ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΥΠΟΚΛΟΠΩΝ; 1. «Αν ο σημερινός Μητσοτάκης πιστεύει ότι έχει την απόλυτη εξουσία και μπορεί να ελέγχει τα πάντα, αυταπατάται. Κάποια στιγμή η κατάρρευση μπορεί να είναι παταγώδης»

 

“Νόμιμο” το παρακράτος, παρακολουθεί ελεύθερα…

31 Ιουλίου 2024 

Αναγνώσεις

Του Γιώργου Καρελιά

Αν ο σημερινός Μητσοτάκης πιστεύει ότι έχει την απόλυτη εξουσία και μπορεί να ελέγχει τα πάντα, αυταπατάται. Κάποια στιγμή η κατάρρευση μπορεί αν είναι παταγώδης.

Ένας εισαγγελέας του Αρείου Πάγου χρειάστηκε δύο χρόνια ερευνών για να αποφανθεί ότι δεν υπάρχει σκάνδαλο υποκλοπών, αφού όλα έγιναν νόμιμα. Η μυστική υπηρεσία της χώρας παρακολουθούσε (νομίμως) υπουργούς, ανώτατους αξιωματικούς, αρχηγούς κομμάτων, δημοσιογράφους.

Στο σύνηθες- και υποκριτικό- ερώτημα “δεν έχετε εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη;“, η απάντηση είναι ένα μεγαλοπρεπές “όχι“. Αλλά ας αποδεχτούμε, χάριν της συζητήσεως, το εισαγγελικό συμπέρασμα “όλα νόμιμα“.

Νόμιμα, λοιπόν, η ΕΥΠ παρακολουθούσε τον Ανδρουλάκη. Όμως, αυτός έχει “αθωωθεί” από τον πρωθυπουργό, ο οποίος έχει πει ότι δεν είναι επικίνδυνος για τη εθνική ασφάλεια. Πάει αυτός.

Αλλά η ΕΥΠ παρακολουθούσε και υπουργούς, όπως ο κ. Χατζηδάκης. Ο οποίος, όταν αποκαλύφθηκε η παρακολούθησή του, είχε πει ότι θα περιμένει την έρευνα της δικαιοσύνης. Η έρευνα έγινε και η δικαιοσύνη είπε ότι καλώς τον παρακολουθούσαν. Νομίμως. Όλα εντάξει; Είναι ικανοποιημένος ο υπουργός; Γιατί τον παρακολουθούσαν; Ήταν επικίνδυνος για την εθνική ασφάλεια; Μήπως ήταν ύποπτος για λοβιτούρες στο υπουργείο του; Ποιος έδωσε την εντολή να παρακολουθηθεί; Κάποιος υπάλληλος της υπηρεσίας; Ο διοικητής της; Και για ποιο λόγο; Και ποιον ενημέρωσαν; Η απάντηση είναι “κανέναν”. Έτσι είπε στον εισαγγελέα ο διοικητής. Ο τότε πολιτικός προϊστάμενος της ΕΥΠ και γραμματέας του πρωθυπουργού είπε ότι “δεν τον ενημέρωνε ο διοικητής”. Ο πρωθυπουργός είπε ότι “δεν γνώριζε”.

Ας δεχτούμε -και πάλι χάριν της συζητήσεως- ότι λένε την αλήθεια. Άρα, η ΕΥΠ και ο διοικητής της κάνουν ό,τι θέλουν. Όμως, η ΕΥΠ δεν είναι ανεξάρτητη αρχή, είναι κρατική υπηρεσία, η οποία υπάγεται απευθείας στον πρωθυπουργό. Αν κάνει ό,τι θέλει χωρίς να τον ενημερώνει, σημαίνει ότι η μυστική υπηρεσία της χώρας είναι αυτονομημένη. Δηλαδή, είναι μια παρα-ϋπηρεσία, ένα είδος παρακράτους.

Κι εδώ προκύπτουν τα εξής δύο ερωτήματα:

1. Ο υπουργός Χατζηδάκης πήρε απάντηση γιατί τον παρακολουθούσαν; Αν γνωρίζει και είναι ικανοποιημένος, όλα είναι εντάξει. Όμως, η ΕΥΠ δεν ενημερώνει ούτε όταν την διατάσσουν τα ανώτατα δικαστήρια. Το Συμβούλιο Επικρατείας αποφάνθηκε ότι πρέπει να ενημερωθεί για την παρακολούθησή του ο κ. Ανδρουλάκης , αλλά η ΕΥΠ αρνήθηκε. Κράτος εν κράτει, δηλαδή.
2. Ο πρωθυπουργός πώς ανέχεται να υπάρχει μια κρατική υπηρεσία η οποία να κάνει ό,τι θέλει, χωρίς να ενημερώνει και να ελέγχεται από κανέναν; Αυτό δεν είναι παρακρατική λειτουργία;

Αν ζούσε ο πατέρας Μητσοτάκης, σίγουρα θα συμβούλευε τον υιό Μητσοτάκη να μην “παίζει” με παρακρατικούς μηχανισμούς. Και θα του υπενθύμιζε αυτό που έπαθε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το 1963: το παρακράτος, που είχε ανεχθεί, αυτονομήθηκε, δολοφόνησε το βουλευτής της Αριστεράς Γρηγόρη Λαμπράκη και ο Καραμανλής ανέκραξε: “Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;“. Και αυτοεξορίστηκε.

Επίσης, ο πατέρας Μητσοτάκης θα έλεγε στον υιό Μητσοτάκη ότι, όταν αλλάζουν οι καταστάσεις, τα μυστικά των μυστικών υπηρεσιών παύουν να είναι μυστικά. Κάποτε πωλούνταν σε κασέτες στην Ομόνοια.

Αν ο σημερινός Μητσοτάκης πιστεύει ότι έχει την απόλυτη εξουσία και μπορεί να ελέγχει τα πάντα, αυταπατάται. Κάποια στιγμή η κατάρρευση μπορεί να είναι παταγώδης…

ΑΠΟ ΤΟ NEWS 24 7

David Zwirner: A 30-Year Success Story | Exhibition Walkthrough | 4k UHD

Ο David Zwirner είναι Γερμανός έμπορος έργων τέχνης και ιδιοκτήτης της γκαλερί David Zwirner στη Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες, το Λονδίνο, το Χονγκ Κονγκ και το Παρίσι. Η γκαλερί του αντιπροσωπεύει πάνω από εβδομήντα καλλιτέχνες.

Πληροφορίες γέννησης: 23 Οκτωβρίου 1964 (ηλικία 59 έτη), Κολωνία, Γερμανία

  Wikipedia (Αγγλικά)

David Zwirner: New York, Los Angeles, London, Paris and Hong Kong

Join Lia Snisarenko on a captivating exhibition walkthrough of David Zwirner's incredible 30-year success story in the art market. Explore the inner workings of the art business as we take you on a gallery tour of this renowned art gallery. Experience firsthand the legacy and impact of David Zwirner in the art world.

Participating artists: Tomma Abts, Njideka Akunyili Crosby, Anni Albers, Josef Albers, Francis Alÿs, Mamma Andersson, Diane Arbus, Michael Armitage, Lucas Arruda, Ruth Asawa, Katherine Bernhardt, Huma Bhabha, Michaël Borremans, Joe Bradley, R. Crumb, Noah Davis, Raoul De Keyser, Roy DeCarava, Philip-Lorca diCorcia, Stan Douglas, Marlene Dumas, Marcel Dzama, William Eggleston, Dan Flavin, Suzan Frecon, Isa Genzken, Felix Gonzalez-Torres, Donald Judd, On Kawara, Toba Khedoori, Paul Klee, Barbara Kruger, Shio Kusaka, Yayoi Kusama, Sherrie Levine, Liu Ye, Nate Lowman, Kerry James Marshall, Gordon Matta-Clark, John McCracken, Emma McIntyre, Sarah Michelson, Joan Mitchell, Juan Muñoz, Oscar Murillo, Alice Neel, Chris Ofili, Palermo, Raymond Pettibon, Elizabeth Peyton, Sigmar Polke, Walter Price, Neo Rauch, Ad Reinhardt, Jason Rhoades, Gerhard Richter, Bridget Riley, Thomas Ruff, Robert Ryman, Fred Sandback, Raymond Saunders, Dana Schutz, Richard Serra, Steven Shearer, Josh Smith, Al Taylor, Diana Thater, Wolfgang Tillmans, Rirkrit Tiravanija, Luc Tuymans, Andra Ursuţa, Merrill Wagner, James Welling, Franz West, Doug Wheeler, Christopher Williams, Jordan Wolfson, Rose Wylie, Lisa Yuskavage, Portia Zvavahera.

«Τόρνος», tornus,tornare, tourner, tourism,«τουρίστας», (υπερ)τουρισμός

 

Ο (υπερ)τουρισμός είναι λέξη ελληνική

Νίκος Σαραντάκος

efsyn.gr 

 

4–5 λεπτά

---

Τουρίστες στη λιμνοθάλασσα Μπάλου (Κρήτη) | © Dreamstime.com

Ο (υπερ)τουρισμός είναι λέξη ελληνική

Μια από τις λέξεις της επικαιρότητας, ίσως και της χρονιάς, είναι η λέξη «υπερτουρισμός». Δεν γεννήθηκε βέβαια φέτος, αλλά φέτος συνειδητοποίησαν αρκετοί το πρόβλημα από πολλές πτυχές του· θα διαβάσατε ας πούμε τις προάλλες στην «Εφ.Συν.» για τον υπερτουρισμό ως επιταχυντή της στεγαστικής κρίσης.

Αλλά εμείς εδώ λεξιλογούμε και σήμερα θα δούμε τη γλωσσική πτυχή. Ο υπερτουρισμός είναι πρόσφατο σύνθετο της λ. τουρισμός, με την πρόθεση «υπέρ» που συχνά χρησιμοποιείται ως πρόθημα για να δηλώσει την υπερβολή (π.χ. υπερκατανάλωση).

Ο τουρισμός είναι δάνειο από το γαλλικό tourisme. Ωστόσο, και αυτό δεν το ξέρουν πολλοί, η γαλλική λέξη έχει ελληνική απώτερη ετυμολογία, άρα εδώ έχουμε αντιδάνειο. Και η αλυσίδα ξεκινάει από τον τόρνο.

Στα αρχαία ελληνικά η λέξη «τόρνος» σήμαινε ένα εργαλείο παρόμοιο με το σημερινό ομώνυμο, αλλά και ένα όργανο σαν τον διαβήτη για χάραξη κύκλων (εργαλείον τεκτονικόν, ᾧ τα στρογγύλα σχήματα περιγράφεται, λέει ο Ησύχιος). Η λέξη περνάει στα λατινικά ως tornus και ανοίγει ολόκληρη φλέβα λεξιλογική. Εκεί λοιπόν φτιάχτηκε το ρήμα tornare, το οποίο, κατ’ αναλογία με το ελληνικό «τορνεύω», σήμαινε «κατεργάζομαι κάτι στον τόρνο». Επειδή όμως όταν δουλεύουμε κάτι στον τόρνο το περιστρέφουμε, πολύ γρήγορα το tornare πήρε τη σημασία «στρέφω, περιστρέφω, γυρίζω» και απέσπασε μεγάλο μέρος του σημασιολογικού πεδίου των αυτοχθόνων λατινικών ρημάτων vertere και torquere.

Από τα λατινικά έχουμε το γαλλικό ρήμα tourner, το οποίο περνάει και στα αγγλικά, όπου τον 14ο αιώνα έχουμε τη λέξη tour, «στροφή, βάρδια», η οποία περί το 1650 παίρνει και τη σημασία «βόλτα, εκδρομή, περιήγηση», ενώ στις αρχές του 19ου αιώνα καταγράφεται και η λέξη tourism, που περνάει στη συνέχεια στα γαλλικά και γίνεται διεθνής.

Βέβαια, τον 19ο αιώνα ο τουρισμός δεν ήταν μαζική υπόθεση, περιηγητές όμως υπήρχαν από πολύ παλιότερα. Στα ελληνικά, η λέξη «τουρισμός» μπήκε στις αρχές του 20ού αιώνα, πιθανώς μετά το 1910. Σε χρονογράφημα του Φορτούνιο (Σπύρου Μελά) το καλοκαίρι του 1917, γράφεται ότι «Δεν έχουμε ακόμη αποκτήσει ούτε την λέξιν» -άρα θα ήταν πολύ πρόσφατη τότε. Την ίδια εποχή πρέπει να μπήκε στη γλώσσα και ο «τουρίστας», μάλλον από τα ιταλικά, όπως δείχνει η κατάληξη, αν και στις εφημερίδες της δεκαετίας του 1920 βρίσκω και τον τύπο «τουριστής».

Αφού λοιπόν έχουν απώτατη ελληνική καταγωγή, στα ελληνικά οι λέξεις αυτές είναι αντιδάνεια, όσο κι αν είναι μεγάλη η απόσταση που χωρίζει τον τόρνο από τον τουρισμό. Από το ίδιο γαλλικό ρήμα tourner έχουμε και μερικές ακόμα αντιδάνειες λέξεις: τουρνουά, τουρνέ, τουρνικέ.

Ελληνική λοιπόν η λέξη υπερτουρισμός, αλλά ιδίως στο εύθραυστο νησιωτικό περιβάλλον προκαλεί πολλά δεινά, από την εξάντληση του υδροφόρου ορίζοντα μέχρι την αλματώδη αύξηση των τιμών, με αποτέλεσμα τα ελληνικά νησιά να είναι απρόσιτα για τον μέσο Έλληνα. Αλλά αυτό θα το συζητήσουμε την επόμενη βδομάδα.

Η πνευματική Ελλάδα φτωχότερη με την απώλεια της Τζένης Μαστοράκη

 

Τζένη Μαστοράκη / Πέθανε η ποιήτρια και μεταφράστρια

avgi.gr

 ~2 λεπτά

---

Μετέφρασε λογοτεχνία και θεατρικά, ενώ συνέδεσε το όνομά της με τη μετάφραση στα ελληνικά του θρυλικού «Φύλακα στη σίκαλη» του Τζ. Ντ. Σάλιντζερ

«Έφυγε» από τη ζωή σήμερα η ποιήτρια και μεταφράστρια Τζένη Μαστοράκη.

Η Τζένη Μαστοράκη γεννήθηκε το Φεβρουάριο του 1949 στην Αθήνα και σπούδασε βυζαντινή και μεσαιωνική Φιλολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Ανήκει στη Γενιά των Ελλήνων συγγραφέων και ποιητών που άρχισαν να δημοσιεύουν τα έργα τους κατά τη δεκαετία του 1970, και ειδικότερα προς το τέλος της Χούντας των Συνταγματαρχών και τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Η πρώτη εμφάνιση ποιήματος της έγινε το 1971. Το ποίημα αυτό συμπεριλήφθηκε στην «Αντι-ανθολογία» του Δημήτρη Ιατρόπουλου. Το πρώτο της βιβλίο, με τίτλο «Διόδια», εκδόθηκε το 1972.

Τα ποιητικά έργα της κίνησαν το ενδιαφέρον του Γιάννη Ρίτσου και της Νανάς Καλλιανέση, ενώ τα ποιήματά της έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες και δημοσιεύθηκαν σε ανθολογίες και περιοδικά ανά τον κόσμο.

Παράλληλα, εξίσου σημαντικό ήταν το μεταφραστικό της έργο. Μετέφρασε λογοτεχνία και θεατρικά, ενώ συνέδεσε το όνομά της με τη μετάφραση στα ελληνικά του θρυλικού «Φύλακα στη σίκαλη» του Τζ. Ντ. Σάλιντζερ. 

Το 1989 βραβεύθηκε από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια με το βραβείο Thornton Niven Wilder για το μεταφραστικό της έργο. Επίσης, το 1992 έλαβε βράβευση από τη Διεθνή Επιτροπή Παιδικού Βιβλίου (ΙΒΒΥ, International Board on Books for Young People) για τη μετάφραση του παιδικού βιβλίου

ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΓΡΑΦΗΣ

.

  Μ' ένα στεφάνι φως    

    Μαστοράκη Τζένη

    1989

Α΄ - Και δεν άκουγε

Τον εραστή των φαντασμάτων, των ταξιδευτών, κι όσων
εφύγαν πάρωρα, αυτόν καλούσε,

μες στο σκοτάδι που διαβαίνει μοναχός, στις ερημιές που
διάβαινε ωραίος, απ’ τον καιρό λιωμένος, σέρνοντας τη
λύπη του, χλομό κοράσι.

Και σιγανά τού κρένει, και δεν άκουγε, πού περπατείς,
ψιθύριζε, και δεν τον φτάνει, στις ρεματιές δροσίζεται,
στο αγκαθινό, σε κλίνη ανεσκαμμένη απ’ άκρη σ’ άκρη,
και στα λινά μιας παραδείσου, τού ψιθύριζε, ήσουν καλός,
και δεν ακούς, και μη λυπάσαι, όνειρο ήταν και περνά,
μη σκιάζεσαι,

εκεί που νυχτοπερπατείς σε ξένους ύπνους.    

*******************
 

I.

 

Πάντοτε νύχτα ταξιδεύουν τα μεγάλα χαίρε, τα έχε γεια,

καλότυχοι οι νεκροί που ξαγρυπνάνε, τις κορυφές,

τ’ ακροκεραύνια περιπλέοντας, τις λόχμες μιας

απύθμενης υπνολαλίας,

 

κι όπως λιοντάρι στα στενά δε χόρτασε, το συννεφάκι

αυτό τους σημαδεύει, την κόψη ανάβοντας,

το ανάστημα, μελαχρινό, το βλέμμα που ήταν—

 

Σαν να πεθύμησαν τη δροσερή φυγή, το αλγεινό

των αρωμάτων σε κλεισμένους χώρους, τον ταπεινό

αιγιαλό,

 

τη φοβερή φωλιά του ύπνου φεύγοντας, το λίγο

των ονείρων.

                                                                 

II.

 

Έγιναν κρίματα και βάρυναν πολύ, κι ό,τι πονά,

για πάντα εδώ, για πάντα μένει, κακό φιλί, για

πάντα το κακό σημάδι του, παραφροσύνη δίχως

γυρισμό, φοβέρα σκιάζει,

 

μια ιερή σαρκοφαγία που εξαντλεί.

 

Κι ό,τι πονά, κι αν λησμονιέται την αυγή, μια νύχτα

άλλη, πλανήτης βάσκανος, ραγίζει η ανατολή,

κι ανάρια λάμποντας το πέρασμα του στο σκοτάδι,

σαν ερπετό, μεγάλη σαύρα που βουτά, θα ’ρθει,

μετά την αγωνία στα στενά, σώμα καμένο και χλωρό

κεφάλι, θα ’ρθει, κατάχλωρος απ’ τη φωτιά, κι ό,τι

εξαντλεί, σαΐτα, βόλι και κακό φιλί,

 

ο μάγος έρωτας, ο τρόμος έρωτας το φέρνει πάλι.

************************************

Περισσότερα ποιήματα από την ίδια συλλογή

Μ'ένα στεφἀνι φως / En couronnes de lumière

************************

ΜΝΗΜΗ ΜΑΣΤΟΡΑΚΗ ΕΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙ

 Επτάλεπτη  συνέντευξη  της Τζένης Μαστοράκη . Πραγματοποιήθηκε από μαθητές της Ελληνογαλλικής Σχολής Αγίας Παρασκευής στο πλαίσιο της Γιορτής της Ποίησης στο Lfh, στις 26 Απριλίου 2007. Υποτιτλισμένη στα Γαλλικά.

Ο 4ος Άνθρωπος/ Kansas City Confidential (1952)

 Τρεις μασκοφόροι ληστεύουν από μια Τράπεζα του Κάνσας Σίτι πάνω από ένα εκατομμύριο δολάρια . Χρησιμοποιούν ένα φορτηγάκι ανθοπωλείου για να ξεφύγουν και συναντούν το τέταρτο μέλος της συμμορίας τον "Μεγάλο'' ο οποίος οργάνωσε την ληστεία. O «Μεγάλος» δίνει στους τρεις χρήματα και το ένα κομμάτι ενός τραπουλόχαρτου (Ρήγα) ώστε να ταυτιστούν όταν θα συναντηθούν αργότερα για να χωρίσουν τα λάφυρα. Ο μόνος που γνωρίζει τα στοιχεία τους είναι ο Μεγάλος , ο οποίος στέλνει τον κάθε ένα σε μια ξένη χώρα για να περιμένουν ένα τηλεγράφημα το οποίο θα τους ενημερώσει για το πού να συναντηθούν για τη μοιρασιά. Για την ληστεία ενοχοποιείται ένας πρώην κατάδικος, υπάλληλος ανθοπωλείου, ο όποιος ελλείψει στοιχείων απαλλάσσεται.

 Για να καθαρίσει όμως  εντελώς το όνομά του, ταξιδεύει μέχρι το Μεξικό αναζητώντας τα μέλη της συμμορίας, αν και έχει ελάχιστα στοιχεία στη διάθεσή του. ληστές...

Η.Π.Α., 1952

    Παραγωγή: Εντουαρντ Σμολ
    Σκηνοθεσία: Φιλ Κάρλσον
    Σενάριο: Τζoρτζ Μπρους, Χάρι Εσεξ
    Φωτογραφία: Τζορτζ Ε. Ντισκάντ
    Μοντάζ: Μπάντι Σμολ
    Μουσική: Πολ Σοτέλ
    Πρωταγωνιστούν: Τζον Πέιν, Κόλιν Γκρέι, Πρέστον Φόστερ, Νεβίλ Μπραντ, Λι Βαν Κλιφ, Τζακ Eλαμ, Ντόνα Ντρέικ, Μάριο Σιλέτι
    Διάρκεια: 99 λεπτά

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΗΤΣΗΣ

Ο 4ος Άνθρωπος - Κριτική

ΚΟΥΚΟΥΛΩΝΩ (μεταφορικά) συγκαλύπτω μια υπόθεση, ενεργώ ώστε να μην έρθουν στη δημοσιότητα στοιχεία επιβαρυντικά για τους υπεύθυνους

  Κουκουλώνω (Βικιπαίδεια):   (κυριολεκτικά) καλύπτω κάτι με κουκούλα
    σκεπάζω ολοκληρωτικά κάποιον ή κάτι

        ≈ συνώνυμα: μπαμπουλώνω

    (μεταφορικά) συγκαλύπτω μια υπόθεση, ενεργώ ώστε να μην έρθουν στη δημοσιότητα στοιχεία επιβαρυντικά για τους υπεύθυνους
    (μεταφορικά) καταφέρνω με επιτήδειο τρόπο και παντρεύω κάποιον ή (αν πρόκειται για γυναίκα) παντρεύομαι με κάποιον

        τα κατάφερε αυτή και τον κουκούλωσε

            ≈ συνώνυμα: τυλίγω

Ο Άρειος Πάγος επιχειρεί να "κουκουλώσει" το σκάνδαλο των υποκλοπών – Θύελλα στην αντιπολίτευση

Πηγή:slpress.gr

14–18 λεπτά

---

Ο Άρειος Πάγος αποσυνδέει πλήρως το σύστημα υποκλοπών Predator από τις “νόμιμες” υποκλοπές που διενεργούσε η ΕΥΠ. Κρίνει πως τηρήθηκε η διαδικασία που προβλέπεται από το νόμο κατά των αποφάσεων άρσης απορρήτου των επικοινωνιών που εκδόθηκαν από την τότε εισαγγελέα της ΕΥΠ. Η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεωργία Αδειλίνη –στο πόρισμα που εξέδωσε– υποστηρίζει ότι «δεν υπήρξε καμία απολύτως εμπλοκή με το κατασκοπευτικό λογισμικό predator ή οποιοδήποτε άλλο παρόμοιο λογισμικό κρατικής υπηρεσίας και δη της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ), της Αντιτρομοκρατικής (Δ.Α.Ε.Ε.Β.) και γενικότερα της ΕΛΑΣ (Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη) ή οποιουδήποτε κρατικού λειτουργού».

Όσον αφορά την εισαγγελέα της ΕΥΠ Βασιλική Βλάχου, που εξέδιδε σωρηδόν διαταγές παρακολούθησης, λέει ότι «τηρήθηκε απαρέγκλιτα η διαδικασία που προβλέπεται από το Νόμο, ο οποίος, εκτός των άλλων, διαχρονικά, δεν αξιώνει την παράθεση ειδικής αιτιολογίας». Ακόμη η Γεωργία Αδειλίνη αναφέρει ότι προέκυψαν «επαρκείς ενδείξεις» στο στάδιο αυτό για την κίνηση ποινικής δίωξης σε βάρος τεσσάρων ιδιωτών, σε βαθμό πλημμελήματος. Σύμφωνα με πληροφορίες, πρόκειται για τους Ιωάννη Λαβράνο, Sara Aleksandra Ηαmu, Tal Jonathan Dilian και Φελίξ Mπίτζιο, οι οποίοι συνδέονται με το σύστημα Predator.

Το πόρισμα της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση με σειρά αναμφισβήτητων στοιχείων, τα οποία έχουν έρθει στη δημοσιότητα όλο το προηγούμενο διάστημα, με πρόσφατες τις αποκαλύψεις για τους κοινούς στόχους των υποκλοπών από Predator και ΕΥΠ. Η πρόθεση της κυβέρνησης να κλείσει με κάθε τρόπο την υπόθεση-σκάνδαλο των υποκλοπών, παρά το πλήθος των αποδείξεων, είχε διαφανεί εξαρχής και συνεχίζεται, εξαντλώντας όλα τα μέσα.

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τα ερείσματά της στη Δικαιοσύνη για να επιτύχει τον στόχο της. Με τον τρόπο αυτό, όμως, και η ίδια και οι δικαστικοί λειτουργοί που συμπράττουν σ’ αυτή την επιχείρηση “κουκουλώματος” υπονομεύουν καίρια το κύρος και την αξιοπιστία του θεσμού της Δικαιοσύνης στα μάτια της κοινής γνώμης. Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα όχι μόνο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου, τέτοιες αποκαλύψεις θα είχαν οδηγήσει σε μείζονος σημασίας πολιτικό σκάνδαλο και κατά πάσα πιθανότητα θα είχαν οδηγήσει σε πτώση της κυβέρνησης.

Όπως αναμενόταν, η απόφαση προκάλεσε τη σκληρή αντιπαράθεση κυβέρνησης-αξιωματικής αντιπολίτευσης, με το ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να επικρίνει την απόφαση της Δικαιοσύνης, ενώ η κυβέρνηση υποστηρίζει, μέσω του Παύλου Μαρινάκη πως «σήμερα στην Ελλάδα δε λειτουργούν “παραϋπουργεία Δικαιοσύνης” στο Μαξίμου, όπως επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Οι δικαστές αποφασίζουν όπως εκείνοι κρίνουν, με βάση τον ανεξάρτητο ρόλο τους».

Η αντίδραση ΣΥΡΙΖΑ

«Σήμερα, με την απόφαση αρχειοθέτησης του σκανδάλου ΕΥΠ-Predator, η εμπιστοσύνη μου προς την ελληνική Δικαιοσύνη έχει κλονιστεί σοβαρά», αναφέρει ο Στέφανος Κασσελάκης σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σημειώνοντας ότι μιλά ως Έλληνας πολίτης και όχι ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

«Αυτό δυστυχώς ταυτίζεται πλέον με τη διάχυτη αίσθηση του ελληνικού λαού ότι η Δικαιοσύνη δεν είναι το τελευταίο καταφύγιο των αδικημένων. Γι’ αυτό μία από τις πρώτες προτάσεις που έχω θέσει προς τον ελληνικό λαό είναι η ριζική αλλαγή στον τρόπο ανάδειξης της ηγεσίας της Δικαιοσύνης, ώστε να απελευθερωθεί από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό και την εξάρτηση από την εκάστοτε κυβέρνηση», τονίζει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, προαναγγέλλοντας ότι θα ακολουθήσει επίσημη πολιτική δήλωση από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

«Η αρχειοθέτηση – και δη μέσω ενός απλού Δελτίου Τύπου της Εισαγγελέως του Α.Π- συνιστά απόφαση υποβάθμισης και ευτελισμού του κύρους ενός θεσμού που αποτελεί τον θεματοφύλακα της Δημοκρατίας» επισημαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ για το πόρισμα του Αρείου Πάγου για τις υποκλοπές.

Σε ανακοίνωση που εξέδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ για τις υποκλοπές μετά και το πόρισμα του Αρείου Πάγου διερωτάται επίσης πως «την ώρα που μόλις είχε αποκαλυφθεί πως ένας στους 3 από εκείνους που είχαν πέσει θύματα παρακολούθησης του Predator, παρακολουθούνταν κι από την ΕΥΠ. Τα ίδια ακριβώς άτομα. Κι αυτό θεωρήθηκε ως «απλή σύμπτωση;» ανέφερε.

Ακολούθησε η ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία: «Το σκάνδαλο των υποκλοπών έχει από σήμερα και τη σφραγίδα της ηγεσίας του Αρείου Πάγου. Η ελληνική Δικαιοσύνη στο ανώτατο επίπεδο, όχι μόνο δεν διευκόλυνε τη διαλεύκανση του σκανδάλου, αλλά δεν απέτρεψε και τη συγκάλυψή του.

Η αρχειοθέτηση – και δη μέσω ενός απλού Δελτίου Τύπου της Εισαγγελέως του Α.Π- συνιστά απόφαση υποβάθμισης και ευτελισμού του κύρους ενός θεσμού που αποτελεί τον θεματοφύλακα της Δημοκρατίας. Προκαλεί αλγεινή εντύπωση ότι η αρχειοθέτηση επισπεύσθηκε την ώρα που η δημοσιογραφική έρευνα αποκαλύπτει νέα στοιχεία.

Την ώρα που μόλις είχε αποκαλυφθεί πως ένας στους 3 από εκείνους που είχαν πέσει θύμα παρακολούθησης του Predator, παρακολουθούνταν κι από την ΕΥΠ. Τα ίδια ακριβώς άτομα. Κι αυτό θεωρήθηκε ως «απλή σύμπτωση»; Και τα ερωτήματα δεν έχουν τέλος: Κρίθηκε από τον Άρειο Πάγο πως αρχηγοί κομμάτων, το μισό υπουργικό συμβούλιο, δημοσιογράφοι, αρχηγοί του στρατού κ.λπ. αποτελούσαν εθνική απειλή, άρα ορθώς παρακολουθούνταν από την ΕΥΠ.
Γιατί και με ποιο τρόπο;

Πρέπει, λοιπόν, να μας εξηγήσουν γιατί μια σειρά ονομάτων αποτελούσαν εθνική απειλή. Η αρχειοθέτηση του σκανδάλου των υποκλοπών πλήττει και τη διεθνή εικόνα της χώρας, η οποία τελεί υπό ευρωπαϊκό δικαστικό και πολιτικό έλεγχο για αυτό το μείζον θέμα.

Τα πολιτικά κόμματα, οι πολίτες, οι ανεξάρτητοι δικαστικοί λειτουργοί, οι δημοσιογράφοι και τα ΜΜΕ οφείλουμε να δώσουμε μάχη για την προστασία των δημοκρατικών μας θεσμών. Το σκάνδαλο των υποκλοπών – σκάνδαλο Μητσοτάκη και Δημητριάδη – δεν θα μείνει και δεν πρέπει να παραμείνει στο αρχείο. Η δημοσιογραφική έρευνα θα συνεχίσει τις αποκαλύψεις και η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, με μια άλλη δημοκρατική κυβέρνηση, θα αναγκάσει τους υπεύθυνους να λογοδοτήσουν.

Η λογοδοσία για το σκάνδαλο των υποκλοπών δεν είναι υπόθεση ενός κόμματος, ούτε καν μιας παράταξης. Είναι ζήτημα Δημοκρατίας, για αυτό άλλωστε από την πρώτη στιγμή κορυφαίοι πολιτικοί και νομικοί όλων των παρατάξεων το έθεσαν στον δημόσιο διάλογο, απαιτώντας τη διαλεύκανση του. Είναι πλέον φανερό ότι αυτή δεν μπορεί να γίνει με πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη».

ΠΑΣΟΚ

Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης, που υπήρξε στόχος παρακολούθησης, ανέφερε τα εξής: «Η χώρα μας έγινε το κέντρο εξαγωγής του παράνομου λογισμικού Ρredator, γιατί πολύ απλά αυτό δεν μπορούσε να εξαχθεί από το Ισραήλ, σε ανελεύθερα καθεστώτα της Αφρικής ή χώρες που δεν έχουν ισχυρούς θεσμούς. Αυτό το έκανε η Ελλάδα και δυστυχώς ήταν μια ντροπιαστική πρακτική να πουλάς αυτά τα λογισμικά σε ανελεύθερα καθεστώτα γνωρίζοντας ότι το πιθανότερο είναι να χρησιμοποιηθούν κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κατά πολιτικών αντιπάλων, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων σε χώρες του τρίτου κόσμου. Και όλα με τις ευλογίες της Νέας Δημοκρατίας. Μάλιστα τον τότε Γενικό Γραμματέα του υπουργείου Εξωτερικών, σήμερα ο κ. Μητσοτάκης τον έχει διευθυντή της Νέας Δημοκρατίας για να του πει ένα μεγάλο «ευχαριστώ».

Στήθηκε μια μηχανή εξυπηρέτησης οικονομικών συμφερόντων. Δεν είναι μόνο ότι μας άκουγαν, κέρδισαν εκατομμύρια ευρώ. Δεν είναι μόνο ένα σκάνδαλο καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είναι και ένα τεράστιο οικονομικό σκάνδαλο. Ένα σκάνδαλο βαθιάς διαφθοράς με τζίρο εκατομμυρίων.

Σύμφωνα με την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα 87 άνθρωποι, Υπουργοί, επιχειρηματίες, εισαγγελικοί λειτουργοί, η ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων και δημοσιογράφοι είχαν στοχοποιηθεί με το Ρredator. Κατά διαβολική σύμπτωση το 1/3 αυτών παρακολουθούνταν και από την ΕΥΠ… Όλα συμπτώσεις, όπως αποφαίνεται το πόρισμα του κ. Ζήση.

Εδώ ξεκινούν τα ερωτήματα: Για πολιτικούς λόγους ο Πρωθυπουργός αναγκάστηκε να πει στο ντιμπέιτ πριν τις εθνικές εκλογές ότι έγινε λάθος και δεν αποτελώ εθνικό κίνδυνο, όπως υπέγραψε η Εισαγγελέας της ΕΥΠ, η κα. Βλάχου. Οι υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας τι αποτελούν; Θα μάθουμε ποτέ; Οι αρχηγοί των Ενόπλων Δυνάμεων, οι επιχειρηματίες, οι εισαγγελείς; Θα μιλήσει κάποιος επιτέλους για τους λόγους που στοχοποιήθηκαν από το Ρredator και τους παρακολουθούσε η ΕΥΠ;

Δεύτερο ερώτημα: αυτές οι υπόγειες διαδρομές παρακρατικών μηχανισμών και των μυστικών υπηρεσιών, που τελούν υπό την εποπτεία του Πρωθυπουργού και που κατά τη Νέα Δημοκρατία και τον τότε κυβερνητικό εκπρόσωπο ήταν «ρυπαρά δίκτυα» , είναι ευρωπαϊκή κανονικότητα; Έχετε δει σε άλλες χώρες όπου λειτουργούν οι θεσμοί και η δικαιοσύνη, να υπάρχουν τέτοια ανεξέλεγκτα δίκτυα και να μην ιδρώνει το αυτί κανενός και σήμερα να πανηγυρίζει ο υπουργός της Νέας Δημοκρατίας για όσα μάθαμε από την ελληνική δικαιοσύνη;

Άρα, είναι κανονικό να παρακολουθείται το μισό υπουργικό συμβούλιο; Είναι κανονικό σε μία χώρα που βρίσκεται σε ένα κρίσιμο γεωπολιτικό σημείο της Ευρώπης να παρακολουθούν τις ένοπλες δυνάμεις; Όλα αυτά είναι κανονικότητα; Είστε δηλαδή εσείς κεντρώοι και φιλελεύθεροι; Αν είναι δυνατόν.

Ποιος μπορεί να πιστέψει ότι όλα αυτά είναι κανονικότητα σε μία ευρωπαϊκή χώρα, με αγώνες για την δημοκρατία; Μόλις πριν λίγες μέρες ήταν η 50η επέτειος αποκατάστασης της δημοκρατίας, ποιος μπορεί να πιστέψει σε αυτή την αίθουσα ότι όλα αυτά είναι μια ευρωπαϊκή κανονικότητα;».

Το ΚΚΕ 

Για συγκάλυψη κάνει λόγο το ΚΚΕ, σε ανακοίνωσή του σχετικά με το πόρισμα του Αρείου Πάγου για την υπόθεση των υποκλοπών. Όπως σημειώνει ο Περισσός, το πόρισμα «είναι αυτό που ήθελε η κυβέρνηση για να συγκαλύψει, για μία ακόμη φορά, τις τεράστιες ευθύνες της» ενώ «επιβεβαιώνει ότι “πηγή” του προβλήματος είναι ένα βαθιά αντιδραστικό νομικό και θεσμικό πλαίσιο, που δίνει τη δυνατότητα στις κυβερνήσεις και το κράτος να εντείνουν τη μαζική και προληπτική παρακολούθηση, στη βάση του δόγματος “ουδείς εξαιρείται των παρακολουθήσεων”».

«Αυτό το πλαίσιο, που έχει διαμορφωθεί, διατηρηθεί και ενισχυθεί από όλες τις κυβερνήσεις, στη βάση των κατευθύνσεων της Ε.Ε., έχει στο στόχαστρό του, πρώτα από όλα, τον ίδιο τον λαό και τις διεκδικήσεις του. Αυτό είναι το έδαφος για να γίνονται – με μια απλή επίκληση “λόγων εθνικής ασφαλείας” – οι δεκάδες χιλιάδες “νόμιμες” και μαζί με αυτές οι παράνομες επισυνδέσεις, ένα μέρος των οποίων βγαίνει τελικά στο φως» τονίζει το ΚΚΕ.

Επισημαίνει ακόμη πως «η υπόθεση κατέληξε ουσιαστικά με τον ίδιο τρόπο όπως και η υπόθεση των υποκλοπών στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ, βγάζοντας “λάδι” τις κυβερνητικές ευθύνες και συγκαλύπτοντας την ουσία της υπόθεσης. Φυσικά, το “ξέπλυμα” μέσω της δήθεν “ανεξάρτητης” δικαιοσύνης -της οποίας η ηγεσία διορίζεται από την εκάστοτε κυβέρνηση- και των δήθεν “ανεξάρτητων” αρχών, σε καμία περίπτωση δεν ακυρώνει τις ευθύνες της σημερινής κυβέρνησης της Ν.Δ., αλλά και των προηγούμενων».

Νέα Αριστερά και Πλεύση

«Σήμερα είναι μια μαύρη μέρα για τη Δημοκρατία, τους θεσμούς της Δικαιοσύνης και το Κράτους Δικαίου στην Ελλάδα. Σφραγίζεται και με τη βούλα της δικαιοσύνης η μεγαλύτερη συγκάλυψη στη σύγχρονη ιστορία», τονίζει η Νέα Αριστερά, με αφορμή το πόρισμα του Αρείου Πάγου που δημοσιεύεται σήμερα στα ΜΜΕ, κατά το οποίο «δεν υπάρχει καμία εμπλοκή της ΕΥΠ ή άλλης κρατικής υπηρεσίας με το Predator, ενώ οι εκπρόσωποι των ιδιωτικών εταιρειών θα βρεθούν αντιμέτωποι με πλημμελήματα». Η Νέα Αριστερά αναφέρει ότι «50 χρόνια ζωής για τη Γ’ Ελληνική Δημοκρατία η Ελλάδα γίνεται η εξαίρεση στον ευρωπαϊκό κανόνα. Ένα καθεστώς παραδομένο στο οργανωμένο έγκλημα και στο παρακράτος».

Η κ. Κωνσταντοπούλου ζήτησε να διαβιβαστούν από την εισαγγελία του Αρείου Πάγου στην Επιτροπή όλα τα έγγραφα της προκαταρκτικής εξέτασης μαζί με το πόρισμα για την υπόθεση των υποκλοπών, προκειμένου να συζητηθούν. Σε παρέμβαση της στην Ολομέλεια της Βουλής, η κ. Κωνσταντοπούλου χαρακτήρισε «ντροπιαστική την ανακοίνωση που εξέδωσε η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου για το ζήτημα των παράνομων τηλεφωνιών παρακολουθήσεων», σημειώνοντας ότι δεν περιποιεί τιμή για τη δικαιοσύνη, ενώ έκανε λόγο για εξόφθαλμες κυβερνητικές ευθύνες.

Όπως είπε η κ. Κωνσταντοπούλου, απευθυνόμενη στον υπουργό Υγείας Άδωνι Γεωργιάδη, δεν πρόκειται περί αμετάκλητου βουλεύματος του Αρείου Πάγου για την υπόθεση των υποκλοπών, αλλά για προκαταρκτική εξέταση. «Σπεύσατε να πείτε ότι πρέπει να ζητήσουμε συγγνώμη για τον επικεφαλής της ΕΥΠ Γρηγόρη Δημητριάδη και οι βουλευτές σας χειροκρότησαν. Δεν μαθαίνετε από τα λάθη σας. Με τον ίδιο τρόπο είχατε χειροκροτήσει και τον πρώην υπουργό Υποδομών και Μεταφορών, Κώστα Καραμανλή, για τον οποίο ισχυρίζεστε ότι είναι αθώος, και πρέπει να σας δώσουμε και τα εύσημα. Και ήρθατε με τον ίδιο τρόπο να ζητήσετε και τα ρέστα για γεγονότα που σας καθιστούν υπεύθυνους», ανέφερε η κ. Κωνσταντοπούλου και πρόσθεσε:

«Λυπάμαι παρά πολύ που για άλλη μια φορά εισαγγελείς του Αρείου Πάγου αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων. Έχουν προηγηθεί πολλοί άλλοι -και ο κ. Ντογιάκος και η κ. Δημητρίου και άλλοι- δυστυχώς φαίνεται όταν διορίζεσαι από την κυβέρνηση τείνεις να την δικαιολογείς, όμως αυτό δεν έχει καμία σχέση με δικαιοσύνη. Και βεβαίως δεν πρόκειται περί κανενός αμετάκλητου βουλεύματος. Μιλάμε για ένα απλό πόρισμα προκαταρκτικής εξέτασης που αντί για 4 μήνες που ορίζει ο νόμος διήρκεσε δύο χρόνια ώστε να είναι μυστική και μη προσβάσιμη».

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟ ΜΙΚΡΟΦΩΝΟ :''Η μακαρίτισσα μητέρα της κυρίας''/ Feu la mère de Madame... Απολαυστικό μονόπρακτο του Ζορζ Φεϊντό (1908) με σπουδαίες Έλληνες ερμηνευτές

 

Ο Ζωρζ Φε(ϊ)ντό (1862-1921)

αφού έγραψε πολλά πετυχημένα έργα βοντβίλ, ανανεώνοντας τους κανόνες του ουσιαστικά, στην πορεία κρατάει κάποιες αποστάσεις από αυτό, συνθέτοντας συζυγικές φάρσες, όπου το κωμικό είναι ανελέητο και σπαραξικάρδιο. Κάνοντας μια πιο βαθιά μελέτη των χαρακτήρων, καυτηριάζει κυρίως τη μετριότητα της αστικής τάξης, την οποία γελοιοποιεί.

Βράδυ. Ο Λουσιέν (ο σύζυγος) επιστρέφει από ένα πάρτι και ξυπνάει την Υβόν (η σύζυγος) για να του ανοίξει, αφού έχει ξεχάσει το κλειδί του. Κάπως έτσι ξεκινάει η αναστάτωση. Η δυσπιστία της Υβόν στα λεγόμενα του Λουσιέν και τα μπερδέματα που προκαλεί η Ανέτ (οικιακή βοηθός) πυροδοτούν μια - ήδη - έτοιμη να εκραγεί ατμόσφαιρα...

Feu la mère de Madame

Σκηνοθεσία: Κωστής Τσώνος

Ακούγονται οι ηθοποιοί: Μίμης Χρυσομάλλης, 

Μίρκα Παπακωνσταντίνου, Μίνα Αδαμάκη, 

Δημήτρης Πιατάς

Ο άνθρωπος με το γκρι κοστούμι /The Man in the Gray Flannel Suit (1956): ένα σπουδαίο κοινωνικό δράμα

Ο Τομ Ραθ (Gregory Peck) ζει στο Κονέκτικατ και χρησιμοποιεί καθημερινά το τρένο για να πάει στην εργασία του στο Μανχάταν. Είναι ευτυχισμένος με τη γυναίκα του, Μπέτσι (Jennifer Jones) και τα τρία τους παιδιά. Κατά τη διάρκεια του καθημερινού του ταξιδιού, ο Τομ συχνά αναπολεί τις ημέρες του πολέμου και , παρότι έχουν περάσει ήδη δέκα χρόνια, ακόμα είναι στοιχειωμένος από τη βιαιότητα και τους ανθρώπους που σκότωσε. Θυμάται και τη Μαρία (Marisa Pavan), μια νεαρή Ιταλίδα, με την οποία είχε σχέση όταν υπηρετούσε στη Ρώμη. Όταν μαθαίνει ότι η Μαρία έχει έναν γιο δικό του, αποφασίζει να το πει στη σύζυγο του και να φροντίσει για το παιδί.

 Δέκα χρόνια αφότου πρωταγωνίστησαν μαζί ως καταραμένο ζευγάρι στη κλασική υπερπαραγωγή "Μοναμαχία στον ήλιο", οι μεγάλοι σταρ της "Χρυσής Εποχής" του Χόλιγουντ, Gregory Peck και Jennifer Jones εμφανίζονται ξανά μαζί σε αυτό το ώριμο, τρυφερό και συγκινητικό δράμα σχέσεων και διλημμάτων, βασισμένο στο μπεστ-σέλερ του Sloan Wilson. 

Οι δυο τους πλαισιώνονται από ένα υπέροχο καστ, με επικεφαλής τους Fredric March ("Κληρονομήστε τον άνεμο", "Τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας") και Lee J. Cobb ("Οι 12 Ένορκοι", "Το λιμάνι της αγωνίας"), και υπό τις οδηγίες του έμπειρου Nunnally Johnson προσφέρουν δυνατές και συνάμα εκπληκτικά λεπτές ερμηνείες.

 Πρωτότυπος Τίτλος: The Man in the Gray Flannel Suit
 Βαθμολογία IMDb: 7,1/10
 Σκηνοθεσία: Nunnally Johnson
 Πρωταγωνιστούν: Gregory Peck, Jennifer Jones, Fredric March, Marisa Pavan, Lee J. Cobb, Ann Harding, Gene Lockhart, Keenan Wynn, Gigi Perreau, Arthur O'Connell, Henry Daniell

The Man in the Gray Flannel Suit