Σάββατο, Μαΐου 21, 2022

"Η Στολή του Λοχαγού" :Η γοητεία της εξουσίας και της απεριόριστης δύναμης για το απόλυτο κακό .

"Η Στολή του Λοχαγού" :Η γοητεία της εξουσίας και της απεριόριστης δύναμης για το  απόλυτο κακό . 

Η συγκλονιστική κινηματογραφική ανάδειξη της πραγματικής μαζικής δολοφονίας Γερμανών λιποτακτών στις τελευταίες δεκατέσσερις ημέρες του Β΄Παγκόσμιου Πολέμου από τον "εκτελεστή του Έμστλαντ", απλό φαντάρο Βίλι Χέρολντ

 

Der Hauptmann/Η Στολή του Λοχαγού 

Σκηνοθεσία Ρόμπερτ Σβέντ­κε

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΗΤΣΗΣ (κριτική)

athinorama.gr

Η γοητεία της εξουσίας και του απόλυτου κακού μέσα από ένα εικαστικά εντυπωσιακό και συναισθηματικά ωμό πολεμικό δράμα, βασισμένο σε αληθινή ιστορία.

Η Στολή του Λοχαγού

Από τα σαλόνια στα αλώνια και από τις χολιγουντιανές περιπέτειες («Σχέδιο Πτήσης», «Red», «Η Τριλογία της Απόκλισης: Ανταρσία» & «Αφοσίωση») σε μια ασπρόμαυρη γερμανική ταινία, ο Ρόμπερτ Σβέντ­κε φαίνεται πως είναι γεννημένος για τα δύσκολα. Ξεκινώντας από την αληθινή ιστορία του Γουίλι Χέρολντ, γνωστού ως «Εκτελεστή του Έμσλαντ», μας μεταφέρει στις τελευταίες ημέρες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν ο κάθε άντρας του υποχωρούντος γερμανικού στρατού κοίταζε μόνον τον εαυτό του.

Ένας από αυτούς είναι και ο στρατιώτης Γουίλι Χέρολντ, ο οποίος επιχειρεί να αποστατήσει, κινδυνεύοντας άμεσα να εκτελεστεί από τους συμπολεμιστές του. Όταν όμως βρίσκει εγκαταλελειμμένη τη στολή ενός λοχαγού της Βέρμαχτ, στην αρχή τη φοράει για να ζεσταθεί, αλλά «αναγκάζεται» άμεσα να οικειοποιηθεί την ταυτότητά του και σταδιακά την κτηνώδη συμπεριφορά του.

Η Στολή του Λοχαγού - εικόνα 1

Με ένα βαρύ χειμώνα να περιβάλλει έναν απελπισμένο άντρα και να κάνει τον αγώνα επιβίωσής του ακόμη πιο επιτακτικό, ο (εδώ και σεναριογράφος) Σβέντκε ζωντανεύει μια περίοδο της σύγχρονης ευρωπαϊκής Ιστορίας που κάθε έννοια νόμου και ηθικής είχε προ πολλού καταλυθεί. Σε ένα σύγχρονο, παγωμένο Φαρ Ουέστ στήνει ένα εικαστικά εντυπωσιακό και συναισθηματικά ωμό πολεμικό δράμα, το οποίο ρίχνει μια λοξή μα διεισδυτική ματιά στη γοητεία της εξουσίας και του απόλυτου κακού, σχολιάζοντας πώς ο ναζισμός, ως ιδεολογία, συμπεριφορά και σημειολογία (η στολή), επιχειρεί τη φαντασιακή εξύψωση του μικροαστού σε «υπεράνθρωπο».

Με μια σαρδόνια ειρωνεία το κάνει να ­αγγίζει κατά στιγμές τη μαύρη, κατάμαυρη κωμωδία, ενώ οι αλληγορικές διαστάσεις του γίνονται σαφείς καθώς το διάσημο τραγούδι «Das gibt’s nur einmal» («Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο μία φορά, δεν πρόκειται να επαναληφθεί») ακούγεται ξανά και ξανά.

Γερμανία, Γαλλία. Α/Μ. 2017. Διάρκεια: 118΄.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

ATZENTA : Aύριο Σάββατο 30 Μαρτίου θα διεξαχθεί το Περιπατητικό Συνέδριο του Αναγνώστη

  Τι θα γίνει στο Περιπατητικό Συνέδριο του Αναγνώστη ...