Τρίτη, Μαΐου 24, 2022

ΜΙΚΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΚΥΠΡΙΟ ΠΟΙΗΤΗ ΚΩΣΤΑ ΜΟΝΤΗ

http://www.costasmontis.com/header_eng_100.jpg
Θυμόμαστε τον ποιητή Κώστα Μόντη (1914-2004)

Η επίσημη ιστοσελίδα του Κώστα Μόντη - Costas Montis

 http://www.costasmontis.com/images/header_poem_smp.jpg

Άθεος (Προ επικείμενου τέλους)

Έχει γούστο να υπάρχει!
 

 *

Νύχτες

Καλά, θ’ απορροφήσουν κάτι από την έγνοια σου

η μέρα, η κίνηση, η δουλειά σου, οι φίλοι,

και θα μπορέσεις ύστερα να πας

σε κάνα θέατρο ή κέντρον ή όπου αλλού.

Όμως όταν τελειώσουν όλα

τα θέατρα και τα κέντρα κλείσουν,

και πουν οι φίλοι καληνύχτα,

και πρέπει να γυρίσεις πια στο σπίτι, τι θα γίνει;

Το ξέρεις πως σκληρή, αδυσώπητη

σε περιμένει στο κρεβάτι σου η έγνοια,

Θα ‘σαι μονάχος.

Και τότες θα λογαριαστείτε.

Θες ή δε θες θα μπουν κάτω όλα, να λογαριαστείτε.

Θα ‘σαι μονάχος

κι ανυπεράσπιστος απ’ τα θέατρα και τα κέντρα,

κι απ’ τη δουλειά σου και τους φίλους.

Σε περιμένει στο κρεβάτι σου η έγνοια.

Θά ‘ρθεις, δεν γίνεται. Είν’ τόσο σίγουρη γι’ αυτό, και περιμένει.

Είναι στο σπίτι και σε περιμένει.

*

Λειτουργία

Τι αμίμητα που Του αναφέρουμε παραδείγματα
μήπως και δεν καταλάβει καλά.
Να έτσι όπως έκανες στην περίπτωση του Τάδε, Κύριε,
να έτσι όπως έκανες εκείνο, Κύριε,
όπως έκανες τ’ άλλο. Εν τάξει;
Προς Θεό για τον χάρο

Όπως θα ’χεις ήδη διαπιστώσει κι Εσύ, Κύριε,
κάτι δεν πήγε καλά,
όπως θα ’χεις ήδη διαπιστώσει κι Εσύ, Κύριε,
ειν’ ανάγκη να ξαναπροκηρυχθεί η θέση.
 

 *

Τα χελιδόνια

Δεν έχει σημασία αν άλλα χελιδόνια
ειν’ αυτά που ήρθαν,
δεν έχει σημασία τι έγιναν τα περσινά,
Σημασία έχει που «ήρθαν κ’εφέτος τα χελιδόνια»,
σημασία έχει που φωνούλες χελιδονιών
διέσχισαν κ’εφέτος τη γειτονιά μας.
 

 *

 ΑΝΑΠΟΔΙΕΣ

Ήρθαν, παιδάκι μου, ανάποδα όλα

κι αντί μεγάλος βγήκες μικρός,

τόσο που ακόμα κι’ αυτός ο Ντίνος

τώρα ειν’ καλύτερός σου κι εκείνος.

 

Αντί να κάνης αυτό και το,

όπως λογάριαζες στα όνειρά σου,

έβανες όλα τα δυνατά σου,

κ’ έκανες ένα μηδενικό.

 

Δεν λέω πως ήταν υπερβολές σου,

πιστεύω μάλιστα σοβαρά

πως αν δεν ήταν οι αναποδιές σου

θα διακρινόσουνα μια χαρά.

 

Μα πως να πείσης το πλήθος τ’ άπειρο

πως η ειμαρμένη σ’ έβγαλε ανάπηρο;

Κι αν πης ακόμα πως δεν σε νοιάζει

τι λέει ο κοσμάκης και πως δικάζει,

 

ούτε κι ο δάσκαλος του χωριού σου

-πρώτος ινβέντορας του «μυαλού» σου-

ή οι πιο αμετάπειστοι θαυμαστές σου:

φίλοι, αγαπούλες, συμμαθητές σου,

 

αν πης δεν έχεις να δώσεις λόγο

σ’ όσους προχώρησαν παρακάτω

κ’ έλεγαν ότι η μικρή μας νήσος

εσένα χρόνια θα πρόσμενε ίσως,

 

όμως του γέρου αγαθού πατέρα σου

που έτσι κατάπληχτο χτες τον είδες

ξέρω πως θάδινες -τι δεν θαδινες-

να μην του διάψευδες τις ελπίδες.

*

Ανθρώπινες Ηδονές

Φαίνεται πως η επιβίωσή μας δεν είν’ δική μας υπόθεση,
φαίνεται πως κάποιον άλλο πρωτίστως ενδιαφέρει,
εκείνον που τόσο προσεχτικά
φρόντισε να επικολλήση ανταμοιβή
ακόμα και στα πιο ασήμαντα
που θάπρεπε να κάνουμε για να ζήσουμε,
κάποιον που ήξερε καλά
πόση εμπιστοσύνη θα μπορούσε να μας έχη
χωρίς αυτές τις ανταμοιβές.

*

ΧΕΙΜΩΝΑΣ

Λοιπόν, έτσι ή κι’ αλλοιώτικα

το πέρασες το καλοκαίρι.

Δεν χρειάζεται μεγάλα πράματα

κ’ εσύ κοντά στους άλλους να περάσης,

μεσ’ στον συνωστισμό του δρόμου,

ένα καλοκαιράκι του Θεού.

Όμως με τον χειμώνα τι θα γίνη

που νάτος μάζεψε τα πρώτα σύγνεφά του

και μήνυσε πως έρχεται;

Πολλή χαρά, παιδί μου, χρειάζεσαι

για να περάσης τον χειμώνα.

Και δεν την έχης τη χαρά αυτήν εσύ.

_* 

ΕΙΝ’ ΛΙΓΟ ΝΑ ΠΡΟΣΜΕΝΗΣ ΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ

Είν’ λίγο να προσμένης τους βαρβάρους του Καβάφη

Μ’ όση δραματικότητα κι αν σου το περιγραφή,

γιατί επιτέλους είν’ μια ελπίδα η προσμονή σου

πως έστω κι’ αυτοί οι βάρβαροι θ’ αλλάξουν πια την ζωή σου.

Δραματικό είναι τίποτα να μην προσμένης,

μ’ άδεια τα χέρια, την καρδιά, να μένης,

ξένος σ’ ερημικό δρομάκι ξένο

σαν φύλλο του φθινόπωρου απ’ τον άνεμο ριγμένο

και να κυτάς τριγύρω αφαιρεμένα

αυτά τα τόσα πράγματα τα ξένα,

να μην αναγνωρίζης τη φωνή σου,

ναχη κοπή του κόσμου τους κάθε δεσμός μαζί σου

και το χειρότερον απ’ όλα ακόμα,

να μη βλέπης τη λύση στο χώμα,

τη λύση που εμπιστεύονται και άρπουν οι απελπισμένοι,

να μην ξέρης αν δεν σου είναι το ίδιο κ´ οι τάφοι ξένοι.

_____________________

ΚΩΣΤΑ ΜΟΝΤΗ, "ΕΝΑ ΠΕΡΙΤΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ"

 Ένα σύντομο αφιέρωμα στην Ποίηση του  Κώστα Μόντη. Απαγγέλλει ο ποιητής.

 Περιγραφή: Ένα σύντομο αφιέρωμα στα γεγονότα της Τουρκικής Εισβολής 1974 μέσα από ποιήματα του Κώστα Μόντη, Κύπριου ποιητή. Ο ίδιος ο ποιητής περιδιαβάζει στην Πράσινη Γραμμή της Λευκωσίας και στις ακριτικές της γειτονιές, ενώ ακούγονται ποιήματα του απαγγελμένα από τον ίδιο.

 Μουσική: Χρίστος Φιλίππου. Κινηματογράφηση: Άντρος Θεοδώρου. Ήχος: Βλαδίμηρος Βλαδιμήρου. Μοντάζ: Σώτος Χατζηχριστοφή. Σκηνοθεσία: Μαρία Αβρααμίδου. Παραγωγός: Μαρία Αβρααμίδου. 

Διάρκεια: 00:12:28. Ημερομηνία: 15-07-1991. Παραγωγή - Copyright: ΡΙΚ (Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου) 1991.

Δεν υπάρχουν σχόλια: