Ενδιαφέρον άρθρο-ανάλυση του Θέμη Τζήμα για το άδειασμα της συστημικής "κεντρώας νεοφιλελεύθερης " Ευρώπης από τον Τραμπ και της παρέας του στο Ουκρανικό. Όπου το κυρίαρχο επίδικο είναι πλέον η αλλαγή των ιδεολογικών οριζουσών στα πολιτικά πράγματα της Ευρώπης , που θα ορίζονται πλέον από την "ατζέντα" Τραμπ. Οι Ευρωπαίοι έτσι και αλλιώς είναι δεμένοι χεροπόδαρα από τους Αμερικανούς, πρέπει τώρα να υιοθετήσουν και τον τραμπισμό σε όλο το ακροδεξιό αναρχοκαπιταλιστικό φάσμα του.
Gerontakos
Το Μόναχο και πάλι
Θέμης ΤζήμαςΉταν στο Μόναχο που ο πρόεδρος Πούτιν είχε μιλήσει πριν από αρκετά χρόνια για έναν νέο, πολυκεντρικό κόσμο, χωρίς τότε να δοθεί επαρκής σημασία στα όσα είχε πει. Λιγότερα ή περισσότερα χρόνια αργότερα, πολλοί επέστρεψαν σε εκείνη την ομιλία προκειμένου να ερμηνεύσουν τα γεγονότα πρώτα στη Γεωργία και μετά στην Ουκρανία.
Η φετινή συνάντηση στο Μόναχο επεφύλασσε επίσης μια άκρως σημαντική έκπληξη για τους Ευρωπαίους συνδαιτημόνες του νέου αντιπροέδρου των ΗΠΑ. Σε αντίθεση με όσα εκφωνούνταν επί ημερών Μπάιντεν με τη Ρωσία και την Κίνα να βρίσκονται στο επίκεντρο, ο τωρινός αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Βανς, αποφάσισε να ορίσει ως μείζονα κίνδυνο τις απειλές κατά της δημοκρατίας και της ελευθερίας του λόγου μέσα στην ίδια τη «Δύση». Με αναφορές στη Ρουμανία, στην Αγγλία και αλλού, ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ κατηγόρησε τους εταίρους του ότι ούτε λίγο ούτε πολύ δε διαφέρουν ιδιαιτέρως από την ΕΣΣΔ (αυτό για κάποιους μπορεί να είναι έπαινος αλλά σε τέτοιες συναντήσεις πρόκειται μάλλον για μια σοκαριστική κατηγορία).
Μάλιστα οι κατηγορίες κλιμακώθηκαν μέχρι του σημείου να αποκαλέσει αυτές τις συμπεριφορές τον πραγματικό μείζονα κίνδυνο για την διεθνή ασφάλεια. Συνδυάστηκαν δε, με τις προειδοποιήσεις περί της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ στην Ευρώπη αλλά και με τις ειδήσεις περί συνομιλιών ΗΠΑ-Ρωσίας για την Ουκρανία στη Σαουδική Αραβία, χωρίς παρουσία ούτε των Ουκρανών, ούτε της Ε.Ε..
Σε διαφοροποίηση με πολλά από όσα λέγονται αυτές τις ημέρες δεν πρόκειται για κήρυξη πολέμου από τις ΗΠΑ προς την Ευρώπη αλλά για την απόπειρα εξαγωγής ενός πολιτικού ρεύματος, επίσης συστημικού αλλά διαφορετικού από αυτό που κυριαρχεί ως δήθεν «κεντρώο» και «φιλελεύθερο».
Την οικονομία της Ε.Ε. την κανιβάλισαν οι ΗΠΑ επί Μπάιντεν. Ο Τραμπ με τους δασμούς αποπειράται να ολοκληρώσει το έργο της εσωτερίκευσης της οικονομίας της ΕΕ από τις ΗΠΑ, αλλά τα προβλήματα της οικονομίας της Ε.Ε. προέκυψαν πρωτογενώς με ευθύνη της ίδιας σε μεγάλο βαθμό. Ακόμα και η ταύτιση με τις ΗΠΑ στο πλαίσιο του Ουκρανικού αποτέλεσε επίσης απόφαση της ίδιας της Ε.Ε..
Στην πολιτική Τραμπ διαφαίνεται μια προσπάθεια υλικού και ιδεολογικού «δεσίματος» συμμάχων των ΗΠΑ γύρω από την ατζέντα του νυν προέδρου των ΗΠΑ. Ο Τραμπ αποπειράται να καταστεί ιδεολογικό σημείο αναφοράς, όπως είχαν πετύχει οι «ορθόδοξοι» Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικανοί. Ο Τραμπ δεν επιδιώκει απλώς μια φιλοαμερικανική πολιτική της Ε.Ε., η οποία έτσι κι αλλιώς είναι δεδομένη αλλά έναν μετασχηματισμό της πολιτικής της Ε.Ε. προκειμένου να ταυτιστεί με τον «τραμπισμό», μέσα από την προώθηση κυβερνήσεων οι οποίες θα πρόσκεινται ιδεολογικώς στον ίδιο.[...........................]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου