποια όμως ήταν τα βαθύτερα αίτια; Εκτιμάτε πως προεπαναστατικά η Εκκλησία ήθελε τη συνέχιση της υποδούλωσης των Ελλήνων ή ήθελε μεν την απλευθέρωση αλλά με όρους που θα τη διατηρούσαν στην πνευματική ηγεσία;

Τα βαθύτερα αίτια της εναντίωσης εκκλησιαστικών παραγόντων απέναντι στο Ηλιοκεντρικό Σύστημα είναι σαφώς θεολογικά. Σχετίζονται άμεσα με συγκεκριμένα χωρία της Βίβλου που στέκονται υπέρ του Γεωκεντρικού Συστήματος, ενώ φυσικά δεν πρέπει να παραβλέπουμε την ίδια τη θέση του ίδιου του ανθρώπου στον Κόσμο, από τη στιγμή που μέσω της Ηλιοκεντρικής θεώρησης εξοβελίζεται από το κέντρο του Σύμπαντος. Αναφορικά με τη θέση της Εκκλησίας σε σχέση με την υποδούλωση των Ελλήνων, αυτή αποτιμάται μέσα από τα έγγραφα και τις εγκυκλίους της Ηγεσίας της, όχι μόνο παραμονές της Επανάστασης, αλλά και κατά πολύ νωρίτερα. Π.χ στα 1798 η εγκύκλιος του Γρηγορίου του Ε' προς τους Επτανήσιους κατακεραυνώνει τους θιασώτες της Γαλλικής Επανάστασης, του Διαφωτισμού και των μηνυμάτων περί Ελευθερίας και Ανεξαρτησίας. Τα ίδια ακριβώς υποστηρίζει και η Πατρική Διδασκαλία που γράφτηκε το ίδιο έτος. Ακόμα και οι ίδιες οι Φυσικές Επιστήμες, θεωρήθηκαν φορείς άθεων ιδεών που θα μπορούσαν να εμφυσήσουν στους Ρωμιούς αισθήματα απελευθέρωσης από τον Οθωμανικό ζυγό.

Τα τελευταία χρόνια πριν την Επανάσταση καταγράφονται ο αφορισμός του Αγώνα και των Φιλικών, οι λίβελλοι εκκλησιαστικών παραγόντων όπως του Αθανασίου Πάριου και του Ιλαρίωνα Σιναΐτη (με τις ευλογίες του πατριάρχη), καθώς επίσης και μια σειρά από σφοδρά αντικληρικά κείμενα που καταδεικνύουν την αντίδραση των Διαφωτιστών απέναντι στην αντεπαναστατική θέση της Ηγεσίας της Εκκλησίας. Μέχρι και διαγωνισμός για τον αρνητικό ρόλο των αρχιερέων προκηρύσσεται από το περιοδικό Μέλισσα στο Παρίσι (ένας διαγωνισμός που προσφάτως αναβίωσε ενόψει του 2021 με πρωτοβουλία του ΚΕΠΕΚ). Όμως ακόμα και μετά τη συγκρότηση του πρώτου ελληνικού κράτους, στα 1828, μετά την έλευση του Καποδίστρια, ο πατριάρχης Αγαθάγγελος αποπειράται δόλια (μέσω της αποστολής τριών μητροπολιτών που σαρώνουν την Πελοπόννησο για να εξεγείρουν το ποίμνιο) να πείσει για την επανένωση των Ελλήνων με την Οθωμανική αυτοκρατία, συμπεριλαμβάνοντας μάλιστα στην επιστολή του προς τον Καποδίστρια τους σχετικούς όρους του ίδιου του Σουλτάνου!

Η απάντηση στο ερώτημά σας μπορεί να δοθεί μόνο μέσα από την ορθή κρίση των διαθέσιμων γεγονότων. Κατά την προσωπική μου γνώμη δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για το γεγονός ότι η Ανώτατη ιεραρχία της Εκκλησίας, ως ένας υπερεθνικός οργανισμός, αποπειράται εδώ και αιώνες να διαφυλάξει τα συμφέροντά της και μόνον, ανεξάρτητα από την όποια πολιτική ηγεσία ή εχθρό έχει απέναντί της. Το τι έγινε ορισμένες δεκαετίες μετά την Επανάσταση (απαραίτητες για να ξεχαστεί η στάση της) και εγκαθιδρύθηκαν οι περίφημοι εθνικοί μύθοι, είναι μία άλλη μεγάλη συζήτηση.

5. Μήπως είναι σήμερα μια σπουδαία ευκαιρία να επανασυστήσουμε στο κοινό τους Έλληνες Διαφωτιστές όπως ο Μοισιόδακας με αφορμή το 2021 και τους εορτασμούς του; Πώς κρίνετε τις προθέσεις της επιτροπής βάσει των όσων έχουμε δει ως τώρα;

Το 2021 είναι (ή καλύτερα θα ήταν, έτσι όπως διαφαίνεται) μια πολύ καλή ευκαιρία όχι μόνο για πανηγυρικούς εορτασμούς εν όψει της συμπλήρωσης 200 ετών από την κήρυξη της Επανάστασης, αλλά και για ουσιαστικό αναστοχασμό επάνω στις συνθήκες και τα γεγονότα της εποχής. Θα μπορούσε να καταστεί μια πρώτης τάξεως αφορμή για την περαιτέρω διεύρυνση των γνώσεων των νεοελλήνων πάνω σε ιστορικά θέματα, ακόμη και για την κατάρριψη ή έστω υποβάθμιση επιβλαβών εθνικών μύθων που έχουν ζημιώσει ποικιλοτρόπως τόσο την ιδιοσυγκρασία των πολιτών εδώ και πολλές δεκαετίες, όσο και τη λειτουργία του ίδιου του ελληνικού κράτους, κυρίως στον τομέα της Παιδείας.

Η επαφή του ελληνικού πολιτικού συστήματος με τις αξίες του Διαφωτισμού είναι κατ' ουσίαν ανύπαρκτη

Η επαφή των σύγχρονων Ελλήνων με τις επιταγές του νεοελληνικού αλλά και του ευρωπαϊκού Διαφωτισμού θα ήταν μία ιδανική συνθήκη, θεωρώ όμως ότι απέχουμε πολύ από κάτι τέτοιο. Η επαφή του ελληνικού πολιτικού συστήματος με τα ιδανικά και τις αξίες του Διαφωτισμού δυστυχώς είναι κατ' ουσίαν ανύπαρκτη. Αναφορικά με την Επιτροπή, δεν αμφισβητώ τις προθέσεις της. Αποπειράθηκαν να ανοίξουν ιστορικά ζητήματα, πλην όμως υποχώρησαν γρήγορα κάτω από πιέσεις ή αντιδράσεις που προκλήθηκαν. Δυστυχώς τέτοιου είδους πρωτοβουλίες απαιτούν περισσότερη τόλμη και αποφασιστικότητα, λαμβάνοντας υπόψιν ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας μας δεν είναι οικονομικό, πολιτικό ή κοινωνικό, παρά βαθιά πολιτισμικό. Πώς το έλεγε ο σοφός στωικός Μάρκος Αυρήλιος; "Οι άνθρωποι έγιναν ο ένας για τον άλλον. Ή βελτίωσέ τους, λοιπόν, ή υπόμεινέ τους".

6. Που αποτυπώθηκαν τα δεινά της διαφωτιστικής έλλειψης στον Έλληνα της μετεπαναστατικής περιόδου, από τη σύσταση του ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα;

Κυριολεκτικά σε κάθε μορφή του δημόσιου βίου. Το γεγονός ότι ο Διαφωτισμός πέρασε αλλά δεν... άγγιξε αυτόν τον τόπο, προκάλεσε και εξακολουθεί να προκαλεί μέχρι σήμερα ολέθριες συνέπειες που ξεκινούν από την ίδια την ιδιοσυγκρασία των Ελλήνων πολιτών, μέχρι τη δομή, την οργάνωση και τη στοχοθεσία του κράτους μας, με προεξέχοντα προβληματικό τομέα να είναι δίχως αμφιβολία η Παιδεία.

Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι στη χώρα μας δεν υπάρχει ούτε ένας κομματικός οργανισμός που να έλκει τις ιδεολογικές του καταβολές και αξίες από τον Ορθό Λόγο και τον Διαφωτισμό, παρά το γεγονός ότι υπάρχει πεδίον δόξης λαμπρό ώστε να αναζητήσει κανείς μια τέτοιου είδους ιδεολογική αφετηρία, προσαρμοσμένη φυσικά στις σύγχρονες συνθήκες. Και το τελευταίο θεωρώ ότι είναι το λιγότερο τρομακτικό για τη μελλοντική μας πορεία ως Έθνος.

Μηνάς Παπαγεωργίου - ΠΡΟΣΩΠΟ – Βιβλιοnet

************************* 

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Η υποτιθέμενη θετική συμβολή της ανώτατης ιεραρχίας της Εκκλησίας στην Επανάσταση του 1821, αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες ιδεολογικές λαθροχειρίες της νεότερης ελληνικής Ιστορίας.

Διακόσια χρόνια αργότερα, η μελέτη των πρωτότυπων πηγών, των αφοριστικών εγκυκλίων και της αντεπαναστατικής δράσης του πατριαρχείου, δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών.

Το βιβλίο αυτό περιλαμβάνει μία χρήσιμη συλλογή τέτοιων κειμένων, που δημοσιεύτηκαν κατά το χρονικό διάστημα 1798-1828. Η ανίχνευση των εν λόγω ιστορικών τεκμηρίων αποτελεί μέχρι και σήμερα μία εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση, απαιτώντας σε κάποιες περιπτώσεις την κοπιώδη αναζήτηση σπάνιων ή εξαντλημένων εκδόσεων.

Στη “Μαύρη Βίβλο του 1821” θα διαβάσετε:

τον τρόπο με τον οποίο ο πατριάρχης Αγαθάγγελος επιχείρησε να προκαλέσει εμφύλιο πόλεμο στην Ελλάδα του Ιωάννη Καποδίστρια.
  • τα κείμενα του αφορισμού της Επανάστασης από το πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως
  • τους λόγους για τους οποίους η περιβόητη άρση του αφορισμού αποτελεί έναν εκκλησιαστικό μύθο
  • το πώς ο Γρηγόριος Ε ?προσπάθησε να κατευνάσει τις επαναστατικές διαθέσεις Επτανησίων και Πελοποννησίων στα τέλη του 18ου αιώνα, διατάζοντας, παράλληλα, την καυ?ση κειμένων του Ρήγα Φεραίου
  • τους λόγους για τους οποίους ο αφορισμός των Κλεφτών από τον πατριάρχη Καλλίνικο Ε ? επηρέασε αρνητικά την Επανάσταση του ’21.
  • τις εγκυκλίους μέσω των οποίων ο Γρηγόριος Ε ? αποπειράθηκε να ελέγξει την ελληνική βιβλιοπαραγωγή, εξαπολύοντας επίθεση στις Φυσικές Επιστήμες
  • το αφοριστικό επιτίμιο που επιβλήθηκε στην Μπουμπουλίνα, λίγους μήνες πριν τον ξεσηκωμό των Ελλήνων
  • τα κείμενα του πατριάρχη Ευγένιου Β΄, που στόχο είχαν να εκφοβίσουν τους Έλληνες, αμέσως μετά το ξέσπασμα της Επανάστασης

  • Οδοιπορικό στην Καππαδοκία (α'& β΄ μέρος)

    Καππαδοκία - ΒικιπαίδειαΚαππαδοκία - Βικιπαίδεια

    Από την εκπομπή Balkan Express στην ΕΤ-3, 2012 .Επεξεργασία βίντεο: Άννα Παναγιωτίδου

    Καππαδοκία, Κωνσταντινούπολη & Αττάλεια · Troodos TravelΓκιόρεμε/Καπαπδοκία - Βικιπαίδεια

    LIFE AFTER QUARANTINE | Η ΖΩΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ

    Τρίτη, Μαρτίου 30, 2021

    Decumanus και Βενιζέλου γωνία. Ραντεβού με την ιστορία.

    "Γιατί τα αρχαία στο σταθμό Βενιζέλου είναι δώρο για την Θεσσαλονίκη;" από τον Archaeostoryteller Θόδωρo Παπακώστα, με την επιμέλεια της Δέσποινας Μακροπούλου.

    Ποιος είναι ο decumanus maximus και γιατί μετράει για την ιστορία της πόλης; 

    Πόσοι άνθρωποι δεν συναντήθηκαν στο αρχαιότερο σωζόμενο σταυροδρόμι της Θεσσαλονίκης; 

    Πώς τα αρχαία του σταθμού μετρό στη Βενιζέλου ξεδιπλώνουν μπροστά μας πολλούς αιώνες ιστορίας; Πώς τόσοι αιώνες δέθηκαν άρρηκτα ο ένας με τον άλλο σε ένα εύρημα, ανέλπιστο δώρο για την κληρονομιά μας; 

    Ένα αρχαιολογικό δώρο ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μας.

    Υπογράψτε για την παραμονή των αρχαίων στον σταθμό Βενιζέλου.


    https://www.youtube.com/watch?v=TfYU9xGcl7o


    video production
    https://www.animonautes.com

    Η Έλενα είναι ενοχλητική. Φιμώστε την!

     

    Έλενα Ακρίτα: Γιατί με μπάναρε το Facebook

    Έλενα Ακρίτα
    Η Έλενα Ακρίτα PAPADAKIS PRESS

    Η Έλενα Ακρίτα γράφει για τον ψηφιακό αποκλεισμό που υπέστη για 30 ημέρες. Σύμφωνα με το Facebook, ο λόγος που αποκλείστηκε είναι η απάντησή της σε υβριστικό σχόλιο. Όμως τα πράγματα ίσως είναι διαφορετικά.

    Όταν σε βρίζει ενας φασίστας, στο Facebook είναι απλώς Τριτούλα. Όταν απαντάς στον φασίστα, σε φιμώνουν για 30 μέρες.

    Όταν με καθυβρίσαν για τη τιμητική σύνταξη του πατέρα μου, στο Facebook ήταν απλώς Τριτούλα. Όταν ο Χρήστος Σταϊκούρας απάντησε με ντοκουμέντα ότι η σύνταξη ήταν απολύτως νόμιμη, αυτοί συνέχισαν να λασπολογούν και κανείς δεν τους μπλοκάρισε. Γιατί στο Facebook είναι απλώς Τριτούλα.

    Όταν για το θέμα αυτό κινήθηκα δικαστικά και οι κατήγοροί μου - μεταξύ των οποίων ο χρυσαυγίτικος Στόχος - μου ζήτησαν γονυπετείς συγγνώμη, στο Facebook ήταν απλώς Τριτούλα.

    Όταν εξακολουθούσαν να με συκοφαντούν με το επιχείρημα πως «ό,τι είναι νόμιμο δεν είναι και ηθικό», στο Facebook ήταν απλώς Τριτούλα.

    Όταν δημοσίευσα τις ανεξόφλητες από τη μητέρα μου κι εμένα επιταγές της σύνταξης, αποδεικνύοντας ότι στην περίπτωσή μας το νόμιμο είναι και ηθικό, χρήστες συνέχισαν να μου επιτίθενται. Γιατί στο Facebook ήταν απλά Τριτούλα.

    Όταν ρατσιστές, ομοφοβικοί και φασίστες με έβριζαν με τους πιο αγοραίους χαρακτηρισμούς, στο Facebook ήταν απλά Τριτούλα.

    Όταν χρήστες έβγαζαν φόρα παρτίδα τα προσωπικά δεδομένα εμού και της οικογένειάς μου, στο Facebook ήταν απλά Τριτούλα.

    Όταν χρήστες κρέμαγαν στα μανταλάκια την προσωπική μου ζωη χωρίς να έχω δώσει αυτό το δικαιωμα, στο Facebook ήταν απλά Τριτούλα.

    Όταν χρήστες με αντιμετώπιζαν με απροκάλυπτο ηλικιακό ρατσισμό επειδή έκανα το έγκλημα να γεννηθώ πριν από αυτούς, στο Facebook ήταν απλά Τριτούλα.

    Όταν χρήστες (αλλά και πολιτικοί όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης και άλλοι) χλεύαζαν την ψυχική νόσο της κατάθλιψης, από την οποία υποφέρω από πολύ νέα, στο Facebook ήταν απλά Τριτούλα.

    Όταν με το πρόσχημα της κατάθλιψης ψυχιατρικοποιούσαν τον πολιτικό διάλογο επειδή δεν τους άρεσαν οι απόψεις μου, στο Facebook ήταν απλά Τριτούλα.

    Όταν χρήστες με έβριζαν με χαρακτηρισμούς καταγωγίου, στο Facebook ήταν απλά Τριτούλα.

    Όταν χρήστες στο μέσεντζερ έστελναν μήνυμα που απειλούσαν τη σωματική μου ακεραιότητα, τύπου "ξέρουμε πού μενεις", "σου στήνουμε καρτερι", "θα σε σαπίσουμε στο ξύλο", στο Facebook ήταν απλά Τριτούλα.

    Όταν χρήστες ξερνούσαν όλη τη ρητορική μίσους πάνω μου, στο Facebook ήταν απλώς Τριτούλα.

    Όταν χρήστες για να μου επιτεθούν, παραβίαζαν όλους τους όρους και τους κανόνες του Facebook (έχω φυλάξει όλα τα σχετικά σχόλια), ήταν απλά Τριτούλα.

    Καταλαβαίνω πως όταν σε ακολουθούν 250.000 άτομα, είσαι επικίνδυνος.

    Καταλαβαίνω πως όταν δεν πας με τα νερά των υπέρκομψων και ανέμελων, είσαι επικίνδυνος.

    Καταλαβαίνω πως όταν αναδεικνύεις δημοσιογραφικά τα σκάνδαλά τους, είσαι επικίνδυνος.

    Καταλαβαίνω πως όταν γράφεις για τις παράνομες αναθέσεις εκατομμυρίων, τον φασισμό και τη θρησκοληψία τους, είσαι επικίνδυνος.

    Καταλαβαίνω πως όταν ξεμπροστιάζεις τους λατρεμένους παιδεραστές αυτής της κυβέρνησης, την αστυνομική βία της κυβέρνησης, την ασυδοσία αυτής της κυβέρνησης, είσαι επικίνδυνος.

    Καταλαβαίνω πως όταν ο κόσμος πεθαίνει εκτός ΜΕΘ, αλλά ο Μητσοτάκης δίνει 650.000 διαφήμιση στο Facebook, τότε κάποιοι εδώ μέσα θα του σφουγγαρίσουν μέχρι και τα πόδια.

    Λένε ότι με μπάναραν γιατί τα 'χωσα σε ένα τρολ με φέικ προφίλ και ψεύτικη φωτό. Αντί να αποκλείσουν το φασιστόμουτρο (ναι, επιμένω) αποκλείουν εμένα με το πιστοποιημένα γνήσιο προφίλ. 

    Λοιπόν.

    Εδώ και χρόνια, έχω σώσει όλα τα fb υβριστικά, ρατσιστικά, μισογυνικά σχόλια στο άτομό μου. Σχόλια στο μέσεντζερ, σχόλια στον τοίχο μου, σχόλια σε τοίχους άλλων χρηστών. Σχόλια χυδαία, σχόλια με ψόφους και κατάρες, σχόλια με απειλές για τη ζωή μου, σχόλια που με έχουν κάνει να κλάψω, σχόλια που με έχουν κάνει να θυμώσω, σχόλια που με έχουν κάνει να φοβηθώ. Όλα αποθηκευμένα τα έχω.

    Βρε κουτούτσικα, τη δολοφονία του δικού μου χαρακτήρα, αφού δεν την πετύχατε τόσα χρόνια, τζάμπα προσπαθείτε ακόμα.

    Και κάτι τελευταίο γιατί μην κοροϊδευόμαστε πως με φίμωσαν λόγω αυτού του αλητοτρόλ. Η τελευταία μου ανάρτηση ήταν η δημοσιοποίηση της είδησης πως η Σοφία Νικολάου έδωσε νέα απευθείας ανάθεση 144.000 ευρώ σε εταιρία-φάντασμα. Ψάξτε την είδηση καλοί συνάδελφοι, κάτι δεν πάει καθόλου καλά εδώ.

    Έλενα Ακρίτα: Γιατί με μπάναρε το Facebook

    Δεν ξέρω ποια θα είναι τα επόμενα βήματά μου, είναι νωρίς ακόμα. Κατ' αρχάς θα ψάξω τι σόι είναι αυτή η Teleperformance Greece κι αν όντως ελέγχει μόνο τις διαφημίσεις, όπως ισχυρίζεται.

    Αυτό που ξέρω είναι πως δεν μπορείς να φιμώσεις ένα άτομο που γράφει σε ιστοσελίδα ή έντυπο.

    Κι ακόμα περισσότερο δεν μπορείς να φιμώσεις ένα άτομο που έχει τόσους φίλους.

    Φίλους που γνώρισα εδώ, όταν πρωτομπήκα πριν 13 χρόνια, φίλους που μοιραζόμαστε τις ίδιες ιδέες, τις ίδιες αξίες, το ίδιο χιούμορ, τις ίδιες ευαισθησίες. Και κυρίως το ίδιο αίσθημα δικαίου.

    Είμαι ευγνώμων βαθύτατα, σας ευχαριστώ για τη στήριξη και την αγάπη από χτες το βράδυ, σας ευχαριστώ για τη στήριξη και την αγάπη όλα αυτά τα χρόνια που πορευόμαστε χέρι χέρι.

    Είμαστε μαζί κι είμαστε πολλοί. Τον φόβο μας να έχουν. Γιατί ο ποιητής τα λέει καλύτερα από εμάς.

    «Μάς φοβοῦνται, ἀγάπη μου,

    καὶ ὅταν μᾶς σκοτώνουν

    νεκροὺς μᾶς φοβοῦνται πιὸ πολύ.»

    Υ.Γ.: Μια γυναίκα που αγαπώ, εκτιμώ και σέβομαι, η Ευγενία Λουπάκη, μπαναρίστηκε κι αυτή για 30 μέρες, επειδή στήριξε εμένα και δημοσιοποίησε το δικό μου μπαν. Δεν πειράζει, οι δυο μας καλά θα περάσουμε - πού ξέρεις , μπορεί επιτέλους να με μάθει και μαγείρεμα. 

    Τα σέβη μου Ευγενία!

    Το νέο έργο που παίζεται στη Βουλή: "Η κυρία με το σκυλάκι" του Ψεύτωφ


     


    «Κά­τσε κά­τω εσύ. Ζα­χα­ριά­δη σε λέ­νε;». Ένα ευτράπελο διήγημα για το ελληνικό ΕΣΥ.


    Περισπωμένη ή Διαγώνιος

    Δημιουργία - Επικοινωνία: Πρώτη Σερρών:Αφιέρωμα σε έναν ακόμη Πρωταίο  Συγγρα... | Blog posts, Blog, Postτου Λάκη Δόλγερα*

    Η πόρ­τα άνοι­ξε, φά­νη­κε ένας νε­α­ρός για­τρός. «Ο κύ­ριος Χα­δού­λης;»
    Πε­τά­χτη­κα επά­νω, άφη­σα τη­λέ­φω­νο και πορ­το­φό­λι στη γυ­ναί­κα μου κι εί­πα ικα­νο­ποι­η­μέ­νος «ναι, εδώ». Το πλή­θος που πε­ρί­με­νε απο­γοη­τεύ­θη­κε. Μου έκα­νε νεύ­μα, τον ακο­λού­θη­σα στο εσω­τε­ρι­κό του αι­μο­δυ­να­μι­κού. Με οδή­γη­σε σε μία αί­θου­σα και μου εί­πε, «κα­θί­στε, έρ­χο­μαι».
    Κοί­τα­ξα το ρο­λόι μου, δέ­κα πα­ρά εί­κο­σι. Το ρα­ντε­βού ήταν στις οκτώ και τριά­ντα. Με κυ­ρί­ευ­σε η ενο­χλη­τι­κή αλ­λά οι­κεία αί­σθη­ση ότι εί­μαι αντι­κεί­με­νο στα χέ­ρια των για­τρών.
    Κοί­τα­ξα τον πε­ρι­βάλ­λο­ντα χώ­ρο∙ θλι­βε­ρός. Τοί­χοι κα­κο­βαμ­μέ­νοι, λι­γο­στό φως. Πο­λυ­χρη­σι­μο­ποι­η­μέ­νες φθαρ­μέ­νες κα­ρέ­κλες και λι­γο­στά έπι­πλα κα­κής ποιό­τη­τας. Πρό­σθε­τα κα­λώ­δια στους τοί­χους. Κα­νέ­να δια­κο­σμη­τι­κό στοι­χείο.

    «Μα τι θέ­λεις;» σκέ­φτη­κα, «άχρη­στες πο­λυ­τέ­λειες όπως στα ιδιω­τι­κά; Εσύ δεν λες ότι έτσι κα­λύ­πτουν άλ­λες αδυ­να­μί­ες; Ναι, αλ­λά θα μπο­ρού­σε εδώ να εί­ναι κα­λύ­τε­ρα».

    Στην αί­θου­σα ήταν κά­ποιος που εί­χε προη­γη­θεί, αμί­λη­τος κι ανέκ­φρα­στος, κο­ντά του δύο άδεια και ένα γε­μά­το μπου­κά­λι νε­ρό, το δε­ξί του χέ­ρι ακου­μπι­σμέ­νο ακί­νη­το πά­νω στο γό­να­τό του. Ένας σφιγ­κτή­ρας από ελα­στι­κό με μια πλα­στι­κή πλα­κέ­τα και έναν κο­χλία πί­ε­ζαν τον καρ­πό του. «Πί­νε­τε νε­ρό για ν’ απο­βλη­θεί το φάρ­μα­κο;» ρώ­τη­σα. Δί­χως να γυ­ρί­σει συ­γκα­τέ­νευ­σε. Ήταν φα­νε­ρό ότι το μό­νο που σκε­φτό­ταν ήταν να φύ­γει και μέ­χρι τό­τε έκα­νε υπο­μο­νή κι έπι­νε νε­ρό.

    «Πό­σο θα μεί­νε­τε;» ρώ­τη­σα.
    «Τρεις με τέσ­σε­ρις ώρες», απά­ντη­σε, πά­λι δί­χως να στρί­ψει το κε­φά­λι του.

    Επα­νήλ­θε ο νε­α­ρός για­τρός με τη σκού­ρα μπλε, σχε­δόν μαύ­ρη φόρ­μα.

    «Θα πά­ρου­με το ιστο­ρι­κό» εί­πε, ενώ συγ­χρό­νως άνοι­ξε το κι­νη­τό του.

    Συ­γκα­τέ­νευ­σα.

    Οι ερω­τή­σεις του: «Όνο­μα, επώ­νυ­μο, πα­τρώ­νυ­μο, ημε­ρο­μη­νία γέν­νη­σης, προη­γού­με­νο ιστο­ρι­κό στε­φα­νιαί­ας νό­σου».

    Απα­ντού­σα βα­ριε­στη­μέ­να. Ήξε­ρα ότι όλα αυ­τά τα εί­χε ήδη γραμ­μέ­να. Δεν του άρε­σε, μου εί­πε, «συμ­βαί­νει κά­τι; Εί­στε κα­λά; σας βλέ­πω κά­πως…»

    «Όχι, όχι, κα­λά εί­μαι», απά­ντη­σα και σκέ­φτη­κα «τι θέ­λεις, άν­θρω­πε, να πε­τάω που μου παίρ­νεις το ιστο­ρι­κό;»
    «...Έχε­τε υπο­βλη­θεί σε αρ­τη­ριο­πλα­στι­κή;»
    «Ναι».
    «Πό­τε;»
    «Τον Ιού­νιο του δώ­δε­κα».
    « Εδώ;»
    «Ναι».
    «Για­τρός; Ο Αλ­βα­νό­που­λος;»
    «Ναι».
    «Θυ­μά­στε σε ποιο αγ­γείο;»
    «Στην πε­ρι­σπω­μέ­νη».
    «Σί­γου­ρα στην πε­ρι­σπω­μέ­νη;»
    «Ναι».

    Κοι­τά­ει το κι­νη­τό του, «Εί­στε σί­γου­ρος;»

    «Μμ… νο­μί­ζω».
    «Βλέ­πω ο κύ­ριος Αλ­βα­νό­που­λος έδω­σε στη δια­γώ­νιο».
    «Ναι τώ­ρα που το λέ­τε στη δια­γώ­νιο, τα ’μπλε­ξα».

    Πα­ρα­κά­τω πά­λι με διόρ­θω­σε όταν προ­σπά­θη­σα να ελα­φρύ­νω ένα πα­λιό­τε­ρο εύ­ρη­μα. Μα αφού εί­χε στο κι­νη­τό του όλο το ιστο­ρι­κό μου με τέ­τοια λε­πτο­μέ­ρεια, τι στο διά­ο­λο με ρω­τού­σε. Σκέ­φτη­κα ότι αυ­τό δεν έμοια­ζε με ιστο­ρι­κό αλ­λά με τεστ αλή­θειας ή μνή­μης.

    «Τε­λειώ­σα­με, βάλ­τε εδώ μια υπο­γρα­φή για να κά­νου­με την στε­φα­νιο­γρα­φία». Μου έδω­σε το χαρ­τί που συ­μπλή­ρω­νε τό­ση ώρα και το υπέ­γρα­ψα. «Κρα­τή­στε το, θα σας φω­νά­ξου­με» εί­πε κι έφυ­γε.

    Δεν εί­χα τι να κά­νω και διά­βα­σα το χαρ­τί. Δια­πί­στω­σα ότι μό­λις εί­χα απο­δε­χτεί πως γνω­ρί­ζω ότι η στε­φα­νιο­γρα­φία έχει 4% ση­μα­ντι­κές επι­πλο­κές και 2% θα­νά­τους. Έγι­νε πιο έντο­νη η αί­σθη­ση ότι ήμουν αντι­κεί­με­νο και δεν εί­χα δι­καί­ω­μα λά­θους ή δια­φο­ρε­τι­κής αλή­θειας από την κα­τα­γε­γραμ­μέ­νη.
    Σε λί­γο επα­νήλ­θε συ­νο­δεύ­ο­ντας κά­ποιον άλ­λο. Ήταν γέ­ρος, αφύ­σι­κα κί­τρι­νος και μου­τρω­μέ­νος. Μου­τρω­μέ­νος όπως τα πο­λύ μι­κρά παι­διά. Ξε­κί­νη­σε η λή­ψη του ιστο­ρι­κού.
    Με­τά τα ονο­μα­τε­πώ­νυ­μα και τα σχε­τι­κά, ο για­τρός ρώ­τη­σε «για­τί προ­σήλ­θα­τε στο νο­σο­κο­μείο μας;»

    «Ποιος εγώ; Η γυ­ναί­κα μου».
    «Εσείς. Για­τί ήλ­θα­τε;»
    «Η γυ­ναί­κα μου ανη­συ­χεί. Εγώ δεν έχω τί­πο­τα».
    «Η πί­ε­σή σας πώς εί­ναι;»
    «Κα­νο­νι­κή».
    «Εδώ βλέ­πω υψη­λή».
    «Η γυ­ναί­κα μου μού δί­νει χά­πια».
    «Τι αι­σθά­νε­στε; Για ποιο λό­γο θα κά­νε­τε στε­φα­νιο­γρα­φία;»
    «Η γυ­ναί­κα μου… με τρα­βά­ει στους για­τρούς. Δεν έχω τί­πο­τα».
    «Θα κά­νου­με στε­φα­νιο­γρα­φία αλ­λά εδώ βλέ­πω ότι έχε­τε πρό­βλη­μα με τα νε­φρά»
    «Μπα, τί­πο­τα, η γυ­ναί­κα μου τα ξε­σκα­λί­ζει».
    «Εντά­ξει, αλ­λά θα χρεια­στεί να βά­λου­με έναν ορό πριν κά­νου­με την εξέ­τα­ση».
    «Να βά­λω αλ­λά… δεν θέ­λω βε­λό­νες».
    «Δεν εί­ναι τί­πο­τα».

    Ο για­τρός φεύ­γει κι επα­νέρ­χε­ται με ένα σταντ από το οποίο κρέ­με­ται ένας ορός. Μό­λις τον βλέ­πει ο γέ­ρος επι­μέ­νει «Δεν θέ­λω βε­λό­νες, το εί­πα».

    «Δεν εί­ναι τί­πο­τα, μια στιγ­μού­λα δώ­στε μου το χέ­ρι σας».

    Δί­νει το χέ­ρι του και ο για­τρός περ­νά­ει το γνω­στό λά­στι­χο, ψη­λα­φεί τη φλέ­βα και παίρ­νει τη βε­λό­να να την πε­ρά­σει. Τό­τε ο γέ­ρος αρ­χί­ζει να κου­νά το χέ­ρι του κι ο για­τρός του λέ­ει «μην κου­νά­τε το χέ­ρι σας».

    «Δεν σου εί­πα… δεν θέ­λω βε­λό­νες».

    Ο για­τρός τον πα­ρα­κα­λεί να το ακι­νη­το­ποι­ή­σει, εκεί­νος συ­νε­χί­ζει να το κου­νά και να επα­να­λαμ­βά­νει στε­ρε­ό­τυ­πα «δεν θέ­λω βε­λό­νες». Ο για­τρός κα­λεί σε βο­ή­θεια μια νο­ση­λεύ­τρια. Αυ­τή του πιά­νει το χέ­ρι και του λέ­ει προ­στα­κτι­κά «μην το κου­νάς». Η επι­χεί­ρη­ση στέ­φε­ται με επι­τυ­χία. Του λέ­νε «όταν τε­λειώ­σει ο ορός, θα σε πά­ρου­με». Αυ­τός κά­θε­ται ήσυ­χα και υπο­μο­νε­τι­κά.
    Αρ­γό­τε­ρα κά­ποιος φω­νά­ζει από την αί­θου­σα της στε­φα­νιο­γρα­φί­ας: «Ο κύ­ριος Ζα­χα­ριά­δης, να πε­ρά­σει ο κύ­ριος Ζα­χα­ριά­δης». Ση­κώ­νε­ται ο γέ­ρος σέρ­νο­ντας τον ορό και σπεύ­δει. Τον βλέ­πει η νο­ση­λεύ­τρια και του λέ­ει «κά­τσε κά­τω εσύ. Ζα­χα­ριά­δη σε λέ­νε;»

     ____________________

     

    Λάκης Δόλγερας - ΠΡΟΣΩΠΟ – Βιβλιοnet

    The Lord Once Gave Me Tea/ Aπό τη Ρωσία με αγάπη και πολύ χιούμορ

    https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/be/Otava_Yo.jpg/1280px-Otava_Yo.jpgOtava Yo

    *The Lord Once Gave Me Tea - song by Отава Ё | Spotify/Play list

    Η απήχηση της Επανάστασης του 1821 στη νεοελληνική λογοτεχνία — ποίηση, πεζογραφία και θέατρο. Διαβάζει ο Μανόλης Αναγνωστάκης

     

    Η απήχηση της επανάστασης του 1821 στη νεοελληνική λογοτεχνία

    Ποια ήταν η απήχηση της Επανάστασης του 1821 στη νεοελληνική λογοτεχνία — ποίηση, πεζογραφία και θέατρο;

     Ο Μανόλης Αναγνωστάκης διαβάζει κείμενα των λογοτεχνών και κριτικών Τέλλου Άγρα, Μιλτιάδη Μαλακάση, Τάκη Παπατσώνη, Μήτσου Παπανικολάου, Σωτήρη Σκίπη, Ι. Μ. Παναγιωτόπουλου, Ηλία Βενέζη, Πέτρου Χάρη, Γιώργου Θεοτοκά, Στράτη Μυριβήλη και Νικόλαου Λάσκαρη, από το περιοδικό Ραδιοεπιθεώρησις ελληνοϊταλικής πνευματικής επικοινωνίας, τεύχος Μαΐου 1940, στην εκπομπή «Φιλολογικοί Περίπατοι», Α΄Πρόγραμμα 12.9.1988. 

    Η ηχογράφηση προέρχεται από τη «Φωνοθήκη» του Γιώργου Ζεβελάκη.


    Ακούστε την εκπομπή πατώντας εδώ:

    Η απήχηση της επανάστασης του 1821 στη νεοελληνική λογοτεχνία

    * * *




    Yasmine Hamdan - Hal (official music video) #JimJarmusch EditQ « Ω εύθραυστη καρδιά μου/ Ο χωρισμός με σκοτώνει»...

    I adore you And if a day passes by without seeing you I forget you How come this time I drew you The Longing moves the nostalgia in my heart...