Ελληνικά χοιροτροφεία / Η φρίκη στο πιάτο μας - Αποκαλυπτική έρευνα
ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΤΣΑΚΟΣ
Όταν ο Πολ Μακάρτνεϊ έλεγε πως «αν τα σφαγεία είχαν γυάλινους τοίχους, όλοι θα γίνονταν χορτοφάγοι», δεν εξαιρούσε από τα καλά κρυμμένα μυστικά της σύγχρονης ανθρωπότητας τους χώρους όπου η βιομηχανική κτηνοτροφία κρατά φυλακισμένα υπό άθλιες συνθήκες εκατομμύρια ζώα προτού αυτά οδηγηθούν στη σφαγή. Δεν είναι τυχαίο πως, μετά τις ΗΠΑ, τον Καναδά και την Αυστραλία, και οι ευρωπαϊκές χώρες νομοθετούν η μία μετά την άλλη την απαγόρευση (ag-gag laws) φωτογράφισης και βιντεοσκόπησης στο εσωτερικό των κτηνοτροφικών μονάδων.
Δεν είναι τυχαίο πως ένα από τα πιο επικίνδυνα επαγγέλματα είναι σήμερα αυτό του φωτορεπόρτερ που ασχολείται με τις συνθήκες διαβίωσης των παραγωγικών ζώων, καθώς είναι πολλοί αυτοί που συχνά οδηγούνται στα δικαστήρια αντιμετωπίζοντας εξοντωτικά πρόστιμα από τη βιομηχανία των ζωικών προϊόντων και των λόμπι που τη στηρίζουν και την υπηρετούν.
Παρά τις απαγορεύσεις, τις διώξεις, τα πρόστιμα και τις φυλακίσεις, όλο και πιο συχνά βλέπουν το φως της δημοσιότητας βίντεο και φωτογραφίες ακτιβιστών φωτογράφων που αποκαλύπτουν τη φρίκη που κρύβεται πίσω από τα ερμητικά κλειστά τείχη της βιομηχανικής κτηνοτροφίας. Πριν από λίγες ημέρες και για πρώτη φορά το ελληνικό κοινό είχε τη δυσάρεστη ευκαιρία να δει την πραγματικότητα που κρύβεται πίσω από τις διαφημίσεις των ζωικών προϊόντων με τις οποίες βομβαρδίζονται οι καταναλωτές. Πραγματικότητα στην οποία μόνο ευτυχισμένα ζώα που βόσκουν στη λιακάδα της ελληνικής επαρχίας δεν πρωταγωνιστούν.
Πριν από λίγες ημέρες η οργάνωση A Promise to Animals (ΑΡΑ) έδωσε στη δημοσιότητα έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε έξι ελληνικά χοιροτροφεία, τα οποία σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό αντικατοπτρίζουν τον μέσο όρο σε ό,τι έχει να κάνει με τις συνθήκες διαβίωσης των ζώων. Η έρευνα διεξήχθη τον Μάρτιο του 2022 και επαγγελματίες φωτογράφοι παρέδωσαν στην οργάνωση δύο ώρες υψηλής ποιότητας βίντεο και 178 φωτογραφίες. Η ομάδα, που έχει ολοκληρώσει έρευνες σε δεκάδες χώρες της Ευρώπης, μετέφερε ότι οι εικόνες που αντίκρισαν στην παρούσα έρευνα στην Ελλάδ, ήταν από τις χειρότερες.
Η έρευνα της ΑΡΑ
Παρ' όλο που οι συνθήκες διαβίωσης ήταν τραγικές για όλα τα ζώα, οι πιο κακοποιητικές παρατηρήθηκαν στις χοιρομητέρες. Όπως ισχύει στις περισσότερες φάρμες εκτροφής παγκοσμίως, οι χοιρομητέρες σχεδόν ακινητοποιούνται στους λεγόμενους «θαλάμους τοκετού» για περίπου τρεις μήνες, μέχρι να απογαλακτιστούν τα μικρά τους και να μεταφερθούν στις εγκαταστάσεις προπάχυνσης και πάχυνσης, όπου προετοιμάζονται για τη σφαγή τους, η οποία προγραμματίζεται μεταξύ του 5ου και του 6ου μήνα ζωής τους.
Στους θαλάμους τοκετού, οι οποίοι θυμίζουν περισσότερο κλουβιά βασανισμού, οι χοιρομητέρες δεν έχουν τη δυνατότητα να γυρίσουν πλευρό, παρά μόνο να σταθούν όρθιες και να ξαπλώσουν, σφηνωμένες ανάμεσα στα κάγκελα, για να ταΐσουν τα μικρά τους, όσα από αυτά καταφέρουν να επιβιώσουν. Στις φάρμες που επισκέφτηκαν οι ερευνητές της οργάνωσης A Promise to Animals, εντοπίστηκαν και νεκρά γουρουνάκια, κάποια μάλιστα που ξεψυχούσαν εκείνη την ώρα.
Στην περίπτωση των μικρών που είχαν καταφέρει να επιβιώσουν, παρατηρήθηκε ότι τους είχαν κοπεί οι ουρές και τους είχαν βγάλει τα δόντια, διαδικασία που λαμβάνει χώρα λίγες ώρες μετά τη γέννησή τους, χωρίς αναισθησία. Αυτό συμβαίνει διότι τα μικρά γουρούνια λόγω του στρες από τις βάναυσες συνθήκες διαβίωσης συχνά παρουσιάζουν τάσεις επιθετικότητας του ενός προς το άλλο.
Με βάση την ευρωπαϊκή Οδηγία, η προληπτική αφαίρεση των δοντιών και της ουράς των γουρουνιών απαγορεύεται, ενώ θα πρέπει να αποτελεί την ύστατη λύση, δεδομένου ότι έχουν δοκιμαστεί και αποτύχει όλες οι υπόλοιποι μέθοδοι μείωσης του στρες των ζώων, όπως η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής τους και η μείωση του αριθμού των γουρουνιών που βρίσκονται στο ίδιο κελί. Ακόμα πιο οδυνηρός είναι ο ευνουχισμός των αρσενικών γουρουνιών «που δεν ενδείκνυνται γενικώς», μεταξύ της πρώτης και τρίτης εβδομάδας της ζωής τους, επίσης χωρίς αναισθησία.
Μεγαλύτερα γουρούνια
Στα γουρούνια μεγαλύτερης ηλικίας (+8 εβδομάδων), παρατηρήθηκαν σοβαροί τραυματισμοί, όγκοι και ανοιχτές πληγές. Σε ένα από τα ζώα που κατέγραψε η κάμερα, παρατηρήθηκε και παράλυση στα πίσω πόδια. Επιπλέον, καταγράφονται, όπως ήταν αναμενόμενο, συμπεριφορές που είναι αποτέλεσμα του χρόνιου στρες των ζώων, όπως επαναλαμβανόμενες κινήσεις και ήχοι, συνεχές μασούλημα χωρίς τροφή, μασούλημα των κάγκελων στα κελιά και προσπάθεια εγκύων χοιρομητέρων να κάνουν φωλιά ψάχνοντας στον αέρα για σανό που δεν υπάρχει στον χώρο.
Εγκαταστάσεις και περιβάλλον
Οι εγκαταστάσεις στις οποίες κατάφερε η ομάδα των ακτιβιστών να εισχωρήσει είχαν παχιά στρώματα περιττωμάτων, γεγονός που προδίδει ότι δεν καθαρίζονται συχνά. ∆εν παρατηρήθηκε σε καμία από τις εγκαταστάσεις σανό, ούτε αντικείμενα εμπλουτισμού, τα οποία προτείνονται ως Οδηγία από την Ε.Ε. για τη μείωση του στρες. Τέλος, σε μια από τις φάρμες βρέθηκε λάκκος, στον οποίο ήταν πεταμένα δεκάδες ενήλικα νεκρά γουρούνια και μικρά γουρουνάκια σε πλαστικές σακούλες. Εκτός από το γεγονός ότι η ταφή των ζώων παραγωγής είναι παράνομη (επιτρέπεται μόνο η καύση τους), οι λάκκοι αυτοί βρίσκονταν σε απόσταση αναπνοής από κοντινό ρυάκι, το οποίο προμηνύει τη μόλυνση του νερού της περιοχής, αποτελώντας μεγάλο κίνδυνο για τους κατοίκους και το φυσικό περιβάλλον.
Φωτίζουμε την αλήθεια στα ελληνικά χοιροτροφεία
Της Εριέττας Κούρκουλου - Λάτση
[........................................]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου