Κυριακή, Μαΐου 15, 2022

«Η Ντροπή της Ευρώπης» . Ποίημα του Γκίντερ Γκρας για τη σωτηρία της Ελλάδας , αφιερωμένο σε όσους/ες προσποιούνται ότι έχουν κενό μνήμης για τα δύο κόμματα που μας Χρεοκόπησαν και τα δεινά που εξακολουθούμε να βιώνουμε 10 χρόνια μετά την καταστροφή

ΓΚΥΝΤΕΡ ΓΚΡΑΣ * " Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ"

Γκύντερ Γκρας - Βικιπαίδεια

 (Günter Grass, 16 Οκτωβρίου 1927 – 13 Απριλίου 2015)

Ποίημα του Γκίντερ Γκρας για την Ελλάδα

Το ποίημα του Γερμανού συγγραφέα, Γκίντερ Γκρας, με τίτλο «Η Ντροπή της Ευρώπης» δημοσιεύεται σήμερα σε παγκόσμια αποκλειστικότητα στην «Καθημερινή», από κοινού με τη Sueddeutsche Zeitung. Χρησιμοποιώντας τη φόρμα αρχαιοελληνικής ωδής, ο νομπελίστας απευθύνεται στην Ευρώπη και την προειδοποιεί ότι κινδυνεύει με πνευματική πενία αν αποπέμψει από τις αγκάλες της τη χώρα που τη δημιούργησε. Με αναφορές στην Ιφιγένεια εν Ταύροις του Γκαίτε, τον μύθο της Αντιγόνης και το έργο του φιλέλληνα Γερμανού λυρικού ποιητή Χέλντερλιν ο Γκρας διατρέχει την ελληνική Ιστορία, από την αρχαιότητα ώς τη χούντα των συνταγματαρχών. Καταλήγει δε με την απειλή ότι «η απληστία των τραπεζών, των επιτρόπων και των εγκαθέτων τους» θα προκαλέσει τη μήνι των ίδιων των θεών. Δίχως την Ελλάδα η Ευρώπη θα είναι φτωχότερη, μία ήπειρος φθαρμένη και στερημένη από οποιαδήποτε πνευματικότητα.https://www.thestudentroom.co.uk/attachment.php?attachmentid=386149&stc=1

«Η Ντροπή της Ευρώπης»

Στο χάος κοντά, γιατί δεν συμμορφώθηκε στις αγορές· κι Εσύ μακριά από τη Χώρα, που Σου χάρισε το λίκνο.

Οσα Εσύ με την ψυχή ζήτησες και νόμισες πως βρήκες, τώρα θα καταλυθούν, και θα εκτιμηθούν σαν σκουριασμένα παλιοσίδερα.

Σαν οφειλέτης διαπομπευμένος και γυμνός, υποφέρει μια Χώρα· κι Εσύ, αντί για το ευχαριστώ που της οφείλεις, προσφέρεις λόγια κενά.

Καταδικασμένη σε φτώχεια η Χώρα αυτή, που ο πλούτος της κοσμεί Μουσεία: η λεία που Εσύ φυλάττεις.

Αυτοί που με τη δύναμη των όπλων είχαν επιτεθεί στη Χώρα την ευλογημένη με νησιά, στον στρατιωτικό τους σάκο κουβαλούσαν τον Χέλντερλιν.

Ελάχιστα αποδεκτή Χώρα, όμως οι πραξικοπηματίες της, κάποτε, από Εσένα, ως σύμμαχοι έγιναν αποδεκτοί.

Χώρα χωρίς δικαιώματα, που η ισχυρογνώμονη εξουσία ολοένα και περισσότερο της σφίγγει το ζωνάρι.

Σ’ Εσένα αντιστέκεται φορώντας μαύρα η Αντιγόνη, και σ’ όλη τη Χώρα πένθος ντύνεται ο λαός, που Εσένα φιλοξένησε.

Ομως, έξω από τη Χώρα, του Κροίσου οι ακόλουθοι και οι όμοιοί του όλα όσα έχουν τη λάμψη του χρυσού στοιβάζουν στο δικό Σου θησαυροφυλάκιο.

Πιες επιτέλους, πιες! κραυγάζουν οι εγκάθετοι των Επιτρόπων· όμως ο Σωκράτης, με οργή Σου επιστρέφει το κύπελλο γεμάτο ώς επάνω.

Θα καταραστούν εν χορώ, ό,τι είναι δικό Σου οι θεοί, που τον Ολυμπό τους η δική Σου θέληση ζητάει ν’ απαλλοτριώσει.

Στερημένη από πνεύμα, Εσύ θα φθαρείς χωρίς τη Χώρα, που το πνεύμα της, Εσένα, Ευρώπη, εδημιούργησε.

(Μετάφραση: Πατρίτσια Αδαμοπούλου)






Το ποίημα  του σπουδαίου Γερμανού συγγραφέα,  που έφυγε αφήνοντας πίσω του ένα δυσαναπλήρωτο κενό, μελοποιήθηκε από το μουσικό σχήμα Arpeggiosmp από τη Θεσαλονίκη, τον Ιούνιο του 2012 .

Δεν υπάρχουν σχόλια: