Ο Γρηγόρης Ψαριανός ήταν ένας τρα λα λά τύπος που έκανε καριέρα πουλώντας τρέλα...

Γρηγόρης Ψαριανός: Η ξεφτίλα της πολιτικής και η ρητορεία των καταγωγίων

 

 

---

Του Ανδρέα Δεληγιάννη
anoixtoparathyro.gr

Ο Γρηγόρης Ψαριανός ήταν ένας  τρα λα λά τύπος που έκανε καριέρα  πουλώντας τρέλα: ως Αριστερός,  ως ντυμένος κάτι ανάμεσα σε δημοσιογράφο, ντι τζέι και ραδιοφωνικό  παραγωγό, ως ΑΕΚτζής και πολλά  ακόμη. Στην πραγματικότητα ήταν ένας προβληματικός που έκανε το πρόβλημά του στυλ.
Χρειάσθηκε  να μπει στην πολιτική για να γίνει φανερό. Πιο φανερό δεν γίνεται. Όταν ένας βουλευτής αναρτά για υπουργό τη φράση «Άντε γ@μήσου ρε σιχαμερό λαμόγιο… Βρ@μιάρη μπέκρ@.», ένα πρόβλημα υπάρχει: ποιος πρέπει να επέμβει.
Ο εισαγγελέας για να τον παραπέμψει, ο πρόεδρος του υποτιθέμενου κόμματός του και να τον διαγράψει, ο πρόεδρος της Βουλής για να τον αποβάλλει, ο προέδρος του Δρομοκαΐτειου για να τον κατατάξει σε πτέρυγα, ή  ο …ρόεδρος της ΝΔ για να ξεκαθαρίσει ότι οι προτάσεις Ψαριανού να πάει το Ποτάμι στη ΝΔ  είναι σύμπτωμα της ασθένειάς του και δεν υποκρύπτουν συναλλαγή μαζί του.
Το βασικό πρόβλημα του εν λόγω προβληματικού που κυκλοφορεί ελεύθερος, είναι ο Τσίπρας. Σ’ αυτόν όμως οποίο οφείλει ότι μπήκε στην πολιτική: πήγε καλά ως υποψήφιος δήμαρχος το 2006 και αυτό βοήθησε τον Ψαριανό να βγει δημοτικός σύμβουλος.
Του καλάρεσε και όρμησε: λόγω δημοσιότητας  και χωρίς καμιά πολιτική άποψη, βγήκε βουλευτής το 2007 και το 2009 με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά έγινε διασπαστής το 2010 ακολουθώντας τον Φώτη Κουβέλη, που έφυγε όταν ηττήθηκε συντριπτικά από τον Τσίπρα. Κάποιος που προσπαθεί να κάνει τον  αντικομφορμιστή, δίπλα στον  «καθως πρέπει» κυρ-Φώτη; Αλλά όλα έχουν την εξήγηση τους.
Όταν εμφανίσθηκε ο Σταύρος Θεοδωράκης, πήγε στο Ποτάμι, αφού με όσα προηγήθηκαν για την προεδρική εκλογή του 2015  έδειξε ότι προτιμούσε τις επιλογές του Σαμαρά, όχι μόνο γιατί είναι και οι δυο «κίτρινοι»
Με τα χρόνια όμως αποκαλύπτονται και τα χούγια του. Η τάχα σοφιστικέ αθυροστομία έγινε τυπική χυδαιολογία. Κάποιες εμφανίσεις στο Βήμα στης Βουλή ήταν για να  μπουκάρει ο φρούραρχος. Οι εμφανίσεις του την τηλεόραση  σκουπιδαριό. «Να μην έρχεσαι όταν πίνεις» του είπε κάποτε ο Δημ. Παφίλης του ΚΚΕ.
Η αμεσότητα των «σόσιαλ μίντια» τον παρακινούσε κάθε τόσο να δείχνει την ελεεινή πλευρά του. Στο τέλος έδειξε και αυτό που ήθελε από την αρχή: να πάει στη ΝΔ. Θέλει να πάει όλο το Ποτάμι μαζί του, αποκαλύπτοντας ότι πήγε με τον Σταύρο γιατί νόμιζε ότι προορίζεται για τον Κυριάκο. Όταν η σούπα έκοψε αναγκάστηκε βγει στο κλαρί. Μόνο που είναι αργά.  Για να  πάρει κάποιον σαν αυτόν ο Κυριάκος πρέπει να το σκεφτεί.
Ο Ψαριανός είναι παράδειγμα πώς δεν πρέπει να είναι οι πολιτικοί. Είναι σύμπτωμα της κρίσης του πολιτικού συστήματος. Αποκρουστικό σύμπτωμα.  Όπως αυτή η κρίση έβγαλε στον αφρό τον γραφικό Λεβέντη, έβγαλε κι αυτόν- ή μπορεί να βγάλει ακόμη και τον Τζήμερο.  Αν είναι έτσι οι βουλευτές  δεν χρειάζεται ο κοινοβουλευτισμός. 
Η μαγκιά του Ψαριανού τον οδηγεί να παίζει αυτές τις μέρες με τα νεύρα του Θεοδωράκη. Αν φύγει  ο Σταύρος χάνει τα προνόμια του κομματικού αρχηγού στη Βουλή. Ο βουλευτής -τι άλλο θα δούμε, Θεέ μου-που κάνει τον χειραφετημένο θα όφειλε, αν  μη τι άλλο, να αφήνει την έδρα του στο κόμμα με το οποίο την πήρε και να πάει όπου βρει καλύτερα. Αλλά πού να πάει κάποιος με τα δικά του του κουσούρια; Κυκλοφορεί,  λοιπόν, στους υπονόμους του, βρομίζει το διαδίκτυο και την πολιτική σκηνή και κανείς δεν τον αγγίζει. Ο Σταύρος  προφανώς ντρέπεται, αλλά τι να κάνει.
Ο τύπος προσωποποιεί την απόλυτη ξεφτίλα της πολιτικής- και ακόμη χειρότερα. Την ξεφτίλα ακόμη και των καταγωγίων. Κάποια στιγμή πρέπει να κυκλοφορήσουν τα «Άπαντα του Ψαριανού».  Ο ίδιος βρήκε ήδη τον  τίτλο: «Άντε γ@μήσου ρε σιχαμερό λαμόγιο… Βρ@μιάρη μπέκρ@».

Πανεπιστήμιο Αθηνών: Τα 15 συμπεράσματα έρευνας για τη φονική πυρκαγιά

---

Μια σειρά από επιστημονικά δεδομένα και προκαταρκτικά συμπεράσματα σχετικά με τις πυρκαγιές που έπληξαν την Αττική στις 23 Ιουλίου έδωσαν στη δημοσιότητα το Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος και το μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Στρατηγικές Διαχείρισης Περιβάλλοντος, Καταστροφών και Κρίσεων» του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Τα στοιχεία παρουσιάζονται συγκεντρωτικά σε ειδικό δίγλωσσο τεύχος, που έχει συνταχθεί σε συνεργασία με το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, με σκοπό την άμεση ενημέρωση της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας και του ευρύτερου κοινού.
Καθώς η έρευνα και συλλογή δεδομένων βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη, υπάρχει πιθανότητα κάποια από τα συμπεράσματα αυτά να μεταβληθούν. Ωστόσο, σε πρώτη φάση από την εν λόγω επιστημονική έρευνα προκύπτει ότι:
1. Το φαινόμενο είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση πυρκαγιάς σε ζώνη μίξης δασών οικισμών (wildland urban interface), η οποία έδρασε ως ενεργή πυρκαγιά κόμης. Οι ζώνες αυτές είναι από τις περιοχές με την υψηλότερη πιθανότητα ανθρώπινων απωλειών παγκοσμίως, καθώς και στον ελληνικό χώρο. Υπάρχουν δε πολυάριθμες περιπτώσεις τέτοιων ζωνών στην Ελλάδα.
2. Κατά τη διάρκεια της πυρκαγιάς οι ισχυροί δυτικοί άνεμοι, ταχύτητας κατά θέσεις και κατά διαστήματα ακόμα και άνω των 90 χιλιομέτρων την ώρα (μεταξύ 17.00-21.00 στις 23/7/18), καθώς και η αλληλεπίδρασή τους με την τοπογραφία της περιοχής, διαδραμάτισαν πολύ σημαντικό ρόλο στη γρήγορη μετάδοση της πυρκαγιάς και την εξάπλωσή της προς τα χαμηλότερα υψόμετρα (downslope spread).
3. Η ταχύτατη εξάπλωση της φωτιάς συντέλεσε σημαντικά στην ελαχιστοποίηση του διαθέσιμου χρόνου αντίδρασης, γεγονός που συντέλεσε στον μεγάλο αριθμό των θυμάτων.
4. Με βάση μαρτυρίες που αναλύονται συστηματικά, προκύπτει ότι ο πληθυσμός που βρισκόταν κοντά στην παραλία, τουλάχιστον σε ορισμένες θέσεις, έλαβε πληροφόρηση για το γεγονός ότι η πυρκαγιά προσεγγίζει την ακτή, όχι με τη μορφή έγκαιρης προειδοποίησης από κάποιο φορέα, αλλά από άτομα που εκκένωναν το δυτικότερο κομμάτι του οικισμού Μάτι. Το γεγονός αυτό δείχνει ότι ο πληθυσμός είχε στη διάθεσή του σχεδόν μηδενικό χρόνο μεταξύ συνειδητοποίησης του κινδύνου και απόφασης αντίδρασης.
5. Σημαντική εκτιμάται ότι είναι η ιδιαίτερη πολεοδομική διάταξη του οικισμού, η οποία ενήργησε ως «παγίδα» για τον πληθυσμό που προσπάθησε να διαφύγει. Κάποια από τα σημαντικά χαρακτηριστικά του ήσαν: οδοί μικρού πλάτους, πολυάριθμα αδιέξοδα, ιδιαίτερα επιμήκη οικοδομικά τετράγωνα, χωρίς δυνατότητα πλευρικής διαφυγής, απουσία χώρων συγκέντρωσης (π.χ. πλατεία, γήπεδο). Τον ρόλο οδού διαφυγής θα μπορούσε να παίξει μια οδός παράλληλη προς την ακτογραμμή αλλά μεγάλου πλάτους, που να μεταβαίνει σε διπλανούς οικισμούς.
6. Από την έρευνα πεδίου διαπιστώθηκαν ορισμένες αδυναμίες στις κατασκευές με ευαίσθητα σημεία στη στέγη, τα κουφώματα, τους περιβάλλοντες χώρους και άλλα μέρη. Παράλληλα, καταγράφηκε ένας μεγάλος αριθμός κτηρίων που καταστράφηκαν ολοσχερώς.
7. Ως πρώτη εκτίμηση παρατηρήθηκε ότι επηρεάστηκαν κυρίως κατοικίες και κτήρια που ήταν υπερυψωμένα ή με ορόφους, με μικρότερες ζημιές στα ισόγεια και στα υπόγεια, δείγμα τυπικό μιας πυρκαγιάς κόμης. Παράλληλα, παρατηρήθηκαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των κτιρίων σε ό,τι αφορά τις επιπτώσεις, που πιθανότητα σχετίζονται με τα υλικά κατασκευής και την παρακείμενη βλάστηση.
8. Τα πρώτα συμπεράσματα που προκύπτουν με βάση μαρτυρίες που αναλύονται ακόμα συστηματικά δείχνουν ότι η προσπάθεια διαφυγής από τον οικισμό ήταν άτακτη, δεν συνιστούσε οργανωμένη απομάκρυνση πολιτών, προκάλεσε κυκλοφοριακή συμφόρηση, λόγω και της μεγάλης συγκέντρωσης πληθυσμού και του πανικού που επικράτησε. Εκτός από τους κατοίκους, υπήρχαν και επισκέπτες/τουρίστες, σημαντικό ποσοστό των οποίων δε γνώριζαν καλά τη γεωγραφία της περιοχής.
9. Η μορφολογία της ακτογραμμής έκανε δυσχερή την πρόσβαση στην παραλία στα περισσότερα σημεία (κρημνώδεις ακτές), ενώ οι προσβάσιμες παραλίες ήσαν περιορισμένες, γεγονός που, σε συνδυασμό με την ελάχιστη ορατότητα και αποπνιχτική ατμόσφαιρα, συντέλεσε σε σημαντικό βαθμό στον εγκλωβισμό μεγάλου αριθμού πολιτών.
10. Θεωρείται πιθανή η αλλαγή στη συμπεριφορά της πυρκαγιάς λόγω αλλαγής στον τύπο της βλάστησης. Η πυρκαγιά ξεκίνησε από περιοχές που είχαν καεί στο παρελθόν με χαμηλή βλάστηση και μεγάλη ταχύτητα και μετέβη σε έναν χώρο που δεν είχε καεί σε πρόσφατη πυρκαγιά με ιδιαίτερα μεγάλη συγκέντρωση καύσιμης ύλης. Αυτό οδήγησε στην τροφοδότηση της πυρκαγιάς και στην έκλυση υψηλότερης ενέργειας από τον Νέο Βουτζά και μέχρι την ακτή. Η πυρκαγιά ανατολικά της Λεωφ. Μαραθώνος μετατράπηκε σε πυρκαγιά που σάρωνε το σύνολο της επιφανειακής βλάστησης και των υψηλών δέντρων (ενεργή πυρκαγιά κόμης), ως ένας «τοίχος φωτιάς», ο οποίος καθοδηγούνταν από τον άνεμο (wind-driven) και επιπλέον μετέδιδε αρκετές δεκάδες καύτρες προς την ακτή.
11. Σε κτήρια με φέροντα οργανισμό από οπλισμένο σκυρόδεμα και τοιχοποιίες πλήρωσης που είχαν κλειστά παράθυρα, η φωτιά δεν πέρασε στο εσωτερικό των κτιρίων, με μοναδικό αποτέλεσμα μια εξωτερική επιδερμική παραμόρφωση των επιχρισμάτων, χωρίς να επηρεάσει τη στατικότητα των κτηρίων λόγω της μικρής διάρκειας επίδρασης της φωτιάς.
12. Αντιθέτως, σε όμοια κτήρια που διέθεταν ξύλινα ή πλαστικά και ανοιχτά παράθυρα, η φωτιά πέρασε στο εσωτερικό τους και η επίδρασή της ήταν μεγαλύτερη. Αναπτύχθηκαν υψηλές θερμοκρασίες ιδιαίτερα από την καύση του εξοπλισμού στο εσωτερικό των κτηρίων και δημιουργήθηκαν ρωγμές που μπορούν να επηρεάσουν όχι μόνο τα μη δομικά στοιχεία των κατασκευών, αλλά και τον φέροντα οργανισμό τους.
13. Οι ρωγμές αυτές επιδεινώνονται δυστυχώς κατά τη διάρκεια κατάσβεσης της πυρκαγιάς που έχει εκδηλωθεί σε μια κατασκευή ως εξής: το τσιμέντο λόγω της πυρκαγιάς έχει αναπτύξει θερμότητα. Κατά τη ρίψη νερού, πραγματοποιείται ταχεία ψύξη και η θερμοκρασία του φέροντος οργανισμού πέφτει απότομα κατά περίπου 50-55 βαθμούς. Η θερμοκρασιακή πτώση δημιουργεί νέες ρωγμές ή διευρύνει τις ήδη υπάρχουσες.
14. Τα καλά δομημένα κτήρια οπλισμένου σκυροδέματος που ήρθαν σε επαφή με τη φωτιά, είτε με καύτρες, είτε με έκθεση μέσω θερμικής ακτινοβολίας. είτε με απευθείας επαφή με τις φλόγες, αλλά αυτή δεν εισήλθε στα κτίρια, συμπεριφέρθηκαν πολύ καλά με μικροβλάβες στα εξωτερικά μη δομικά στοιχεία τους, κυρίως μικρορωγμές στις τοιχοποιίες πλήρωσης και αποκόλληση των επιχρισμάτων λόγω των υψηλών θερμοκρασιών που αναπτύχθηκαν εξωτερικά του κτηρίου.
15. Η στατικότητα των κτηρίων που επηρεάστηκαν από την πυρκαγιά εξαρτάται από τη διάρκεια καύσης στο εξωτερικό του κτηρίου, από το αν το σκυρόδεμα έχει ασβεστοποιηθεί και σε ποιο βάθος ή αν ο χάλυβας βρίσκεται σε καλή κατάσταση λόγω της μεγάλης διάρκειας καύσης εντός του σπιτιού.
Πηγή: ΑΜΠΕ

«Γείτονες κάηκαν μέσα στα αυτοκίνητά τους, έξω από το σπίτι μου. Δεν υπήρξε ολιγωρία, δεν πρόλαβαν να τους σώσουν…»

Παναγιώτης Μένεγος

 πηγή:popaganda.gr

Ένας κάτοικος του Νέου Βουτζά αφηγείται όσα έγιναν το απόγευμα της περασμένης Δευτέρας, προσπαθωντας να ξεδιαλύνει ορισμένα πράγματα τώρα που έχει αρχίσει το συλλήβδην κυνήγι των ευθυνών.

Ελικόπτερο επιχειρεί για την κατάσβεση της πυρκαγιάς στο Νέο Βουτζά Αττικής, Δευτέρα 23 Ιουλίου 2018. ΑΠΕ ΜΠΕ/ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΛΑΧΟΣ

O A.T. (τα στοιχεία του είναι στη διάθεσή της Popaganda, ο ίδιος ήθελε να διατηρήσει την ανωνυμία του)  είναι κάτοικος Νέου Βουτζά. Από αυτούς που τη γλίτωσαν πολύ φθηνά από την τραγωδία, τόσο ο ίδιος, οι οικείοι και το σπίτι του σώθηκαν. Με την εμπειρία του λόκαλ και τη γνώση των ιδιαιτεροτήτων της περιοχής, επικοινώνησε μαζί μου θέλοντας να διηγηθεί όσα έζησε την εφιαλτική περασμένη Δευτέρα. Αλλά και να ξεδιαλύνει -με βάση τη δική του εμπειρία- ορισμένα πράγματα που ακούγονται σχετικά με όσους έσπευσαν να συνδράμουν τους κατοίκους τώρα που έχει ξεκινήσει το συλλήβδην blame game. 

Με μοναδικό σχόλιο από τη μεριά μου ότι οι ευθύνες προς κάθε κατεύθυνση κυρίως αναζητούνται όσον αφορά την ελλειπή πρόληψη σε μια «σεσημασμένη» περιοχή με υψηλό δείκτη επικινδυνότητας, σας παραθέτω τη διήγησή του. Μία ακόμα συγκλονιστική μαρτυρία, από τις πολλές των ημερών…

Καμένα αυτοκίνητα στο Νέο Βουτζά Αττικής, Τρίτη 24 Ιουλίου 2018. ΑΠΕ ΜΠΕ/ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΛΑΧΟΣ

«Eίχα την ατυχία να μένω στο Βουτζά. Ήμουν στη φωτιά από την ώρα που ξεκίνησε μέχρι την ώρα που τελείωσε. Σε δύο ώρες μέσα έγιναν όλα αυτά, το πολύ σε τρεις. Πρώτη φορά βρέθηκα σε τέτοια καταστροφή, αλλά πραγματικά, όποιος ενεπλάκη για να μας βοηθήσει -η πυροσβεστική, η αστυνομία, η περιφέρεια που έφερε δεξαμενές, κόσμο και λεωφορεία, ο δήμος- όλοι παίρνουν 10 στα 10. Όσο κι αν ακούγεται αυτό οξύμωρο σήμερα… μέχρι και φρεγάτα ήρθε στο Κόκκινο Λιμανάκι με 50 βάρκες ΟΥΚάδων. Τι άλλο να έρθει, υποβρύχιο; Δεν προλάβαιναν να κάνουν κάτι, αυτή είναι η αλήθεια. Μερικές φορές απλά δεν προλαβαίνεις να κάνεις κάτι.

Δεν “κλεισανε την Μαραθωνος οι αρχες και κατα συνεπεια εγκλωβισαν τους κατοικους απο το Ματι”. Η Μαραθώνος ήταν απλησίαστη, εξ αιτίας της φωτιάς. Οι είσοδοι και έξοδοι για το Μάτι, από την Λεωφόρο Μαραθώνος είναι οι είσοδοι και έξοδοι και για τον Βουτζά, από την πάνω πλευρά. Οδηγούσαν προς την φωτιά δηλαδή, όσοι πηγαίναν προς τη Μαραθώνος. Για να γλυτώσουν έπρεπε να συνεχίσουν παραλιακά προς Νέα Μάκρη. (Μετά Χριστόν προφητεία είναι αυτό βέβαια). Η ουσία είναι πως όλοι θα κάναμε το ίδιο, και θα παθαίναμε το ίδιο.

Για τα ασθενοφόρα που ακούμε οτι δεν έφτασαν γρήγορα προς τους εγκλωβισμένους… δεν μπορούσαν να διασχίσουν την Μαραθώνος. Οι υδροφόρες και τα οχήματα της Πυροσβεστικής κατέφθασαν ακαριαία. Οι πυροσβέστες έριχναν νερό με τις μάνικες στην φωτιά, και το νερό δεν έφτανε ποτέ. Γύρναγε πάνω μας, εξ αιτίας του αέρα.

Από την επιχείρηση της Πυροσβεστικής στο Νέο Βουτζά

Το Μάτι είναι μια περιοχή με ανθρώπους, κατά βάση, καλού εισοδήματος και, κυρίως, ένα οικισμός με πολλούς παππούδες και μικρά παιδιά που τα αφήνουν εκεί οι γονείς τους για καλοκαίρι. Είναι άλλωστε και οι κατασκηνώσεις κοντά. Είναι δυσκίνητος λοιπόν ο πληθυσμός του. Κι έπειτα είναι και τα σπίτια, κατασκευές των 60s-70s-80s, με ξύλινες στέγες, πολύ ευάλωτες στη φωτιά, αρπάξανε σαν σπίρτα. Φυσικά, όλο αυτό επιβαρύνθηκε με τους δρόμους που είναι μπάχαλο εκεί.

Στον Βουτζά, αντίθετα, τα περισσότερα σπίτια είναι σύγχρονα, “φρούρια”, πολύ γερά. Τα περισσότερα πάθανε μόνο υλικές ζημιές. Κάποια κάηκαν ελάχιστα. Τα μπετά δεν καίγονται, αντέχουν. Όμως κάηκαν οι κεραίες κινητής τηλεφωνίας, μόλις την Τετάρτη επανήλθε το σήμα, κι αυτό δυσκόλεψε ακόμα περισσότερο την επικοινωνία και την ενημέρωση. Κόπηκε το ρεύμα, οι άνθρωποι έμειναν χωρίς τηλεόραση και δεν μπόρεσαν να ενημερωθούν, έστω από εκεί, ότι πλησιάζει η φωτιά. Δεν άνοιγαν οι γκαραζόπορτες λόγω της διακοπής, για να βγάλουν τα αυτοκίνητα. Φύγανε με τα πόδια και κάηκαν στον δρόμο. Όσοι πήραν τα αυτοκίνητα από τα πεζοδρόμια, από τον πανικό και τον καπνό τράκαραν μεταξύ τους, εγκλωβίστηκαν και κάηκαν μέσα στα αυτοκίνητα. Έξω από το σπίτι μου αυτά που σου λέω. Οι γείτονές μου είναι αυτοί που σου λέω.

Νέος Βουτζάς, απόγευμα Δευτέρας 23 Ιουλίου

Εμένα έπαθε σοβαρές υλικές ζημιές το σπίτι μου, είμαστε καλά στην υγεία μας αλλά χάσαμε οικογενειακούς φίλους. Το λάθος είναι αυτό που λένε όλοι: είναι κακά σχεδιασμένος ο οικισμός στο Μάτι, όμως η περισσότερη απ’ τη μισή Ελλάδα έτσι δεν είναι χτισμένη; Σε μια ιδανική χώρα θα έπρεπε να είναι διαφορετικά, να έχουμε ρυμοτομία σωστή, να έχουμε προβλέψεις. Απ’ την στιγμή που ξεκίνησε η καταστροφή δεν υπήρξε ολιγωρία από κάποια υπηρεσία, το λέγαμε και μεταξύ μας οι πολίτες. Κάποιους τους τράβαγαν και δεν έφευγαν απ’ τα σπίτια τους. Ας σκεφτούμε όμως και κάτι άλλο. Στην Ελλάδα, χρειάζεσαι, ας πούμε, 200-300.000 ευρώ να φτιάξεις ένα σπίτι. Δεν το εγκαταλείπεις εύκολα, μην κοροϊδευόμαστε. Έτσι όπως είναι τα εισοδήματα, δεν μπορείς να πεις “θα φτιάξω άλλο”.  Λες “θα πεθάνω με το σπίτι”, αυτή είναι η νοοτροπία. Δεν την κατηγορώ, κι ας φαίνεται γελοίο τώρα.

Δεν βλέπουμε πολύ τηλεόραση αυτές τις μέρες, αλλά το βράδυ που τρώμε την ανοίγουμε λίγο ή ακούμε λίγο ραδιόφωνο. Είναι απίστευτα αυτά που ακούμε σχετικά με το κυνήγι των ευθυνών. Δεν είμαι με κανέναν πολιτικά, τους έχω όλους γραμμένους. Αλλά αυτή είναι η αλήθεια, όλοι κινητοποιήθηκαν. Και πεθάναν 100. Και στο τέλος θα είναι 200 οι νεκροί».

 

Η Οικογένεια που Δεν Νιώθει Πόνο!

Μια Αληθινή Ιστορία|

Κείμενο: Shayla Love|

---

Όταν η Letizia Marsili ήταν έξι ετών, της άρεσε να σκαρφαλώνει παντού, από κλαδιά δέντρων μέχρι κολώνες ηλεκτροδότησης. Μια μέρα, ενώ σκαρφάλωνε σε έναν στύλο, την τρύπησε ένα καρφί που έβγαινε από το ξύλο, στο στήθος. Αντί να ουρλιάξει από τον πόνο, απλώς τραβήχτηκε από το καρφί και κάλυψε την πληγή με την μπλούζα της. Μετά από μέρες, την έκανε μπάνιο η μητέρα της και μόνο τότε συνειδητοποίησε ότι είχε τραυματιστεί.
Η 52χρονη πλέον Marsili, λέει ότι αυτή ήταν μία από τις πολλές φορές που είχε κάποιο ατύχημα -όπως πτώση από ποδήλατο ή διάστρεμμα στον αστράγαλο– χωρίς να αντιδράσει με πόνο. «Νόμιζα ότι απλώς είχα πολύ δυνατό χαρακτήρας», λέει.
Έχουν την αίσθηση της αφής και αντιλαμβάνονται ακόμη και ένα απαλό άγγιγμα ή μια ελαφριά πίεση [...] Αλλά στην περίπτωση του πόνου, απλώς δεν τον αισθάνονται.
Στην πραγματικότητα, η Marsili έχει μια μετάλλαξη σε ένα από τα γονίδια της, η οποία οδηγεί σε «συγγενή αναισθησία στον πόνο» (hypoalgesia) ή διαταραχή ανικανότητας αντίληψης ανθρώπινου πόνου. Είναι μια σπάνια γενετική πάθηση που προκαλεί στον άνθρωπο την ανικανότητα αίσθησης πόνου και συχνά οι πάσχοντες χαρακτηρίζονται από έλλειψη ευαισθησίας και σε άλλα ερεθίσματα, όπως τη θερμότητα ή την έντονη πίεση. Ένας συνάδελφος της Marsili, ερευνητής που μελετά τον πόνο, υποπτεύθηκε για πρώτη φορά ότι η Marsili δεν ήταν ευαίσθητη στον πόνο το 2000. Καθώς η διαταραχή είναι γενετική, διαπιστώθηκε ότι και τα πέντε μέλη της οικογένειας Marsili έχουν το ίδιο γονίδιο - η 78χρονη μητέρα της, Mary, η 50χρονη αδελφή της, Maria Elena, τα παιδιά της Ludovico και Bernardo, 24 και 21 ετών αντίστοιχα, όπως και η 17χρονη ανιψιά της, Virginia.
Μαζί, οι Marsilis δίνουν μια μοναδική ευκαιρία στους επιστήμονες να ανακαλύψουν ποια είναι τα γονίδια που μας επιτρέπουν να αισθανόμαστε πόνο. Σε μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Brain πέρυσι, μια ομάδα επιστημόνων ανακοίνωσε ότι έχει βρει τη συγκεκριμένη μετάλλαξη στο γονίδιο ZFHX2 στην οικογένεια Marsili και μαζί με αυτό, έναν πιθανό φαρμακευτικό στόχο για εναλλακτικές θεραπείες πόνου.
Η απουσία της αίσθησης του πόνου είναι συνήθως κληρονομική και απαντάται σε ανθρώπους που διανοητικά είναι απόλυτα φυσιολογικοί. Έχουν την αίσθηση της αφής και αντιλαμβάνονται ακόμη και ένα απαλό άγγιγμα ή μια ελαφριά πίεση. Μπορούν να αισθανθούν τη διαφορά μεταξύ ζεστού και κρύου και από νευρολογικής άποψης, είναι εντελώς φυσιολογικοί. Αλλά στην περίπτωση του πόνου, απλώς δεν τον αισθάνονται. Ορισμένα περιστατικά είναι πιο σοβαρά από άλλα, ανάλογα με τη γενετική μετάλλαξη. Ο James Cox, μοριακός βιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου και βασικός συντάκτης της νέας μελέτης, λέει ότι μια οικογένεια με την οποία εργάστηκε στο παρελθόν, δεν είχε ούτε την αίσθηση της όσφρησης.
Με την εύρεση αυτών των γονιδίων, ο στόχος είναι να κατανοήσουμε πώς αισθάνεται πόνο το σώμα και να καταφέρουμε να παρεμποδίσουμε αυτήν τη διαδικασία στους ανθρώπους που πάσχουν από χρόνιους πόνους.
Η οικογένεια Marisili μπορεί να μυρίσει και τα μέλη της εξακολουθούν να έχουν κάποια αίσθηση του πόνου, αλλά πολύ μειωμένη. Η οικογένεια λέει ότι δεν ενοχλείται από τα πικάντικα φαγητά και καθώς έχει μεγάλη αντοχή στην αλλαγή θερμότητας, συχνά δεν κουκουλώνεται με ρούχα τον χειμώνα που κάνει κρύο. Άλλα μέλη της οικογένειας Marsili είχαν επίσης τραυματισμούς που δεν γνώριζαν. Ο Cox λέει ότι η μητέρα της Marsili έπεσε κάποτε και έσπασε τον αστράγαλό της. Όταν, όμως, πήγαν στον γιατρό, οι ακτινογραφίες έδειξαν ότι είχε σπάσει τον αστράγαλο και στο παρελθόν - δεν είχε ιδέα. Το ίδιο συνέβη και με τον γιο της Marsili: οι γιατροί παρατήρησαν αγγειακή αποτιτάνωση στον αγκώνα του, πράγμα που έδειχνε ότι τον είχε σπάσει χωρίς να το συνειδητοποιήσει.
Για να βρει το γονίδιο που προκαλεί την αδυναμία αίσθησης του πόνου στην περίπτωσή τους, ο Cox προχώρησε σε αλληλούχιση όλων των εξωνίων του γονιδιώματος - έναν τύπο γενετικής αλληλουχίας όπου αναλύονται μόνο τα γονίδια που παράγουν κάτι: είτε κάποια πρωτεΐνη, είτε μη κωδικοποιημένο RNA. Εξετάζοντας όλα τα μέλη της οικογένειας με τη πάθηση και κάνοντας μια σύγκριση με τους υγιείς ελέγχους του γενικού πληθυσμού, βρήκε δύο μεταλλαγμένα γονίδια που ήταν κοινά στους «ανάλγητους» Marsilis. Ήταν μια δύσκολη διαδικασία: τους πήρε πρώτα δείγματα αίματός το 2010 και χρειάστηκαν τρεις προσπάθειες για να εντοπιστεί η μετάλλαξη. Μετά την εύρεση του γονιδίου, ο Cox και ο συνεργάτης του, ο αισθητηριακός νευροβιολόγος John Wood, χρησιμοποίησαν ποντίκια, για να δείξουν ότι το γονίδιο που βρήκαν συμμετείχε στην επεξεργασία του πόνου.

---

Ο Saske Είναι το Next Big Thing της Εγχώριας Rap Σκηνής
Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook

---

Έχουν ανακαλυφθεί ελάχιστα γονίδια που οδηγούν σε αναλγησία, λέει ο Geoff Woods, ιατρός γενετιστής στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, ο οποίος κάνει επίσης έρευνα σε οικογένειες με ανικανότητα αντίληψης του πόνου, αλλά δεν συμμετείχε στη συγκεκριμένη έρευνα. «Αυτό είναι λίγο περίεργο, επειδή αν εξετάσει κανείς την τύφλωση ή την κώφωση, τους ανθρώπους που γεννιούνται κωφάλαλοι, θα δει ότι υπάρχουν εκατοντάδες γονίδια που προκαλούν τα παραπάνω», λέει. «Στην περίπτωση του πόνου, όμως, υπάρχουν ελάχιστα».
Με την εύρεση αυτών των γονιδίων, ο στόχος είναι να κατανοήσουμε πώς αισθάνεται πόνο το σώμα και να καταφέρουμε να παρεμποδίσουμε αυτήν τη διαδικασία στους ανθρώπους που πάσχουν από χρόνιους πόνους. Ένας στους τέσσερις ανθρώπους στις ΗΠΑ πάσχει από πόνο που διαρκεί περισσότερο από 24 ώρες, ενώ στην περίπτωση των ατόμων με χρόνιους πόνους που έχουν αποκτήσει ανοχή σε φάρμακα όπως τα οπιοειδή, δεν υπάρχουν ουσιαστικές εναλλακτικές λύσεις.
Το γονίδιο που βρήκε ο Cox και η ομάδα του παράγει μια πολύ μεγάλη πρωτεΐνη που δεν έχει συγκεκριμένη λειτουργία, αλλά επηρεάζει τις λειτουργίες άλλων γονιδίων και τον βαθμό έκφρασής τους - είναι κάτι σαν ρυθμιστής του πόνου. Παρόλο που αυτό περιπλέκει τα ευρήματά τους, ο Woods λέει ότι είναι ταυτόχρονα συναρπαστικό. «Με κάποιους τρόπους, αποκαλύπτει ένα μονοπάτι», λέει. «Στην περίπτωση της θεραπείας του χρόνιου πόνου, είτε θα βρούμε κάποιον τρόπο να εμποδίσουμε το ίδιο το γονίδιο, είτε κάποιους από τους στόχους του. Παρόλο που είναι μια εξαιρετικά σπάνια οικογένεια και φαίνεται ότι έχουμε μια πάρα πολύ σπάνια μετάλλαξη, το βασικότερο είναι ότι προσφέρει πολλούς νέους στόχους, όσον αφορά τον έλεγχο του πόνου».
Ο Woods έχει δημοσιεύσει μελέτες σχετικά με δύο γονίδια που εντόπισε σε οικογένειες με ανικανότητα αντίληψης πόνου, τα οποία συμμετείχαν στη λειτουργία και την ανάπτυξη των νευρώνων του πόνου. «Από κάποιες απόψεις είναι διαφορετικά (σ.σ. από το γονίδιο του Cox), ενώ από άλλες είναι πολύ παρόμοια», λέει. «Σχηματίζονται οι νευρώνες του πόνου, αλλά δεν μπορούν να λειτουργήσουν σωστά. Αν λοιπόν το ζητούμενο είναι η θεραπεία του πόνου, το ερώτημα είναι: μπορούμε να αντιστρέψουμε την επίδραση αυτών των γονιδίων, έτσι ώστε να μην καταστρέφουν τους νευρώνες του πόνου –καθώς είναι επικίνδυνη η πλήρης απουσία της αίσθησης του πόνου -, αλλά να καταστήσουμε τους νευρώνες του πόνου πιο αδρανείς;». Με άλλα λόγια, αντί να ψάχνουμε έναν διακόπτη που θα απενεργοποιεί τον πόνο, ο Woods ελπίζει ότι αυτή η έρευνα θα βρει έναν διακόπτη με ροοστάτη, που θα καθιστά τους νευρώνες του πόνου λιγότερο ευαίσθητους, όταν ενεργοποιείται.
Μια πραγματικότητα για τα μικρά παιδιά που δεν αισθάνονται πόνο: δαγκώνουν τα δάχτυλά τους ή προκαλούν τραύματα στα χείλη, στο στόμα και σε άλλα μέρη του σώματος.
Ωστόσο, τα γενετικά ευρήματα δεν μεταφράζονται πάντοτε τέλεια στη θεραπεία. Ένα από τα πιο ελπιδοφόρα γονιδιακά ευρήματα του Woods, δεν είχε μεγάλη επίδραση, όταν μπλοκαρίστηκε σε ποντίκια. «Ήταν ένα πραγματικό σοκ, επειδή πιστεύαμε ότι θα ήταν η ιδανική πρωτεΐνη και γονίδιο για να μπλοκαριστεί», λέει. «Θα έπρεπε να λειτουργεί ως ένα εξαιρετικό αναλγητικό, όμως δεν συνέβη κάτι τέτοιο».
Ένα φάρμακο που βασίζεται σε άλλο γονίδιο, το οποίο εντοπίστηκε πριν από δεκαετίες σε μια οικογένεια με αδυναμία αντίληψης του πόνου, εξετάζεται τώρα σε κλινικές δοκιμές και ο Woods λέει ότι αυτές οι δοκιμές είναι πολύ ελπιδοφόρες. Υπήρχαν μόνο λίγες οικογένειες στον κόσμο με αυτή τη συγκεκριμένη μετάλλαξη, όπως λέει. «Αλλά παρά τη σπανιότητά τους, εμφανίστηκε και πάλι ένα μονοπάτι που οδηγεί στον πόνο, το οποίο αν μπλοκαριστεί, θα μπλοκαριστεί και ο πόνος, χωρίς άλλες παρενέργειες», λέει. «Ουσιαστικά, μιλάμε για δύο βήματα. Την κλινική ανακάλυψη και την αρχική απόδειξη ότι το γονίδιο είναι σημαντικό για τον πόνο. Έπειτα, μια τελείως διαφορετική ανακάλυψη για τα μόρια που εμποδίζουν αυτήν τη συγκεκριμένη αλληλεπίδραση».
Ακόμη, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι ο στόχος αυτής της μελέτης δεν είναι η αναπαραγωγή της αδυναμίας αίσθησης του πόνου που έχουν αυτές οι οικογένειες. Το ζητούμενο είναι να ανακαλυφθούν οι διαδρομές που μας επιτρέπουν να μειώσουμε τον πόνο στους ανθρώπους που δεν μπορούν να τον απενεργοποιήσουν. Δεν πρέπει να ζηλεύουμε την έλλειψη πόνου, επειδή μας προστατεύει, λέει ο Cox.
Τα μέλη της οικογένεια Marsili δεν αντιμετώπισαν σοβαρά προβλήματα ως παιδιά, αλλά αυτό είναι συχνά μια πραγματικότητα για τα μικρά παιδιά που δεν αισθάνονται πόνο: δαγκώνουν τα δάχτυλά τους ή προκαλούν τραύματα στα χείλη, στο στόμα και σε άλλα μέρη του σώματος. «Όπως είναι φυσικό, τα νήπια εξερευνούν τον κόσμο με το στόμα και τα δόντια τους», λέει ο Woods. «Μερικά από αυτά παθαίνουν εγκαύματα, επειδή απλώς κάθισαν σε ένα καλοριφέρ ή έβαλαν το χέρι τους σε ηλεκτρικό μάτι». Ο Woods λέει ότι ένας 12χρονος ασθενής του, λάτρευε να μπλέκει σε καβγάδες στο σχολείο: «Αυτή είναι μια συμπεριφορά που αναπτύσσεις, μόνο αν δεν αισθάνεσαι πόνο».
Ο Woods λέει ότι οι σοβαροί τραυματισμοί ανθρώπων είναι δυστυχώς ένα συχνό φαινόμενο και μερικές φορές, πεθαίνουν λόγω της ανικανότητας αντίληψης της αίσθησηςτου πόνου. «Αυτό είναι ένα γενικό συμπέρασμα, πίσω από κάθε αιτία που προκαλεί συγγενή αναλγησία», λέει. «Συνήθως οι άνδρες πεθάνουν πρόωρα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι παίρνουν πολλά ρίσκα. Δεν υπάρχει πόνος, για να βάλει όρια στη συμπεριφορά τους και έχουμε μια σειρά από τραγικές ιστορίες όπου άνδρες –κατά βάση- έκαναν τρελά πράγματα, επειδή απλώς δεν υπήρχε λόγος να μην τα κάνουν. Ακόμη και αν είχαν μια άσχημη πτώση ή έναν σοβαρό τραυματισμό, δεν πονούσαν καθόλου».
Κατά έναν ειρωνικό τρόπο, αν δεν αισθάνεσαι πόνο, πρέπει να είσαι πιο συγκρατημένος, λέει ο Woods. Η Marsili λέει ότι τώρα που τα μέλη της οικογένειάς της γνωρίζουν τη διαταραχή από την οποία πάσχουν, προσπαθούν να εστιάζουν σε οτιδήποτε αισθάνονται, όσο ανεπαίσθητο και αν είναι και να εξετάζουν το ενδεχόμενο να έχουν τραυματιστεί. «Ένα θετικό είναι ότι είμαστε σχεδόν πάντα καλά, το αρνητικό είναι ότι πρέπει να ακούμε πολύ προσεκτικά το σώμα μας και να μην υποτιμούμε τον πόνο», λέει.
Η Marsili, η οποία είναι και η ίδια ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο της Σιένα, στη θαλάσσια οικοτοξικολογία, λέει ότι με χαρά προσφέρει τον εαυτό της και την οικογένειά της ως πειραματόζωα, για να μπορέσει να γίνει κατανοητή η πάθησή τους και να βοηθήσουν άλλους ανθρώπους. «Ο κόσμος πρέπει να το ξέρει αυτό... μπορεί να παίρνεις μόνο τα θετικά και να απαλλάσσεσαι από τα αρνητικά στο μέλλον», λέει.
To άρθρο δημοσιεύτηκε στο The Family That Doesn't Feel Pain - Tonic
https://tonic.vice.com/.../the-family-that-doesnt-feel-pain

ΤΟ ΥΨΙΣΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Η αποναρκοθέτηση του ελληνικού κράτους

Η πραγματική και πολιτική ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ είναι η αποναρκοθέτηση του ελληνικού κράτους και η απόδοσή του στους πολίτες

Χρήστος Πετράκος
Πηγή:  left.gr

Όταν το παλαιό καθεστώς –Νέα Δημοκρατία και ΠΑ.ΣΟ.Κ– επένδυε στην αριστερή παρένθεση, δεν ήταν μόνο γιατί την επιθυμούσε. Ήταν και επειδή γνώριζε πως είχε παραδώσει την εξουσία ενός ναρκοθετημένου, απ’ άκρο εις άκρο, κράτους. Ενός κράτους που είχε σκόπιμα ναρκοθετηθεί προκειμένου αυτοί που είχαν τους “χάρτες της ναρκοθέτησης” να μη χάσουν ποτέ την εξουσία και να βγάζουν πάντα «μεροκάματο» απομυζώντας τον ελληνικό λαό.  Έτσι, λοιπόν, ήταν βέβαιοι πως το νέο πολιτικό προσωπικό της Αριστεράς που ανέλαβε την εξουσία θα εγκλωβιζόταν σύντομα, άμεσα, στα ναρκοπέδια που είχαν αφήσει πίσω τους, ενός δαιδαλώδους, αντιπαραγωγικού και αναποτελεσματικού θεσμικού πλαισίου, και μίας γραφειοκρατίας εκπαιδευμένης στην «πελατειακή» αντιμετώπιση του πολίτη, την αναξιοκρατία και της αναποτελεσματικότητα του τίποτα δεν πρέπει να μπορεί να τελειώσει αν δεν περάσεις από τον πάγκο του χασάπη. Το σχέδιο αυτό το τελείωσε η επιμονή, υπομονή και επιμέλεια της Αριστεράς

Κάπως έτσι το παλαιό καθεστώς πέρασε στο plan B. Εκτός από τη θεσμική και γραφειοκρατική ναρκοθέτηση υπήρχε και η περιβαλλοντική. Επί δεκαετίες, πολλές, οι κομματάρχες και πολλές φορές πιθανότατα και «ταμίες» του παλαιού καθεστώτος, διαχειρίστηκαν με μαεστρία την ανάγκη και επιθυμία, καμιά φορά και χούι, του Έλληνα  για ακίνητη περιουσία. Καταπάτησαν και μοίρασαν, σαν δικιά τους δημόσια γη, κυρίαρχα δασική και παραθαλάσσια. Πληρώθηκαν, σαν εργολάβοι των αυθαιρέτων, πέντε και δέκα φορές την αξία της εργασίας τους και των υλικών, εισέπραξαν σαν χωροφύλακες και αστυφύλακες, ίσως και δικαστές, το χαρτζιλίκι τους για να κάνουν τα στραβά μάτια, πήραν σαν πολεοδομίες το «κάτι τις» τους για να περάσουν το φάκελο που δεν περνούσε. Σαν δήμαρχοι ήξεραν να «φροντίζουν» αυτούς που έπρεπε ώστε να κρατούν στα χέρια τους το «κουμάντο». Τα σχέδια πόλεως δεν τα είχαν σε μεγάλη εκτίμηση. Ορθά, γιατί έτσι δεν έβγαιναν τα «μεροκάματα».
Αφού, λοιπόν, το σχέδιο της αριστερής παρένθεσης απότυχε, το παλαιό καθεστώς, βλέποντας και τις περιβαλλοντικές νάρκες να σκάνε προϊόντος του χρόνου και της κλιματικής αλλαγής, έβαλε «όλα τα λεφτά του» στη σύνδεση της κυβέρνησης της Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ με τις ευθύνες αυτής της καταστροφής.
Ξέρει γιατί το κάνει.
Ο λόγος για τον οποίον απαιτεί και εκβιάζει με κάθε τρόπο και μέσο την, επί της ουσίας, ανάληψη ευθύνης και τις παραιτήσεις, τουλάχιστον μία, είναι με αυτόν τον τρόπο να καταφέρει να συνδέσει την Αριστερά με τα εγκλήματα, εν προκειμένω Περιβαλλοντικά, που έχει διαπράξει αυτό, το Παλαιό Καθεστώς, να την παρουσιάσει σαν συνέχεια του και να απαλλαγεί, έτσι,  από το ηθικό πλεονέκτημα.
Ο ελληνικός λαός έχει μνήμη και ξέρει τι λάθη έχει κάνει στο παρελθόν. Ξέρει, επίσης, γιατί πλέον επέλεξε την Αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ. Ξέρει πως δεν τον επέλεξε για να εφαρμόσει το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, αλλά επειδή, σε εκείνες τις συνθήκες, είχε το θάρρος να προβάλει το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Ξέρει επίσης  πως το πολιτικό προσωπικό της Αριστεράς δεν ήταν εκπαιδευμένο και έτοιμο για το Κράτος που παρέλαβε. Το μόνο του εφόδιο ήταν το Ηθικό του πλεονέκτημα. Το πολιτικό προσωπικό της Αριστεράς δεν είχε ούτε θα αποκτήσει τους «χάρτες των ναρκοπεδίων» που έχει αφήσει πίσω του το παλαιό καθεστώς. Παρ' όλα αυτά, αυτό θα  αποναρκοθετήσει το ελληνικό κράτος γιατί έχει τη θέληση να το κάνει.
Αυτή είναι η πραγματική και πολιτική ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ και γι' αυτό καταδιώκεται από το παλαιό καθεστώς, η αποναρκοθέτηση του ελληνικού κράτους και η απόδοσή του στους πολίτες ώστε να υπηρετήσει την προκοπή και το μέλλον τους, χωρίς να τους αμομυζά και να τους σκοτώνει.
* Ο Χρήστος Πετράκος είναι δικηγόρος, μέλος της ΟΜ ΣΥΡΙΖΑ Βάρης - Βούλας - Βουλιαγμένης

Κοίτα πώς λιγόστεψαν οι μεγάλοι δρόμοι, μα είμαι εδώ ακόμη ίσαλος γραμμή

Ίσαλος γραμμή
 
Στίχοι: Γιάννης Μελισσίδης
Μουσική: Γιώργος Καζαντζής

Από συναυλία στο στούντιο Ε της Ελληνικής Ραδιοφωνίας.Από το «Ήταν μια στιγμή» μέχρι «Τα παιδιά της άλλης όχθης», και Γιώργος Καζαντζής στο πιάνο, ο Κώστας Ματσίνγκος στην κιθάρα Αλεξία Χρυσομάλλη,. 
***************
 
Ίσαλος γραμμή

Πες μου ποιου αλφάβητου μίκρυνες τις λέξεις,
ποιο ποτάμι θύμωσες κι έμεινε μισό
Τώρα μ`άλλα γράμματα πώς μπορείς να πλέξεις
όποια γη ερήμωσες, άλλον ποταμό

Πες μου ποιον ξελόγιασες κι όνομα δεν έχει,
ποιο σημάδι αψήφησες κίβδηλων καιρών.
Στον καθρέφτη κοίταξες κι άρχισε να βρέχει
και στον ήχο χόρεψες άγριων δοξαριών.

Είχαν τα ταξίδια σου μάτια απορημένα
χιλιομπαλωμένα
με χρυσή κλωστή
Κοίτα πώς λιγόστεψαν οι μεγάλοι δρόμοι
μα είμαι εδώ ακόμη
ίσαλος γραμμή

Ποιος φταίει; (μαρτυρία και αυτοκριτική ενός αρχιτέκτονα)

efsyn.gr

 30.07.2018

Συντάκτης: 

Ανδρέας Δάνος **

 

 

Η καταστροφή έφερε στη μνήμη μου ένα θλιβερό επεισόδιο από το επαγγελματικό παρελθόν μου: φίλος και συνάδελφος, πολιτικός μηχανικός, με σύστησε ως καλό αρχιτέκτονα σε κάποιον που ήθελε να χτίσει. Δώσαμε ένα ραντεβού, με πήρε με το αμάξι του και με πήγε στην καρδιά ενός δάσους.
- Πού είναι το οικόπεδο; τον ρώτησα.
- Εδώ είναι, μου απάντησε.
Εμβρόντητος, του είπα μόνο:
- Εδώ θα χτίσετε;
- Εδώ.
Φυσικά η δουλειά «χάλασε», αλλά είμαι βέβαιος ότι δεν θα κουράστηκε να βρει άλλον μηχανικό, αρχιτέκτονα ή πολιτικό μηχανικό να την αναλάβει.
Μέχρι σήμερα έχω τύψεις που άφησα το θέμα να τελειώσει εκεί. Δεν έκανα τίποτα, δεν μίλησα: δεν έθεσα το θέμα στους συλλόγους αρχιτεκτόνων και πολεοδόμων ή και στην πολιτική εξουσία ή στα ΜΜΕ όπως κάνω τώρα, με τεράστια καθυστέρηση ομολογώ. Αίτημα; Να εφαρμοστεί τουλάχιστον ο νόμος του '75, ο οποίος είχε καταργήσει τον δασοκτόνο νόμο της χούντας που επέτρεπε την ανοικοδόμηση των δασών! Κι αυτό γιατί ο νόμος της μεταπολίτευσης είχε μείνει ανενεργός, αφού τα... σαΐνια είχαν βρει τρόπους να τον καταστρατηγούν.
Με πρώτη και σημαντικότερη καταστρατήγηση/έγκλημα την «ένταξη (δασών!) στο σχέδιο». Υπάρχει καμιά κυβέρνηση μετά τη μεταπολίτευση (άσε τη χούντα) αθώα ως προς αυτό το έγκλημα; Δεν νομίζω. Και μένει το ερώτημα: Πού αλλού στον κόσμο επιτρέπουν την καταστροφή αυτού του ανεκτίμητου κοινού πλούτου; Πού αλλού αγνοείται η κοινή ιδιοκτησία ως... αδέσποτη με τα σαΐνια να σπεύδουν να επωφεληθούν;*
Και να λοιπόν πόσο ακριβό είναι το τίμημα...
Αυτήν την ανείπωτη βαρβαρότητα όλοι την ανεχθήκαμε, πολίτες, πολιτικοί και διοικήσεις, οι πρώην και οι επόμενες κυβερνήσεις, κι αν θέλουμε να σοβαρευτούμε, ας καθίσουν επιτέλους σ' ένα στρογγυλό τραπέζι τα κόμματα όχι να «δεσμευτούν» (μια λέξη που έχει καταντήσει κούφια από την κακομεταχείριση), αλλά να δώσουν όρκο φρικτό, όπως έκαναν οι πρόγονοί μας το '21: Ποτέ ξανά!
Είμαστε λοιπόν όλοι συνυπεύθυνοι -όχι βέβαια στον ίδιο βαθμό-, αλλά όλοι, και το να φορτώνουμε στη σημερινή κυβέρνηση, δίκην αποδιοπομπαίου τράγου, ένα έγκλημα διαρκείας δείχνει ότι ούτε τώρα μπορούμε να σοβαρευτούμε!
----------
*Δεν θα βαρεθώ ποτέ να θυμίζω τη φράση του μεγάλου Μακρυγιάννη: «Αν δεν αφήσουμε το εγώ για το εμείς, χωριό δεν κάνουμε!»
** αρχιτέκτονας

ΟΙ "ΘΑΛΑΣΣΙΝΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ" ΕΝΟΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥ ΣΥΝΘΕΤΗ

Elgar: Where Corals Lie 

Cello Concerto - Sea Pictures

Dame Janet Baker/London Symphony Orchestra/Sir John Barbirolli

*******************************

 Sea Pictures, Op. 37 is a song cycle by Sir Edward Elgar consisting of five songs written by various poets. It was set for contralto and orchestra, though a distinct version for piano was often performed by Elgar. Many mezzo-sopranos have sung the piece. Much of the vocal line of the first song, "Sea Slumber Song," is heard again in other parts of the cycle; most notably, the second stanza is heard again almost in its entirety as part of the finale. Elgar composed the piece on his 1844 Broadwood Square piano while residing at Birchwood Lodge, Great Storridge in Herefordshire. The songs were originally written in high keys for a soprano voice, but transposed to lower keys for the orchestral version, largely at the request of the contralto Clara Butt. The songs were composed in July 1899 (apart from "In Haven (Capri)", which was a reworking of his 1897 "Love alone will stay"). The premiere was on 5 October 1899 at the Norfolk and Norwich Festival with Elgar himself conducting and Clara Butt singing, dressed as a mermaid. On 7 October, Clara Butt gave the first London performance at St. James's Hall, with Elgar at the piano. Nearly two weeks later, on 20 October, Butt performed it for Queen Victoria at Balmoral. Until August 1900, Elgar's songs had been published by Novello: but Elgar had a disagreement with them, and from then his songs, including "The Pipes of Pan" and Sea Pictures were published by Boosey & Hawkes, who bought the copyright for £50, with a small royalty per copy of the songs published separately. Sea Pictures was published in the following languages: German: See-Bilder with words by Dr. Wilhelm Henzen French: Marines with words by George Petilleau. Source: http://en.wikipedia.org/wiki/Sea_Pict...

 Sea pictures (Op. 37):
 I. Sea slumber-song 00:00
II. In haven 05:04
III. Sabbath morning at sea  07:10
IV. Where corals lie 13:29
V. The swimmer 17:39
Elgar, Edward (1857-1934) -composer
Dame Janet Baker -mezzosoprano Sir John Barbirolli -conductor
 London Symphony Orchestra Score: http://conquest.imslp.info/files/imgl... Playlist: "The art of British song: Elgar, Somervell, Williams, Finzi..": https://www.youtube.com/playlist?acti... 


"ΘΑΛΑΣΣΙΝΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ" OΛΟΚΛΗΡΗ Η ΣΥΝΘΕΣΗ

Το (μη ηθικό) παιχνίδι της ΝΔ στα αποκαΐδια

Πηγή: tvxs.gr

---

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, από την πρώτη ημέρα μετά την τραγωδία στο Μάτι, κινήθηκε σε τόνους συγκρατημένους και θεσμικούς. Μίλησε για «διαχρονική αδυναμία» του κράτους, μπήκε ελάχιστα και επιλεκτικά στο τηλεοπτικό κάδρο των πρώτων φορτισμένων 24ώρων, απέφυγε να επιτεθεί ο ίδιος στην κυβέρνηση και τηλεφώνησε στον πρωθυπουργό μόνον για να του προτείνει μια κοινή εισήγηση προς το Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος για ενίσχυση των πυροσβεστικών μέσων της χώρας.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι σε ανάλογη γραμμή θα κινηθεί και στη συνέντευξη Τύπου που έχει ανακοινώσει για αύριο το μεσημέρι -μια συνέντευξη, στην οποία ο αρχηγός της ΝΔ αναμένεται να εστιάσει, πέραν του αιτήματος για απόδοση ευθυνών, στις προτάσεις του κόμματός του για την ενίσχυση της αντιπυρικής και πολιτικής προστασίας.
Η γραμμή αυτή όμως δεν είναι η κεντρική και ουσιαστική γραμμή της Νέας Δημοκρατίας στην πολιτική διαχείριση της τραγωδίας. Είναι το προϊόν ενός σχεδιασμού δύο επιπέδων, το πρώτο «θεσμικό» και το δεύτερο υπόγειο και εξαιρετικά ελεγχόμενο ως προς την πολιτική ηθική του, στον οποίο πρωταγωνιστικό ρόλο φέρεται να έχει παίξει ο σύμβουλος στρατηγικού σχεδιασμού του αρχηγού της ΝΔ Τάκης Θεοδωρικάκος.
Με βάση αυτόν τον σχεδιασμό, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα μένει σταθερά εκτός του κάδρου της σκληρής αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση, και ειδικά με τον ίδιο τον πρωθυπουργό, προκειμένου να εμφανίσει ενωτικό και σοβαρό προφίλ -το προφίλ ενός «ηγέτη» που αποδεικνύει ότι σε συνθήκες κρίσης και σε δύσκολες στιγμές μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια των πολιτών και της χώρας.
Πίσω από αυτό το πρώτο επίπεδο, ωστόσο, ο ίδιος σχεδιασμός προβλέπει σφυροκόπημα της κυβέρνησης και προσωπικά του πρωθυπουργού, στοχοποίηση συγκεκριμένων υπουργών και στελεχών σε ό,τι αφορά τις ευθύνες για την καταστροφή της περασμένης Δευτέρας, και χρησιμοποίηση του πιο «ασύμετρου» όπλου -την απόλυτη εκμετάλλευση της συναισθηματικής φόρτισης της κοινωνίας και των ίδιων των νεκρών της τραγωδίας.
Τον πρώτο ρόλο σ’ αυτή τη δεύτερη γραμμή επίθεσης έχουν αναλάβει οι δύο εκπρόσωποι της «σκληρής» πτέρυγας του κόμματος ´Αδωνις Γεωργιάδης και Μάκης Βορίδης, οι οποίοι μετέχουν και στην ειδική ομάδα διαχείρισης της κρίσης που έχει συσταθεί στην Πειραιώς. Στην ίδια ομάδα συμμετέχουν και ο έτερος αντιπρόεδρος του κόμματος Κωστής Χατζηδάκης, ο πρώην υπουργός Δημόσιας Τάξης Νίκος Δένδιας, ο γραμματέας της ΝΔ Λευτέρης Αυγενάκης και ο γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Κώστας Τσιάρας. Το επιτελείο αυτό, συνεπικουρούμενο από συγκεκριμένους επικοινωνιολόγους και δημοσιογράφους θέτει καθημερινά την ατζέντα της επίθεσης κατά της κυβέρνησης, την οποία αναλαμβάνουν σε πρώτο χρόνο να «επικοινωνήσουν» οι Μάκης Βορίδης και ´Αδωνις Γεωργιάδης. Σήμερα, αμφότεροι σε ταυτόχρονες ραδιοφωνικές τους εμφανίσεις έθεσαν ως πρώτο και μείζον ζήτημα το εάν το βράδυ της Δευτέρας, κατά τη σύσκεψη που μεταδόθηκε απ’ ευθείας από το κέντρο Επιχειρήσεων της Πυροσβεστικής, ο πρωθυπουργός γνώριζε ή δεν γνώριζε ότι υπήρχαν νεκροί από την πυρκαγιά στο Μάτι.
«Είναι προφανές ότι έγινε επικοινωνιακή διαχείριση. Γύρισε ο πρωθυπουργός και είναι στο μέτωπο και παλεύει, αυτή η εικόνα δεν μπορεί να αμαυρωθεί από τους νεκρούς, αυτό είναι που προσπαθούσαν να αποφύγουν», δήλωνε χαρακτηριστικά ο Μάκης Βορίδης, αγνοώντας επιδεικτικά το ερώτημα τι ακριβώς είχε να κερδίσει η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός εάν… έκρυβαν τους νεκρούς.
Την ίδια ώρα, σε άλλη ραδιοφωνική συχνότητα, ο ´Αδωνις Γεωργιάδης, ζητούσε ξανά τις παραιτήσεις των υπουργών Εσωτερικών Πάνου Σκουρλέτη, Προστασίας του Πολίτη Νίκου Τόσκα, του Γενικού Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας Γιάννη Καπάκη και της περιφερειάρχη Αττικής Ρένας Δούρου.
Ο Μάκης Βορίδης είναι επίσης εκείνος που εισηγήθηκε στην ηγεσία της ΝΔ να τεθεί άμεσα θέμα και ποινικών ευθυνών ειδικά για τη Ρένα Δούρου και τον Γενικό Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας – μια εισήγηση που, επί του παρόντος τουλάχιστον, φέρεται να παραμένει «παγωμένη».
Πίσω, δε, από αυτή την κλιμάκωση έχει επιστρατευθεί κι ένα δίκτυο διάδοσης σεναρίων και κλιμάκωσης της συναισθηματικής φόρτισης μέσω των social media και του Internet -ένα δίκτυο, στο οποίο γίνεται καθημερινή χρήση φωτογραφιών και προσωπικών ιστοριών των θυμάτων της τραγωδίας με προφανή στόχο την εκμετάλλευσή τους για να πληγεί η κυβέρνηση.
Ενδεικτική των πρακτικών που ακολουθούνται είναι μια επιστολή που διακινείται στο διαδίκτυο που υπογράφει φίλη της οικογένειας Φύτρου, τρία μέλη της οποίας -πατέρας και δύο παιδιά- έχασαν τη ζωή τους στην πυρκαγιά. Η επιστολή απευθύνεται προς τον πρωθυπουργό, έχει τίτλο ««Άκου να σου πω Αλέξη, τώρα που έθαψα τους νεκρούς μου», και μεταξύ άλλων αναφέρει ότι «από σήμερα, είσαι προσωπικός μου εχθρός». Σύμφωνα με πληροφορίες, η επιστολή που υπογράφεται μόνο με το μικρό όνομα και το αρχικό του επιθέτου έχει γραφεί, και διακινηθεί, από το περιβάλλον δημοσιογράφου γνωστού για τις σκληρές αντικυβερνητικές του θέσεις που εκτελεί και ρόλο άτυπου συμβούλου της Νέας Δημοκρατίας.
Αποστάσεις από την επιστολή παίρνει και η τραγική μητέρα Βαρβάρα Βουκάκη. Με δική της επιστολή ζητά από τα ΜΜΕ να μην την αναπαράγουν:
Αναφέρει η Βαρβάρα Βουκάκη:
Όλες αυτές τις μέρες  μας έχει συγκινήσει το πραγματικό ενδιαφέρον συγγενών, φίλων αλλά και απλού κόσμου για το οικογενειακό μας δράμα και τον άδικο χαμό των αγαπημένων μας, Γρηγόρη, Εβίτας και Ανδρέα. 
Από την πρώτη στιγμή, όλοι προσφέρθηκαν να βοηθήσουν με ότι και όπως μπορούσαν και όλοι με αγκάλιασαν με πραγματική αγάπη ζητώντας μου  να κάνουν ότι θα μπορούσαν για να βοηθήσουν.
Σήμερα, λίγες μέρες μετά, θα ήθελα με τη σειρά μου να ζητήσω και εγώ κάτι. Μια παράκληση σε όλους εσάς τον απλό κόσμο, τους φίλους αλλά και τα ΜΜΕ, ηλεκτρονικά και έντυπα. 
Θα σας παρακαλέσω να μην αναδημοσιεύετε απόψεις, περιγραφές και άλλα κείμενα που δεν προέρχονται από εμένα και μιλούν εξ ονόματός μου ή της οικογένειάς μου. 
Θα ήθελα όπως όλοι σεβαστήκατε την παράκλησή μας για μη δημοσιοποίηση προσωπικών στιγμών ή την τελετή της ταφής των αγαπημένων μας, το ίδιο να κάνετε και στη συνέχεια με οτιδήποτε σχετικό στο οποίο θα θέλατε να αναφερθείτε αναφορικά με τον χαμό της οικογένειάς μου. 
Θα ήθελα να σεβαστείτε αυτή μου την παράκληση και να αποσύρετε πιθανά κείμενα ή αναρτήσεις που μας αφορούν άμεσα ή έμμεσα και δεν έχουν αναρτηθεί με την έγκρισή μου. Για μένα αυτή η σιωπή σας θα είναι αρωγός και ένδειξη συμπαράστασης στο προσωπικό μου δράμα. 

Σας ευχαριστώ και πάλι όλους. Βαρβάρα Βουκάκη

Ρεσιτάλ ηθοποιΐας σε ένα κλασικό νουάρ με το κυνήγι ενός σίριαλ κίλερ

Η πασίγνωστη Λουσίλ Μπολ  υποδύεται  μια Αμερικανίδα χορεύτρια , που ζει στο ομιχλώδες μεταπολεμικό Λονδίνο και  της οποίας η όμορφη συγκάτοικος έχει εξαφανιστεί.
Το κορίτσι πριν εξαφανιστεί είχε απαντήσει θετικά  σε μια ελκυστική πρσφορά εργασίας  από κάποιον "Τζον" στην 'προσωπική' στήλη των Times , όπως έγινε και με  επτά νέες  γυναίκες που δολοφονήθηκαν  μυστηριωδώς  από έναν  κατά συρροήν δολοφόνου , που αρέσκεται να περιπαίζει την αστυνομία στέλνοντάς της συβιλλικά ποιήματα ως αγγελτήρια θανάτου.
Ο Σκοτσέζος ντετέκτιβ  Yard George Zucco επιστρατεύει την Μπολ  για απαντήσει στις αγγελίες του  μανιακού δολοφόνου  με την ελπίδα να τον παγιδεύσει .
Η ταινία είναι ένα καλοστημένο νουάρ , στο οποίο παίζουν πειστικοί ηθοποιοί,  μεταξύ των οποίων ο Τζορτζ Σάντερς και ο μετρ του τρόμου Μπορίς Καρλόφ.

Γράμμα στον Κυριάκο

«Κυριάκο Μητσοτάκη, είσαι προσωπικός μου εχθρός!»

Κώστας Βαξεβάνης

Δημοσίευση: documento.gr
30.07.2018 

Τις τελευταίες ημέρες διακινήθηκε σε social media και ιστοσελίδες μία επιστολή, με φερόμενη ως συγγραφέα μία Αννίτα Π., που εμφανίζεται ως φίλη μίας από τις τραγικές οικογένειες της καταστροφικής πυρκαγιάς στο Μάτι, επιχειρώντας να εκμεταλλευθεί συναισθηματικά την τραγωδία. 

Αρχική πηγή της φερόμενης ως επιστολής προς τον πρωθυπουργό είναι ιστοσελίδα που σχετίζεται με τον Γιώργο Μουρούτη, από την οποία και έγινε η αναπαραγωγή(Άκου να σου πω Αλέξη, τώρα που έθαψα τους νεκρούς).
Το Documentonews.gr δημοσιεύει με τη σειρά του μια επιστολή με την υπογραφή «Αννίτα Μουρούτη», με την ευθύνη της αντιγραφής  να έχει ο  Κώστας Βαξεβάνης.



Τώρα που έθαψα τους νεκρούς μου, τώρα που στέρεψαν τα δάκρυα και πρέπει να δω καθαρά όσα έχουν συμβεί. Τώρα που στη μυρωδιά των καμένων ανθρώπων εσύ Κυριάκο Μητσοτάκη ανακαλύπτεις το άρωμα της ευκαιρίας για εξουσία. Τώρα που οι εικόνες της καταστροφής δεν πρέπει να γίνουν βουβός θρήνος και ένοχη σιωπή. Τώρα πρέπει να μιλήσω.

Είσαι ένας από αυτούς που σκότωσαν τον κόσμο για να χτίσουν τις πολιτικές τους καριέρες. Είσαι εσύ μαζί με τον πατέρα, την αδελφή σου και όλο σου το σόι , που γαντζωμένοι στις ανάγκες του κόσμου και τις αγωνίες του φτιάξατε την εκλογική σας πελατεία. Για να έχετε μερτικό στην εξουσία, κάνατε όμηρο μια ολόκληρη χώρα. Μετατρέψατε το κράτος σε προσωπική σας ιδιοκτησία διορίζοντας βαφτιστήρια, κομματάρχες, και πολιτικούς ομήρους. Κάνατε τη νομιμότητα ένα σύνολο από δικούς σας κανόνες. Δώσατε τη δυνατότητα στα δικά σας παιδιά να χτίσουν αυθαίρετα, να καταπατήσουν αιγιαλούς και δάση, να βγάζουν τη γλώσσα σε όποιον σεμνό και ταπεινό βάδιζε με το σταυρό στο χέρι και όχι με το ψηφοδέλτιο του κόμματός σας.
Οι νομάρχες σας στη συνέχεια ηλεκτροδοτούσαν τα καταπατημένα και σεις τα νομιμοποιούσατε ανακυκλώνοντας την αυθαιρεσία. Και αν βρισκόταν κανένας εισαγγελέας με θάρρος να οδηγήσει στο σκαμνί τους επίορκους, όπως έγινε το 1999, ήσασταν εκεί για να βεβαιώσετε πως όλα θα πάνε καλά.
Επί των πολλών ημερών σας, ως οικογένεια και κράτος, δημιουργήσατε την αυθαιρεσία και εξοντώσατε κάθε λειτουργία του κράτους για το Δημόσιο συμφέρον. Οι δημόσιες υπηρεσίες γέμισαν με άχρηστους που το μόνο προσόν που είχαν, ήταν πως ήταν ψηφοφόροι σας. Οι περήφανοι άνθρωποι ήταν τα αιώνια θύματά σας. Οι επιλογές σας, δεν ήταν ικανοί ούτε να σβήσουν φωτιές, ούτε να εφαρμόσουν τη νομιμότητα, γιατί η δική τους αριστεία ήταν η κλαδική του κόμματος.
Η ιδιωτική σας πρωτοβουλία έκλεισε παραλίες, μπάζωσε ρέματα, ναρκοθέτησε το δημόσιο βίο. Αν κάποιος κακομοίρης δήμαρχος τολμούσε να πει κουβέντα, τον παραδίδατε στη χλεύη
Οι πόλεις έγιναν παγίδες, τα χωριά πυριταποθήκες, οι οικισμοί γέμισαν μελλοθάνατους. Οι Πολεοδομίες, τα Δασαρχεία, η Αστυνομία, όλοι αυτοί που έπρεπε να ελέγξουν και να εφαρμόσουν το νόμο έγιναν άντρα διαφθοράς. Αν ποτέ κάποιος έπεφτε στα δίχτυα του νόμου κάνατε ειδικούς νόμους για να τον απαλλάξετε. Το ίδιο κάνατε όταν σας τσάκωσαν με τα θαλασσοδάνεια στο κόμμα σας.
Η νομιμότητά σας είχε στόχο τους καστανάδες και τους ανήμπορους για τους οποίους δεν δείχνατε έλεος. Οι φίλοι σας και συγγενείς σας, οι ψηφοφόροι και οι κομματάρχες σας είχαν το δικό τους καθεστώς προστασίας. Ούτε τους φόρους δεν πλήρωναν αφού η επιχειρηματικότητά τους δεν είχε σκοπό να πληρώσουν φόρο για να αγοραστούν πυροσβεστικά αλλά να φοροδιαφύγουν με τις offshore. Το ξέρεις καλά άλλωστε το θέμα αυτό Κυριάκο.
Ακόμη και όταν εσύ ανέλαβες υπουργός Κυριάκο Μητσοτάκη, στο στόχαστρό σου μπήκε το Δημόσιο. Όχι τεμπέληδες πυροσβέστες και νοσοκόμοι, όχι τεμπέληδες δημόσιοι υπάλληλοι, μόνο ιδιώτες. Αλλά οι ιδιώτες έχουν τον τρόπο τους, όπως και συ και η παρέα σου με τους κινδύνους. Σπάνια καίγονται και σπάνια ζορίζονται. Έχουν τη δική τους πυρόσβεση, τα ιδιωτικά νοσοκομεία και μπορούν να πληρώσουν τα Χάρβαρντ σαν και του λόγου σου. Τον Φεβρουάριο, Κυριάκο Μητσοτάκη ψήφισες κατά της πρόσληψης 2.500 πυροσβεστών που αυτές τις μέρες έσωσαν χιλιάδες ανθρώπους.
Εκ των υστέρων, όπως κάνουν πάντα οι χορτάτοι, μιλάς για την κακή τύχη των πεινασμένων.
Μισό αιώνα φτιάχνατε μια Ελλάδα στα μέτρα σας. Μόνο που σε αυτή την Ελλάδα των προσωπικών διαστάσεων, δεν χώραγαν να περάσουν τα πυροσβεστικά και οι διασώστες. Οι κυβερνήσεις σας μίλαγαν για πυρόσβεση και είχαν στο μυαλό τους τις μίζες από τα πυροσβεστικά. Όταν ξέσπασε η φωτιά στην Ηλεία το 2007, τα νοικιασμένα πυροσβεστικά ελικόπτερα έριχναν νερό στα βράχια για να γράφουν ώρες πυρόσβεσης τις οποίες πληρώνονταν αδρά. Οι επίορκοι υπουργοί σας αν και εντοπίστηκαν από την Εισαγγελία δεν πλήρωσαν ποτέ, γιατί ένας άλλος νόμος που φτιάξατε στα μέτρα σας, προβλέπει παραγραφή.
Κυριάκο Μητσοτάκη πάνω απ όλα είσαι προσωπικός εχθρός μου γιατί χρησιμοποιείς τη μελλοθάνατη Ελλάδα που έφτιαξες μαζί με τους ομοιδεάτες σου, της λαμογιάς και της ατιμωρισίας, για να φορτώσεις ευθύνες σε άλλους και να σκαρφαλώσεις στην εξουσία. Την οποία φαντάζομαι πως θέλεις για να συνεχίσεις τα ίδια. Να απολύσεις πυροσβέστες, δασκάλους, νοσοκόμους και να αντιπαραβάλεις το μεγαλείο της επιχειρηματικότητας της οποίας τα κατορθώματα φαντάζομαι θα βρεθούν κάποτε σε κάποια παραδείσια νησιά δίπλα στις οικογενειακές παραδείσιες offshore.
Από την πρώτη μέρα της συμφοράς, σκυλεύεις τους άταφους νεκρούς, όπως επί χρόνια οι πολιτικές σας σκύλευαν τα δάση, τις θάλασσες, τη χώρα. Η συμπεριφορά σου δεν έχει καμιά σχέση με τη θλίψη και την αλληλεγγύη που δείχνει αυτός ο λαός. Καλλιεργείς τη ρητορική μίσους απέναντι σε αυτούς που διαχειρίζονται την κρίση και ανυπομονείς για την εικόνα με τα πολλά φέρετρα στα οποία θα πατήσεις για να ανέβεις στην εξουσία. Τα Μουρουτοσαιτ δημοσιεύουν ανώνυμες επιστολές αγανακτισμένων συγγενών όπως έκαναν παλιότερα με τους αγανακτισμένους πολίτες που τελικώς αποκαλύφθηκαν Χρυσή Αυγή. Μαζί με τους ανθρώπους αποφάσισες να κάψεις κάθε ενδοιασμό μπροστά σε μια μεγάλη δοκιμασία.
Κυριάκο είσαι προσωπικός μου εχθρός γιατί πριν θάψω τους νεκρούς μας, πλανιέσαι σαν βρυκόλακας εκεί που οι αρχαίοι μας πρόγονοι στέκονταν με πόνο και σεβασμό. Για να κάνεις καριέρα πρωθυπουργού. Και αυτός είναι ο κυριότερος λόγος που είμαι εχθρός σου.
ΥΓ: Όταν γράφω έθαψα τους νεκρούς μου, δεν εννοώ κάποιον συγγενή μου. Εννοώ τον καθένα από τους νεκρούς στην πυρκαγιά. Γιατί είναι δικοί μου νεκροί
Αννίτα Μουρούτη
Για την αντιγραφή Κώστας Βαξεβάνης

Αφαιρέθηκαν οι «Γαλάζιες Σημαίες» από 38 ελληνικές ακτές!

Θεσσαλονικείς , προσοχή πού πάτε για μπάνιο!

Αφαιρέθηκαν οι «Γαλάζιες Σημαίες» από 38 ελληνικές ακτές!. Όπως έγινε γνωστό, οι εν λόγω, μέχρι πρότινος, βραβευμένες ακτές από το Διεθνές Πρόγραμμα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης «Γαλάζια Σημαία» αποσύρθηκαν από τον εθνικό και διεθνή κατάλογο του 2018 και έχασαν το βραβείο, επειδή δεν πληρούσαν τα αυστηρά κριτήρια του Προγράμματος, όπως διαπιστώθηκε από τις μέχρι τώρα αξιολογήσεις.
Σύμφωνα με ανακοίνωση της Συντονιστικής Επιτροπής του Προγράμματος, οι αξιολογητές της Ελληνικής Εταιρίας Προστασίας της Φύσης και διεθνείς αξιολογητές, οι οποίοι έκαναν απροειδοποίητες επισκέψεις, διαπίστωσαν σοβαρές ελλείψεις στην επιβεβλημένη τήρηση των κριτηρίων.
Συγκεκριμένα, οι ελλείψεις αφορούσαν σε παροχή υπηρεσιών προς τους λουόμενους και επισκέπτες, καθαριότητα, ορθή πληροφόρηση, ασφάλεια λουομένων και επισκεπτών και δράσεις προστασίας περιβάλλοντος ακτής και παράκτιου χώρου.
Σύμφωνα με τα κριτήρια του Προγράμματος, τα μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής αποφάσισαν, κατά τα προβλεπόμενα, να αποσύρουν τις βραβεύσεις για να διαφυλαχθούν το κύρος και η αξιοπιστία του θεσμού.
Σημειώνεται, επίσης, πως δεδομένου ότι η βράβευση αφορά την προηγούμενη και όχι την τρέχουσα χρονιά, αν οι επαναληπτικές αξιολογήσεις που θα γίνουν σε αυτές τις ακτές δεν δείξουν πλήρη αντιμετώπιση των προβλημάτων πριν το τέλος της κολυμβητικής περιόδου, οι συγκεκριμένες ακτές δεν μπορούν να είναι υποψήφιες για βράβευση το 2019.
Οι 38 ακτές, οι οποίες αποσύρονται είναι οι εξής:

– Ακτή Διγελιώτικα, Δήμος Αιγιαλείας, ΠΕ Αχαΐας
– Ακτή Πούντα, Δήμος Αιγιαλείας, ΠΕ Αχαΐας
– Ακτή Ελαιώνας, Δήμος Αιγιαλείας, ΠΕ Αχαΐας
– Ακτή Νέοι Επιβάτες, Δήμος Θερμαϊκού, ΠΕ Θεσσαλονίκης
– Ακτή Ποταμός, Δήμος Θερμαϊκού, ΠΕ Θεσσαλονίκης
– Ακτή Αλυκανάς, Δήμος Ζακύνθου, ΠΕ Ζακύνθου
– Ακτή Αλυκές, Δήμος Ζακύνθου, ΠΕ Ζακύνθου
– Ακτή Αμμούδι, Δήμος Ζακύνθου, ΠΕ Ζακύνθου
– Ακτή Άμπουλα Τραγάκι, Δήμος Ζακύνθου, ΠΕ Ζακύνθου
– Ακτή Άμπουλα Ψαρού, Δήμος Ζακύνθου, ΠΕ Ζακύνθου
– Ακτή Αργάσι, Δήμος Ζακύνθου, ΠΕ Ζακύνθου
– Aκτή Αρκαδιανού-Κούκλα, Δήμος Ζακύνθου, ΠΕ Ζακύνθου
– Ακτή Γάιδαρος, Δήμος Ζακύνθου, ΠΕ Ζακύνθου
– Ακτή Γέρακας, Δήμος Ζακύνθου, ΠΕ Ζακύνθου
– Ακτή Δημοτική Ακτή Κρυονερίου-Πλαζ ΕΟΤ, Δήμος Ζακύνθου, ΠΕ Ζακύνθου
– Aκτή Καλαμάκι 1, Δήμος Ζακύνθου, ΠΕ Ζακύνθου
– Aκτή Καλαμάκι 2-Λούρος, Δήμος Ζακύνθου, ΠΕ Ζακύνθου
– Aκτή Κατραγάκι/Eleon Grand Resort, Δήμος Ζακύνθου, ΠΕ Ζακύνθου
– Ακτή Λαγανάς/Zante, Δήμος Ζακύνθου, ΠΕ Ζακύνθου
– Ακτή Λίμνη Κεριού, Δήμος Ζακύνθου, ΠΕ Ζακύνθου
– Ακτή Μπανάνα, Δήμος Ζακύνθου, ΠΕ Ζακύνθου
– Ακτή Μπούκα, Δήμος Ζακύνθου, ΠΕ Ζακύνθου
– Ακτή Τσιλιβή, Δήμος Ζακύνθου, ΠΕ Ζακύνθου
– Ακτή Αγ. Γεώργιος, Δήμος Θήρας, ΠΕ Θήρας
– Ακτή Καμάρι 1, Δήμος Θήρας, ΠΕ Θήρας
– Ακτή Καμάρι 2, Δήμος Θήρας, ΠΕ Θήρας
– Ακτή Περίβολος, Δήμος Θήρας, ΠΕ Θήρας
– Ακτή Περίσσα, Δήμος Θήρας, ΠΕ Θήρας
– Ακτή Άβυθος, Δήμος Κεφαλονιάς, ΠΕ Κεφαλονιάς
– Ακτή Άμμες, Δήμος Κεφαλονιάς, ΠΕ Κεφαλονιάς
– Ακτή Αντίσαμος, Δήμος Κεφαλονιάς, ΠΕ Κεφαλονιάς
– Ακτή Λουρδάς, Δήμος Κεφαλονιάς, ΠΕ Κεφαλονιάς
– Ακτή Μύρτος, Δήμος Κεφαλονιάς, ΠΕ Κεφαλονιάς
– Ακτή Πλατύς Γιαλός, Δήμος Κεφαλονιάς, ΠΕ Κεφαλονιάς
– Ακτή Σκάλα, Δήμος Κεφαλονιάς, ΠΕ Κεφαλονιάς
– Ακτή Χιόνα, Δήμος Αγίου Νικολάου, ΠΕ Λασιθίου
– Ακτή Λιβρίχιο, Δήμος Λοκρών, ΠΕ Φθιώτιδας
– Ακτή Σουβάλα, Δήμος Λοκρών, ΠΕ Φθιώτιδας

Ο Speedy Graphito μπήκε στις... αίθουσες των γκαλερί!

Speedy Graphito: ένας από τους πιονιέρους της σπουδαίας γαλλικής street art

Speedy Graphito - Wikipedia

SPEEDY GRAPHITO (προσωπικός ιστότοπος)

Ο ανάγωγος της Κυριακής:« Φταίει το χθες, φταίει και το σήμερα»

 

Πηγή: altsantiri.gr

Αυτή τη βδομάδα νομίζεις μόνο κλάψαμε; Φοβάμαι και την επόμενη.
Παλεύουν οι εφημερίδες και τα κανάλια να μας πείσουν ότι δεν πρόκειται περί εμπρησμoύ. Πρώτη φορά βλέπεις τέτοια επιμονή από Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης να θέλουν ντε και σώνει η φωτιά αυτή να έχει μπει από μόνη της. Οι λόγοι προφανείς. Μόνο που εδώ μιλάνε οι δορυφόροι, όποτε τι να πούνε οι πληρωμένοι κονδυλοφόροι; Πρόκειται για ανθρωποκτονία καλά σχεδιασμένη. Τώρα αν η πολιτεία ήταν έτοιμη ν’ αντιμετωπίσει ένα τέτοιο γεγονός, η απάντηση είναι αναμφίβολα όχι.
Γιατί τι σημασία έχει τελικά αν μια φωτιά προέρχεται από εμπρησμό ή από κάποιον που βάζει ξερόκλαδα να κάψει στο κτήμα του; Το θέμα είναι πώς διαχειρίζεσαι μια φωτιά την ώρα που συμβαίνει, πόσο έτοιμος και με τι σχέδιο είσαι. Ποια γ@μημένη πόλη έφτιαξες που εκτός από το να χτίζουν ανεξέλεγκτα χωρίς σχέδιο πληρώνοντας και «λαδώνοντας» πολεοδομίες και δημόσιες υπηρεσίες για να τους φέρνουν φως και νερό – εκεί που θα έπρεπε να ζούνε μόνο λύκοι, αρκούδες κι αλεπούδες – Ποια γ@μημένη πόλη, λοιπόν, έφτιαξες όπου οι δρόμοι οδηγούν στο πουθενά, όπου στενεύουν απότομα για να μην ενοχλήσουν τη βίλα του μεγαλομ@λάκ@ που είχε γνωστό τον υπουργό και έχτισε πάνω στη θάλασσα;
Ένα ένα θα τα πάρουμε. Κι ας είμαι και ανάγωγος. Μια τάξη πρέπει να την βάλω και εγώ στο μυαλό μου.

Είναι όλες οι παραλίες μαντρωμένες, χτισμένες παράνομα, έχοντας καταργήσει τα μονοπάτια και τις διεξόδους διαφυγής στη θάλασσα; Είναι.
Έχουν χτίσει πάνω σε ρέματα, μέσα στα δάση και μετά ήρθαν οι κυβερνήσεις, όλες οι κυβερνήσεις και τα νομιμοποίησαν δίνοντας το παράδειγμα πως όποια παρανομία και να κάνεις την Ελλάδα θα έρθει ώρα που επειδή θα χρειάζονται λεφτά για να πληρώσουν δάνεια ή μνημόνια ή δεν ξέρω τι, θα στα νομιμοποιήσουν. 
«Το 52% των κατοικιών στο Μάτι δεν δηλώνονται καν στην εφορία», λέει το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας, που δεν είναι ανάγωγο, είναι Επιμελητήριο. Τα περισσότερα χτίστηκαν μέχρι το 2011. Ποιος φταίει; Τι είπε η πρώην Ειδική Γραμματέας Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, Μαργαρίτα Καραβασίλη; «Μας πίεζαν για να πολεοδομηθεί το σύμπαν».
Ποιοι; Να την καλέσει ένας εισαγγελέας κι ας κάτσουν όλοι αυτοί στο σκαμνί. Αυτοί όλοι είναι μέσα στους συνυπαίτιους που έστειλαν τους ανθρώπους αυτούς στον θάνατο.
Μια Ελλάδα άρτσι μπούρτσι και λουλάς κάτω από έναν ήλιο που έγινε εφιάλτης.
Μ@λάκες με πούρα, που πασαλείβονται στις ξαπλώστρες λέγοντας μεγαλομ@λ@κίες με μπράβους και τσιράκια ανεγκέφαλα που ποδοπατούν κάθε νόμο στη χώρα αυτή.
Και μια Ελλάδα που ταΐζει τους νέους ψεύτικες ειδήσεις μέσα απ’ τα social media, καθιστώντας τα αδειανούς θυμωμένους κάδους που τους γεμίζει ο καθένας με τα συμφέροντα του.
Κλαίει όλη η χώρα. Για τα δίδυμα που βρέθηκαν δίπλα στον παππού και τη γιαγιά. Για τον άνθρωπο που άρπαξε τη γυναίκα του και το παιδί του και αναγκάστηκε να αφήσει τη μάνα του 90 χρονών να καεί. Για αυτούς που δεν πρόλαβαν να βαφτίσουν το παιδί τους. Για το παιδί που κάηκε και φώναζε στο τηλέφωνο «μανούλα μην έρθεις». Για τους ανθρώπους που ήταν ανήμποροι στα σπίτια τους και δεν πρόλαβαν ούτε μέχρι την πόρτα να φτάσουν. Για αυτούς που πάλευαν να βρουν μια διέξοδο στη θάλασσα και ήταν όλα χτισμένα και μαντρωμένα. Για αυτούς που αγκαλιάστηκαν όταν πια έφτασαν στο γκρεμό και κάηκαν αγκαλιασμένοι. Φρίκη.

Ίδιες πόλεις, ίδια χτισμένες, ίδιες παραλίες, ίδια μαντρωμένες, ίδιες τραγωδίες μας περιμένουν.
Πάρτε γκασμάδες και ανοίξτε τους δρόμους και τα μονοπάτια της χώρας.
Μην κάνουμε μόνο τα εύκολα. Ήρθε η ώρα για τα δύσκολα και να μην πάνε οι κάμερες να μαζεύουν δάκρυα απ’ αυτούς που χτίσαν τα σπίτια πάνω στους αιγιαλούς και πάνω στις ζωές μας. Ούτε μια μέρα, ούτε μια ώρα, ούτε ένα λεπτό.
Τώρα πιάστε γκασμάδες.
Το χτες έχτισε πόλεις έτοιμες για τραγωδίες. Ήρθε και ο Αμβρόσιος να μας ενημερώσει πως για όλα τα κακά που βρήκαν τη χώρα φταίει… ο «άθεος πρωθυπουργός» της. Συγκεκριμένα, ο αγαπημένος μας παππούλης με κείμενό του στο προσωπικό του blog, κάνει λόγο για τον «άθεο Τσίπρα που επισύρει την κατάρα του θεού».
Ότι δηλαδή ο Θεός είδε τον Αλέξη που δεν πηγαίνει εκκλησία και είπε να στείλει μερικές φωτιές και μερικές πλημμύρες για να μας τιμωρήσει. Κι εγώ αναρωτιέμαι. Πόσο άρρωστο και διαταραγμένο μπορεί να είναι το μυαλό ενός ανθρώπου που δεν διστάζει να παραδεχτεί ότι υπηρετεί έναν Θεό ο οποίος σκοτώνει μικρά παιδάκια, παππούδες και ζωάκια επειδή έτυχε να βρεθούν σε μια χώρα της οποίας ο πρωθυπουργός δεν βαφτίζει τα παιδιά του;
Αλλά για να έρθουμε στο σήμερα. Βάρεσαν οι συναγερμοί να εκκενωθούν οι περιοχές; Είχαν γίνει ασκήσεις διαφυγής; Μαζί με τους γ@μημένους λογαριασμούς της ΔΕΗ στέλνω και κανένα σχέδιο διαφυγής όταν συμβεί κάτι. Πληρώνουν τέλη στο Δήμο. Τους έχει στείλει ένα γ@μημένο έντυπο ηλεκτρονικά για το τι κάνεις σε περίπτωση κινδύνου; Τους έχουν δείξει τα σημεία τα οποία είναι κλειστοί δρόμοι και κλειστές οι παραλίες και δεν πρέπει να τρέξουν από κει; Όχι. Όπως ήξερε ο εμπρηστής ότι για πρώτη φορά θα πνεύσουν δυτικοί άνεμοι στο Μάτι τέτοιας έκτασης έπρεπε να το ξέρει πρώτα το κράτος, η κυβέρνηση, όλοι οι αρμόδιοι. Έπρεπε να είχαν ειδοποιηθεί τα κανάλια, να είναι σε ετοιμότητα ο μηχανισμός, να βαρέσουν οι συναγερμοί, να χτυπήσουν οι καμπάνες. Το κράτος άργησε. Συντονισμός δεν υπάρχει, δεν υπήρχε, διότι καήκαμε άπειρες φορές και το ερώτημα είναι: Θα υπάρξει;
Μη με βάζετε εμένα να ελπίζω. Είμαι ανάγωγος και δεν κάθομαι πάνω σε φωλιές να κλωσάω ουτοπίες.
«Δεν έγιναν λάθη», μας είπε ο κ. Τόσκας στη συνέντευξη Τύπου. Φανταστείτε και να γίνονταν λάθη δηλαδή τι θα γινόταν; Ρε είστε καθόλου καλά; Αντί να προσέχετε λέξη λέξη τι θα πείτε, βγαίνετε και λέτε αρλούμπες και τις ακούνε άνθρωποι που έχασαν τις οικογένειές τους, τους φίλους τους, την περιουσία τους;
Φταίνε οι χθεσινοί για το μπουρδέλο που έφτιαξαν, φταίνε οι σημερινοί για τον τρόπο που διαχειρίζονται το μπουρδέλο.
Μετά τις φωτιές όσοι έφτιαξαν να πάνε στα σπίτια τους, αλλά να μην τους ξαναδούμε.
Και όσους έφταιξαν στην κυβέρνηση και όσους έφταιξαν στους δήμους.

Ψάχνανε λέει τον Ψινάκη να τους σώσει. Ευτυχώς που δεν τον βρήκαν. Θα είχαν χαθεί κι άλλοι. Όταν επιλέγουν για επικεφαλής τους τενεκέδες που λένε χαριτωμενιές ή διάφορους παπάτζες αμόρφωτους να κυβερνήσουν επειδή παίζαν καλή μπάλα ή παίζαν στο Survivor (γιατί κι αυτό θα το δούμε), μην έχουν απαιτήσεις τις ώρες της φωτιάς.
Στη χώρα αυτή που σκοτώνουν τους ικανούς και υποβαθμίζουν τους έξυπνους για να ανεβάσουν στο σκαμπό τον κάθε μ@λάκ@, οπότε μοιραίες οι συνέπειες.
Πήγε κι ο Κυριάκος να παίξει τον εμπειρογνώμονα και τον φιλεύσπλαχνο με την κάμερα του ιδιωτικού του καναλιού, του ΣΚΑΪ βεβαίως βεβαίως. Ακουμπούσε τους πυροσβέστες και καθώς περπάταγε έτριβε πίσω του τα χέρια που αναγκάστηκαν χάριν της εικόνας που πρέπει να περάσει στους «ηλίθιους» να προβεί σε τέτοιες οικειότητες. Ποιος βλέπει τέτοιες ώρες λεπτομέρειες;
Φτήνιες δεξιές κι αριστερές.
Ο πρωθυπουργός πρέπει να καταλάβει ότι κάποιοι τον οδηγούν και τον ενημερώνουν λανθασμένα. Τον αφήνουν να εκτεθεί. Σωστά ανέλαβε λοιπόν όλη την πολιτική ευθύνη αφού αυτός τους άκουσε.
Τα μέτρα ήταν καλά, αλλά όχι γενναία. Τα σπίτια που κάηκαν πρέπει να απαλλαγούν από τον ΕΝΦΙΑ για μια δεκαετία τουλάχιστον. Πρέπει μεγάλες εταιρείες να αναλάβουν με μειωμένο κόστος και με συμβολή του κράτους να ξαναφτιάξουν σπίτια και ζωές. Πρέπει οι αναδασώσεις να μην γίνονται μόνο με πεύκα, αλλά πατώντας πάνω στην αρχική βλάστηση των βουνών.
Ελπίζω να μην είναι ο λόγος πάλι οι προμήθειες που μπορεί να παίρνει ο πευκάς.
Για να αστειευτώ και λίγο παρότι δεν είναι η ώρα.
Κι όμως υπάρχει αλληλεγγύη. Στο άκουσμα της τραγικής είδησης ξέσπασε ένα μοναδικό «κύμα» αλληλεγγύης όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο που εξαπλώθηκε γρηγορότερα και από την πύρινη λαίλαπα.
Δεκάδες χιλιάδες ήταν εκείνοι που έσπευσαν να βοηθήσουν με οποιοδήποτε τρόπο και μέσο διέθεταν: Φαγητό, είδη πρώτη ανάγκης, εργατικά χέρια, χρήματα, ρούχα και εθελοντισμό. Οι πληγέντες από τις φονικές πυρκαγιές ξαφνικά δεν ήταν μόνοι, δίπλα τους στάθηκαν αλληλέγγυοι χιλιάδες άνθρωποι.
Διαβάζω από το προφίλ του Dimitris Papageorgiou στο Facebook: «Μια γιαγιά υγιέστατη είχε στο σπίτι της τον άντρα της κατάκοιτο και τα δύο εγγονάκια της με τη γυναίκα που τα πρόσεχε. Τα παιδιά τους δούλευαν στην Αθήνα. Έξυπνη, προφανώς, κι αποφασιστική, μόλις είδε τη φωτιά, έβαλε βρεγμένα μπουρνούζια στα παιδιά και είπε στη γυναίκα να τα οδηγήσει στη θάλασσα και να μην κοιτάξει πίσω. Και γύρισε, έκατσε δίπλα στο γέρο άντρα της και κάηκαν με σφιγμένα χέρια. Προσκυνώ τη μνήμη σου. Κι αποκτώ ελπίδα ξανά για τον “άνθρωπο”, για την αγάπη, για τον Έλληνα».
Δεν έχω να γράψω κάτι άλλο… Μιλώντας γι’ αυτή τη γυναίκα, νιώθω «αδύναμος» να «πω» κάτι παραπάνω…
Το φεγγάρι ματωμένο για τους πολλούς.
Καμένο για μας. Νόμιζα πως η φωτιά έφτασε στο φεγγάρι και το έκαψε κι αυτό.
Η χείρα βοηθείας δεν ήταν μόνο «ελληνική» όμως, καθώς για ακόμη μια φορά οι μετανάστες που ζουν στην Ελλάδα συγκίνησαν με την τεράστια προσφορά τους. Η πακιστανική Κοινότητα, οι Κούρδοι, οι Παλαιστίνιοι, οι Αιγύπτιοι ψαράδες που έσωσαν κατοίκους από την πύρινη κόλαση και δεκάδες μετανάστες που πήγαν ως εθελοντές στον τόπο της τραγωδίας μας έδειξαν για ακόμη μια φορά ότι ο πόνος και η αλληλεγγύη δεν γνωρίζουν σύνορα.

Ο Ρέμος τραγούδησε, αλλά η αμοιβή του θα πάει στους πυρόπληκτους. Υπήρξε «εμπρησμός» δηλαδή, αλλά τα έσοδα από τα «καμένα» θα προσπαθήσουν να σώσουν τα άκαυτα. Nammos και ξερή σαμπάνια. Καλοκαίρι είναι αυτό μην το διαλύσουμε κι όλο. Έχουμε και τουρίστες. Ας μην τα φορτώσουμε πάλι όλα στον καλλιτέχνη.
Ευτυχώς με τις φωτιές μαζεύτηκε κι η Καλογρίδη.
Συνεχίζουμε να κλαίμε για τους ανθρώπους που χάθηκαν άδικα.
Στηρίζουμε ο ένας τον άλλον. Ανάγωγοι και μη.
Γκρεμίζουμε τώρα όλους τους καταπατητές στη θάλασσα και ανοίγουμε δρόμους και μονοπάτια.
Όσους βάζουν υπόγραφες για να χτίσουν παράνομα, τους δίνουν ρεύμα και νερό τους απομακρύνουμε οριστικά απ’ τις δουλειές τους, φυλακή και δέσμευση της περιουσίας τους.
Όσοι έφταιξαν στον κρατικό μηχανισμό και έφταιξαν σίγουρα, σπίτια τους και υποχρεωτική δημόσια συγγνώμη αφού δεν τη δίνουν από μόνοι τους.
Οι χθεσινοί να μην το παίζουν σωτήρες. Να το βουλώσουν κι αυτοί. Όσοι δεν ανέλαβαν τις ευθύνες τους για αυτό το αίσχος κράτος που έχουν παραδώσει, καλό είναι να το κλείσουν το στόμα τους. Και όσοι το ανοίγουν, να λένε μόνο μία λέξη. Συγγνώμη.
Ο Τσίπρας να καταλάβει ότι τα αστεία έχουν τελειώσει και πρέπει να πάρει κεφάλια χωρίς συναισθηματισμούς.
Δεν περνάς στην επομένη μέρα με ανθρώπους που γλείφουν αυτιά και σ’ έχουν καταστρέψει.
Να μπουν νέα παιδιά και μόνο και να αναλάβουν την προστασία των δασών πέρα από τους πυροσβέστες και τους πιλότους των πυροσβεστικών αεροπλάνων. Να προσληφθούν δασοπυροσβέστες τώρα και να πάνε να γ@μηθούν τα μνημόνια και ό,τι λένε. Με τεχνολογία, με drones, με μέσα που θα βρουν οι ίδιοι οι νέοι θα σωθούν οι πόλεις.
Πάρτε τους δρόμους στο Μάτι με drones και τρέξτε.
Θα δείτε τότε και θα έχετε μια πλήρη εικόνα που σκαλώνουν οι δρόμοι, από που εμποδίζεται ο κόσμος να σωθεί σε μια περίπτωση κινδύνου. Και όταν τα πράγματα λίγο καταλαγιάσουν οι κάτοικοι να καθίσουν και να οργανωθούν.
Να απαιτήσουν.
Το χθες και το σήμερα έχασαν. Το αύριο ν’ οδηγήσει τη χώρα. Βάλτε τους νέους μπροστά.
Ακολουθήστε τους. Έτσι μόνο θα σωθείτε. Αυτοί ξέρουν τον δρόμο για το αύριο.
Ας κρατήσουμε το φεγγάρι αυτό στη μνήμη μας γιατί κανένας από μας δεν θα ζει ως το επόμενο.
Είναι το δικό μας ματωμένο φεγγάρι.
Του 21ου αιώνα!