Η Θεσσαλονίκη μέσα από τα μάτια των ξένων: Caroline Edwards
Όταν επιλέγεις ή σε επιλέγει μια πόλη, γίνεσαι κομμάτι της. Αλληλεπιδράς μαζί της, με τους ανθρώπους της.
Σου δίνει και της επιστρέφεις. Αφομοιώνεσαι. Με την καλή έννοια, συνήθως. Η Θεσσαλονίκη είναι μια τέτοια πόλη, καθώς στο DNA της έχει την κουλτούρα των διαφορετικών πολιτισμών κι εθνικοτήτων που έχουν συναντηθεί κι ακόμα συνυπάρχουν.
Κάποιοι ζουν εδώ δεκαετίες. Άλλοι μερικά μόνο χρόνια. Οι περισσότεροι μιλάνε σπαστά ελληνικά, αλλά καλά, ενώ μερικοί δε γράφουν παρά στη γλώσσα τους ή αγγλικά. Έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει σε χώρες εντελώς διαφορετικές από τις δικές μας, με κόντρα κουλτούρες, άλλους πολιτισμούς, αλλά η αναζήτηση μιας διαφορετικής ζωής, επαγγελματικής πορείας, έρωτα ή η πολιτική κατάσταση τους έφεραν εδώ. Όλοι ξένοι στην ίδια πόλη, όλοι κοινωνοί και δέκτες νέων εμπειριών, εικόνων, συνηθειών. Όλοι κριτές, αλλά και παντοτινά γοητευμένοι μαζί της.
Caroline Edwards, ΑρχιτέκτοναςΑντίκρισε τον κόσμο για πρώτη φορά στην Ουαλία της Μεγάλης Βρετανίας, αλλά μετακόμισε στην Αυστραλία, όπου μεγάλωσε και σπούδασε, δίπλα σε θετικούς, ευγενικούς και χαμογελαστούς ανθρώπους! Το 1983, στα 20 της, ταξίδεψε στη Βρετανία και την Ευρώπη και κατέληξε στη Σαντορίνη να νοικιάζει surfs. Η γνωριμία με τον μέλλοντα σύζυγό της, αρχιτέκτονα Κώστα Νικολαϊδη, στάθηκε καθοριστική για να ξεκινήσει την καριέρα της στην Αρχιτεκτονική. Το 1996, επέστρεψαν στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζουν μόνιμα.
Λατρεύω το πώς η Θεσσαλονίκη είναι τόσο συνδεδεμένη με τη θάλασσα, σχεδόν από οπουδήποτε υπάρχει τουλάχιστον μια ματιά στη θάλασσα. Και μου αρέσει που εκείνο το βουνό απέναντι από το νερό, που φαίνεται τόσο κοντά σε μια καθαρή μέρα, δεν είναι άλλο από τον μυθικό «Όλυμπο»!
Έμαθα για τη συναρπαστική πολυπολιτισμική ιστορία της όταν διάβασα το βιβλίο του Mark Mazower, Ghosts of the City. Όταν πρωτοήρθα, λάτρεψα τα Λαδάδικα και τις αγορές, όπου οι έμποροι έβγαζαν τα εμπορεύματα στους δρόμους: πολύχρωμα μπαχαρικά και φασόλια σε σακιά στο πεζοδρόμιο, κατσαρόλες, καλάθια μαγειρέματος και κονσέρβες. Μπορούσες να βρεις τα πάντα στη φασαρία του Καπάνι. Μετά, στριμωχνόμασταν στα «βρόμικα» ταβερνάκια για τσίπουρο και μεζέδες με τους ντόπιους. Ακόμα απολαμβάνουμε τα Σάββατα στο κέντρο σε κάποιο ουζερί με φίλους. Λατρεύω την προκυμαία! Εκείνος ο απέραντος παραλιακός δρόμος που εκτείνεται από το Λιμάνι ως το Μέγαρο και το Παλατάκι. Μου αρέσει το περπάτημα και το ποδήλατο και να βλέπω την ποικιλομορφία των συμπολιτών μου να απολαμβάνουν αυτό το εμβληματικό μέρος.
Έναν επισκέπτη θα τον πήγαινα για μια βόλτα κατά μήκος των τειχών της, μέχρι την παλιά πόλη για να δω την πόλη και τον κόλπο ως πέρα και να του εξηγήσω την ιστορία. Στη συνέχεια, μια επίσκεψη στα ρωμαϊκά, βυζαντινά και οθωμανικά μνημεία, μια βόλτα στο Καπάνι και μετά τσίπουρο και μεζέ σ’ ένα μικρό ουζερί. Θα πρότεινα να επισκεφτούν τον Λευκό Πύργο και φυσικά, τα μουσεία.
Θεωρώ τραγικό το γεγονός ότι τόσα πολλά από τα όμορφα, παλιά κτίριά της είναι ερειπωμένα ή αντικαθίστανται από ανέμπνευστα, κακοσχεδιασμένα κτίρια, και ότι οι κανονισμοί επιτρέπουν τέτοια ασυγκράτητη και κακή ανοικοδόμηση.
Μου αρέσουν οι κάτοικοί της. Θα μπορούσαν να είναι λίγο πιο χαρούμενοι και θετικοί για την πόλη τους και να ενστερνιστούν ως δική τους ευθύνη το να κάνουν τις βελτιώσεις για τις οποίες παραπονιούνται.
Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο είναι η έλλειψη σεβασμού: πολλοί θα παρκάρουν σε ράμπες πεζών και ποδηλατόδρομους. Τα σκουπίδια στους δρόμους και τα πάρκα. Τα σπασμένα πεζοδρόμια και οι δημόσιοι χώροι χωρίς φροντίδα.
Θα ήθελα να δω περισσότερους πεζόδρομους, ένα καλύτερο δίκτυο ποδηλατοδρόμων, σωστά κατασκευασμένο και σηματοδοτημένο. Καλύτερη αστυνόμευση της παράνομης στάθμευσης και παρακαλώ να τελειώσει το μετρό! Θα ήθελα, επίσης, να υπάρχει ακτοπλοϊκό δρομολόγιο, με πολλές στάσεις ανάμεσα στο Λιμάνι, την Καλαμαριά και την Κρήνη.
Πάντα αναρωτιόμουν γιατί η Θεσσαλονίκη δεν είναι η «Πύλη στο Αιγαίο», με περισσότερα πλοία γεμάτα Ευρωπαίους τουρίστες και φορτία εμπορευμάτων από το Λιμάνι για τα νησιά. Λόγω της θέσης της, θα μπορούσε να γίνει πιο σημαντικός κόμβος μεταφορών εάν επένδυε στις σιδηροδρομικές και οδικές υποδομές.
Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη γεμάτη δυνατότητες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου