ΤΟ ΦΡΙΚΙΑΣΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ

ΤΟ ΦΡΙΚΙΑΣΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ
ΤΟΥ ΠΙΟ ΚΑΚΟΗΘΟΥΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ
ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 100 ΧΡΟΝΩΝ
Lloyd Craig Blankfein
πρόεδρος της Goldman Sachs
( Εβραίος, 55 ετών, βασικός χρηματοδότης της Χίλαρι Κλίντον)

ΕΦΙΑΛΤΗΣ

ΜΑΣ ΠΟΥΛΗΣΑΝ ΕΝΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ,
ΕΝΩ ΗΞΕΡΑΝ ΟΤΙ ΕΙΧΕ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΙΚΑ ΦΡΕΝΑ,
ΚΑΙ , ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ, ...ΑΓΟΡΑΣΑΝ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΖΩΗΣ ΜΑΣ!
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΠΟΥ ,
ΑΦΟΥ ΜΑΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΗΚΑΝ ΠΡΩΤΑ

ΣΑΝ ΚΟΙΝΟΙ ΠΡΟΑΓΩΓΟΙ, ΤΩΡΑ ΑΠΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ
ΤΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΜΑΣ.

Πώς λειτουργούσαν οι ξένες τράπεζες
κατά της χώρας μας

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 28/02/2010

Ο Φιλ Αγγελίδης, ο Ελληνας που ανακρίνει την Goldman Sachs, αποκαλύπτει στην «Κ» τις μεθοδεύσεις σε βάρος της Eλλάδας

Συνέντευξη στον Αθανασιο Eλλις

Πριν από δύο χρόνια ήταν ο δημοκρατικός υποψήφιος για κυβερνήτης της Καλιφόρνιας, αλλά έχασε από τον Αρνολντ Σβαρτσενέγκερ. Σήμερα, ο Φιλ Αγγελίδης διερευνά τις πιθανές ευθύνες της Goldman Sachs και των άλλων χρηματοπιστωτικών κολοσσών.

Ο Ελληνοαμερικανός πρώην υπουργός Οικονομικών της Καλιφόρνιας (1999-2007), της μεγαλύτερης πολιτείας της Αμερικής και όγδοης οικονομίας του κόσμου, διορίσθηκε από τις ηγεσίες της Γερουσίας και της Βουλής πρόεδρος της διακομματικής Επιτροπής Διερεύνησης της Οικονομικής Κρίσης.

«Ελπίζω να μάθουμε την αλήθεια, και όλοι εδώ στην Αμερική, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο, να κατανοήσουν το πώς φθάσαμε στο χείλος του γκρεμού, και να διδαχθούμε από τα λάθη που έγιναν για να μην τα επαναλάβουμε» δηλώνει ο κ. Αγγελίδης, ο οποίος υπήρξε ιδιαίτερα αυστηρός με τους προέδρους της Goldman Sachs, της Bank of America, της Morgan Stanley και της JPMorgan Chase, τους οποίους κάλεσε πρόσφατα να καταθέσουν ενώπιον της Επιτροπής.

– Ποιες ήταν οι αιτίες που προκάλεσαν την κρίση;

– Εξετάζουμε τόσο τις ριψοκίνδυνες πρακτικές, που ακολούθησαν κάποιοι στη Γουόλ Στριτ, όσο και την αποτυχία των ελεγκτικών μηχανισμών.

– Τι ρόλο διαδραμάτισαν τράπεζες όπως η Goldman Sachs;

– Επαιρναν ρίσκα και ακολουθούσαν πρακτικές που προκάλεσαν σοβαρά προβλήματα στην οικονομία μας. Η αμερικανική κυβέρνηση αναγκάσθηκε να διασώσει τη Γουόλ Στριτ, όχι μόνο με τα 700 δισεκατομμύρια δολάρια που δόθηκαν αρχικά, αλλά και με εγγυήσεις και ενισχύσεις με χαμηλά επιτόκια. Το κράτος στήριξε τη Γουόλ Στριτ με τρισεκατομμύρια δολάρια.

– Ο πρόεδρος της Goldman Sachs, Λόιντ Μπλάνκφαϊν, παρομοίασε την κρίση με τέσσερις τυφώνες που χτυπούν ταυτόχρονα.

– Νομίζω ότι είναι σαφές πως ήταν πρωτίστως πράξη ανθρώπων, και όχι του Θεού. Ρώτησα ευθέως τον κ. Μπλάνκφαϊν για τις πρακτικές της Goldman Sachs, που πωλούσε την ασφάλιση στεγαστικών δανείων αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων σε επενδυτές σε όλο τον κόσμο, και εν συνεχεία στοιχημάτιζε εναντίον των προϊόντων που η ίδια είχε δημιουργήσει. Φαίνεται από τις πληροφορίες των τελευταίων ημερών ότι το ίδιο συνέβη και με την Ελλάδα. Βοηθούσαν την Ελλάδα να δανειστεί, την βοηθούσαν να κρύψει το χρέος της, και εν συνεχεία στοιχημάτιζαν εναντίον της.

– Οι ενέργειες της Goldman Sachs ήταν απλά ριψοκίνδυνες ή μήπως και παράνομες;

– Η κρίση που προκλήθηκε είναι βαθιά. Στην Αμερική εκατομμύρια άνθρωποι είναι άνεργοι. Εκατομμύρια οικογένειες έχασαν τα σπίτια τους, διότι αδυνατούσαν να αποπληρώσουν τα δάνειά τους. Η οικονομία των ΗΠΑ, όπως και αυτή του υπόλοιπου κόσμου, έχουν πληγεί σοβαρά και σύμφωνα με πολλές εκτιμήσεις ίσως δεν ανακάμψουν πλήρως πριν από την πάροδο μιας δεκαετίας. Αυτό που συνέβη απαιτεί λεπτομερή διερεύνηση ώστε να διδαχθούμε για το τι συνέβη και να προσπαθήσουμε να αποτρέψουμε την επανάληψη ανάλογων καταχρήσεων στο μέλλον. Το Κογκρέσο μάς έχει εξουσιοδοτήσει να παραπέμψουμε στη δικαιοσύνη τις περιπτώσεις όπου θεωρούμε ότι σημειώθηκαν παρανομίες.

– Οι όποιες μεταρρυθμίσεις προτείνετε, θα εφαρμοσθούν μόνο στις ΗΠΑ;

– Σε αυτό το στάδιο είμαστε ο γιατρός που καλείται να κάνει τη διάγνωση. Εμείς θα διερευνήσουμε τι συνέβη, ώστε να είναι δυνατή η εξαγωγή των σωστών συμπερασμάτων, και εναπόκειται στο Κογκρέσο να θεσπίσει τα απαραίτητα μέτρα. Η παγκόσμια αγορά είναι αλληλοεξαρτώμενη. Οι ΗΠΑ δεν μπορούν να μεταρρυθμίσουν το οικονομικό τους σύστημα αποτελεσματικά εάν αυτό δεν συμβεί σε ένα παγκόσμιο πλαίσιο. Αλλωστε, τράπεζες της Γουόλ Στριτ συμπεριφέρονταν σαν να είχαν πάει στα μαγαζιά για να αγοράσουν από βιτρίνα σε βιτρίνα, μόνο που σε αυτή την περίπτωση έψαχναν από χώρα σε χώρα τον πιο εύκολο ή ήπιο ελεγκτικό μηχανισμό. Η μοίρα όλων των χωρών είναι αλληλένδετη και οι όποιες μεταρρυθμίσεις στην Αμερική θα πρέπει να συνοδευτούν από μεταρρυθμίσες και σε άλλες χώρες.

Ερευνα και για τα παιχνίδια με το χρέος

– Σας ανησυχεί το τι συνέβη με την Ελλάδα;

– Φαίνεται, σύμφωνα με όσα αποκαλύπτονται από τις εφημερίδες, ότι αυτή η πρακτική της αγοράς ομολόγων, όπως με το χρέος της Ελλάδας, και εν συνεχεία του στοιχήματος κατά των ομολόγων αυτών, υπήρξε κοινή πρακτική για την Goldman Sachs και άλλα ιδρύματα. Το όλο ζήτημα αφορά την ουσία της διαφάνειας και αυτές οι πρακτικές θα διερευνηθούν σε βάθος.

– Θα υπάρξουν μηνύσεις κατά της Goldman Sachs από επενδυτές στις ΗΠΑ στους οποίους η εταιρεία πωλούσε ομόλογα χωρών, όπως η Ελλάδα και την ίδια ώρα έκρυβε το χρέος της χώρας;

– Οπως είπα στον κ. Μπλάνκφαϊν, η Goldman Sachs δημιούργησε και πούλησε σε επενδυτές σε όλο τον κόσμο προϊόντα αξίας τριών δισεκατομμυρίων δολαρίων. Διασφάλιζαν την αξιολόγησή τους στην υψηλότερη κατηγορία ΑΑΑ, και το έκαναν την ίδια ώρα που είχαν αποφασίσει εσωτερικά ότι η αγορά στεγαστικών δανείων κατέρρεε. Ετσι, άρχισαν να πωλούν τα δικά τους στεγαστικά δάνεια, και μάλιστα στοιχημάτιζαν ενάντια σε αυτά τα οποία πωλούσαν σε άλλους, και του είπα ότι αυτό είναι σαν να πουλάς σε κάποιον ένα αυτοκίνητο, γνωρίζοντας ότι έχει προβληματικά φρένα, και εν συνεχεία να αγοράζεις την ασφάλεια ζωής του οδηγού.

***************************************************

Eνα κλειστό γεύμα στο Mανχάταν με μενού το... ευρώ

Κατερινα Σωκου

Στις αρχές του μήνα πραγματοποιήθηκε ένα «κλειστό» γεύμα στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης. Η σύνθεσή του, εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Δημοσίευμα της αμερικανικής εφημερίδας Wall Street Journal αποκαλύπτει ότι συμμετείχαν διαχειριστές ισχυρών hedge funds, όπως είναι τα Soros Fund Management, Greenlight Capital και SAC Capital Advisors.
To «μενού» ακόμη πιο... ξεχωριστό: το ευρώ, η Ελλάδα και οι επιπτώσεις της κρίσης στην οικονομία της και στην οικονομία της Ε.Ε. και των ΗΠΑ. Οι εκτιμήσεις των διαχειριστών συνέκλιναν στη συνέχιση της καθοδικής πορείας του ευρώ, προβλέποντας μάλιστα ότι θα φτάσει σε απόλυτη ισοτιμία με το δολάριο. Στο εν λόγω δείπνο, ο διαχειριστής του Brigade Capital Ντόναλντ Μόργκαν εκτίμησε ότι το ελληνικό χρέος θα είναι «το πρώτο πιόνι που θα πέσει σε ένα ντόμινο που τελικά θα χτυπήσει και τις ΗΠΑ». Σύμφωνα, μάλιστα, με τις πηγές της Wall Street Journal, το hedge fund του επενδυτή Τζον Πόλσον, Paulson & Co, έχει αγοράσει ασφάλιστρα κινδύνου, τα οποία θα του αποφέρουν κέρδη αν η Ελλάδα χρεοκοπήσει εντός πέντε ετών.
Πιθανότητα πτώχευσης
Η εταιρεία του αρνήθηκε να σχολιάσει, αν και τόνισε ότι «δεν καθοδηγεί ούτε επιχειρεί να αποσταθεροποιήσει καμία αγορά». Η εφημερίδα παραθέτει, όμως, στοιχεία της Depository Trust & Clearing Corp., σύμφωνα με τα οποία η συνολική αξία των προϊόντων ασφάλισης (credit default swap) έναντι μιας πιθανής αθέτησης των υποχρεώσεων πληρωμών από την ελληνική κυβέρνηση διπλασιάστηκε το 2009, στα 84,8 εκατ. δολάρια. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τον Δεκέμβριο και μετά, ο όγκος των συμβολαίων έχει υπερδιπλασιαστεί, με την αύξηση των τιμών των εν λόγω προϊόντων να μεταφράζεται σε αύξηση των πιθανοτήτων χρεοκοπίας της χώρας.
Οπως σημειώνει η εφημερίδα, αντίστοιχες συγκεντρώσεις είχαν γίνει και στην αρχή της χρηματοπιστωτικής κρίσης, όταν οι διαχειριστές μεγάλων hedge funds συνέκλιναν στις απόψεις τους για την τύχη της Lehman Brothers, ποντάροντας στη συνέχεια εναντίον της... Η εφημερίδα σημειώνει ότι δεν είναι παράνομο ένας διαχειριστής να ακολουθεί το επενδυτικό στοίχημα κάποιου άλλου, εκτός κι αν οι εποπτικές αρχές θεωρήσουν ότι πρόκειται για συμπαιγνία.
Είναι πλέον ξεκάθαρο: ορισμένα από τα μεγαλύτερα hedge funds των αγορών στοιχηματίζουν υπέρ της περαιτέρω εξασθένησης του ευρώ, κάποια δε φέρονται να ποντάρουν επίσης σε μία χρεοκοπία της Ελλάδας. Σημαντική λεπτομέρεια: τα στοιχήματα της Γουόλ Στριτ για την πτώση του ευρώ στην προθεσμιακή αγορά έφτασαν την εβδομάδα του δείπνου στα 60.000 συμβόλαια, στο υψηλότερο επίπεδο από το 1999.

ΛΕΦΤΑ ΓΙΟΚ !

Ανδρέας Λοβέρδος, Υπουργός Εργασίας:
" Λεφτά για συντάξεις υπάρχουν έως τον Ιούνιο!"

ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, 28/02/2010

Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Κύριοι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ,
της ΑΔΕΔΥ και των διαφόρων
Επαγγελματιοβιοτεχνών,
ποιος ευθύνεται γι΄αυτήν την τραγωδία
που περνούν οι συνταξιούχοι σήμερα;
Οι εργαζόμενοι ή οι πολιτικοί,
που μας κυβέρνησαν επί 35 χρόνια;
Ασφαλώς όχι οι εργαζόμενοι ,
που, μήνας έμπαινε,
μήνας έβγαινε, πλήρωναν
ανελλιπώς τις εισφορές τους!
Τι περιμένετε λοιπόν για να κινηθείτε
δικαστικά εναντίον τους;
Οφείλετε να τους ταράξετε στις μηνύσεις!
Οφείλετε να τους κλείσετε , με κάποιον τρόπο, φυλακή,
να τους δημεύσετε την περιουσία, να τους στερήσετε
τα πολιτικά δικαιώματα.
Αν δεν κινηθείτε εξ ονόματός μας εναντίον όλων
αυτών των απατεώνων που εξανέμισαν τους
κόπους και τις θυσίες της δικής μας ζωής,
θα θεωρηθείτε συνυπεύθυνοι και η οργή
των συνταξιούχων που ζουν καθημερινά με την
αγωνία της πληρωμής, πρώτ΄ απ΄όλα,
θα στραφεί σ΄όλους εσάς τους εργατοπατέρες,
που το ΄να πόδι σας βρίσκεται μέσα στο κόμμα
και τ΄άλλο πατάει στο ποδάρι
του συνδικαλιστικού σας θώκου.

ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΚΛΑΣΙΚΟΥ ΡΕΠΕΡΤΟΡΙΟΥ

ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ
ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΚΛΑΣΙΚΟΥ ΡΕΠΕΡΤΟΡΙΟΥ

Erik Satie : « Trois Gymnopedies »_______________
«Τρεις Γυμνοπαιδίες»
[No 150, σύμφωνα με το digitaldreamdoor.nutsie.com]

[ Οι "Γυμνοπαιδίες εκδόθηκαν στο Παρίσι το 1888,
και είναι τρεις συνθέσεις για πιάνο,
που γράφτηκαν από τον συνθέτη
και πιανίστα Ερίκ Σατί (1866-1925).
Κομμάτια «ατμοσφαιρικά», γραμμένα σε ρυθμό 3/4,
βασισμένα πάνω σε ένα κοινό θέμα και με με κοινή δομή ,
οι «Γυμνοπαιδίες» θεωρούνται , με την εκκεντρικότητά τους
που «προκαλεί» την κλασική παράδοση ,
έργο-προάγγελος της μοντέρνας μουσικής]

Ερμηνεύει στο πιάνο ο Δημήτρης Μανδηλιώτης
(Τάξη της Αλέκας Κανατσούλη)
Χορεύει ο Κωνσταντίνος Χατζηπαναγιώτου

*Εκδήλωση του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης ( 26 Μαρτίου 2009)

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΑΤΑΔΕΚΤΗ ΡΟΔΟΠΗ

ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΡΕΦΕΝΔΑΡΙΟΣ
(6ος αιώνας)

ω σοβαρή Ροδόπη, Παφίης είξασα βελέμνοις
και τον υπερφίαλον κόμπον απωσαμένη,
αγκάς ελούσα μ' έχεις παρά σον λέχος΄εν δ' άρα δεσμοίς
κείμαι ελευθερίης ουκ επιδευόμενος.
ούτω γαρ ψυχή τε και έκχυτα σώματα φωτών
συμφέρεται φιλίης ρεύμασι μιγνύμενα.

Παλατινή Ανθολογία (248)

***

Ακατάδεκτη Ροδόπη, έπεσες τελικά από τα βέλη της Αφροδίτης
και, πετώντας μακριά την αγέρωχη αλαζονεία σου,
με πήρες στην αγκαλιά και μ' έχεις στο κρεβάτι σου.
Είμαι κατάδικος χωρίς να στερούμαι την ελευθερία μου.
Έτσι η ψυχή και τα παραδομένα κορμιά των ανθρώπων
πλέουν ένα κουβάρι σπρωγμένα από τα ρεύματα της αγάπης.

ΠΟΥ ΝΑ 'ΞΕΡΕ;

- Πέρσι τέτοιον καιρό λιαζόμασταν στις Μπαχάμες
και τώρα ψάχνουμε στα σκουπίδια, για να φάμε!
- Πληρώνουμε τις μεγάλες σου μαλακίες! Σου 'λεγα εγώ:
"Ασφάλισε τα λεφτά μας σε offshore εταιρείες",
όπως ο Βουλγαράκης, αλλά εσύ δε μ' άκουγες.
-Πού να 'ξερα , ρε Κατίνα , ότι θα 'ρχόταν
ο Παπανδρέου στην εξουσία και θα εφάρμοζε το σοσιαλισμό;

ΡΕ, ΤΙ ΤΡΑΒΑΜΕ ΚΑΙ ΜΕΙΣ ΟΙ ΜΗ ΕΧΟΝΤΕΣ!...

ΕΤΟΙΜΟΡΡΟΠΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
ΥΓΕΙΑΣ

"Έχω πάρει χαρτί από την πρώτη κυβέρνηση Καραμανλή,
για να εγχειρίσω τον καταρράκτη μου
την Πρωταπριλιά του 2012!
Μετά τα νέα σκληρά μέτρα του Παπανδρέου,
θα προλάβω, λέτε, να εγχειριστώ πριν πεθάνω;"

Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Πηνελόπη Δέλτα (1874-1941)

ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΝΤΟΥΚΟΥ
ΚΙ ΑΥΤΟ. ΚΙ ΟΜΩΣ ΦΕΤΟΣ
ΚΛΕΙΝΕΙ ΕΝΑΣ ΑΙΩΝΑΣ ΑΠΟ ΤΗ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΙΓΝΩΣΤΟΥ
ΚΑΙ ΣΗΜΑΔΙΑΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ
ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ ΔΕΛΤΑ
«ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ»

Δεν είναι η μόνη φορά που η διακεκριμένη ιστορική και πνευματική μας αμνησία θριαμβεύει. Κι όταν τα γεγονότα κραυγάζουν ανακαλώντας παλαιές τραγωδίες της κοινωνίας μας, της πολιτικής μας και του πνευματικού μας βίου, κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε, πέρα βρέχει και «μην ανακατεύεις τον βόθρο» ή για να θυμηθούμε τον Αριστοφάνη «μην ανακατεύεις τον Ανάγυρο», περί του ανάλογου δύσοσμου τοπωνυμίου πρόκειται.

Κανένας δεν θυμήθηκε μάλιστα πως το «Παραμύθι χωρίς όνομα» έχει ιδιοφυώς διασκευαστεί σε έξοχο μπρεχτικής γραφής θεατρικό έργο από τον Ιάκωβο Καμπανέλλη με την εξαίσια μουσική του Χατζιδάκι. Και δεν ήθελαν να σκεφτούν οι περί τα θεατρικά, ακόμη και όσοι πολιτικά θέλουν και λένε πως σκέφτονται ότι η Δέλτα έγραψε το βιβλίο της για να αποτυπώσει τη μεγάλη ντροπή του 1897 και τη μεγάλη ελπίδα της επανάστασης στο Γουδή που έφερε τον Βενιζέλο αλλά ούτε και να σκεφτούν πως ο Καμπανέλλης έγραψε το έργο του και παίχτηκε μέσα στην αναταραχή και την ανωμαλία του 1965, ενώ πολιτικότεροι θεατράνθρωποι έβαλαν το κεφάλι τους στον ντορβά και το ανέβασαν και μέσα στη χούντα! Τώρα γενική τσιμουδιά, τσιρότο, γιατί περνάει ο τόπος μια ιδεολογική γρίπη των χοίρων. Ποιος τολμάει τώρα, αν δεν είναι παλαβός, να μιλήσει για έθνος που κινδυνεύει, για προσβολές που δέχεται και ταπεινώσεις και για ελπίδες ανάστασης μόνο χάρη στη γενική πατριωτική επιστράτευση.

Ενώ τα ιδρύματα της χώρας αφιερώνουν περίλαμπρες εκθέσεις για τον ζωγράφο Τσαρούχη, καθηγητάδες Έλληνες [(;)- δεν αμφισβητώ εγώ τον χαρακτηρισμό, εκείνοι τον αποποιούνται)], χρηματοδοτούμενοι από το ΥΠΠΟΤ και την ομογένεια με σινδονιάδες τον εξευτελίζουν, τον λένε θεατρίνο, καμποτίνο, εθνικιστή τραβεστί, δημόσιο κλόουν και επαγγελματία εθνικόφρονα. Και μαζί του γελοιοποιούν τον Κουν, τον Χατζιδάκι και τον Σεφέρη και συλλήβδην ολόκληρη τη γενιά του τριάντα και ό,τι ανακάλυψε και προέβαλε τον Θεόφιλο, τον Μακρυγιάννη, τον Καραγκιόζη του Σπαθάρη, τη Γυναίκα της Ζάκυθος του Σολωμού (θυμίζω πως το αριστούργημα του Σολωμού πρωτοδημοσιεύτηκε το 1927!). Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που γελοιοποιούν τον Κόντογλου, απεχθάνονται τον Παπαδιαμάντη, εξευτελίζουν τους Σικελιανούς και την αναβίωση του αρχαίου δράματος με ερμηνευτικά κλειδιά στη βυζαντινή και δημοτική μουσική, τους δημοτικούς χορούς και τη σύνδεση των διονυσιακών εορτών με τα ελληνικά λαϊκά πανηγύρια. Τη Δέλτα θα σεβαστούν όταν προχθές μόλις θεωρούσαν εθνολαϊκή ηθογραφία και γραφικότητα τους «Όρνιθες» των Τσαρούχη, Κουν, Χατζιδάκι, Νικολούδη, Ρώτα και φέρνουν ως αντίπαλο παράδειγμα, άξιο μιμήσεως, το «Γουέστ Σάιντ Στόρι». Τώρα τι σχέση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο; Το μυαλό μου δεν θέλει να δεχτεί τη μόνη συγγένεια που συνέδεε τον Κουν, τον Τσαρούχη και τον Χατζιδάκι με τον συνθέτη του αμερικάνικου μιούζικαλ Λέοναρντ Μπερνστάιν! Και το μέτρο της προτιμήσεως!

Πρόσφατα αντέγραψα και δημοσίευσα στα «ΝΕΑ», ανταπόκριση από το Λονδίνο του Φεβρουαρίου 1922, όπου ο τότε πρωθυπουργός (ένας από τους εκτελεσθέντες εξ, ύστερα από μερικούς μήνες) έχει χρονίσει την παραμονή του στην αγγλική πρωτεύουσα ζητιανεύοντας ένα δάνειο 15 εκατομμυρίων, ενώ οι αγγλικοί τραπεζικοί οίκοι αρνούνται να δανείσουν τόσο ποσό και θέτοντας δριμείς και σκληρούς όρους για πολύ μικρότερο γιατί, έλεγε ο ανταποκριτής, η ελληνική πολιτεία δεν ήταν αξιόπιστη και ήταν βέβαιοι ότι δεν θα ανταποκρινόταν στις απαιτήσεις και τις υποχρεώσεις της!! Αυτό πριν από 88 χρόνια και 25 χρόνια πριν από αυτό, το 1897, έπειτα από μια ταπεινωτική ήττα σε πολεμική «ρομαντική», λυτρωτική ντε, πρωτοβουλία ενός πτωχεύσαντος κράτους, επελάσαμε ενάντια του εχθρού με δικράνια, φτυάρια, δρεπάνια και κάρα! Για να πληρώσουμε πολεμική αποζημίωση στον εχθρό τεράστιο ποσό με λεόντειο τοκοχρεωλύσιο, χρήματα που κατέβαλαν «οι φιλέλληνες» σύμμαχοί μας και οι τράπεζές τους με εξευτελιστική τοποθέτηση στη χώρα Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου που εισέπραττε ασφαλώς τα είδη πρώτης ανάγκης από το ιδρυθέν γι΄ αυτό τον σκοπό Ελληνικό Μονοπώλιο (μαγειρικό αλάτι, φωτιστικό πετρέλαιο, σπίρτα... και τράπουλες, αφού ως γνωστόν είμαστε αμετανόητοι τζογαδόροι και χαρτοκλέφτες). Αλήθεια γιατί στις πρόσφατες αυξήσεις στα τσιγάρα, τα ποτά, τα καύσιμα δεν προστέθηκαν και αυξήσεις στα μύρια όσα τυχερά παιχνίδια, εννοώ τα επίσημα!
Θυμίζω, έτσι για την ιστορία, τον μύθο του «Παραμυθιού χωρίς όνομα». Σε μια ανώνυμη χώρα τα πάντα έχουν παραλύσει εξαιτίας και της ανικανότητας και της ηλιθιότητας των αρχόντων και της αδιαφορίας και της τεμπελιάς των αρχομένων. Όταν το κράτος φτάνει στο έσχατο όριο της φτώχειας ζητούν από συγγενικό κράτος δάνειο. Και ο είρωνας ηγεμόνας της γείτονος τους στέλνει αμπαλαρισμένο σε περίτεχνο κιβώτιο μια γαϊδουροκεφαλή. Αυτή η προσβολή κινητοποιεί το φιλότιμο του απλού λαού, που με επικεφαλής τον νέο ηγέτη με τις φρέσκες ιδέες, αφού πρώτα ανοικοδομήσουν τα ερείπια και αναθεωρήσουν τους θεσμούς, εκστρατεύουν και νικούν τον υβριστή στέλνοντάς του πεσκέσι τη γαϊδουροκεφαλή.

Κώστας Γεωργουσόπουλος , "Παραμύθι με όνομα". "Τα Νέα", 27/02/2010.

ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΕΙΣ: ΑΛΦΟΝΣΟΣ ΛΑΜΑΡΤΙΝΟΣ

ΜΝΗΜΗ

Alphonse de Lamartine
(1790-1869)


Ήταν 30 χρονών όταν κυκλοφόρησαν οι Ποιητικοί Στοχασμοί του
(Meditations Poetiques), έργο που έγινε ενθουσιωδώς δεκτό
από τους κριτικούς και διαβάστηκε από άπειρους λάτρεις
της ρομαντικής ποίησης, την οποία ανανέωσε και της έδωσε
πιο μουσική και πιο τρυφερή διάσταση.
Μολονότι ήταν γόνος βασιλόφρονης οικογένειας
και μπορούσε να έχει ακώλυτη διπλωματική καριέρα στα
χρόνια της συνταγματικής μοναρχίας, εγκατέλειψε το
διπλωματικό σώμα και ασχολήθηκε ενεργά με την πολιτική.
Συγκλονισμένος από την τραγική θέση της εργατικής τάξης
έθεσε τον εαυτό του στην υπηρεσία της και υποστήριξε
την επανάστασή της, το 1848, γεγονός που δεν του το
συγχώρησαν ποτέ οι αστοί μετά την κατάπνιξή της.
Πέθανε λησμονημένος από όλους και μέσα σε βαθιά πενία,
εξαιτίας των τεράστιων επιδομάτων που είχε παραχωρήσει
στις αδελφές του, αρνούμενος να κάνει ολοκληρωτική χρήση
της περιουσίας που είχε κληρονομήσει από τον πατέρα του.
Εκτός από τους "Στοχασμούς" έγραψε πάμπολλα βιβλία,
που αποκαλύπτουν όλο το φάσμα της πολυσύνθετης
προσωπικότητάς του: ποιήματα, νουβέλες, πολιτικά
και ιστορικά κείμενα (Ιστορία των Γιρονδίνων, Ιστορία
της Ρωσίας , Ιστορία της Τουρκίας).
Οι "Πολιτικές αναμνήσεις" του αποτελούν έναν από τους
πιο έγκριτους οδηγούς για την κατανόηση της εσωτερικής
και εξωτερικής πολιτικής της Γαλλίας στον 19ο αιώνα.

Οι Έλληνες έχουν έναν ακόμα λόγο παραπάνω για
να μνημονεύουν τον λαμπρό δημοκράτη πολιτικό και σπουδαίο
ρομαντικό λογοτέχνη: υπήρξε από τους πιο σημαντικούς
φιλέλληνες, δημοσιεύοντας φλογερά κείμενα υπέρ της Εθνεγερσίας.

« Le Lac »_____
(Η Λίμνη)

Ainsi, toujours poussés vers de nouveaux rivages,

Dans la nuit éternelle emportés sans retour,

Ne pourrons-nous jamais sur l’océan des âges
Jeter l’ancre un seul jour ?

Ô lac ! l’année à peine a fini sa carrière,
Et près des flots chéris qu’elle devait revoir,
Regarde ! je viens seul m’asseoir sur cette pierre
Où tu la vis s’asseoir !

Tu mugissais ainsi sous ces roches profondes,
Ainsi tu te brisais sur leurs flancs déchirés,
Ainsi le vent jetait l’écume de tes ondes
Sur ses pieds adorés.

Un soir, t’en souvient-il ? nous voguions en silence ;
On n’entendait au loin, sur l’onde et sous les cieux,
Que le bruit des rameurs qui frappaient en cadence
Tes flots harmonieux.

Tout à coup des accents inconnus à la terre
Du rivage charmé frappèrent les échos ;
Le flot fut attentif, et la voix qui m’est chère
Laissa tomber ces mots :

"Ô temps ! suspends ton vol, et vous, heures propices !
Suspendez votre cours :
Laissez-nous savourer les rapides délices
Des plus beaux de nos jours !

"Assez de malheureux ici-bas vous implorent,
Coulez, coulez pour eux ;
Prenez avec leurs jours les soins qui les dévorent ;
Oubliez les heureux.

"Mais je demande en vain quelques moments encore,
Le temps m’échappe et fuit ;
Je dis à cette nuit : Sois plus lente ; et l’aurore
Va dissiper la nuit.

"Aimons donc, aimons donc ! de l’heure fugitive,
Hâtons-nous, jouissons !
L’homme n’a point de port, le temps n’a point de rive ;
Il coule, et nous passons !"

Temps jaloux, se peut-il que ces moments d’ivresse,
Où l’amour à longs flots nous verse le bonheur,
S’envolent loin de nous de la même vitesse
Que les jours de malheur ?

Eh quoi ! n’en pourrons-nous fixer au moins la trace ?
Quoi ! passés pour jamais ! quoi ! tout entiers perdus !
Ce temps qui les donna, ce temps qui les efface,
Ne nous les rendra plus !

Éternité, néant, passé, sombres abîmes,
Que faites-vous des jours que vous engloutissez ?
Parlez : nous rendrez-vous ces extases sublimes
Que vous nous ravissez ?

Ô lac ! rochers muets ! grottes ! forêt obscure !
Vous, que le temps épargne ou qu’il peut rajeunir,
Gardez de cette nuit, gardez, belle nature,
Au moins le souvenir !

Qu’il soit dans ton repos, qu’il soit dans tes orages,
Beau lac, et dans l’aspect de tes riants coteaux,
Et dans ces noirs sapins, et dans ces rocs sauvages
Qui pendent sur tes eaux.

Qu’il soit dans le zéphyr qui frémit et qui passe,
Dans les bruits de tes bords par tes bords répétés,
Dans l’astre au front d’argent qui blanchit ta surface
De ses molles clartés.

Que le vent qui gémit, le roseau qui soupire,
Que les parfums légers de ton air embaumé,
Que tout ce qu’on entend, l’on voit ou l’on respire,
Tout dise : Ils ont aimé !

[Απόδοση στην αγγλική]
The Lake

And thus, forever driven towards new shores,
Swept into eternal night without return,
Will we never, for even one day, drop anchor
On time's vast ocean?
O Lake! Only a year has now gone by,
And to these dear waves she would have seen again,
Look! I'm returning alone to rest on the very work
Where you saw her rest!

Then as now, you rumbled under these great rocks;
Then as now, you broke against their torn flanks;
The wind hurling the foam from your waves
Onto her adored feet.

One evening, you recall? We drifted in silence;
Far off on the water and under the stars hearing
Only the rhythmic sound of oars striking
Your melodious waves.

Suddenly strains unknown on earth
Echoed from the enchanted shore;
The water paid heed, and the voice so dear
To me spoke these words:

"O time, suspend your flight! and you, blessed hours,
Suspend your swift passage.
Allow us to savor the fleeting delights,
Of our most happy days!

So many wrteched people beseech you:
Flow, flow quickly for them;
Take away the cares devouring them;
Overlook the happy.

But I ask in vain for just a few more moments,
Time escaping me flees;
While I beg the night: 'Slow down,' already
It fades into dawn.

Then let us love, let us love! And the fleeting hours
Let us hasten to enjoy.
We have no port, time itself has no shore;
It glides, and we pass away."

Jealous time, will these moments of such intoxication,
Love flooding us with overwhelming bliss,
Fly past us with the same speed
As dark and painful days?

What! will we not keep at least the trace of them?
What! They are gone forever? Totally lost?
This time that gave them and is obliterating them,
Will it never return them to us?

Eternity, nothingness, past, somber abysses,
What are you doing with the days you swallow up?
Speak: will you ever give back the sublime bliss
You stole from us?

O lake! silent rocks! shaded grottoes! dark forest!
You whom time can spare or even rejuvenate,
Preserve, noble nature, preserve from this night
At least the memory!

May it live in your peace, may it be in your storms,
Beautiful lake, and in the light of your glad slopes,
And in these tall dark firs and in these savage rocks,
Overhanging your waves.

May it be in the trembling zephyr passing by,
In the endless sounds that carry from shore to shore
In the silver faced star that whitens your surface
With its softened brilliance.

May the moaning wind and sighing reed,
May the delicate scent of your frangrant breeze,
May everything that we hear and see and breathe,
Awaken the memory of -- their love!

ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΣΥΝΝΕΦΑ

ΓΚΟΛΝΤΜΑΝ/ΣΑΧΣ- ΜΟΥΝΤΙΣ- ΣΟΥΑΠΣ- ΔΑΝΕΙΑ- ΜΕΤΡΑ-ΦΟΡΟΙ- ΚΙ ΑΛΛΟΙ ΦΟΡΟΙ- ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΦΟΡΟΙ-ΑΥΞΗΣΗ Φ.Π.Α- ΑΥΞΗΣΗ ΟΡΙΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ- ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ- ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΣΥΜΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΘΕΣΜΩΝ- ΑΝΕΡΓΙΑ -ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ-ΔΑΝΕΙΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ-ΔΑΝΕΙΟ ΣΠΙΤΙΟΥ-ΤΕΛΟΣ ΑΚΙΝΗΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ-
ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΜΕΝΕΓΑΚΗ- ΑΘΛΙΑ ΠΡΩΙΝΑΔΙΚΑ-ΠΙΟ ΑΘΛΙΕΣ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΕΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ- ΑΚΟΜΑ ΑΘΛΙΟΤΕΡΕΣ ΒΡΑΔΙΝΕΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ- ΑΥΤΟΝΟΜΑ ΜΠΟΥΡΔΕΛΑ ΤΩΝ ΔΕΛΤΙΩΝ ΤΩΝ 8- ΚΛΟΠΕΣ- ΛΗΣΤΕΙΕΣ-ΔΙΑΡΡΗΞΕΙΣ- ΒΟΜΒΕΣ ΜΟΛΟΤΟΦ- ΕΚΚΡΗΚΤΙΚΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ- ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΔΡΟΜΕΣ- ΝΑΖΙΣΤΙΚΟΙ ΧΟΥΛΙΓΚΑΝΙΣΜΟΙ- ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ-ΑΙΣΧΡΟΚΕΡΔΕΙΑ-
ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΤΕΛΩΝΕΙΑΚΩΝ-ΑΠΕΡΓΙΕς ΕΦΟΡΙΑΚΩΝ- ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΙ ΔΡΟΜΩΝ -
ΑΝΑΤΙΜΗΣΕΙΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ-ΑΝΑΤΙΜΗΣΕΙΣ ΟΠΩΡΟΚΗΠΕΥΤΙΚΩΝ-
ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΑΜΑΡΑ-ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ- ΑΛΑΒΑΝΟΣ ΣΟΥΠΕΡΣΤΑΡ-
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ-......................

ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΝΙΣΤΡΟ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ

Γιάννης Αντωνόπουλος (1948)

Ό,τι πέρασε

Ό,τι πέρασε δεν χάθηκε
κρέμεται εκεί
στον αέρα
αθέατο

έτοιμο
να υλοποιηθεί
γαλακτερά
σαν ούζο
απ' το νερό

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΝΙΗΛ
(1938-1991)

ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΛΟΓΟΜΥΓΕΣ...

ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ!...

Σύγχρονες "αλογόμυγες" ενοχλούν σαν το φιλόσοφο Σωκράτη
τις βεβαιότητές μας και θέτουν εν αμφιβολία συνήθεις
πλευρές της καθημερινότητάς μας...

Ευχαριστώ τους φίλους από τη Νάουσα που μου το έστειλαν...

Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

[Ο μοναχός Καισάριος αφηγείται πώς ο ηγούμενος
της Μονής Ξηροποτάμου τού ανέθεσε , το 1757,
να περιοδεύσει με το Τίμιο Ξύλο(!) για να μαζέψει εράνους.
Κι ενώ ο Καισάριος είχε πάρει την απόφαση να αποσυρθεί
από τα εγκόσμια, η υποδοχή που συνάντησε από τους πιστούς,
κατά την περιοδεία που έκανε σε διάφορα μέρη του
τουρκοκρατούμενου ελληνισμού ,ξύπνησε μέσα του τα πάθη.
Υπέκυψε λοιπόν στους γλυκείς πειρασμούςτης ματαιοδοξίας,
της φιλοχρηματίας και των απολαύσεων, γεγονός που το εξιστορεί
αργότερα σε ένα αποκαλυπτικό ποίημά του.
Λίαν επίκαιρο , για το ύφος και το ήθος πολλών σύγχρονων
"Καισαρίων ", κείμενο . Καταδεικνύει την αδιάκοπη διχοστασία
του ταγμένου σε μια ιδεολογία αυστηρής αποχής από τα εγκόσμια πιστού ,
που όμως παραπαίει και απορρυθμίζεται , όταν βρεθεί μπροστά
στα ωραία της ζωής που απολαμβάνουν οι κανονικοί άνθρωποι .]

[...........]
Κανόνας πού, μετάνοιες πού, πού πλέον κομποσχοίνι,
πού στεναγμοί και δάκρυα και καρδιακή οδύνη;
Πού αρετή, πού η χρυσή εκείνη ησυχία,
πού έρημος και μοναξιά; Όλα τα εναντία!
.............................................................................
Στα σπίτια των κοσμικών να νυχτοξημερώνω,
στα χέρια των χριστιανών να βλέπω και ν΄απλώνω΄
εμάκρυνα το χέρι μου , καθώς ο Αρταξέρξης,
απλώνοντας-απλώνοντας, κι έγινε πλέον έξις (=συνήθεια)΄
όλους να τους φορολογώ, όλους να χαρατζώνω,
ως και τους πατριάρχας μας, κι εγώ να μην πληρώνω.
Άλλοι να το πληρώνουσι και να με το χαρίζουν,
άλλοι να με ενδύνουσιν, άλλοι να με ταγίζουν.

Οι τράπεζες των λαϊκών, πλουσίων και πενήτων (=φτωχών),
εις κάθε τόπον και καιρόν όλες δικές μου ήτον΄
και αι γυναίκες των αυτές , μαζί κι οι θυγατέρες,
γυναίκες, θυγατέρες μου όλες μου τες ημέρε.
Μίαν γυναίκα έχασα και ηύρα κατοστάδες,
δύο οικίας άφησα κι επήρα χιλιάδες!...
..............................................................................
Και όπου πλιο καλό φαγί, εγώ να τ΄απολαύσω,
όπου καλό πλέον κρασί, εγώ να το χορτάσω.
Όπου καλύτερος οντάς (= δωμάτιο) και όπου καλό στρώμα,
και ο Καισάριος εκεί , ο σκούληκας, η βρώμα.
..............................................................................

Καισάριος Δαπόντες (1714-1784): "Κήπος Χαρίτων" ( 1768)

ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ 1897 Ή ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ 1909;

ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ 1897 Ή ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ 1909;

Μπήκαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να προστατευθούμε,
όπως μας διαβεβαίωναν , από τα οικονομικά σκαμπανεβάσματα
και τις διαρκείς υποτιμήσεις, τους εφιάλτες δηλαδή που επί δεκαετίες
κρατούσαν τη χώρα στη φτώχεια και την υπανάπτυξη.

Σήμερα, δέκα χρόνια μετά την είσοδό μας στην ΟΝΕ,
βρισκόμαστε στη χειρότερη στιγμή της μεταπολεμικής ιστορίας μας΄.
Γονατιστοί εκλιπαρούμε τους ξένους δανειστές μας
να μας λυπηθούν και να μας δώσουν μιαν ανάσα ζωής.
Δίνουμε γην και ύδωρ για να τους δελεάσουμε,
τους υποσχόμαστε πως από ΄δω και μπρος θα είμαστε καλά παιδιά,
θα τρώμε λιτά, θα πίνουμε με μέτρο , θα διάγουμε βίον σπαρτιάτικον,
με μέλανα ζωμό και μαύρα ξεροκόμματα.
Κόβουμε ήδη ασύστολα τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων,
λες και ήταν αυτοί η φταίχτες για την κατάρρευσή μας, αυξάνουμε
επιπλέον τους άμεσους και έμμεσους φόρους σε δυσθεώρητα ύψη,
συρρικνώνουμε το σπάταλο κράτος, αλλά η συρρίκνωση εξαφανίζει
σχεδόν τα έτσι κι αλλιώς ανεπαρκή κονδύλια για την υγεία ,
την παιδεία την πρόνοια, τον πολιτισμό.
Σκληρά κι ανάλγητα τα μαυροκόρακα του διεθνούς οικονομικού
διευθυντηρίου απαιτούν όλο και πιο πολλά κοψίδια από το
σώμα της ελληνικής κοινωνίας, βυθίζοντας στο χάος μια χώρα
που έως τώρα ζούσε μέσα στην ψευδαίσθηση μιας τεχνητής
ευμάρειας , βασισμένης στα δανεικά και στις κομπίνες.
Η οικονομική χρεοκοπία μας είναι το απότοκο της ιδεολογικής
και ηθικής εξαχρείωσής μας. Η ιδεολογία της αρπαχτής,
του βολέματος και της προσωπικής ανάδειξης με κάθε μέσο
κυριάρχησε σε όλον τον κορμό της ελληνικής κοινωνίας
και ευνοήθηκε από πολιτικούς χαμηλού αναστήματος
και μειωμένης ηθικής ευαισθησίας. Τεράστια κοινοτικά
κονδύλια και φόροι διασπαθίστηκαν από τους ασπάλακες
της πολιτικής και της οικονομικής ελίτ , ενώ οι επισωρεύσεις
των αλλεπάλληλων δανείων κατέστησαν τον έως εχθές
κομπορρημονούντα για τα ανύπαρκτα προσόντα του λαό
δέσμιο για τα επόμενα πενήντα χρόνια.

Όσοι εχέφρονες έχουν απομείνει σ΄αυτόν τον τόπο βλέπουν ενεοί
το επερχόμενο τσουνάμι και φρικιούν για τις επιπτώσεις του.
Οι γνωρίζοντες μάλιστα την ελληνική ιστορία ομιλούν ανοιχτά
για ένα νέο 1897, για μιαν αναπόφευκτη κατάρρευση
των δημόσιων οικονομικών μας, με όσα τραγικά
αυτή συνεπάγεται για όλους μας και ιδιαίτερα για
τα ασθενέστερα και μικρομεσαία στρώματα.

Την ύστατη ώρα πρέπει να αφυπνισθούμε και να κοιτάξουμε
κατάματα την πραγματικότητα. Χρειαζόμαστε μια νέα εθνεγερσία,
μια γενναία αναθεώρηση της σχέσης μας με αυτόν τον τόπο και τις
γενιές που αύριο θα μας διαδεχθούν.
Έχουμε χρέος να επιδείξουμε
ένα νέο πατριωτισμό, που θα δεσμεύσει τους πάντες
στο να αποδείξουν
εδώ και τώρα την αγάπη τους γι΄αυτόν τον τόπο,
να δώσουν, άλλοι από το περίσσευμά τους άλλοι
από το υστέρημά τους, μια γενναιόδωρη απόδειξη
ότι δε θα αφήσουν αυτόν τον τόπο να πεθάνει.
Χρειαζόμαστε μιαν ανάλογη εθνεγερτήρια παλλαϊκή
στάση σαν αυτή που ακολούθησε το κίνημα στο Γουδί,
το 1909, και την έλευση του Βενιζέλου, όπου μέσα
σε χρόνο ρεκόρ η κατεστραμμένη οικονομικά και διεθνώς
ανυπόληπτη Ελλαδίτσα έγινε αρχικά η θριαμβεύτρια των
Βαλκανικών Πολέμων και αργότερα η "Ελλάς των δύο
ηπείρων και των πέντε θαλασσών".

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Σαν σήμερα , 26 Φεβρουαρίου του 1956, η 24χρονη ποιήτρια Σύλβια Πλαθ περιγράφει στο ημερολόγιό της την πρώτη συνάντησή της με το μοιραίο έρωτα της ζωής της , τον ποιητή Τεντ Χιουτζ .

Το πρωινό που άρχισε να διηγείται το γεγονός ήταν "gray, most sober, with cold white puritanical eyes", ενώ το προηγούμενο βράδυ άρχισε σε ένα μπαρ , όπου , όπως γράφει , "I drank steadily the goblets" , και άντεξε "some ugly gat-toothed squat grinning guy named Meeson trying to be devastatingly clever."
Το πάρτι --" oh, it was very bohemian, with boys in turtleneck sweaters and girls being blue-eye-lidded or elegant in black" -- ήταν μία από τα ίδια, αλλά "the jazz was beginning to get under my skin, and I started dancing with Luke and knew I was very bad, having crossed the river and banged into the trees....".
Και τότε συνέβη το χειρότερο:
"Then the worst thing happened, that big, dark, hunky boy, the only one there huge enough for me, who had been hunching around over women, and whose name I had asked the minute I had come into the room, but no one told me, came over and was looking hard in my eyes and it was Ted Hughes. . . . And then it came to the fact that I was all there, wasn't I, and I stamped and screamed yes . . . and I was stamping and he was stamping on the floor, and then he kissed me bang smash on the mouth and ripped my hair band off, my lovely red hairband scarf which had weathered the sun and much love, and whose like I shall never again find, and my favorite silver earrings: hah, I shall keep, he barked. And when he kissed my neck I bit him long and hard on the cheek, and when we came out of the room, blood was running down his face".

Ένας μεγάλος έρωτας άρχιζε, που θα κατέληγε όμως , μετά από εφτά χρόνια , στην τραγωδία: την αυτοκτονία της υπερευαίσθητης ποιήτριας (11/2/1963).

ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ

"'Ελληνες γρηγορείτε! Προσέξτε !
Οι προαιώνιοι εχθροί μας γνωρίζουν
τις αδυναμίες μας και θα χρησιμοποιήσουν
τους πιο ύπουλους τρόπους, για να κάμψουν
το φρόνημά μας και να μας εξοντώσουν..."

Γεροντάκος

Η ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΑΣ

-Πετσάλνικε, εσύ θα τραβήξεις για
τα γραφεία του FOCUS και θα ανασκολοπίσεις το δημοσιογράφο με το κωλοδάχτυλο. Εγώ θα διεισδύσω στo Υπουργείο Οικονομικών, θα αιχμαλωτίσω τον Σόιμπλε και θα πάρω πίσω τις πολεμικές αποζημιώσεις που μας χρωστούν και δε μας δίνουν.
- Ο Κακλαμάνης πού θα πάει, Θόδωρε;
- Ο δήμαρχος Αθηναίων θα καθαρίσει τον αρχισυντάκτη
του STERN.

ΤΙ ΠΡΟΤΙΜΑΣ

προτιμάς
μιαν αλήθεια
που σε κάνει να κλαις
ή
ένα ψέμα
που σε κάνει να γελάς;

Η ΚΥΡΙΟΤΕΡΗ ΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Τα νεογνά του ανθρώπου πίνουν γάλα
κι ακούν για δράκους ιστορίες, γιατί
με ιδανικά αναθρέφονται μεγάλα,
να γίνουνε στον κόσμο δυνατοί.

Κι αρχίζει ευθύς μια ιλαροτραγωδία·
στης δύναμης μπροστά τον πειρασμό,
για να ’χουν πίστωση στη χτηνωδία,
προσφέρουνε στα ζώα ανθρωπισμό.

Δε βάνουν, λέει, το κρέας τους στο στόμα
(τα ζώα είναι του ανθρώπου οι αδερφοί),
και παραμένει ο άνθρωπος ακόμα
του ανθρώπου η κυριότερη θροφή.

Ασημάκη Πανσέληνου, «Ζωοφιλία ή δράκοι».
Ταξίδια με πολλούς ανέμους, 1964.

ΠΡΟΣΥΠΟΓΡΑΦΟΥΜΕ ...

Dead

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΑΝΙΚΑΣ
|ΤΟ ΒΗΜΑ/ Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

Αθήνα όνειρο. Χωρίς χρώμα κίτρινο. Επιτέλους, πόλη χωρίς μισάνθρωπο. Επιτέλους, τζούρα πολιτισμού σ΄ αυτόν τον τόπο του ατελείωτου σκουπιδαριού. Επιτέλους, χωρίς είκοσι χιλιάδες ταξί να κουτουλάνε σε μερικά τετράγωνα του κέντρου και φτου από την αρχή. Να ΄ναι καλά η ηγεσία η συνδικαλιστική. Θέλουμε κι άλλο. Να ζήσουμε σαν άνθρωποι κανονικοί. Τρία πράγματα μαζί.

Το πρώτο, το πλήθος των αγοραίων οχημάτων σε μια αναλογία πρωτοφανή. Χωρίς πολλά και σωστά μέσα μαζικής μεταφοράς, μεσολαβεί η νοσηρή και τριτοκοσμική καταστροφή. Οπως στα σχολεία. Κακή δημόσια Παιδεία, πλήθος τα φροντιστήρια. Ολα διά της τεθλασμένης. Ποτέ διά της ευθείας και σωστής. Κάπως έτσι ενθαρρύνεται η παραοικονομία η λαϊκή.

Το δεύτερο, η στρεβλή εργασία. Ρωτήστε και θα μάθετε. Το πρωί αστυνομικός. Να κόβει πρόστιμα στους παρανομούντες ταξιτζήδες. Το βράδυ, στα κίτρινα ο αρχηγός. Από μπάτσος ταξιτζής. Το πρωί εφοριακός, το βράδυ φοροτεχνικός. Το πρωί στον δήμο της περιοχής, το βράδυ μπράβος σε κάποιο κλαμπ. Ολα για μια καλύτερη ζωή. Με τα εφτακόσια, τα χίλια «ζεις» δεν ζεις. Ετσι σκοτώνεσαι στη δουλειά. Ετσι μεταλλάσσεσαι. Ετσι αποκτηνώνεσαι. Ετσι για ψύλλου πήδημα πλακώνεσαι και εκτονώνεσαι.

Το τρίτο, του εποχούμενου νεοέλληνα η συνήθεια. Με αυτοκίνητο ακόμη και για τσιγάρα στο περίπτερο. Ενταφιασμένος σε κονσέρβα. Ψυχικά γρονθοκοπημένος από το μποτιλιάρισμα και την ηχορρύπανση. Σούρνεται από κάθισμα σε κάθισμα. Καθιστός στη δουλειά. Καθιστός στο αυτοκίνητο. Καθιστός στο καφενείο. Χοντραίνει, φουσκώνει και μετά στο γυμναστήριο.

Ολα τεχνητά. Τεχνητή καθημερινότητα. Τεχνητή δίαιτα. Τεχνητή μετακίνηση. Τεχνητή σεξουαλική ζωή. Τεχνητή πληροφόρηση. Τεχνητή διασκέδαση. Ενα τυμπανιαίο ημιθανές πτώμα. Διασωληνωμένο. Με τηλεόραση. Καφενείο. Καρέκλα. Πολυθρόνα. Αυτοκίνητο. Ιnternet. Πορνογραφία. Παραπληροφόρηση. Ταβέρνα. Γήπεδο. Κομμωτήριο. Γυμναστήριο.

Η ζωή σου ένας απέραντος σωλήνας. Οπως αποκαλούν τους μελλοθάνατους οι Αμερικανοί. Dead man walking δηλαδή!

ddanikas@dolnet.gr

H ATAKA ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Εις τον κόσμον οι τρελοί είναι διασκορπισμένοι,
διά τούτο και πατρίς των τρελών η Οικουμένη!
Και εχέφρονες (= φρόνιμοι ) πολλοί αγκαλά(=αν και) να κατοικούσι,
πλην κατά τον αριθμόν οι τρελοί υπερτερούσι.
Ο τρελός εδώ στην γην ως εχέφρων εννοείται
και ο έμφρων (=λογικός) ως τρελός πανταχού κατηγορείται.
Όθεν (= Από εκεί ) σύγχυσις πολλή, ταραχή, πυργοποιία (μτφ: πόλεμοι),
αδικία συνεχής, και ολίγη ευποιία (=ευεργεσία)...

Γεώργιος Σούτσος ο Δραγουμανάκης (1745-1816):
"Πονήματά τινα δραματικά". Ενετίησιν1805.

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

• Νέος κύκλος σεμιναρίων: "Αναζητώντας στο σπαρμένο βάλτο. Η ελληνόγλωσση πεζογραφική αφήγηση στο 19o και τον 20ό αιώνα: ο προγραμματικός αναχρονισμός και οι φυγόκεντρες αποκλίσεις"

  Άρχισε την Τετάρτη (24-02-2010) στη Θεσσαλονίκη ο νέος κύκλος έξι δίωρων σεμιναρίων με θέμα "Αναζητώντας στο σπαρμένο βάλτο. Η ελληνόγλωσση πεζογραφική αφήγηση στο 19o και τον 20ό αιώνα: ο προγραμματικός αναχρονισμός και οι φυγόκεντρες αποκλίσεις".

• Διοργάνωση THESS POETRY SLAM

  Το Εντευκτήριο (Περιοδικό / Εκδόσεις / Εκδηλώσεις) και το Βιβλιοπωλείο - Εκδόσεις Σαιξπηρικόν διοργανώνουν το THESS POETRY SLAM, το οποίο θα πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη την Κυριακή, 7 Μαρτίου 2010, στο Underground Eντευκτήριο (Δεσπεραί 9, περιοχή Διεθνούς Εκθέσεως) και την Κυριακή, 14 Μαρτίου 2010, στο Caf

• Αφιέρωμα στον ποιητή Γιάννη Ρίτσο

  Οι μαθητές του 8ου Γυμνασίου Ηλιούπολης παρουσιάζουν ένα αφιέρωμα στο Γιάννη Ρίτσο, με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννησή του. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο, 13 Μαρτίου 2010 (ώρα 19.30), στο Δημαρχιακό Μεγάρο Ηλιούπολης.

• Αφιέρωμα στον Γιώργο Χειμωνά

  Ο Β’ κύκλος εκδηλώσεων "Ξαναδιαβάζοντας... συγγραφείς και κείμενα του 20ου αιώνα" συνεχίζεται με αφιέρωμα στον Γιώργο Χειμωνά. Το αφιέρωμα θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο, 27 Φεβρουαρίου 2010 (ώρα 1 μ.μ.), στο χώρο του Πολύεδρου (Κανακάρη 147, Πάτρα, τηλ. 2610 277342).

• Έλληνες συγγραφείς στη Σουηδία στο πλαίσιο του εορτασμού για την ίδρυση πανεπιστημίου

  Στο πλαίσιο του εορτασμού για τις πρώτες 100 ημέρες από την ίδρυση του σουηδικού πανεπιστημίου Linnaeus, αποτέλεσμα της ενοποίησης των πανεπιστημίων V

• Aφιέρωμα στον Γιώργο Χειμωνά: "Το τέλος του μύθου. Οι μικρές εξιστορήσεις του Γιώργου Χειμωνά"

  Τη Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010, στις 20:00, το Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης σε συνεργασία με το Γραφείο Σχολικού Συμβούλου Φιλολόγων Ν. Ξάνθης διοργανώνουν αφιέρωμα στον Ιατρό-Λογοτέχνη κ. Γιώργο Χειμωνά με θέμα: "Το τέλος του μύθου. Οι μικρές εξιστορήσεις του Γιώργου Χειμωνά".

• Β΄ Διεθνές Συνέδριο Φιλοσοφίας: "Η Έννοια του Πολίτη στην Ελληνική Φιλοσοφία"

  Το Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Φιλοσοφίας της Ακαδημίας Αθηνών σε συνεργασία με το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας οργανώνει το Β΄ Διεθνές Συνέδριο Φιλοσοφίας με θέμα "Η Έννοια του Πολίτη στην Ελληνική Φιλοσοφία" στην Αλεξάνδρεια από 4 έως 6 Μαρτίου 2010.

• Διημερίδα: "Βελτιώνοντας την εκπαίδευση: διδακτικές, εκπαιδευτικές παρεμβάσεις και πρωτοβουλίες των εκπαιδευτικών"

  Οι Σχολικοί Σύμβουλοι Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Θεσσαλονίκης διοργανώνουν διημερίδα με θέμα "Βελτιώνοντας την εκπαίδευση: διδακτικές, εκπαιδευτικές παρεμβάσεις και πρωτοβουλίες των εκπαιδευτικών". Η διημερίδα θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή, 26 Φεβρουαρίου 2010 (από τις 16:00 έως τις 21:00) και το Σάββατο, 27 Φεβρουαρίου 2010 (από τις 9:00 έως τις 14:30) στο θεατράκι της οδού Χηλής / Πολυχώρο "Φροντιστήριο Τραπεζούντας" στην Καλαμαριά.

ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ

Τα πέντε μυστικά της ευτυχίας

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010
Το Βήμα

ΣΑΝ ΝΤΙΕΓΚΟ Η.Π.Α.
Η πηγή της ευτυχίας αποτελεί πεδίο επιστημονικής διαμάχης με ορισμένους επιστήμονες να πιστεύουν ότι σχετίζεται αποκλειστικά με γονιδιακούς παράγοντες, με την υγεία και γενικά με συνθήκες που δεν μπορεί να ελέγξει ο άνθρωπος. Τον τελευταίο καιρό όμως διάφορες έρευνες δείχνουν ότι μπορούμε, σε κάποιο επίπεδο τουλάχιστον, να συμβάλουμε και οι ίδιοι στο να βρισκόμαστε σε καλή ψυχική κατάσταση. Ψυχολόγοι του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας πραγματοποίησαν μετανάλυση 51 ερευνών και εντόπισαν πέντε συναισθήματα και ενέργειες οι οποίες, όπως υποστηρίζουν, επιδρούν ευεργετικά στη διάθεση των ανθρώπων και αυξάνουν τα επίπεδα ψυχικής ηρεμίας και ικανοποίησης.

Ευγνωμοσύνη: Το αίσθημα ευγνωμοσύνης επιδρά ευεργετικά στη διάθεση. Το να εκφράσει κάποιος τις ευχαριστίες του σε κάποιον άλλο για τη βοήθεια που προσέφερε λειτουργεί θετικά. Μάλιστα, σύμφωνα με τους ερευνητές, ακόμη και το να αισθανθεί κάποιος ευγνώμων χωρίς να το εκφράσει είναι αρκετό. Αν, για παράδειγμα, γράψει κάποιος μια ευχαριστήρια επιστολή θα νιώσει καλά ακόμη και αν τελικά δεν τη στείλει στον αποδέκτη της.

Αισιοδοξία: Με πειράματα που έγιναν στο πλαίσιο πολλών ερευνών αποδείχθηκε ότι η θετική στάση απέναντι στα πράγματα και το να σκέφτεται κάποιος πάντοτε αισιόδοξα βελτιώνουν σημαντικά την ψυχική του κατάσταση.

Ημερολόγιο: Η καταγραφή σε ένα ημερολόγιο όλων των ευχάριστων πραγμάτων και καταστάσεων (μικρών και μεγάλων) που συμβαίνουν κάθε μέρα και η αποτίμησή τους σε εβδομαδιαία βάση κάνουν κάποιον να νιώθει καλύτερα και να βλέπει με μεγαλύτερη αισιοδοξία το μέλλον.

Ενεργοποίηση των «δυνατών» σημείων: Η χρησιμοποίηση όσων στοιχείων του χαρακτήρα και της προσωπικότητας θεωρεί ο καθένας ότι είναι τα «δυνατά» του όπλα θα βελτιώσουν τη διάθεσή του. Αν, για παράδειγμα, κάποιος έχει καλή αίσθηση του χιούμορ το να το χρησιμοποιεί στο επαγγελματικό ή φιλικό του περιβάλλον θα τον κάνει να νιώσει πολύ καλά.

Καλοσύνη: Το να είσαι καλός με τους συνανθρώπους σου, να βοηθάς κάποιον που έχει ανάγκη, να έχεις φιλανθρωπική δραστηριότητα κ.λπ. σε κάνουν να νιώθεις όμορφα.

ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΝΙΣΤΡΟ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ

ΕΞΑΓΝΙΣΜΟΣ

Μου ΄ρχεται αυτή τη στιγμή να πάρω τη σάκα μου του έτους 1917,
να βάλω μέσα σ΄αυτή το ραγισμένο αβάκιό μου,
ένα καλοξυσμένο κοντύλι και το σφουγγάρι μου,
και να πάω κατευθείαν στο ετομόρροπο πια Δημοτικό Σχολειό της Ενορίας.

Εκεί θα κάνω μερικές αριθμητικές ασκήσεις.
Θα φτύσω μετά απάνω στο αβάκιό μου για να τις απαλείψω,
κι ύστερα με το υγρό από φτύμα σφουγγάρι μου
θα πασαλείψω το πρόσωπο της ζωής, για να την εξαγνίσω!

Δημήτρης Χαμπουλίδης ( Λευκωσία: 1911- ;)