ΑΓΙΑΖΙ
[Νέο τραγούδι του Θανάση Παπκωνσταντίνου, σε ερμηνεία
Απόστολου Σιαραμπή. Πρωτοκυκλοφόρησε για τα 200 χρόνια
της Ελληνικής Επανάστασης, ανήμερα της 25ης Μαρτίου]
Χώρα μου τρελή και ψώνιο μπαλαρίνα
μέγαρα ζητάς, μα θέλεις και κλαρίνα.
Κι όπως τα κιλά σου ανεμίζεις,
δέκα εκατομμύρια ψυχές αποκοιμίζεις.
Δείξε χαρακτήρα, τράβα την κουρτίνα
κι άσε μια φορά να βγει απ’ την κουζίνα
το προσωπικό τ’ αδήλωτο που έχεις
για να φτύνεις, να πηδάς και να ελέγχεις.
Η μπάντα παιανίζει, τρέχουνε τα σάλια!
Μπάτσοι, στρατηγοί, παπάδες και ρεμάλια,
στην εξέδρα πάνω κορδωμένοι
κι από κάτω οι άτυχοι, τ’ απόπαιδα, οι ξένοι.
Αετώματα και τσίγκια στη σκεπή μας,
πάγωσα κυρά, μπάζει το τσαρδί μας.
Με παλιομπαλώματα και νάζι,
δε θα το γλιτώσουμε το κοφτερό αγιάζι.
*Επεξηγήσεις του συνθέτη για το τραγούδι :
Μπάτσος: Δυνατό χτύπημα με την παλάμη, χαστούκι, ράπισμα.
Στρατηγός: H Λαγκεστρέμια η ινδική - ο ευρύτερα γνωστός ως Στρατηγός- είναι ένας πολυετής φυλλοβόλος θάμνος, εξαιρετικής -και με μακρά διάρκεια- ανθοφορίας.
Παπάς: Το πάνω μέρος του καρμπυρατέρ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου