Αρμενίζουμε στραβά κι ολοταχώς /σε καράβια με σημαίες ευκαιρίας/ μοναχοί και ρέστοι πάντα δυστυχώς/ στα κατάρτια μιας χαμένης ιστορίας.

Κώστας Λαχάς: «Μου φτάνει που τα μικρά παιδιά, στα χρόνια του Κοχλία, με φώναζαν ο ‘ κ. Κοχλίας’  μου φτάνει ότι, και στα χρόνια του Βελλίδειου Πολιτιστικού Κέντρου, άλλα παιδιά, με προσφωνούσαν ‘ο κ. Βελλίδειος’ …Κυρίες και κύριοι,εδώ τελειώνει ο «Πλούς ονείρου από τον Εχέδωρο στον Θερμαϊκό»

 

Κώστας Λαχάς - Βικιπαίδεια

( Μάιος 1936 - 9 Δεκεμβρίου 2014 )

Κιλκίς – Χαλκίς

Το τοπίο γερασμένο και αλλήθωρο
κι εσύ άραξες για πάντα στο Κιλκίς
σαν παλιό λεωφορείο σε ανήφορο
εφιάλτες Ευριπίδη κάποιας άλλης φυλακής.

Ένα όνειρο είναι όλα, μια απάτη
αδιέξοδο κι αυτό το μονοπάτι.

Έξι ώρες τα νερά τρέχουν απάνω
κι άλλες τόσες κατεβαίνουνε αλλιώς
στη Χαλκίδα μια σε βρίσκω, μια σε χάνω
με βαραίνει ένας άνεμος παλιός.

Αδιέξοδο κι αυτό το μονοπάτι
ένα όνειρο είναι όλα, μια απάτη.

Αρμενίζουμε στραβά κι ολοταχώς
σε καράβια με σημαίες ευκαιρίας
μοναχοί και ρέστοι πάντα δυστυχώς
στα κατάρτια μιας χαμένης ιστορίας.

Μελοποίηση του ποιήματος: Θάνος Μικρούτσικος,

Τραγούδι : Δήμητρα Γαλάνη.

Από το δίσκο : " Για πιάνο και φωνή"