All To Blame

Video montage put to Sum41's music track 'All to Blame'. Documents US foreign policy over the years, right up to the current Iraq conflict. Made from archive footage featuring George Bush, Tony Blair, the CIA, Iran, oil, Donald Rumsfeld, Dick Cheney, Saddam Hussein and declassified documents. [satire] Ένα παλαιό, αλλά λίαν επίκαιρο, λόγω της ωμής εκτέλεσης του Σαντάμ, video. Δημοσιεύεται στο blog, με την ευχή: ΤΟ 2007 ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!

Adolf : I'm sitting in my Bonker - Αδόλφος: Κάθομαι στο καταφύγιό μου

Walter Moers Adolf Hitler :ιt's a satire, so have fun!

Το σατιρικό αυτό video πρωτοπαίχτηκε στη Γερμανία το 2005 από τον κρατικό τηλεοπτικό σταθμό ZDF, στην προσπάθεια που γίνεται να περιοριστεί η νεοναζιστική βία, η οποία έχει πάρει εκκρηκτικές διαστάσεις στη χώρα αυτή, τα τελευταία χρόνια. Η γερμανική version έχει διάρκεια ενός και κάτι λεπτού, ενώ η αγγλική διαρκεί περίπου τρία λεπτά.

Ebay Song

Ένας "λυρικός" σαρκασμός του άγριου καταναλωτισμού της εποχής μας. Ειδικότερα, στο τραγούδι αυτό σατιρίζεται η καινούρια μανία του E-shopping.

"The "eBay song"


A used ... pink bathrobe
A rare ... mint snowglobe
A Smurf ... TV tray
I bought on eBay

My house ... is filled with this crap
Shows up in bubble wrap
Most every day
What I bought on eBay

Tell me why (I need another pet rock)
Tell me why (I got that Alf alarm clock)
Tell me why (I bid on Shatner's old toupee)
They had it on eBay

I'll buy ... your knick-knack
Just check ... my feedback
"A++!" they all say
They love me on eBay

Gonna buy (a slightly-damaged golf bag)
Gonna buy (some Beanie Babies, new with tag)
(From some guy) I've never met in Norway
Found him on eBay

I am the type who is liable to snipe you
With two seconds left to go, whoa
Got Paypal or Visa, what ever'll please
As long as I've got the dough

I'll buy ... your tchotchkes
Sell me ... your watch, please
I'll buy (I'll buy, I'll buy, I'll buy ...)
I'm highest bidder now

(Junk keeps arriving in the mail)
(From that worldwide garage sale) (Dukes Of Hazzard ashtray)
(Hey! A Dukes Of Hazzard ashtray)
Oh yeah ... (I bought it on eBay)

Wanna buy (a PacMan Fever lunchbox)
Wanna buy (a case off vintage tube socks)
Wanna buy (a Kleenex used by Dr. Dre, Dr. Dre)
(Found it on eBay)

Wanna buy (that Farrah Fawcett poster)
(Pez dispensers and a toaster)
(Don't know why ... the kind of stuff you'd throw away)
(I'll buy on eBay)

What I bought on eBay-y-y-y-y-y-y-y-y-y"

Fergie - Fergalicious

Fergie - Fergalicious with puppets ή πώς αντιστρέφονται οι ρόλοι σε Ραπ εκδοχή. . Το ερώτημα όμως παραμένει:πρόκειται για μια πραγματική απελευθέρωση της γυναίκας ή μήπως έχουμε τη μετάλλαξη του θηλυκού σε...άντρα.

[Verse 2]
Fergalicious def-, Fergalicious def-, Fergalicious def- [def fading echo]
Fergalicious definition make them boys go crazy
They always claim they know me
Comin' to me call me Stacy (Hey Stacy)
I'm the F to the E, R, G the I the E
And can't no other lady put it down like me

[Hook]
I'm Fergalicious (so delicious)
My body stay vicious
I be up in the gym just working on my fitness
He's my witness (oooh wee)
I put yo' boy on rock rock
And he be lining down the block just to watch what I got (four, tres, two, uno)

[Chorus]
So delicious (It's hot, hot)
So delicious (I put them boys on rock, rock)
So delicious (they wanna slice of what I got)
Fergalicious (hold hold hold hold hold up, check it out)

[Vamp]
Baby, baby, baby
If you really want me
Honey get some patience
Maybe then you'll get a taste


I'll be tasty, tasty, I'll be laced with lacey
It's so tasty, tasty, It'll make you crazy

[Will I Am]
T to the A to the S T E Y girl you tasty, T to the A to the S T E Y girl you tasty
D to the E to the L I C I O U S, to the D to the E to the, to the, to the, hit it Fergie

[Fergie]
***

All the time I turn around always brotha's gather round always looking at me up and down looking at my
(uuhh)
I just wanna say it now I ain't tryin to round up drama little mama I don't wanna take your man
And I know I'm comin off just a little bit conceited and I keep on repeating how the boys wanna eat it
But I'm tryin' to tell, that I can't be treated like clientele
Cuz' they say she

[Hook]
Delicious (So delicious)
But I ain't promiscuous
And if you was suspicious
All that shit is fictitious
I blow kisses (mmmwwahhh)
That puts them boys on rock, rock
And they be lining down the block just to watch what I got (got, got, got)
Four, tres, two, uno
My body stay vicious
I be up in the gym just working on my fitness
He's my witness (oooh wee)
I put yo' boy on rock rock
And he be lining down the block just to watch what I got (four, tres, two, uno)

[Chorus]
So delicious (aye, aye, aye, aye)
So delicious (aye, aye, aye, aye)
So delicious (aye, aye, aye, aye)
I'm Fergalicious, t-t-t-t-t tasty, tasty

It's so delicious (aye, aye, aye, aye)
So delicious (aye, aye, aye, aye)
So delicious (aye, aye, aye, aye)
I'm Fergalicious, t-t-t-t-t-t-t-t-t-t (aye, aye, aye, aye)

Accident voiture - moto , Le motar est grave un peu fou

Το ατύχημα συνέβη σε ελληνικό δρόμο. Ποιος όμως από τους δύο οδηγούς ευθύνεται;
Με λίγη προσοχή θα το καταλάβετε...

CHATRES

The world-famous Cathedral of Chartres which Rodin called the Acropolis of France, is a remarkable testament to medieval architecture. Must sees include the sculpture, the 12' and 13' century stained glass and the amazing collection of ancient musical instruments. The Old Town of medieval cobbled streets, gabled houses and charming footbridges lies at the foot of the cathedral. Places of interest to visit nearby: the castles of Anet and Maintenon.

BBC Ascent of man Episode 03 - Grain In The Stone

Man splits a stone and reassembles the pieces to build a wall, a cathedral, a city. From the Greek temples of Paestum and the cathedrals of medieval France to modern Los Angeles, this film expresses humanity’s faith and fancy as architect and builder. Η ιστορία της Αρχιτεκτονικής δοσμένη με απλό και κατανοητό τρόπο από τον J. Bronowski*, ο οποίος , χωρίς να απομακρύνεται από τις επιστημονικές προδιαγραφές του θέματος, σχολιάζει φιλοσοφικά την προσπάθεια του ανθρώπου να φτάσει στη "θέωση" μέσω της χρησιμοποίησης των υλικών της γης.

*Jacob Bronowski (1908-1974) was a polymath who found both the arts and the sciences interesting and accessible. He sought to show how these pursuits were characteristic of the identity of the human species.

Τα μαύρα λουστρίνια

ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΤΟΥ ΔΩΜΑΤΙΟΥ το φέρετρο. Μας είχαν, εμένα και τον αδελφό μου, δίπλα δίπλα να κλαίμε. "Κλάψετε και άλλο", μας προέτρεπαν, "κλάψετε τον πατέρα σας, ορφανά". Κι εμείς φωνάζαμε: "Πατέρα, πατέρα". Έπειτα μου έδωσε η θεία Αγγελικώ ένα κατοστάρικο και μου είπε:"Τρέχα να φέρεις μισή πήχη νεκρικό βελούδο από του Βαρδουλέ". (Απόσπασμα από το βιβλίο της Μάρως Δούκα: Τα μαύρα λουστρίνια* , Εκδόσεις Πατάκη, 2005)

*Σχόλιο Γεροντάκου: Το βιβλιαράκι Τα μαύρα λουστρίνια αναδεικνύεται σε υπόδειγμα αυτοβιογραφικού κειμένου. Οι βασικές αρετές του εστιάζονται: α/ στην οικονομία του λόγου, γεγονός σπάνιο σε βιβλία αυτού του είδους, β/ στο ειλικρινώς αποκαλυπτικό αλλά ταυτόχρονα άκρως λογοτεχνικό ξετύλιγμα της προσωπικής ζωής της συγγραφέως, από τα παιδικά της χρόνια έως σήμερα.
Μέσα στις λίγες σελίδες του συμφύρονται το προσωπικό με το δημόσιο, το ατομικό δράμα με τη συλλογική περιπέτεια, σε τέτοιο βαθμό, που είναι αδύνατο να τα ξεχωρίσεις. Παρακολουθώντας την πορεία ζωής μιας γυναίκας, ακολουθούμε ταυτόχρονα και τα ίχνη που άφησε ως συγγραφέας. Όμως, παράλληλα, βλέπουμε και τα σημάδια που άφησε μέσα της η βίωση του "ιστορικού χρόνου": τη διάψευση των νεανικών οραμάτων, την απογοήτευση από ανθρώπους και καταστάσεις, την ωρίμανση μέσα από το παιχνίδι των ρόλων αλλά και τη διαρκή συνομιλία με τον "εσώτατο" εαυτό της.


ΔΟΥΚΑ ΜΑΡΩ Γεννήθηκε το 1947 στα Χανιά. Σπούδασε αρχαιολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο. Από το 1966 ζει στην Αθήνα. Τον καιρό της Χούντας συνελήφθη για την αντιδικτατορική της δράση. Άρχισε να γράφει από το 1969. Το πρώτο της βιβλίο εκδόθηκε το 1974. Κείμενα της έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και εφημερίδες. Διηγήματα της μεταφράστηκαν σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Από τα κυριότερα έργα της: Η Αρχαία Σκουριά, Η Πλωτή πόλη, Ένας σκούφος από πορφύρα, Αθώοι και φταίχτες, Η ουράνια μηχανική, Εις τον πάτον της εικόνας .

SHAME ON YOU!

ΣΑΝΤΑΜ ΧΟΥΣΕΙΝ
- Ο δικτάτορας, που βασάνισε και σκότωσε χιλιάδες αθώους .
- Ο μεγαλομανής, που πίστευε ότι ήταν Θεός, ενώ ήταν ένα βάρβαρο ανθρωπάκι .

ΠΕΘΑΝΕ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙ ΔΙ' ΑΠΑΓΧΟΝΙΣΜΟΥ,
ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΠΑΡΩΔΙΑ ΔΙΚΗΣ.

ΔΕ ΔΙΚΑΣΤΗΚΕ ΩΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΑΠΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ, ΟΠΩΣ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΝ, ΑΛΛΑ ΩΣ ΚΟΙΝΟΣ ΚΑΚΟΥΡΓΟΣ!

ΠΡΟΣ ΔΟΞΑΝ ΤΩΝ "ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΩΝ" ΝΙΚΗΤΩΝ,
ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ
ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙ ΩΣ ΒΑΡΒΑΡΗ ΤΗ ΘΑΝΑΤΙΚΗ ΠΟΙΝΗ,
ΟΠΩΣ , ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ , Η "ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ" ΑΓΓΛΙΑ.

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΙΣ Η.Π.Α., ΤΙ ΝΑ ΠΟΥΜΕ;
ΓΙΑ ΤΗ ΜΙΚΡΟΨΥΧΗ ΚΑΙ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΗ ΑΥΤΗ ΧΩΡΑ , ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΗ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ.
ΔΙΟΤΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ Ο,ΤΙ ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΤΙΣ Η.Π.Α.

ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΧΑΓΗΣ, Μ' ΑΚΟΥΣ;

ΜΑΡΙΟΣ ΠΛΩΡΙΤΗΣ : IN MEMORIAM

Giordano Bruno
Ενας μεγάλος οραματιστής και μάρτυρας

του ΜΑΡΙΟΥ ΠΛΩΡΙΤΗ

ΣΚΥΤΑΛΟΔΡΟΜΙΑ συμπτώσεων! Σύμπτωση, ν' αναγγελθεί, αμέσως μετά τη βιβλιοπυρά της Θεσσαλονίκης, η απόφαση του Πάπα να ζητήσει συγγνώμη για «2000 χρόνια βίας, διώξεων, εγκλημάτων της Καθολικής Εκκλησίας». Και ξανασύμπτωση, να πέσει, λίγες μέρες μετά, η επέτειος ενός από τα μεγαλύτερα εγκλήματά της: της θανάτωσης στην πυρά του κορυφαίου ιταλού φιλοσόφου της Αναγέννησης Giordano Bruno (17.2.1600). Νομίζω πως θα 'πρεπε να τον θυμηθούμε, κι εμείς ­ όχι μόνο ως θύμα, αλλά προπάντων ως μεγάλο πνευματικό επαναστάτη και μάρτυρα.

ΚΙ όμως, το ξεκίνημά του ήταν ολότελα συμβατικό. Γιος στρατιωτικού, γεννημένος, γύρω στο 1548, στην κωμόπολη Νόλα (γι' αυτό και το παρανόμι του «Il Nolano»), πήρε τη συνηθισμένη κλασική παιδεία στη γειτονική Νάπολη, μπήκε στο τάγμα των Δομηνικανών και, στα 24 του, έγινε ιερέας. Αλλά τέσσερα μόλις χρόνια αργότερα, άρχισαν οι περιπέτειές του: κατηγορήθηκε για «κακοδοξία» ­ επειδή διατύπωσε αμφιβολίες για τη μετουσίωση και για την Αμωμη Σύλληψη ­, άφησε το μοναστήρι και πέταξε τα ράσα.

Από τότε, η ζωή του στάθηκε μια ατέρμονη περιπλάνηση, κυριολεκτικά και πνευματικά. Αφήνοντας κρυφά την Ιταλία, πήγε στη Γενεύη, όπου δίδαξε δυο χρόνια, ύστερα στην Τουλούζη και στο Παρίσι (1581), όπου έγινε «αναγνώστης» του Ερρίκου Γ' και έγραψε τα πρώτα σημαντικά έργα του, όπως το «Για τις σκιές των ιδεών» (1582). Φύση όχι μόνο βαθιά στοχαστική αλλά και ποιητική, έγραψε πολλά έργα του σε στίχους ­ κατά το πρότυπο των προσωκρατικών φιλοσόφων και του ρωμαίου Λουκρήτιου (Περί φύσεως). Αλλά και μια σατιρική κωμωδία, τον Κηροποιό (Il candelaio, 1582). Οντας ποιητικός, δεν γινόταν να ξεφύγει απ' τη σαγήνη του θεάτρου...

ΟΥΤΕ το Παρίσι, όμως, τον χωρούσε, κι έφυγε στην Αγγλία. Μ' όλο που έγινε δεκτός στην αυλή της Ελισάβετ, αποστράφηκε τα αγγλικά ήθη και τον σχολαστικισμό της Οξφόρδης ­ τα κατέκρινε, μάλιστα, στο έργο του «Ο δείπνος της Τέταρτης Σαρακοστής» (1584). Κι ωστόσο, στην Αλβιόνα έγραψε τα πιο σπουδαία και «αιρετικά» έργα του, όπως τα κοσμολογικά «Για την αιτία, την αρχή και τον Εν» και «Για το άπειρο παν και τους κόσμους» (1584). Απορρίπτει, εκεί, την επίσημη κοσμολογία (που, στηριγμένη στον Αριστοτέλη, δογμάτιζε πως η Γη είναι το ακίνητο κέντρο του Σύμπαντος) και συντάσσεται με τη θεωρία του Κοπέρνικου πως η Γη στρέφεται γύρω απ' τον Ηλιο, μέσα σ' ένα άπειρο Σύμπαν.

Με τα ηθικολογικά, πάλι, έργα του, στηλίτευε την ηθική και τις προκαταλήψεις της εποχής του. Στη μυθολογική αλληγορία «Η Εκδίωξη του θριαμβεύοντος κτήνους» (1584), ο Δίας διώχνει απ' τον ουρανό τα άστρα (προσωποποιήσεις της ειδωλολατρίας) και βάζει στη θέση τους τις Αρετές: την Αλήθεια, τη Σοφία, τη Φιλία, την Εννομη Τάξη κλπ. Ο Δίας του δεν είναι θεός, αλλά ο άνθρωπος, που αγωνίζεται να διώξει το «θριαμβεύον κτήνος», την αμαρτία. (Σ' ένα άλλο έργο του αυτής της εποχής, το «Για το ηρωικό πάθος» (1585), υπάρχει η γνωστότατη έκφραση, «Se non e vero, e molto ben trovato» ­ «Αν δεν είναι αληθινό, είναι πολύ καλά επινοημένο»).

Μ' αυτά και μ' αυτά, έγινε και στην Αγγλία «ύποπτος». Φεύγει ξανά για το Παρίσι, κι έπειτα για τη Γερμανία, όπου θα διδάξει στη Βιττεμβέργη, στην Πράγα, στη Φραγκφούρτη (1588-91), και θα γράψει άλλα μεταφυσικά έργα, όπως «Για το ελάχιστο, για το μέγιστο, για τη μονάδα», «Για το άπειρο και το απροσμέτρητο».

ΤΑ ΓΡΑΦΤΑ και η διδασκαλία του Μπρούνο ήταν πολλαπλά «εγκληματικά» για τους κρατούντες. Εμπνεόμενος από τους Προσωκρατικούς (Παρμενίδη, Δημόκριτο, Ηράκλειτο), τους Νεοπλατωνικούς και τον Νικόλα Κουζάνο, ο Μπρούνο γκρέμιζε την κοσμολογία και τη θεολογία του Μεσαίωνα. Αποστρεφόταν τον σχολαστικισμό, την εκκλησιαστική οργάνωση, τον φανατισμό, κάθε δογματισμό και καλούπι στο Λογικό και στην ενατένιση του θείου και της φύσης. Και υποστήριζε πως ο κόσμος είναι άπειρος και αιώνιος, πως, στα πολύμορφα φαινόμενα του Σύμπαντος, μία δύναμη δίνει συνοχή, συνέπεια, νόημα ­ και, αυτή, είναι ο Θεός, η ενοποιός ουσία, που ενυπάρχει στα πάντα, στα μέγιστα και στα ελάχιστα. Ως ενότητα των πάντων, ο Θεός μπορεί να αποκληθεί «μονάς μονάδων», ενώ όλα τα άλλα είναι απλές «μονάδες», αυθύπαρκτες, που καθεμιά τους αποτελεί ένα μικρό σύμπαν. Η ανθρώπινη ψυχή είναι μια σκεπτόμενη μονάδα, που υψηλότερη αποστολή της είναι ο στοχασμός της θείας ενότητας, και μοίρα της η αθανασία, ως μέλους της θείας ζωής.

ΤΙ ΑΛΛΟ χρειαζόταν για να μπει στο στόχαστρο αυτός ο ανατροπέας όλων των καθιερωμένων πίστεων; Ο πανθεϊσμός του αποτελούσε «βλασφημία» του δόγματος... ο «θεϊσμός» του ήταν «ύβρις κατά του χριστιανισμού»... η κριτική του για την ηθική της κοινωνίας και της εκκλησίας, «έγκλημα καθοσιώσεως»...

ΚΑΙ τότε, ο Μπρούνο έκανε το μοιραίο λάθος: Δέχτηκε την πρόσκληση του βενετσιάνου «ευγενούς» Τζοβάνι Μοντσενίγο να πάει στη Βενετία, και να πάρει έδρα στο Πανεπιστήμιο της Πάντοβας. Αλλά όταν έφτασε εκεί, ο ευγενής προστάτης του τον... παρέδωσε ευγενέστατα στις Αρχές!

Δυο χρόνια κράτησε η δίκη του για τις πολλαπλές «αιρέσεις» του ­ και τελικά, παραδόθηκε στη φοβερότερη Αρχή: την Ιερή Εξέταση της Ρώμης. Εφτά χρόνια φυλάκισης, αμέτρητες ανακρίσεις, πιέσεις, απειλές, δεν μπόρεσαν να τον λυγίσουν. Αντίθετα από ό,τι ο Γαλιλαίος 40 χρόνια αργότερα, ο Μπρούνο αρνήθηκε να υποταχθεί στους βασανιστές του και έμεινε αμετακίνητος στα «πιστεύω» του.

Και η πολυεύσπλαχνη Ιερή Εξέταση τον καταδίκασε «να τιμωρηθεί με τον επιεικέστερον τρόπον, χωρίς να χυθή αίμα», ήγουν να καεί ζωντανός.

Οταν άκουσε την ετυμηγορία, ο Μπρούνο είπε στους δικαστές-δημίους του, σαν άλλος Σωκράτης: «Αποφασίζοντας την καταδίκη μου σε θάνατο, θα νιώσατε περισσότερο φόβο παρά όσο εγώ ακούγοντας την απόφασή σας».

Η απόφασή τους εκτελέστηκε στις 17.2.1600 στον «Λουλουδόκαμπο», την Ανθαγορά (Campo dei fiori) της Ρώμης. Στο ίδιο μέρος, στήθηκε, τρεις αιώνες αργότερα, το άγαλμά του. Δεν ξέρουμε, όμως, αν ο Πάπας θα συμπεριλάβει και τον Μπρούνο στις «συγγνώμες» του.

Ο Γαλιλαίος του φερώνυμου έργου του Μπέρτολτ Μπρεχτ, λέει: «Αλίμονο στη χώρα που έχει ανάγκη από ήρωες». Μακάριες, όμως, οι χώρες που γεννούν πνευματικούς προφήτες, επαναστάτες και ήρωες σαν τον πραγματικά ελεύθερο και ασυμβίβαστο οραματιστή «Νολάνο». Φτάνει να μην τους καίνε...

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Το ΒΗΜΑ", 27/02/2000

Έφυγε ένας μεγάλος...

ΜΑΡΙΟΣ ΠΛΩΡΙΤΗΣ
1919 -2006

Ο τόπος από χθες είναι φτωχότερος. Έφυγε ένας μεγάλος Έλληνας: ο σκηνοθέτης, ο μεταφραστής , ο κριτικός. Έφυγε ο άνθρωπος που ως επιφυλλιδογράφος γαλούχησε και στήριξε γενιές Ελλήνων με τη φωτισμένη σκέψη του . Έφυγε ο μέχρι το βαθύτατο γήρας του οραματιστής και μαχητικός έφηβος, ο ανένδοτος δημοκράτης.

Σύντομο βιογραφικό

Γέννηση: Στον Πειραιά. Οικογένεια: μικροαστική αλλά προοδευτική . Πραγματικό του όνομα: Μάριος Παπαδόπουλος.
Σπουδές: Νομικά και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στη συνέχεια, θέατρο (σκηνοθεσία-δραματουργία) στην Αγγλία και στην Αμερική.
Θεατρική και πνευματική δραστηριότητα:
-Σκηνοθεσία πάνω από τριάντα έργων του παγκόσμιου ρεπερτορίου. -Μεταφραστής πάνω από εκατό θεατρικών έργων, που παίχτηκαν από τους μεγαλύτερους πρωταγωνιστές που ελληνικού θεάτρου.
-Σοβαρός και υπεύθυνος κριτικός θεάτρου και κινηματογράφου σε εφημερίδες και περιοδικά.
-Καθηγητής δραματολογίας και Ιστορίας Θεάτρου στη δραματική Σχολή του Κάρολου Κουν.
-Διευθυντής συντάξεως του σπουδαίου περιοδικού «Θέατρο».
-Πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Θεάτρου.
Δημοσιογραφία
- Διευθυντής της εφημερίδας «Νίκη.
- Μαχητικός αλλά τεκμηριωμένος στις απόψεις του επιφυλλιδογράφος, από τις στήλες των εφημερίδων "Ελευθερία", "Νίκη" , "Το Βήμα" κ.α.
Εργογραφία:
Εκτός από τις μεταφράσεις μεγάλων θεατρικών συγγραφέων, εξέδωσε:
-«Πρόσωπα του νεώτερου δράματος»
-«Τα λοφία και οι παγίδες» (1966)
-«Τα Προσωπεία - Ιουλιανά και άλλα» (1967)
- " Επιφυλλίδες" ( 1981)

ΑΞΙΕΣ ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ!...

ΟΙ ΦΕΤΙΝΟΙ ΒΡΑΒΕΥΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ

1.Κυριάκος Ντελόπουλος, για το βιβλίο του: Νεοελληνικά Φιλολογικά Ψευδώνυμα, 2.Μάρκος Μέσκος , για το σύνολο του ποιητικού του έργου,


ΧΙΧ

Κι αν το ρολόι σταματημένο στον ίλιγγο του ηλίου
κι αν η θάλασσα παφλάζει στον πάτο της σιωπής
κι αν αθέατα άλογα βουλιάζουν στο χρυσάφι ακόμα
αν η στροφή του κόσμου στο βάραθρο οδηγεί των αιμάτων
κι αν θάνατος είναι των αγριμιών οι φωνές.

ας πούμε ακόμη δυο λόγια
παραδείγματος χάριν η Καρατζιόβα παράγει
πιπέρια μπαμπάκι καπνό και χασίσια
κι όταν παζάρι ημέρα Πέμπτη και με όποιον καιρό
οι μάνες δημόσια θηλάζουν στον μαστό
τα νεογνά βλαστάρια και τα πίτσκα.

Από τη συλλογή "Στον ίσκιο της γης", 1986

3.Γιώργης Γιατρομανωλάκης, για το μυθιστόρημά του: Ο παππούς μου και το κακό,





4.
Όπυ Ζούνη, για την καλλιτεχνική της προσφορά στη σύγχρονη ελληνική τέχνη,



























5.Χρήστος Μπουλώτης, (βραβείο παιδικής λογοτεχνίας) για το βιβλίο του:
Παιχνίδι με τα στρατιωτάκια της ειρήνης, 6. Λεύκιος Ζαφειρίου, ( βραβείο δοκιμίου) για το βιβλίο του:
Ο βίος και το έργο του Ανδρέα Κάλβου.

Η κόρη του Μεγαλέξαντρου

Αφίχθη στην πόλη μας η Σκοπιανή Αλεξάνδρα Ρωξάνεβα, η οποία ισχυρίζεται ότι είναι απόγονος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, από το γάμο του με τη Ρωξάνη. Η ωραία Ρωξάνεβα σκοπεύει: 1. να συναντηθεί με το Νομάρχη, κύριο Ψωμιάδη, 2. να καταφύγει στην ελληνική Δικαιοσύνη, για να διεκδικήσει τους τίτλους της προγονικής της καταγωγής, 3. να επανιδρύσει το Ηνωμένο Βασίλειο της Μακεδονίας και να διορίσει ως Πρωθυπουργό τον κύριο Ψωμιάδη, για να τερματιστεί ο σφετερισμός της Μακεδονίας από τους χαμουτζήδες νοτιοελλαδίτες,4. να ζητήσει από τις ΗΠΑ άμεση αναγνώριση του Βασιλείου της, κάτι που πιστεύει ότι θα πράξουν ασμένως.
" Η επίσημη ιστοριογραφία , είπε η Αλεξάνδρα στους δημοσιογράφους ,υποστηρίζει ότι ο Αλέξανδρος είχε νυμφευθεί τρεις φορές στην Ασία και είχε αποκτήσει δύο γιους, τον πρώτο από την Αφγανή πριγκήπισσα Ρωξάνη, κόρη του Οξυάρτη, ηγεμόνα της Σογδιανής, και το δεύτερο από την Βαρσίνη, κόρη ενός Πέρση σατράπη. Τρίτη σύζυγος του Μ. Αλεξάνδρου υπήρξε η Στάτειρα, κόρη του Δαρείου και της Σισυγάμβριδος. Η Στάτειρα δολοφονήθηκε από την πρώτη σύζυγο του Αλεξάνδρου, τη Ρωξάνη. Μετά τον θάνατο του Αλεξάνδρου, το 323 πΧ, η Ρωξάνη και ο ανήλικος γιος της, Αλέξανδρος Δ΄ Αιγός ,νόμιμος διάδοχος του Μακεδονικού θρόνου , κατέφυγαν στην Μακεδονία υπό την προστασία του στρατηγού Αντιπάτρου, που εκτελούσε χρέη αντιβασιλέως και τοποτηρητού του Μακεδονικού θρόνου. Το 311 πΧ η Ρωξάνη και ο γιος της δηλητηριάσθηκαν με διαταγή του στρατηγού Κασσάνδρου.
Όλα αυτά, συνέχισε η Σκοπιανή καλλονή, είναι σωστά πλην ενός, το ότι η δηλαδή Ρωξάνη απέκτησε από τον Αλέξανδρο μόνο ένα παιδί . Στην πραγματικότητα, γέννησε ακόμη ένα παιδί, μία χαριτωμένη γαλανομάτα κορούλα.
Η γαλανομάτα αυτή βασιλοπούλα γλίτωσε από το θάνατο και φυγαδεύτηκε στην περιοχή των σημερινών Σκοπίων, όπου και παντρεύτηκε ένα γιο του Αντιπάτρου , που υπηρετούσε εκεί τη στρατιωτική του θητεία.
Από τη βασιλική αυτή γενιά κρατάει όχι μόνο η δική μου σκούφια αλλά και τα σκουφιά όλων των συμπατριωτών μου, που εσείς οι Έλληνες αποκαλείτε περιφρονητικά σκοπιανούς Σλάβους, ενώ είναι οι πραγματικοί Μακεδόνες. Για καλύτερη όμως πληροφόρηση διαβάστε τα σχολικά εγχειρίδιά μας και θα καταλάβετε πόσο παραπληροφορημένοι είστε.
Όσον αφορά εμένα , εύκολα μπορεί να αποδειχθεί η καταγωγή μου από τον Αλέξανδρο, αν ταυτοποιηθεί το DNA μου με το DNA των οστών του Φιλίππου Β΄, του πατέρα του δηλαδή. Και αυτό σκοπεύω να πράξω λίαν συντόμως,
για να λάβει τέλος το κακόγουστο σίριαλ
" Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ!",
που παίζετε εσείς οι Έλληνες εδώ και είκοσι χρόνια. ". Ο Αλέξανδρος εφορμά,
σύμφωνα με τη φροϊδική ερμηνεία της Αλεξάνδρας Ρωξάνοβας,
επί της προ-προ-προμήτορός της ,
της Αφγανοπούλας δηλαδή Ρωξάνης του Οξυάρτου ,
με προφανή στόχο, λόγω του κυριαρχούντος ροζ χρώματος στην τοιχογραφία,
να κάνει μαζί της και μία κόρη.
Το υψωμένο δόρυ , σύμβολο του φαλλικού οργάνου,
υπονοεί την έντονη λαχτάρα του μεγάλου ανδρός
για την υπέρτατη ένωση.

ΚΑΖΑΜΙΑΣ 2007

Μία παγκόσμια αποκλειστικότητα του gerontakos.blogspot.com από

το φίλο του blog Καζαμία
ΟΙ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ 2007
ΜΕΡΟΣ 2ο

ΜΑΪΟΣ: Δραματική μεταβολή του καιρού. Η χώρα σε περίοδο παρατεταμένου πολικού αντικυκλώνα. Ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς αναβάλλεται για τα Χριστούγεννα, ύστερα από πρόταση της Αλέκας Παπαρήγα. Πυκνές χιονοπτώσεις καλύπτουν τα ορεινά και τα πεδινά, αναγκάζοντας τους τουρίστες που παραθέριζαν ως τώρα στα παράλια να μετακινηθούν στα πλησιέστερα χιονοδρομικά κέντρα , για να απολαύσουν τα αγαθά του χειμερινού τουρισμού. Λόγω της σύγχυσης που επικρατεί στα μέρη αυτά , τα κρούσματα ληστειών παίρνουν τη μορφή χιονοστιβάδας. Παρατηρούνται ακόμη και περίεργα φαινόμενα παραβατικής συμπεριφοράς, όπως η περίπτωση ενός Αλβανού χιονάνθρωπου που λήστεψε έναν Έλληνα συνάδελφό του στα 3-5 Πηγάδια.

Η καιρική αστασία επιδρά αυξητικά και στην τεστοστερόνη των αρρένων, οι οποίοι καταλαμβάνονται από ερωτικό παροξυσμό. Αλλεπάλληλα είναι τα κρούσματα βιασμών που καταγγέλλονται από γυναίκες- θύματα στην Αστυνομία, η οποία αδυνατεί, λόγω ελλείψεως προσωπικού, να συλλάβει τους δράστες.Παράλληλα η τιμή της βενζίνης ξεπερνάει την τιμή του χαβιαριού και η τιμή του πετρελαίου θέρμανσης εξισώνεται με την τιμή του αβγοτάραχου, προς γενική ικανοποίηση των ψαράδων του Αιτωλικού.Την ίδια πορεία ακολουθούν και οι τιμές της ντομάτας, που επωφελείται της μεγάλης ζήτησης και μπαίνει στο χρηματιστήριο. Το ακόλουθο δίστιχο γίνεται το σλόγκαν των ημερών:

Καλύτερα ντοματίνια Κρήτης κι ας είναι Ολλανδικά,
παρά λαχανάκια Βριξελών που είναι εμετικά!

Στο μεταξύ ο Σάκης Ρουβάς καταφεύγει για ζεστασιά στη βίλα του Ψινάκη και η Άννα Βίσση για τον ίδιο λόγο στη βίλα του πρώην της , αλλά εκδιώκεται από τη νυν του με βαριά τραύματα στο κεφάλι, που προξενήθηκαν, κατά πληροφορίες του ALTER, από αντικολλητικό τηγάνι Gounelas .

Ο Πρωθυπουργός Μαμαλάκης δηλώνει αποφασισμένος να πατάξει την κακοκαιρία :
" Πολίτες του κατεψυγμένου αυτού τόπου, θαρρείτε! Εμείς στην κυβέρνηση είμαστε ένα σώμα και μία θαλπωρή. Θα προτάξουμε το σώμα μας στο χιονιά και με τη θαλπωρή μας θα τον λιώσουμε.Ύστερα θα τον κάνουμε ένα δροσιστικό απεριτίφ και θα τον προσφέρουμε σε ποτήρια από κρύσταλλο Βοημίας σε όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες!!"Η αισιόδοξη πλευρά του χιονιά.

Cave Man

Cave Man Erotic Cartoon

HOMO HOMINI LUPUS

Οι οπαδοί της "Θύρας 13" του Παλαιολιθικού Αβοριγίνικου Ομίλου εξέδωσαν οργισμένη ανακοίνωση και κατηγορούν τον πρόεδρο του σωματείου για προδοσία των ιδανικών τους.



"Γενιές χάνονται ή μεγαλώνουν με λάθος ιδανικά και με λάθος τρόπο, ζώντας το σύλλογό μας δεύτερο ή τρίτο."








ΣΧΟΛΙΟ ΓΕΡΟΝΤΑΚΟΥ: Οι κύριοι αυτοί, ως πολιτισμένοι άνθρωποι της παλαιολιθικής εποχής, δεν ανέχονται να είναι πίσω από τον Ολυμπιακό Σύλλογο Φιλάθλων Πλειστοκαίνου (περιόδου) ή την Αθλητική Ένωση Καινοζωικής (περιόδου). Πρόεδρε , κάνε κάτι, πριν εξαντληθεί η υπομονή τους και σε ρίξουνε να σε φάνε οι βροντόσαυροι...".

Το σκάκι των καθημερινών λογαριασμών

"Λοιπόν, μετακινώ το Στρατιώτη του λογαριασμού του τηλεφώνου,
αλλά δέχομαι επίθεση από τον Αξιωματικό του δανείου για το σπίτι

και χάνω έναν Ίππο από την πιστωτική της Πειραιώς. Απαντώ με τον Πύργο της δόσης για το αυτοκίνητο , αλλά με απειλεί η Βασίλισσα του ιδιωτικού σχολείου των παιδιών μου. Για να ξεφύγω, κάνω Μικρό Ροκέ μεταξύ ΔΕΗ και ΟΥΘ, μεταθέτοντας για το δεύτερο δεκαπενθήμερο την εξόφλησή τους. Όμως δεν έχω υπολογίσει τον Ίππο της Εφορείας και έτσι χάνω έναν Αξιωματικό. Η κατάσταση γίνεται στριμόκωλη. Είναι φανερό ότι ο αντίπαλος απειλεί το Βασιλιά μου με Mat και η Βασίλισσά μου είναι ανίκανη να με βοηθήσει λόγω άδειου ταμείου."

Πάει ο παλιός ο χρόνος...

"Ο χρόνος είναι ο χειρότερος γιατρός
Σε καίει, σε σκορπάει και σε παγώνει
Μα εσύ σε λίγο δεν θα βρίσκεσαι εδώ
Κάποιοι άλλοι θα παλεύουν με τη σκόνη..."

Γιάννης Αγγελάκας (Τρύπες)

2007

Αλλού αυτά! Εμένα δε με ξεγελάς!
Θα αποδειχθείς κι εσύ "μία από τα ίδια".
Όλα τα χρόνια που πέρασαν άρχιζαν με γλυκιές υποσχέσεις,
που στο τέλος αποδεικνύονταν φαρμάκι.
Να μη μιλήσω και για τις δικές μου χαζομάρες...

Ο ΚΑΖΑΜΙΑΣ ΤΟΥ 2007

Μία παγκόσμια αποκλειστικότητα του gerontakos.blogspot.com από
το φίλο του blog Καζαμία

ΟΙ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ 2007
ΜΕΡΟΣ 1ο

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ: Η καλοκαιρία των τελευταίων μηνών θα συνεχιστεί. Προβλέπονται μαζικές αφίξεις τουριστών για θερινές διακοπές σε όλα τα παραθεριστικά θέρετρα της Ελλάδος. Η δραματική πτώση των τιμών του πετρελαίου θέρμανσης οδηγεί πολλούς πρατηριούχους στην αυτοκτονία. Ο μετεωρολόγος Αρναούτογλου δηλώνει ότι η κακοκαιρία είναι ζήτημα χρόνου και προειδοποιεί τους παραθεριστές να πάρουν τα μέτρα τους. Η κυβέρνηση αναπροσαρμόζει τους μισθούς για το 2007. Οι αυξήσεις ανέρχονται στο 50% επί του βασικού, αλλά οι εργαζόμενοι τις απορρίπτουν και αρχίζουν δυναμικές κινητοποιήσεις. Οι αναρχικοί Θεσσαλονίκης καταλαμβάνουν το Λευκό Πύργο και τον μετατρέπουν σε ξενώνα. Ο Αρχιεπίσκοπος ιδρύει Οίκο Χριστιανικής Μόδας για τους πιστούς ορθοδόξους. Διευθύντρια του Οίκου εκλέγεται ομοφώνως από την Ιερά Σύνοδο η κυρία Λιάνα Κανέλη. Η Ακαδημία Αθηνών βραβεύει συλλήβδην τους Έλληνες bloggers "για το αθεράπευτο ψώνιο τους και τη συμβολή τους στη διάδοση της ελληνικής γλώσσας" . ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ: Περίεργη κλοπή στο σπίτι του Πρωθυπουργού. Οι δράστες θα αφήσουν σημείωμα που θα λέει: "Κωστάκη, αυτή τη φορά παίρνουμε τις πιπίλες σου, την άλλη όμως φορά θα πάρουμε τις πάνες και τα μπιμπερό σου!". Ο κύριος Πολύδωρας συλλαμβάνει τον Αλαβάνο ως ηθικό αυτουργό της θρασυτάτης κλοπής. Οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων συνεχίζονται. Η χώρα μία ημέρα δουλεύει και μία απεργεί. Ο πρωθυπουργός συσκέπτεται και σιωπά. Η Δήμητρα Λιάνη εκδιώκεται από το ΠΑΣΟΚ. Σε αντεκδίκηση, γράφει μέσα σε δεκαπέντε μέρες, το αποκαλυπτικό βιβλίο: " Τι είδε ο μπάτλερ στο ντιβάνι μου". Το βιβλίο εκδίδεται από τον Εκδοτικό Οίκο Λιβάνη , με πρόλογο του διάσημου ψυχολόγου-συγγραφέα Γιάλομ ( Στο ντιβάνι, Όταν έκλαψε ο Νίτσε κλπ), και προκαλεί πάταγο, διότι εμπλέκει κορυφαίους παράγοντες της πολιτικής ζωής στα άδυτα της κυρίας Λιάνη. Η καλοκαιρία συνεχίζεται. Παραίτηση του μετεωρολόγου Αρναούτογλου από την ΕΡΤ3 και πρόσληψή του από την ΕΤ1. Κυκλοφορούν στην αγορά τα πρώτα καρπούζια Μανωλάδας. Ο Ψωμιάδης παρουσιάζει την καινούρια δισκογραφική δουλειά του "Τα Ποντιακά του Καζαντζίδη τραγουδισμένα υπέροχα από έναν υπέροχο Πόντιο Νομάρχη". Κυκλοφορεί το νέο βιβλίο της Παυλίνας Νάσιουτζικ: "Μπαμπάδες νοτιοδυτικών προαστείων" και ξεσηκώνει σάλο από τους μπαμπάδες αυτής της περιοχής. "Όχι, δεν είναι όλοι τους αιμομίκτες, gay και δολοφόνοι", λέει ο δικηγόρος τους , Αλέξης Κούγιας." Θα υποβάλουμε μήνυση, θα της πιούμε το αίμα!". ΜΑΡΤΙΟΣ: Ένταση των κινητοποιήσεων. Η χώρα σε παράλυση: μία μέρα δουλεύει και πέντε απεργεί. Ο Χριστόδουλος μοιράζει λειτουργιές στους απεργούς, με αντάλλαγμα την υπογραφή τους για μία νέα εκστρατεία υπέρ της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες. Ο Πρωθυπουργός εξακολουθεί να συσκέπτεται και να σιωπά. Κίνηση ματ του Ψωμιάδη στον Παπαγεωργόπουλο: γκρεμίζει όλα τα σχολεία αμιάντου στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και τα ξαναχτίζει μέσα σε λίγες μέρες με βαγόνια του ΟΣΕ. Ο Δήμαρχος δηλώνει με νόημα : "Εμείς δεν είμεθα λαϊκιστές, αλλά οραματιστές. Βλέπουμε πολύ μακριά. Τα επόμενα 50 χρόνια θα φτιάξουμε τα τελειότερα σχολεία του κόσμου!". Στο μεταξύ η κυβέρνηση των Σκοπίων, μπροστά στη σθεναρή αντίσταση της ελληνικής κυβερνήσεως, μετονομάζει το αεροδρόμιο των Σκοπίων σε "Διεθνή Αερολιμένα Ο Βουκεφάλας.". ΑΠΡΙΛΙΟΣ: Τρομερό τσουνάμι σαρώνει τις ακτές της Νότιας Κρήτης , πνίγει χιλιάδες κλεμμένα αιγοπρόβατα, καταστρέφει μεγάλες εκτάσεις με χασίσι, και πλημμυρίζει τεράστιες αποθήκες λαθραίων όπλων, ρίχνοντας σε απόγνωση μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Πτώση της Κυβερνήσεως, κάτω από το βάρος του τσουναμιού και των μεγαλειωδών λαϊκών κινητοποιήσεων. Παραδόξως ο λαός αρνείται να πάει σε εκλογές και απαιτεί το σχηματισμό Κυβερνήσεως Εθνικής Ενότητος , πράγμα το οποίο γίνεται ύστερα από σύγκληση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών. Πρωθυπουργός επιλέγεται ένα πρόσωπο γενικής αποδοχής , ο κύριος Ηλίας Μαμαλάκης , όστις συμβολίζει τις ελπίδες του Ελληνικού λαού για καλύτερες μέρες. Τα Υπουργεία καταλαμβάνουν οι : Αλέκα Παπαρήγα (Οικονομικών), Αλέκος Αλαβάνος (Δημόσιας Τάξης), Κώστας Πρέκας ( Παιδείας), Αγιούσα Λουκά ( Θρησκευμάτων και Ταυτοτήτων-Νέο Υπουργείο), Γιώργος Αυτιάς ( Μακαριότητος- Νέο Υπουργείο), Μάκης Τριανταφυλλόπουλος ( Εσωτερικών Υποθέσεων- Νέο Υπουργείο)- Γιώργος Καρατζαφέρης (Εξωτερικών)- Παναγιώτης Ψωμιάδης (Ποντιακών Υποθέσεων και Ψυχαγωγίας-Νέο Υπουργείο), Ανίτα Πάνια (Πολιτισμού), Γεράσιμος Γιακουμάτος ( Παραμένει στο Εργασίας), Αλέξης Κούγιας (Δικαιοσύνης) , Mανόλης Κεφαλογιάννης (Εμπορικής Ναυτιλίας), Δημήτρης Σταρόβας ( Τουρισμού), Ελευθέριος Ανευλαβής (Υγείας), Κουμπάρος Πανάγος (Εμπορίου), Τύπου και Παραπληροφόρησης ( Παραμένει ο κ. Ρουσσόπουλος), Καπετάν Ανδρέας Ζέπος (Αιγαίου), Ηλίας Μαμαλάκης (Τροφίμων και Ζαχαρωτών - Νέο Υπουργείο), Κώστας Καραμανλής και Γιώργος Παπανδρέου ( Υπουργοί άνευ χαρτοφυλακίου).
Εξερχόμενος μετά την ορκωμοσία εκ του Προεδρικού Μεγάρου, ο κύριος Μαμαλάκης δηλώνει πανευτυχής: " Η σύνθεση της κυβερνήσεως είναι προϊόν εξαιρετικής ζυμώσεως των πιο εκλεκτών υλικών που διαθέτει η ελληνική κουζίνα .Να είστε βέβαιοι ότι σε λίγο καιρό θα τρώτε όλοι με χρυσά κουτάλια!".

Σας αποκαλύπτουμε τον ήρωα του νέου
βιβλίου του στιχουργού Λευτέρη Παπαδόπουλου :
" Είναι μάγκας, πίνει γάλα!".

Καψούρικο 2

Από την πόλη έρχεσαι και στην κορφή κανέλα
εμπούχτισα απ' τα λόγια σου, τα φύγε και τα έλα.
Αν ήξερα τα στέκια σου, θα 'ρχόμουν να στα ψάλω,
εγώ στενάζω μόνος μου κι εσύ γυρνάς με άλλο.


Κλεισμένος στο δυάρι μου παρέα με τη γάτα
κι εσύ να πίνεις, να γλεντάς και να πετάς τα πιάτα.
Σκορδόπιστη πού τριγυρνάς με τον καινούριο φίλο;
Θα διώξω τη γατούλα μου και θ' αγοράσω σκύλο.

ΡΕΦΡΕΝ
Ποτέ με γάτες συντροφιά,
καλύτερα είναι τα σκυλιά!
Ποτέ με άστατες καρδιές,
ας ψάξω τώρα για πιστές!

Στιχουργός: Ευγένιος

Καψούρικο 1*

Μες στην πολλή καψούρα μου
έδωσα για ανάλυση τα ούρα μου
περίπτωση λίαν σοβαρή είπε ο γιατρός
πρέπει να κάνεις κάτι όσο είναι πια καιρός.

Γιατρέ, εγώ 'μαι ένα καλό παιδί με σοβαρό πτυχίο
και αυτή με απατά με εφοπλιστή απ' τη Χίο,
κάθε βράδυ ξεπορτίζει να πάει στ' Αγγλικά,
μα τον πλοιοκτήτη βλέπει σε στέκια μυστικά.

Παιδί μου, τι θέλεις να σου πω, τρελογιατρός δεν είμαι,
αν όμως θέλεις συμβουλή, σκέψου το ενθάδε κείμαι.
Βεβαίως δεν το εννοώ για σε, αλλά για κείνη τη σκυλού,
προσέλαβε ένα φουσκωτό και κάν' τηνε του αλατιού.

Στιχουργός: Ευγένιος

*Σημείωση Γεροντάκου: Το τραγούδι αυτό εστάλη μαζί με άλλα από τον fun της στήλης Ευγένιο , με την παράκληση να δημοσιευτούν από το "φιλόξενο blog του κυρίου Γεροντάκου". Το κάμω ευχαρίστως , σημειώνων ότι αποτελούν πραγματικούς αδάμαντες , που λάμπουν μέσα στο βούρκο της ανόητης στιχοπλοκίας των τελευταίων ετών.

Σκέψεις...

Ψάρι: "Μμμμ! Μου φαίνεται ωραίος μεζές!"
Σκουλήκι: "Αχά! Μου φαίνεται και πολύ μπαλάκας!"

Λαμογιανά κολπάκια

Συμφωνούμε απολύτως: " Η ΤΕΜΠΕΛΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΗΡΙΑ".
Άντε να πείσεις όμως εκείνους τους υγιέστατους Λαμογιανούς,
που αναζητώντας σίγουρο πάρκινγκ το "παίζουν"
άτομα με ειδικές ανάγκες.

Θα τους κάνω μια ανθρωπομακαρονάδα,
που θα γλύφουν τις δαγκάνες τους.

Antithief Sharkguard

Πήρα ό,τι καλύτερο κυκλοφορεί στην αγορά
για την προστασία των αμαξιού από κλοπή.

ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ

Εν αρχή ήσαν τα δημόσια κατσάβραχα, μετά φύτρωσαν τα πουρνάρια, στο τέλος εμφανίστηκαν οι άνθρωποι. Πρώτα έχτισαν οι αυθαίρετοι, ύστερα οι νόμιμοι, στο τέλος οι πρώην αυθαίρετοι , που έγιναν πάμπλουτοι εν μια νυκτί πουλώντας την αντιπαροχή των κλοπιμαίων τους. Κάνοντας την εξίσωση αυτής της κατάστασης , λέμε: Αυθαίρετο στο αυθαίρετο + νόμιμο στο νόμιμο +αντιπαροχή αυθαιρέτων=Μας πήρε ο διάολος και μας σήκωσε!
Ήρθε ο νταμαρόλοφος και έπηξε στις πολυκατοικίες και πώς να κυκλοφορήσεις στα κωλόστενα, με τα τετράτροχα φέρετρα στη θέση των κάδων των σκουπιδιών και με τους κάδους πεταμένους καταμεσής στην άσφαλτο να ρεύονται ξινίλες. Κάποτε άρχισαν και οι καυγάδες του τύπου πάρε τον κάδο σου από δω, ο κάδος σου κι ο κάδος μου , κλείστε τον κάδο και μην πετάτε πολυθρόνες μέσα. Κι αρχίσανε οι ευγενείς εκφράσεις να εκτοξεύονται εκατέρωθεν των κάδων , οι μάχες εκ του συστάδην αλλεπάλληλες, με πρώτα θύματα τις σχέσεις μας και τα κοψίματα της καλημέρας.
Κάναμε μια μέρα κι εμείς την επανάστασή μας και , βρε ουστ, μετακινήσαμε τον κάδο μας λιγάκι παραπέρα. Ησύχασε η πιλοτή από τη βρόμα, κοιμόμασταν επιτέλους με τα πορτοπαράθυρα ανοιχτά τα βράδια, έμπαινε λίγη δροσούλα απ’ το ψωραλέο δασάκι απέναντι , έτσι που είχανε σφίξει οι ζέστες κι ο καύσων δεν αστειευόταν. Ο θάνατός σου η ζωή μου υπέρτατη αρχή ανάμεσα στο ρωμαίικο, όπερ σημαίνει στα αραμαϊκά εμείς να περνάμε καλά κι άλλοι να πάνε να... γαργαληθούνε.
Ουδέν όμως καλόν αμιγές κακού, που θα έλεγαν ασφαλώς κι οι πρόγονοί μας. Ήγουν σε κάθε επανάσταση αντιστοιχεί και μία αντεπανάσταση, που είναι βαφτισμένη επανάσταση.
Και πλάκωσαν μια νύχτα με φεγγάρι τα στρατεύματα της Αθανασίου Διάκου 10 και έζωσαν το οχυρό της Αθανασίου Διάκου 8, τουτέστιν την πολυκατοικία μας . Εν πλήρη εξαρτήσει οι φενταγίν: με τα φανελάκια τους, τα σορτσάκια τους και τις σαγιονάρες τους. Πίσω τους αλάλαζαν οι εφεδρείες των γυναικόπαιδων και των λοιπών στενών συγγενών .
« Σας επιστρέφουμε τον κάδο σας!»
«Σας ευχαριστούμε πολύ , αλλά δε θα τον πάρουμε!»
« Αυτό δε γίνεται! Ο κάδος θα μείνει στη θέση του!»
«Ποια θέση του , μωρέ; Πού ακούστηκε να γίνεται με το ζόρι σκουπιδότοπος η πιλοτή μας;»
«Εκεί τον βρήκαμε , εκεί θα τον αφήσουμε!»
« Για να πετάτε τα σκουπίδια σας σε μας; Δε σφάξανε!»
« Και πού να τα πετάμε;»
«Την κολοκυθιά θα παίξουμε; Υπάρχει κάδος παραπέρα…»
«Δε θα μας πείτε εσείς πού θα πετάμε τα σκουπίδια μας!»
«Πάντως εμείς κάναμε γενική συνέλευση και από δω και μπρος ο κάδος μεταφέρεται ομόφωνα έξω από την πιλοτή μας.»
«Να δούμε πού θα τον πάτε…», πετάχτηκε μια αδύνατη μαυροφορεμένη σαν κοράκι , που έμενε στον πρώτο όροφο των αντιπάλων. «...Αν τον ξαναφέρετε κάτω από το διαμέρισμά μου , θα γίνει το έλα να δεις!»
« Αντί να μας ευχαριστείτε που τόσα χρόνια τρώγαμε τη μπόχα απ' τα σαρδελοκέφαλα και τα μ....πανά σας , μας απειλείτε από πάνω!» απάντησε η κυρά Κατίνα του δικού μας πρώτου ορόφου.
« Γιατί , εσύ είσαι καλύτερη που μας ταράζεις στα ντάπα ντούπα με τα χαλιά σου εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο;»
«Άκουσε να σου πω , κυρά μου, για μάζεψε τη γλώσσα σου , να μη στην κόψω.»
Η συζήτηση άρχιζε να παίρνει διαστάσεις μεσανατολικού ζητήματος. Επενέβησαν οι ψυχραιμότεροι.
« Αγαπητοί γείτονες, παρακαλώ να κινούμεθα εντός των ορίων της ευπρέπειας, ειδάλλως δεν κάνουμε τίποτε...», ξεχώρισε ο Λεμονίδης με ύφος ειρήνη υμίν , αδέλφια μου. «… Για να πούμε και του στραβού το δίκιο, οι γείτονες της διπλανής πολυκατοικίας αντιμετωπίζουν ένα οξύ πρόβλημα με τα σκουπίδια τους.»
« Μπράβο , καλά τα λες!» απαντήσανε εν χορώ οι γείτονες της διπλανής πολυκατοικίας του κυρίου Λεμονίδη, δηλαδή εμείς.
« Και βέβαια τα λέω καλά , στραβός είμαι να μη βλέπω τα σκουπίδια σας;»
« Όχι μόνο τα δικά μας , κυρ δικηγόρε, αλλά και τα δικά σας…» τον κάρφωσε ο Μπάμπης του δευτέρου ορόφου μας.

« Σωστά, σωστά , κύριε Μελετόπουλε, και τα δικά μας !», συνέχισε ατάραχος ο δικηγόρος. «...Όμως πρέπει πρώτα να ξεκαθαρίσουμε δύο πράγματα, πριν καταλήξουμε σε μια συμφωνία.»Μπάμπης Μελετόπουλος

« Ποια είναι αυτά;»
« Πρώτον, ότι εμείς το βρήκαμε τον κάδο στην πιλοτή σας , άρα εσεις τον θέλατε εκεί, και δεύτερο , πέστε μου πού να τον βάλουμε, αν τον βγάλουμε από την πιλοτή σας; Όχι βέβαια σε τούτο το δρομάκι που δυο αυτοκίνητα δε χωράνε να περάσουν.»
« Όχι, βέβαια, στο δρομάκι, όχι στο δρομάκι!» πολυφώνησαν ομαδικώς σαν παπαγάλοι οι μαφιόζοι της διπλανής πολυκατοικίας.
Αποφάσισα να παρέμβω, πριν καταφέρει να τουμπάρει τα αγαθά ανθρωπάκια της δικής μας επικράτειας ο παμπόνηρος δικηγόρος. « Κύριε συνάδελφε, ως προς το πρώτο σκέλος της επιχειρηματολογία σας, πρέπει να πω το πιο απλό πράμα του κόσμου, ότι δηλαδή δε θέλουμε πια τον κάδο στην πιλοτή μας. Το γιατί, αφορά αποκλειστικά εμάς και κανέναν άλλο. Είχαμε αυτό το δικαίωμα από την αρχή, αλλά δεν το ασκήσαμε, όμως τώρα που δεν τον θέλουμε κάνουμε χρήση αυτού του δικαιώματος. Σχετικά με …»
« Ας έρθει να μείνει ο δικηγόρος στο διαμέρισμά μου το καλοκαίρι και θα καταλάβει. Ούτε μια ώρα δε θα ανεχότανε τη μπόχα…», με έκοψε η κυρα Κατίνα.
« Γιατί δεν κλείνεις τα παράθυρα, αφού έχεις ερκοντίσιον;» ακούστηκε μια φωνή από το τσούρμο των αντιπάλων.
«Μωρέ, πολύ έξυπνη είσαι του λόγου σου! Δε θα μου πεις εσύ τι θα κάνω στο σπίτι μου.»
« Έλα , κυρία Κατίνα, ηρέμησε!», είπα ενοχλημένος που με είχε διακόψει. Ξαναγύρισα στο Λεμονίδη: «Ως προς το δεύτερο επιχείρημά σας , νομίζω ότι και αυτό δεν ευσταθεί. Το ότι υπάρχει πρόβλημα κάδων οφείλεται στα αυτοκίνητά σας. Δεν έχετε πού να τα βάλετε, γι’ αυτό βγάζετε τους κάδους και τα παρκάρετε στη θέση τους.»
« Τα λέτε αυτά γιατί έχετε την πιλοτή!» ύψωσε τη φωνή ο ψαρέμπορος της διπλανής.
« Ας προνοούσατε , τότε που χτίσατε την πολυκατοικία, να κάνετε και εσείς θέσεις για πάρκινγκ.», τον καμάκωσε ο Στράτος ο οδηγός του τρίτου μας. «... Όμως εσείς ήσασταν ταμαχιάρηδες!..»
« Εμένα λες ταμαχιάρη; Εγώ χρυσάφι έδωσα για το διαμέρισμά μου, που να μην έσωνα να το πάρω!»
« Δε λέω για σένα, άνθρωπέ μου, αλλά για τον οικοπεδούχο, το μακαρίτη τον κυρ Στέλιο και αυτόν το λύκο, τον εργολάβο, που έκανε τσιμέντο όλη την περιοχή. Μέχρι και το κοτέτσι της γιαγιάς του , μες στο δάσος , το έκανε πολυκατοικία. Θα έκανε πιλοτή ο Αθανασιάδης, αν ήταν να βγάλει κανα διαμέρισμα παραπάνω;»
« Κύριοι, κύριοι, λίγη ηρεμία!», παρενέβη πάλι ο ειρήνη υμίν. «...Με αυτά και με τούτα δεν καταλήγουμε πουθενά. Προτείνω να παραμείνει η κατάσταση ως είχε μέχρι πρότινος και συν το χρόνω να βρούμε μια λύση που να ικανοποιεί και τις δυο πλευρές. Ξαναβάζουμε λοιπόν τον κάδο στη θέση του και με τον καιρό τα βρίσκουμε. Όσον αφορά τις απόψεις σας , κύριε Βασιλειάδη, έχω να πω το εξής: lex non scripta!»
« Τι είναι αυτά που μας τσαμπουνάτε, κυρ δικηγόρε;» ακούστηκε η αγανακτισμένη φωνή του Μπάμπη.
Ένα περιφρονητικό χαμόγελο υποχρέωσε τα στενά χείλη του Λεμονίδη να αποκαλύψουν τα κατακίτρινα δόντια του.
« Κάνω πως δεν άκουσα το ρήμα τσαμπουνάτε , που ξεστομίσατε κύριε ΜΠΑ- ΜΠΗ, γιατί δεν είμαστε ίσα κι όμοια. Δεν τσα-μπου-νώ, αλλά ο-μι-λώ μετ' επιχειρημάτων. Ομιλώ σε συνάδελφο , κύριε, σε έναν άνθρωπο μορφωμένο! Αυτός είναι σε θέση να αντιληφθεί τη σημασία του εθιμικού δικαίου, του άγραφου νόμου. Άπαξ και δεχθήκατε τον κάδο στην πιλοτή σας, θα τον υποστείτε με όλες τις συνέπειές του.»
« Πές τα, χρυσόστομε!» ανεβόησαν οι της Αθανασίου Διάκου 10.
«Μας εκβιάζετε! Έτσι εννοείτε την αμοιβαία αποδεκτή λύση, που προτείνατε προηγουμένως;», μπήκε στη μέση η γυναίκα μου.
« Δεν είναι εκβιασμός αλλά η πραγματικότης, κυρία μου, η απτή πραγματικότης! Και να σας πω κάτι άλλο; Εσείς , ιδιοτελώς φερόμενοι, ιδιοποιηθήκατε τον κοινόχρηστο κάδο, τον βάλατε στην πιλοτή σας. Σφετεριστήκατε ένα δημόσιο αγαθό. Κανονικά θα έπρεπε να σας κάνουμε καταγγελία στο Δήμο για αντιποίηση αρχής, αλλά είμεθα μεγαλόψυχοι. Γι’ αυτό θα συνεχίσουμε να ρίχνουμε τα σκουπιδάκια μας σ’ αυτόν κι αν μας ξαναενοχλήσετε , θα…»
Η τελευταία φράση του πνίγηκε μέσα σε ένα χείμαρρο επιδοκιμασιών από τους 10 και αποδοκιμασιών από τους 8.
«Δικηγόρος είσαι εσύ;», άστραψε ανάμεσά τους η φωνή του Μπάμπη.
Σαν κόμπρα στράφηκε προς το μέρος του ο Λεμονίδης. «Ποιος το είπε αυτό;» ρώτησε βρυχώμενος.
« Εγώ, ο Μελετόπουλος. Μας μπαλαμούτιασες, ρε, στην αρχή και μετά μας την φέρνεις από πίσω…»
Το πρόσωπο του δικηγόρου άστραψε από ένα φως αγαλλίασης, λες και άκουγε να τον ζητωκραυγάζουν στον ιππόδρομο.
« Τον ακούσατε όλοι , αγαπητοί γείτονες;»
«Τον ακούσαμε , τον ακούσαμε!», κακάρισε το εχθρικό τσούρμο.
« Μας έβρισε! Με είπε ρε! Χρησιμοποίησε τις ανεπίτρεπτες εκφράσεις μας μπαλαμούτιασες και μας την έφερες από πίσω. Θα σας κάνουμε μήνυση, θα απαιτήσουμε αποζημίωση!»
Κατάλαβα πού το πήγαινε η Λεμονίδειος αλεπού.
"Κύριε συνάδελφε, σας παρακαλώ μην εξάπτεστε! Ο άνθρωπος εξέφρασε την αγανάκτησή του για την αδικία που υφίσταται. Δυο τρεις λεξούλες φορτισμένες δε συνιστούν και τη συντέλεια του κόσμου…»
«Εσείς να κάνετε τη δουλειά σας! Και να αφήσετε τα κύριε συνάδελφε κατά μέρος. Εδώ υβρίζεται ένας περιώνυμος δικηγόρος, ευυπόληπτα επίσης μέλη της κοινωνίας και εσάς δεν ιδρώνει ούτε το αυτάκι σας…»
«Τι να πώ; Κρίμα!»
«Κρίμα; Τι εννοείτε με την υπόπτου χροιάς αυτή λέξη; Κρίμα για ποιον και γιατί; Μας υβρίζετε και σεις!»
«Εγώ; Ελάτε στα συγκαλά σας!»
« Ορίστε , ορίστε, μας υβρίζει για δεύτερη φορά . Μας είπε ελάτε στα σύγκαλά σας, άρα μας λέει τρελούς ! Τον ακούσατε όλοι;»
« Τον ακούσαμε , τον ακούσαμε! Να του κάνουμε μήνυση , κύριε Λεμονίδη!», ανέκραξε το κοπάδι του.
«Βεβαίως και θα του κάνουμε μήνυση! Και μάλιστα θα ζητήσω να του αφαιρεθεί η άδεια για αντισυναδελφική συμπεριφορά…»
«Ρε αρχίδι του κερατά, ζητάς από πάνω και τα ρέστα;», μούγκρισε ως ταύρος μαινόμενος ο Μπάμπης. «...Θα σου δείξω εγώ!»
Κάνοντας μια με τις χερούκλες του διεχώρισε τα ερίφια από τα πρόβατα και πιάνοντας τον πελώριο κάδο, που στέναζε από τις βρομοσακούλες, άρχισε να τον σέρνει σαν να ήταν παιδικό καροτσάκι. Βγήκε από την πιλοτή και πήρε την ανηφόρα. Πίσω του τρέχαμε κι εμείς, εχθροί και φίλοι, το πλήθος των ανήσυχων και η αρμαθιά που έσπαγε πλάκα. Εκατό μέτρα παραπέρα σταμάτησε. Ήταν η κορυφή , εκεί όπου στρίβει ο δρόμος κι αμέσως παίρνει την κατηφόρα για την βορεινή πλευρά του λόφου.
Είχε φτάσει η κρίσιμη στιγμή. Τι θα έκανε , άραγε, ο Μπαμπούτσος της κυρίας Αναστασίας; Θα άφηνε εκεί τον κάδο και μετά θα στρεφότανε να αντιμετωπίσει, μόνος αυτός, τα λυσσασμένα κύματα των μοχθηρών αντιπάλων μας; Ασφαλώς τότε έπρεπε να τον βοηθήσουμε. Θα προτάσσαμε τα στήθη μας και δε θα τον αφήναμε μονάχο και αβοήθητο στο λάκκο με τα λιοντάρια. Αλλιώς θα τον κατασπάραζαν και το καλύτερο κοψίδι θα το έπαιρνε ο Λεμονίδης.
Γύρισε και μας κοίταξε. Στο βλέμμα του φάνηκαν να περνούν οι σκιές των σουλιωτισσών προγόνων του , οι Τζαβέλαινες και οι Κίτσαινες τότε ποτ χόρευαν το χορό του Ζαλόγγου, για να μην πέσουν στα χέρια των Αρβανιτάδων. Ύστερα με το ένα χέρι έσπρωξε τον κάδο σαν παιχνιδάκι στην κατηφόρα . Το κατάφορτο κήτος άρχισε στην αρχή να τσουλάει ταλαντευόμενο, μια από δω, μια από κει, ύστερα πήρε να αναπτύσσει ιλιγγιώδη ταχύτητα. Πρώτα χάρισε τη ζωή σε ένα γλυκούλικο Σουτζουκάκι, ύστερα έγδαρε το αριστερό πλευρό μιας κόκκινης Ρωμαίας και έφαγε τον καθρέφτη ενός βλοσυρού Γαλάτη λέοντα , μετά τσάκισε ένα STOP στην πρώτη διασταύρωση, τέλος έπεσε με πάταγο πάνω σε μια Χάρλεϊ και την έκανε χαλκομανία στον τοίχο του υδραγωγείου.
Όλα αυτά τα θαυμαστά έγιναν απ' το ένα χέρι του Μπάμπη μας. Με τ’ άλλο έβγαλε το πακέτο με τα τσιγάρα του απ’ την τσέπη. Άναψε το Rothmans του εν μέσω νεκρικής σιγής, τράβηξε μερικές ρουφηξιές και πήρε το δρόμο της επιστροφής βαδίζοντας καμαρωτά σαν τσολιάς της προεδρικής φρουράς. Περνώντας μπροστά από το Λεμονίδη κοντοστάθηκε. Κοίταξε περιφρονητικά το λιπόσαρκο κορμί του και αναφώνησε: «Να βράσω τα κιτάπια σου, χασοδίκη!».
Μας πήρε το ποτάμι , μας πήρε ο ποταμός!.. Όλους της πολυκατοικίας, τον Μπάμπη, εμένα , την Κούλα, τέσσερις ορόφους συναπτούς. Ο Λεμονίδης μάς τάραξε στις μηνύσεις. Πού σε πονάει και πού σε σφάζει! Για έργω εξύβριση, για μείωση επαγγελματικής ιδιότητας , για άσκηση προφορικής βίας, για, για … Βέβαια, κι εμείς κάναμε τις μηνύσεις μας, αλλά είναι σίγουερο πως δε θα κάνουμε τίποτε. Ο τύπος είναι διαόλου κάλτσα. Κώλος και βρακί με όλους τους δικαστές , ξέρει και παίρνει το αποτέλεσμα που θέλει.
Τις προάλλες πέρασε ένας συνάδελφος απ’ το γραφείο μου, για ν’ αφήσει κάτι δικόγραφα. Μετά πήγαμε να πιούμε ένα ουζάκι στην Αρετσού. Καλό παιδί , γνωριζόμασταν απ’ τα φοιτητικά μας χρόνια. Πάνω λοιπόν που είχαν χαλαρώσει οι γλώσσες μας και αρχίσαμε τα προσωπικά, ο Πέτρος γυρνάει και μου λέει:
«Ρε συ Μανόλη, είναι άδικο να κάνει και τέταρτο σπίτι ο Χλεμπονίδης από σένα!» «Τι εννοείς;», του λέω σουφρώνοντας τα χείλη.
«Καλά δεν ξέρεις τίποτα για το σύστημα Λεμονίδη;»
«Όχι, τι να ξέρω;»
«Πιάνει και στήνει καυγάδες με αφελείς, τους στριμώχνει και μετά τους τα παίρνει χοντρά είτε με συμβιβασμό είτε με δικαστικές αποφάσεις, όπου πάντοτε βρίσκεται από πάνω. Μ’ αυτό το κόλπο έχει αποκτήσει τρία εξοχικά, ένα στη Χαλκιδική , ένα στην Ασπροβάλτα κι ένα στον Πλαταμώνα. Προς αποκατάστασιν του τρωθέντος επαγγελματικού μου κύρους, όπως διατείνεται . Τώρα, απ’ ό,τι φαίνεται, κυνηγάει εξοχικό γάλακτος του βουνού.»
«Τι λες, ωρέ Πέτρε! Πού να το φανταστώ ότι όλα ήταν στημένα;»
« Αυτό που σου λέω! Και ξέρεις τι μ’ ενοχλεί περισσότερο, φίλε;»
«Τι;»
« Το 1966 ο Λεμονίδης ως πρωτοπαλίκαρο του Ιωαννίδη μάς τσάκιζε τα παΐδια έξω από το Χημείο, στη Χούντα μάς κάρφωνε στο Μήτσου της Ασφάλειας, στη μεταπολίτευση επολιτεύθη με το αζημίωτο με τη Ν.Δ. και τώρα έχει προσχωρήσει στον Καρατζαφέρη.»
«Τυπική περίπτωση ακροδεξιού. Επιστρέφει στη φυσική του κοίτη…»
« Δε διαφωνώ , αλλά και να μας τα παίρνει από πάνω, ο φασίστας, ε αυτό πάει πολύ!».
Γυρνώντας στο σπίτι διηγήθηκα στη γυναίκα μου την ιστορία του Πέτρου για το σύστημα Λεμονίδη.
« Ένας λόγος παραπάνω, μου λέει η γυναίκα μου, για να τσακιστούμε να φύγουμε από δω. Μοναχός σου χόρευε κι όσο θέλεις πήδα! Τι έγινε με το μεσίτη;»
« Ο μεσίτης δεν έχει πρόβλημα. Σπίτια υπάρχουν όσα θες, Κούλα μου, λεφτά δεν υπάρχουν! Κι η τράπεζα θα μας ρουφήξει το αίμα με τα ληστοδάνειά της.»
« Μην απελπίζεσαι! Τώρα που έκοψες το βερεσέ , θα στρώσουνε τα πράματα.»
« Κόψαμε το βερεσέ, Κούλα μου, αλλά χάσαμε τους πελάτες!»

Το εξοχικό των ονείρων του Λεμονίδη στο βουνό,
όταν κερδίσει τη δίκη.