Η μεταφυσική της Τεχνητής Νοημοσύνης και ο τεχνοσκεπτικισμός
Χρησιμοποιείτε Τεχνητή Νοημοσύνη; Από πότε;
Υποθέτω, το νωρίτερο από τις 30 Νοέμβρη του 2022. Όταν ο Σαμ Αλτμαν της OpenAI λάνσαρε παγκοσμίως το ChatGPT. Υπήρξε άραγε κάποια τεχνολογική επανάσταση πίσω από την έκρηξη της ΤΝ; Όχι. Οι τεχνολογικές επαναστάσεις που αποτελούν αναγκαίες συνθήκες της Τεχνητής Νοημοσύνης συνέβησαν παλαιότερα. Το 1991, συνέβη η επανάσταση του Internet και της παγκόσμιας ψηφιακής δικτύωσης των χρηστών χάριν στον Τιμ Μπερνερς Λη που εφύηρε τον Παγκόσμιο Ιστό [www]. Η παγκόσμια δικτύωση των χρηστών υπήρξε η πρώτη αναγκαία κοινωνικο-ιστορική προϋπόθεση της ΤΝ. Το 1995 άρχισε η εμπορική χρήση του Διαδικτύου από κεφαλαιοκρατικές εταιρείες. To 1998 ιδρύθηκε η Google. Αυτή η εταιρεία που δημιούργησε το πρώτο ψηφιακό επιλεκτικό ολιγοπώλιο [κυριαρχία επί της αγοράς μέσω της προτεραιότητας στην επιλογή] στις μηχανές αναζήτησης, προσέφερε την δεύτερη κοινωνικο-ιστορική προϋπόθεση της Τεχνητής Νοημοσύνης, την εξόρυξη και ταξινόμηση των δεδομένων των χρηστών.
Το 2001 περάσαμε αυτό το πρώτο κατώφλι όταν η Google επινόησε τον αλγόριθμο για το Data Extraction, την εξόρυξη, ταξινόμηση και εμπορευματοποίηση των δεδομένων των χρηστών. Αυτό προσέφερε τη δυνατότητα εκμετάλλευσης και συσσώρευσης των αποθεμάτων δεδομένων που χρησιμοποιούνται για την εκπαίδευση των μηχανών Τεχνητής Νοημοσύνης με διαδικασίες μηχανικής μάθησης. Σε συνδυασμό με τη χρήση επεξεργαστών γραφικών δεδομένων παιγνίων [GPU], η έρευνα της Τεχνητής Νοημοσύνης προσανατολίστηκε στα – πλέον κυρίαρχα – Μεγάλα Γλωσσικά Μοντέλα [LLMs] που προσέφεραν στατιστικές μεθόδους αποσυναρμολόγησης, ταξινόμησης και εκ νέου συναρμολόγησης δεδομένων σύμφωνα με παρεχόμενα μοτίβα. Ψηφιακούς τρόπους δηλαδή μαζικής εκμετάλλευσης του περιεχομένου που προσφέρουν οι χρήστες.
Η τελευταία, αναγκαία, ώθηση δόθηκε από την πανδημία της CoViD19 και ο παγκόσμιος εγκλεισμός των ετών 2020-21, που μετατόπισε απότομα και βίαια την πλειοψηφία των κοινωνικών λειτουργιών, των εργασιών και των διαπροσωπικών συσχετίσεων στο ψηφιακό, διογκώνοντας το διαθέσιμο απόθεμα αποθηκευμένων πληροφοριών.
Τρία χρόνια μετά το λανσάρισμα του ChatGPT φαίνεται πως όλοι χρησιμοποιούν την ΤΝ. Ή μήπως μας χρησιμοποιεί η ΤΝ; Εισερχόμαστε σε μία εποχή όπου πρώιμες εφαρμογές Τεχνητής Νοημοσύνης μετασχηματίζουν τον δημόσιο χρόνο της κοινωνικής συνύπαρξης.
Μέχρι τώρα, το πλατύ κοινό έχει επιδείξει δύο αντίθετες στάσεις απέναντι στην Τεχνητή Νοημοσύνη. Ας ονομάσουμε την πρώτη στάση, που πιστεύει άκριτα τις υποσχέσεις των μεγάλων εταιρειών πως η ΤΝ θα βελτιώσει την ανθρώπινη ζωή, τεχνολατρεία και την αντίθετη στάση, που αρνείται κάθε εμπλοκή με την ΤΝ καθώς φοβάται την υποδούλωση των ανθρώπων στη μηχανή, τεχνοφοβία.
Ίσως είναι καιρός να ανοίξουμε έναν ενδιάμεσο δρόμο στην έρευνά μας, που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε τεχνοσκεπτικισμό, εκκινώντας από τη φιλοσοφική θέση του ψηφιακού ανθρωπισμού. Ψηφιακός Ανθρωπισμός σημαίνει ότι στην αρχή και το τέλος κάθε ψηφιακού συστήματος υπάρχει το ανθρώπινο υποκείμενο, ως δημιουργός, χρήστης και νοηματοδότης. Υποδηλώνεται ακόμη ένα φιλοσοφικό αξίωμα, ότι η τεχνολογία δεν είναι ουδέτερη, αφού εμπεριέχει το ανθρώπινο υποκείμενο και πραγματώνει την ηθική του. Μια τεχνολογία νοείται ουδέτερη μόνο εάν δεν γίνεται κατανοητή ως τεχνολογία – αλλά ως φύσις.
[......................................................................................................................................................]
Τον Μάρτη του 2025, ολοκληρώθηκε ένα πρωτοποριακό 7ετές πείραμα που συνέκρινε δύο επιστημονικές θεωρίες για την καταγωγή της συνείδησης.
Η Integrated information theory [IIT] λέει ότι η συνείδηση προέρχεται από την αλληλεπίδραση διαφόρων τμημάτων του εγκεφάλου, καθώς συνεργάζονται για να ενσωματώσουν πληροφορίες. Το πείραμα, ωστόσο, δεν βρήκε αρκετές διαρκείς συνδέσεις στο πίσω μέρος του εγκεφάλου για να υποστηρίξει αυτή την ιδέα. Η Global Neuronal Workspace Theory [GNWT] υποστηρίζει ότι η συνείδηση συμβαίνει στο μπροστινό μέρος του εγκεφάλου όπου δίκτυα νευρώνων επισημαίνουν και προβάλλουν πληροφορίες για να τις μεταδώσουν, αλλά δεν βρέθηκαν αρκετά στοιχεία ούτε για αυτή τη θεωρία. Όπως αναφέρεται στο δελτίο τύπου:
“Η έρευνα έδειξε ότι υπάρχει λειτουργική σύνδεση μεταξύ των νευρώνων στις πρώιμες οπτικές περιοχές του εγκεφάλου (οι περιοχές που επεξεργάζονται την όραση, οι οποίες βρίσκονται στο πίσω μέρος του εγκεφάλου) και στις μετωπικές περιοχές του εγκεφάλου, βοηθώντας μας να κατανοήσουμε πώς οι αντιλήψεις μας συνδέονται με τις σκέψεις μας. Τα ευρήματα αποδυναμώνουν τη σημασία του προμετωπιαίου φλοιού στη συνείδηση, υποδηλώνοντας ότι ενώ είναι σημαντικός για τη λογική και τον προγραμματισμό, η ίδια η συνείδηση μπορεί να συνδέεται με την αισθητηριακή επεξεργασία και την αντίληψη. Με άλλα λόγια, η νοημοσύνη έχει να κάνει με το πράττειν, ενώ η συνείδηση έχει να κάνει με το είναι.”
Η Φιλοσοφία χαμογελά συγκαταβατικά.
Η σύγχρονη ΤΝ με όρους μηχανισμού δράσης καθίσταται δυνατή από την προοδευτική μετατροπή του κοινωνικού περιβάλλοντός μας σε ένα ψηφιακό περιβάλλον προσαρμοσμένο στην επικοινωνία των μηχανών. Κάθε φορά, η επινόηση και εξάπλωση μίας νέας τεχνολογίας αποτελεί ένα κοινωνικο-ιστορικό γεγονός που, σύμφωνα με τον Καστοριάδη “κινητοποιεί την ολότητα της κοινωνικής ύπαρξης της συλλογικότητας που το γεννά: όχι μόνο τις «πνευματικές δυνατότητες ικανότητάς» της, αλλά και τη δική της οργάνωση του κόσμου και την ειδική προσέγγιση που τη χαρακτηρίζει.” [Τα Σταυροδρόμια του Λαβυρίνθου]
Και έτσι κάθε νέα τεχνολογία συνεπιφέρει μια νέα διαίρεση της πραγματικότητας, συστήνοντας νέα πεδία του εφικτού και του ανέφικτου. Έναν τέτοιο διαχωρισμό έφερε η ψηφιακή επανάσταση, ανάμεσα στον αναλογικό και τον ψηφιακό κόσμο. Η ΤΝ φαίνεται σαν μία ακόμη επέκταση του ψηφιακού κόσμου εντός του αναλογικού.
Όμως ο διαχωρισμός είναι φαντασιακός, δηλαδή κοινωνικο-ιστορικός, δηλαδή αφορά μόνο τα ανθρώπινα υποκείμενα ως κοινωνικά και πολιτικά υποκείμενα. Η γλώσσα είναι κατεξοχήν κοινωνική φαντασιακή δημιουργία αλλά και κοινωνιογενετική και οντογενετική επιτέλεση της ιδεατότητας.
Η ΤΝ είναι παράγωγο της συμβολής της γλώσσας / λέγειν και της τεχνικής / τεύχειν στο ψηφιακό πεδίο. Απαιτεί την κοινωνία των χρηστών, όπως η θρησκεία απαιτεί την κοινωνία των πιστών.
Άραγε είναι τουλάχιστον η ΤΝ ένα αποτελεσματικό εργαλείο; Φοβάμαι πως όχι. Η αρχιτεκτονική της βασίζεται στα μεγάλα γλωσσικά μοντέλα. Τεχνητή Νοημοσύνη και Επιστήμη;
Ο Uwe Peters (Πανεπιστήμιο της
Ουτρέχτης) και ο Benjamin Chin-Yee (Πανεπιστήμιο του Cambridge)
δοκίμασαν δέκα από τα πιο γνωστά LLMs, συμπεριλαμβανομένων των ChatGPT,
DeepSeek, Claude και LLaMA όσον αφορά την ακρίβεια των περιλήψεων που
δίνουν για επιστημονικά άρθρα. Παραθέτω από τα συμπεράσματα:
“1. Δώσαμε περιλήψεις και άρθρα από
κορυφαία επιστημονικά περιοδικά, όπως τα Nature, Science και The Lancet
και ζητήσαμε από τα μοντέλα να τα συνοψίσουν. Σε διάστημα ενός έτους,
συγκεντρώσαμε 4.900 περιλήψεις.
2. Όταν τις αναλύσαμε, διαπιστώσαμε ότι έξι από τα δέκα μοντέλα
συστηματικά παρουσίαζαν υπερβολικούς ισχυρισμούς και γενικεύσεις σε
σχέση με τα πρωτότυπα κείμενα.
3. Όταν τους ζητήθηκε μεγαλύτερη ακρίβεια, τα chatbots υπερέβαλαν ακόμη πιο συχνά.
4. Όταν ζητήθηκε συγκεκριμένα από τα chatbots να αποφεύγουν τις
ανακρίβειες, τα μοντέλα παρήγαγαν τότε υπερβολές ακόμη πιο συχνά. Είχαν
σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες να παράγουν υπερβολικές γενικεύσεις.
5. Αυτό το φαινόμενο είναι ανησυχητικό. Οι φοιτητές, οι ερευνητές
και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής μπορεί να υποθέσουν ότι αν ζητήσουν
από το ChatGPT να αποφύγει τις ανακρίβειες, θα λάβουν μια πιο αξιόπιστη
περίληψη. Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν το ακριβώς αντίθετο. Τα νεότερα
μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης, όπως το ChatGPT-4o και το DeepSeek, είχαν ακόμη χειρότερες επιδόσεις.”
Τεχνητή Νοημοσύνη και Επιστήμη; Ξανασκεφτείτε το. Χωρίς τη βοήθεια των chatbots.
Η κύρια λειτουργία της ΤΝ δεν είναι πλέον η λογική εξαγωγή συμπερασμάτων, αλλά η στατιστική εξαγωγή συμπερασμάτων και η συσχέτιση. Καθώς ο αριθμός των ψηφιακών συσκευών που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους είναι ήδη πολλαπλάσιος από τον ανθρώπινο πληθυσμό, η περισσότερη επικοινωνία γίνεται πλέον από μηχανή σε μηχανή χωρίς ανθρώπινη εμπλοκή, αλλά με αποδέκτες των συνθετικών πληροφοριών και των συναφών “ψευδαισθήσεων” τους ανθρώπινους χρήστες.
Ας δούμε την τρέχουσα επίδραση της Τεχνητής Νοημοσύνης στην κοινωνία των χρηστών.
Διαπιστώνουμε:
α) Μία επιτάχυνση της ροής πληροφορίας με όρους αυτοματισμού.
Η επιτάχυνση της ροής της πληροφορίας συναρτάται με τη μείωση του ανθρώπινου παράγοντα στην παραγωγή γνώσης και με την απώλεια του κοινωνικού ελέγχου επί του δημόσιου χρόνου. Στο υποκειμενικό πεδίο, η επιτάχυνση των γεγονότων της μοναχικής συνείδησης ισοδυναμεί με απώλεια του χρόνου της περίσκεψης και της ανάπαυλας και στο διυποκειμενικό πεδίο με απώλεια του δημόσιου αναστοχασμού, της παρρησίας και της συλλογικά διαβεβουλευμένης δράσης.
β) Μία ισοπέδωση της ιστορικότητας που συνεπάγεται την επικράτηση του τουριστικού χρόνου.
Η ψηφιακή επιτάχυνση περιστέλλει τον δημόσιο χρόνο στην ανταλλακτική αξία και την καταναλωτική αρχή και κατακερματίζει την ιστορικότητα σε πολλαπλές υπερκειμενικές [hyper-textual] αφηγήσεις με παραμέτρους πολλαπλών επιλογών. Μία τάση που ενισχύεται από την μετατόπιση της επικοινωνίας από τη σχέση ανθρώπου προς άνθρωπο και τον συντονισμό ανθρώπου και μηχανής προς την αλληλεπίδραση μηχανής προς μηχανή [Internet of Things].
γ) Μια νέα μορφή της επιβολής του παρελθόντος επί του μέλλοντος με τον τρόπο της αναδρομικής στατιστικής πρόγνωσης.
Τα LLMs [Μεγάλα Γλωσσικά Μοντέλα] μιμούνται στατιστικά τη γλώσσα που ήδη έχουν δημιουργήσει οι χρήστες, παράγοντας ανακυκλωμένες πληροφορίες στη βάση προτύπων. Δηλαδή αναπαράγουν το θεσμισμένο φαντασιακό και τα κυρίαρχα στερεοτύπα που στατιστικά υπερισχύουν. Συχνά εμπλουτισμένο με “ψευδαισθήσεις”, ψευδείς συνθετικές πληροφορίες, όπως τα ψηφιακά απολίθωματα, εσφαλμένα στοιχεία που διατηρούνται σε βάσεις δεδομένων εκπαίδευσης μοντέλων ΤΝ.
Όμως μία Μηχανή που μιμείται την ανθρώπινη ανταπόκριση, είναι εργαλείο άνωθεν χειραγώγησης, ασχέτως νοημοσύνης. Το τεστ Turing, που ζήτησε να θέσει τα κριτήρια μιας Σκεπτόμενης Μηχανής, έχει καταστεί τεστ της ανθρώπινης ευπιστίας. Η ΤΝ, ως ψηφιακός τελεστής, περιτυλίγει την κοινωνική πραγματικότητα και όχι το αντίθετο, μετά την πανδημική μετατόπιση βασικών κοινωνικών λειτουργιών στον ψηφιακό κόσμο.
Έτσι διαβρώνεται το κοινωνικό φαντασιακό μιας κοινής πραγματικότητας.
Τα παραπάνω αφορούν την εσώτερη διάσταση του κοινωνικού χρόνου που αφορά την ανθρώπινη συνείδηση. Όμως ριζώνουν στην εξωτερική, φυσική διάσταση. Η Τεχνητή Νοημοσύνη υποστηρίζεται από τεράστια συστήματα εξόρυξης, μονάδες εκμετάλλευσης εργασίας και αλυσίδες εφοδιασμού παγκοσμίως. Το Υλισμικό της ΤΝ, στο τρέχον πλαίσιο ανάπτυξης της τεχνολογίας κυοφορεί μια οικολογική, εκτός από κοινωνική, ανατροπή.
Για παράδειγμα, το 2025 εναέριες λήψεις του Southern Environmental Law Center έδειξαν ότι η εταιρεία Τεχνητής Νοημοσύνης του Elon Musk, η xAI που δημιούργησε το μοντέλο Grok, χρησιμοποιεί 35 μεγα-γεννήτριες αερίου μεθανίου για να τροφοδοτήσει την εγκατάσταση υπερυπολογιστών «Colossus» στο νότιο Μέμφις, που παράγει την εφαρμογή Grok. Επισήμως ο Μασκ αναμένει ακόμη την έγκριση της αρχικής αίτησης που αφορά μόνο 15 γεννήτριες. Ανεπισήμως, εγκατέστησε ήδη 35.
Το κέντρο δεδομένων άνοιξε τον Σεπτέμβριο του 2024, παρά τις διαμαρτυρίες των ντόπιων. Σύμφωνα με την τοπική εταιρεία κοινής ωφέλειας, Memphis Light, Gas and Water (MLGW), το κέντρο καταναλώνει ένα εκατομμύριο γαλόνια φρέσκου νερού και 150 μεγαβάτ ενέργειας την ημέρα. Επιπλέον, οι γεννήτριες εκπέμπουν διοξείδιο του αζώτου, που προκαλεί μη αναστρέψιμες αναπνευστικές βλάβες.
Μας φαίνεται απομακρυσμένο το Μέμφις; Και όμως, η ελληνική κυβέρνηση φιλοδοξεί να το φέρει εγγύτερα. Τα σχέδια εγκατάστασης 5 συγκροτημάτων Data Centers (Microsoft, Google, Amazon, Realty, NTT) και του υπερυπολογιστή ΔΑΙΔΑΛΟΣ στην Αττική, θα απαιτήσουν ηλεκτρική ενέργεια ισχυος 55-60MW.
Και αυτό που μας δείχνει η τρέχουσα πραγματικότητα είναι πως η απειλή της ΤΝ δεν είναι η Σκεπτόμενη Μηχανή αλλά η κερδοσκοπική απληστία των εταιρειών Τεχνητής Νοημοσύνης. Στην αρχή και το τέλος του συστήματος της ΤΝ υπάρχει το ανθρώπινο υποκείμενο, τόσο ως κατασκευαστής όσο και ως χρήστης με διττό τρόπο: ως χρήστης που ελέγχει το σύστημα και ως χρήστης που τροφοδοτεί το σύστημα, σύμφωνα με το καπιταλιστικό πρότυπο διαμερισμού: πάροχος – πελάτης. Αλλά και που ελέγχει τη ροή πληροφορίας σύμφωνα με το συγκεντρωτικό μοντέλο εξουσίας: κυβερνήτης – υπήκοος.
Όπως μας πληροφορεί το Πανεπιστήμιο Stanford η επέκταση των εφαρμογών ΤΝ σε όλα τα πεδία της επιστήμης είναι ραγδαία.
“Το 2023, ο FDA θα εγκρίνει 223 ιατρικές συσκευές με τεχνητή νοημοσύνη, από μόλις έξι το 2015. Στους δρόμους, τα αυτοκινούμενα αυτοκίνητα δεν είναι πλέον πειραματικά: η Waymo, ένας από τους μεγαλύτερους φορείς εκμετάλλευσης στις ΗΠΑ, παρέχει πάνω από 150.000 αυτόνομες διαδρομές κάθε εβδομάδα, ενώ ο προσιτός στόλος ρομποτικών ταξί Apollo Go της Baidu εξυπηρετεί πλέον πολλές πόλεις σε ολόκληρη την Κίνα.”
Διανοίγεται έτσι ένα νέο ψηφιακό χάσμα ανισότητας μεταξύ των αποικιοκρατικών κρατών και των αποικιοκρατούμενων, των πλούσιων και των φτωχών, με κριτήριο διαχωρισμού τον ψηφιακό αλφαβητισμό και την ευχέρεια χρήσης των ψηφιακών εφαρμογών ΤΝ που αντικατοπτρίζεται και στα εκπαιδευτικά προγράμματα παγκοσμίως, όπως δείχνει ο χάρτης.
Το πρόβλημα της ΤΝ είναι πρόβλημα δημοκρατίας, επειδή είναι καταρχάς ένα εργαλείο επέκτασης του Καπιταλισμού της Επιτήρησης [Surveillance Capitalism]. Η δική μας ψηφιακή επικοινωνία τροφοδοτεί και εκπαιδεύει την ΤΝ. Το πρόβλημα της ΤΝ είναι μέρος του δημοκρατικού ζητήματος της ροής της πληροφορίας.
Ο Καστοριάδης ήταν αρκετά οξυδερκής, ώστε να γράψει το 1956:
“Η μέγιστη πληροφόρηση δεν ισοδυναμεί καθόλου με την υλική συσσώρευση των δεδομένων. Σε καμία περίπτωση το πρόβλημα δεν είναι να εφοδιαστεί ο κάθε κάτοικος με μια φορητή εθνική βιβλιοθήκη […] Σε μια κοινωνία όπου ο πληθυσμός είναι απαλλοτριωμένος από την πολιτική εξουσία προς όφελος μιας συγκεντρωτικής αρχής, η βασική σχέση αυτής της αρχής με τις κατώτερες αρχές που ελέγχει και τελικά με τον πληθυσμό, μπορεί να συνοψιστεί ως εξής: οι επικοινωνίες που πάνε από τη βάση στην κορυφή μεταδίδουν αποκλειστικά πληροφορίες, οι επικοινωνίες που πάνε από την κορυφή προς τη βάση μεταδίδουν βασικά αποφάσεις.” [Το περιεχόμενο του σοσιαλισμού]
Τον καιρό της ΤΝ, το πρόβλημα είναι η ένταση και επέκταση αυτής της κυριαρχικής αρχής σε όλα τα πεδία της κοινωνικής ζωής. Δημοκρατικό ζητούμενο είναι η ανατροπή του πληροφοριακού καθεστώτος ώστε να τεθούν στη διάθεση των ανθρώπων τα αναγκαία στοιχεία για τη λήψη πολιτικών αποφάσεων με πλήρη επίγνωση.
Όπως πάντα, το έσχατο ερώτημα είναι πολιτικό: Ποιος ελέγχει τους παρόχους της Τεχνητής Νοημοσύνης;
[..........................]
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ
Η μεταφυσική της Τεχνητής Νοημοσύνης και ο τεχνοσκεπτικισμός
**********************
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «Τεχνολογία και βαρβαρότητα: Κριτική της Τεχνητής Νοημοσύνης» – Δοκίμιο του Αλέξανδρου Σχισμένου
Τίτλος: «Τεχνολογία και βαρβαρότητα»
Κριτική της Τεχνητής Νοημοσύνης
Συγγραφέας: Αλέξανδρος Σχισμένος
Είδος: Δοκίμιο
Εκδόσεις Athens School
Άδεια διανομής: Ελεύθερη διάθεση
ISBN 978-618-84851-9-8
Σελίδες: 254
Έτος έκδοσης: 2024
Κατεβάστε το e-book:
ΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ , ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Η πολιτική ομάδα Αυτενέργεια διοργάνωσε στις 14/02/25, στο αυτοδιαχειριζόμενο χώρο TRISE, μία συζήτηση για την πολιτική της Τεχνητής Νοημοσύνης με αφορμή το βιβλίο του δρ. Φιλοσοφίας Αλέξανδρου Σχισμένου ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ: ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ (εκδ. Athens School).
Τα τελευταία χρόνια, η ανάπτυξη και διάχυση της Τεχνητής Νοημοσύνης σε όλα τα πεδία της παραγωγής και της επικοινωνίας θέτει μία μεγάλη πρόκληση για τις ανθρώπινες κοινωνίες.
Τα ψηφιακά εργαλεία της ΤΝ έχουν απροσδιόριστες δυνατότητες ελέγχου, χειραγώγησης και επιτήρησης των χρηστών, ενώ οι αντίστοιχες εταιρείες απολαμβάνουν ευρείας στήριξης από τους κρατικούς και διακρατικούς μηχανισμούς δίχως περιορισμό τυλίγοντας το κοινωνικό πεδίο με όρους ψηφιακής εποπτείας.
Η πρόκληση της ΤΝ πέρα από τεχνολογική είναι επίσης ανθρωπολογική, οικολογική και πολιτική και μας αφορά συνολικά.
Εισηγητές:
- Αλέξανδρος Σχισμένος (συγγραφέας του βιβλίου)
- Γιάννης Περπερίδης (διδάσκων στο Τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου