ΕΝΑΣ ΟΔΥΝΗΡΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ

Μεγάλο κενό στο βιβλιόφιλους της Αθήνας αφήνει το κλείσιμο του ιστορικού βιβλιοπωλείου της «Εστίας», στην οδό Σόλωνος 60, το οποίο λειτουργούσε από το 1885 μέχρι και χθες, Σάββατο 30 Μαρτίου 2013. 

Σε λαό που έχει ολοφάνερο  έλλειμμα πραγματικής  παιδείας
προφανώς είναι πολυτέλεια  βιβλιοπωλεία σαν της γηραιάς Εστίας!

Όλοι  πλέον θα κάνουν ασκήσεις για  του μυαλού την ευρωστία

προστρέχοντες στον Καζαμία και στης Βίβλου τη  θεοπνευστία!

«Εθνικοσοσιαλιστική περιοδική έκδοσις»

Όταν η «Xρυσή Αυγή» προσχωρούσε στη νεοναζιστική Διεθνή «Νέα Ευρωπαϊκή Τάξη» και στη «Διακήρυξη της Βαρκελώνης» (1981)

ΜΙΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΓΙΑ ΤΟ ΝΑΖΙΣΤΙΚΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΤΗΣ Χ.Α.

 «Προ[σ]βλέπουμε σ’ έναν διακρατικό εθνικοσοσιαλισμό όλων των λευκών»: Μια από τις πρώτες ιδεολογικές διακηρύξεις της Χρυσής Αυγής (που πολύ θα ήθελε να ξεχάσει)

 του Κλέωνα Ιωαννίδη  

Φάκελος : Ενθέματα (enthemata) της Αυγής

(από το ιστολόγιο της  Βασιλικής ΜεταΤρούλου)

*Σημ.: Το άρθρο αναλυτικά, σε ανεπτυγμένη μορφή (με όλες τις υποσημειώσεις, τις σχετικές σελίδες από το έντυπο του 1981 ,όπως και το πλήρες έντυπο, σε μορφή pdf) στο ιστολόγιο της Βασιλικής Μετατρούλου, εδώ 

Είναι γνωστό πως η «Χρυσή Αυγή» αποτελεί ενεργό μέλος του Ευρωπαϊκού Εθνικού Μετώπου (ENF),[1] μιας άτυπης φασιστικής Διεθνούς,[2] που εκπροσωπεί φασιστικά κόμματα και οργανώσεις από 13 ευρωπαϊκές χώρες και ιδρύθηκε  το 2004 ενόψει ευρωεκλογών. Δεν είναι γνωστό, όμως, ότι η ΧΑ είχε προσχωρήσει, από τις απαρχές της, στην ακραία ναζιστική-εθνικοσοσιαλιστική (μαύρη) Διεθνή Νέα Ευρωπαϊκή Τάξη (New European Order [NEO] ή  Nouvel Ordre Européen).

 

Μικρή ιστορική αναδρομή

Η Νέα Ευρωπαϊκή Τάξη δημιουργήθηκε το 1951, ως διάσπαση μιας προηγούμενης πανευρωπαϊκής νεοναζιστικής συμμαχίας, του Europäische Soziale Bewegung (ESB), επειδή η τελευταία δεν ήταν αρκετά «ριζοσπαστική» στα ζητήματα της «υπεράσπισης της βιολογικής ακεραιότητας των λευκών Ευρωπαϊκών λαών και του αντικομμουνισμού».[3] Οι διαφωνούντες προχώρησαν στη δική τους συνδιάσκεψη, τον Σεπτέμβριο του 1951 στη Ζυρίχη, και τη δημιουργία της Νέας Ευρωπαϊκής Τάξης, η οποία, στη διακήρυξή της, ήταν περισσότερο σαφής: Καλούσε για «πόλεμο ενάντια στους μπολσεβίκους Μογγόλους και τους καπιταλιστές νέγρους, στο καθήκον του λευκού ανθρώπου για την φυλετική επιβίωση και το Aufartung».[4]

Ακολούθησαν συνδιασκέψεις της NEO στο  Παρίσι (1953), τη Ζυρίχη (1960, 1962), το Μιλάνο (1965, 1967), τη Βαρκελώνη (1969, υπό την αιγίδα του ισπανικού CEDADE), τη Λυών (1972, 1974), τη Βαρκελώνη (1977, 1979) κ.α. To 1979, η Νέα Ευρωπαϊκή Τάξη δίνει στη δημοσιότητα τη «Διακήρυξη της Βαρκελώνης», προϊόν της 14ης συνδιάσκεψής της, με συμμετοχές νεοναζιστών από όλο τον κόσμο. Τον Νοέμβριο του 1980 ο Νίκος Μιχαλολιάκος απολύεται από την 42μηνη περιπετειώδη στρατιωτική του θητεία[5] και ένα μήνα μετά εκδίδει το πρώτο τεύχος του περιοδικού Χρυσή Αυγή, στο οποίο αναγράφεται ως «υπεύθυνος έκδοσης». Ο υπότιτλός του ήταν «Εθνικοσοσιαλιστική περιοδική έκδοσις», ο αγκυλωτός σταυρός παρών, μαζί με τον Χίτλερ, και το εθνικοσοσιαλιστικό στίγμα δίνεται απολύτως σαφώς, όπως θυμάται ο ίδιος ο Φύρερ, σχεδόν είκοσι χρόνια αργότερα:

«Η Χρυσή Αυγή αυτοχαρακτηρίζετο μέσα από τις σελίδες του εντύπου του [sic] σαν έκδοση εθνικοσοσιαλιστική και αυτή η διαφορά όχι μόνο ορολογίας αλλά και ουσίας ήταν που σαφέστατα την διαχώριζε από το μεγαλύτερο μέρος του εθνικού χώρου, που εκείνη την εποχή δραστηριοποιείτο».[6]

Το CEDADE (Círculo Español de Amigos de Europa-Ισπανικός Κύκλος των Φίλων της Ευρώπης) ήταν μια ισπανική νεοναζιστική οργάνωση, ιδρυμένη το 1966 στη Βαρκελώνη· μεταξύ των ιδρυτικών της στελεχών ήταν ο Leon Degrelle και ο Otto Skorzeny.[7] Στην προσπάθειά της να βρει διεθνή στηρίγματα και να διαχωριστεί από τον «εθνικό χώρο» των βασιλοχουντικών και φιλομεταξικών, η ΧΑ στρέφεται στο CEDADE και στους Ευρωπαίους νεοναζί ομοϊδεάτες της.

Ένα σπάνιο έντυπο του 1981 με την ιδεολογική διακήρυξη της ΧΑ υπέρ του ναζισμού/εθνικοσιαλισμού

To εξώφυλλο της σπάνιας έκδοσης του 1981

Αυτό διαπιστώνει ο αναγνώστης από μια σπάνια έκδοση της ναζιστικής συμμορίας, των πρώτων μηνών του 1981, που παρουσιάζουμε κατ’ αποκλειστικότητα σήμερα. Το έγχρωμο εντυπωσιακό εξώφυλλο δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών: Ένας αξιωματικός των SS, δύο σβάστικες και ο τίτλος «Νέα Ευρωπαϊκή Τάξη» δίνουν το μήνυμα πεντακάθαρα. Στον ελληνικό πρόλογο, γραμμένο από τη ΧΑ, διευκρινίζεται:

«Έχοντας ήδη διακηρύξει ότι προβλέπουμε [sic] σ’ έναν διακρατικό εθνικοσοσιαλισμό όλων των λευκών [...], συνεχίζουμε με τη διασαφήνιση αυτής της θέσεως και προσφέρουμε στον αναγνώστη μας, ένα βασικό κείμενο, σχετικό με τη θέσι μας αυτή: Την διακήρυξι της Βαρκελώνης». Για τη μετάφραση, Χρυσή Αυγή. (περισσότερα…)

"ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΜΟΥ ΦΙΛΟΥΝ ΤΟΣΟ ΚΑΥΤΑ"

Ο ουγγρικής καταγωγής Αυστριακός συνθέτης και αρχιμουσικός Φραντς Λέχαρ, ένας από τους τρεις μεγάλους της οπερέτας μαζί με τον Οφενμπαχ και τον Γιόχαν Στράους, ήταν γιος αρχιμουσικού και σπούδασε στο Ωδείο της Πράγας. Από νέος αφιερώθηκε στην οπερέτα και συνέθεσε συνολικά 38 έργα, με την επιτυχία όμως συναντήθηκε μονάχα με την 8η οπερέτα του, τη γνωστή σε όλους μας ωε "Η εύθυμη χήρα" , που παρουσιάστηκε στη Βιέννη στα 1905.

Και, ξαφνικά στα 1934, ο Λέχαρ εμφανίζεται πάλι  και παρουσιάζει την "Τζουντίτα", σε λιμπρέτο Πάουλ  Κνέπλερ και Φριτς Λέχνερ, πμια κωμική όπερα  χωρισμένη σε πέντε πράξεις. Αυτήν την παράσταση , που ανέβηκε στις  20 Ιανουαρίου του 1934, αναμετάδωσαν 120 ραδιοφωνικοί σταθμοί σε όλον τον κόσμο και ,όπως είναι φυσικό,  είχε μεγάλη απήχηση στο κοινό. Ο Λέχαρ, όπως άλλοτε είχε κάνει με την "Εύθυμη χήρα", που της είχε εμφυσήσει νέα πνοή, έτσι και με την όπερα αυτή έδωσε νέα φόρμα και νότες, σφραγίζοντας έτσι την καλλιτεχνική του διαδρομή με μια πραγματική αποθέωση. Το πιο γνωστό τραγούδι της όπερας αυτής είναι το «Τα χείλη μου  φιλούν τόσο καυτά», που τραγουδά η Τζιουντίτα , στην τέταρτη σκηνή.

Ο Λέχαρ  στις συνθέσεις του ισορρόπησε με εκπληκτικό τρόπο  το βιεννέζικο βαλς και τους σλάβικους ήχους, σε νέους ρυθμούς, άλλοτε ρομαντικούς και λυρικούς και άλλοτε επικούς. Τα περισσότερα έργα του Λέχαρ έχουν παρουσιαστεί από την Εθνική Λυρική Σκηνή με ερμηνεύτρια την Ανθή Ζαχαράτου. Αναφέρουμε ενδεικτικά τα εξής: "Ο κόμης του Λουξεμβούργου", "Τσιγγάνικος έρως", "Η ιδανική σύζυγος", "Επιτέλους μόνος", "Φρασκίτα", "Παγκανίνι", "Τσάρεβιτς", και η "Χώρα του Μειδιάματος". Φέτος συμπληρώνονται πενήντα  πέντε χρόνια από το θάνατο του μεγάλου συνθέτη που πέρασε στα Ηλύσια Πεδία της "Απόλυτης Μουσικής", στις 24 Οκτώβρη του 1948. 

Η ερμηνεία της Άννας Νετρέμπκο στο μουσικό γκαλά που αναρτούμε σήμερα είναι συγκλονιστική.Η υπέροχη φωνή της,  και το εκρηκτικό ταμπεραμέντο της και η αντισυμβατική ερμηνεία της σε ένα χώρο που αποπνέει σοβαροφάνεια απογειώνουν κυριολεκτικά το τραγούδι

Πηγές: http://360mires.gr, Βικιπαίδεια, Gerontakos

 Meine Lippen, sie küssen so heiss
 My lips'  fiery kiss

[Οι γερμανικοί στίχοι με τη με τη μετάφρασή τους  στα αγγλικά]

1. Ich weiß es selber nicht,

warum man gleich von Liebe spricht,

wenn man in meiner Nähe ist,

in meine Augen schaut und meine Hände küsst.

I don't understand myself,

why they keep talking of love,

if they come near me,

if they look into my eyes and kiss my hand.

2.Ich weiß es selber nicht

warum man von dem Zauber spricht,

dem keiner widersteht, wenn er mich sieht

wenn er an mir vorüber geht.

I don't understand myself,

Why they talk of magic,

you fight in vain, if you see me

If  you pass me by.

3.Doch wenn das rote Licht erglüht

Zur mitternächt'gen Stund

Und alle lauschen meinem Lied,

dann wird mir klar der Grund:

But if the red light is on

In the middle of the night

And everybody listens to my song,

Then it is plain to see:

4.Meine Lippen, sie küssen so heiß

Meine Glieder sind schmiegsam und weiß(weich),

n den Sternen da steht es geschrieben:

Du sollst küssen, du sollst lieben!

My lips, they give so fiery a kiss,

My limbs, they are supple and white,

It is written for me in the stars:

Thou shalt kiss! Thou shalt love!

5.Meine Füße sie schweben dahin,

meine Augen sie locken und glüh'n

und ich tanz' wie im Rausch den ich weiß,

meine Lippen sie küssen so heiß!

My feet, they glide and float,

My eyes, they lure and glow,

And I dance as if entranced, 'cause I know!

My lips give so fiery a kiss!

6. In meinen Adern drin,

da rollt das Blut der Tänzerin

Denn meine schöne Mutter war

Des Tanzes Knigin im gold'nen Alcazar.

In my veins 

runs a dancer's blood,

Because my beautiful mother

Was the Queen of dance in the gilded Alcazar1. 

6. Sie war so wunderschön,

ich hab' sie oft im Traum geseh'n.

Schlug sie das Tamburin, zu wildem Tanz,

dann sah man alle Augen glühn!

She was so very beautifull,

I often saw her in my dreams,

If she beat the tamburine, to her beguiling dance

All eyes were glowing admiringly!

7. Sie ist in mir aufs neu erwacht,

ich hab' das gleiche Los.

Ich tanz' wie sie um Mitternacht

Und fühl das eine blos:

Meine Lippen, sie küssen so heiß!

She reawakened in me, 

mine is the same lot.

I dance like her at midnight

And from deep within I feel:

My lips, they give so fiery a kiss!

______________________

Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΜΑΣ ΨΕΥΤΟΜΑΓΚΑΣ

"Χώρα" λεγόταν η αγελάδα του που πουλούσε χίλια φύλλα,

διαφημίσεις κρατικές την τάιζαν  κι άρμεγε χρυσά  μήλα.

Αν και πολεμά τους Γερμανούς Ναζί ως Έλλην  στρατιώτης,

 στη λίστα της Λανγκάρντ βρέθηκε ο αντάρτης πατριώτης.

Του άδικου τάχα αμείλικτος εχθρός , φάρος της ηθικολογίας,
λαϊκιστής είναι του κερατά  , πρύτανης  της   χυδαιολογίας,

σαΐνι της παραπλάνησης, παπάρες ξερνάει   περί Πάτρης,

 στέλεχος από χρόνια ηγετικό  στο φαύλο "Κόμμα  περί πάρτης".

Από την πολιτεία κρίνων  κανείς τον εθνικό εισαγγελέα Τράγκα 

μπορεί να αναφωνήσει"Ουστ από 'δω, παλιάτσε  ψευτομάγκα !"
___________________

ΔΙΑΒΑΣΤΕ :Γιώργος Τράγκας, ο ντελάλης της σκλαβιάς μας

____________________

ΚΑΙΓΟΜΑΙ ΚΑΙ... ΔΗΜΙΟΥΡΓΩ

O Γάλλος συνθέτης  Charles Koechlin ήταν  67 ετών όταν το απόγευμα της 7ης Αυγούστου 1934 είδε σε έναν παρισινό κινηματογράφο ένα φιλμ με πρωταγωνίστρια μία νεαρή ντίβα της εποχής , την Λίλιαν Χάρβεϊ (1906-1968) , που διήνυε τα 27 της   χρόνια. Το βράδυ της ίδιας μέρας ξαναείδε το έργο και επιστρέφοντας στο σπίτι του έγραψε το τραγούδι Tout va bien, "καλύπτοντας το χαρτί με δάκρυα".

 

Ο συνθέτης γοητεύτηκε από την ηθοποιό και έσπευσε να δει και άλλες ταινίες της. Η γοητεία που ένιωσε στο πρώτο έργο μετετράπη σε σφοδρό πάθος και παρά το γεγονός ότι τους χώριζε ηλικιακή άβυσσος και επιπλέον ήταν παντρεμένος , έχοντας πέντε παιδιά(!), της έστειλε χωρίς κανένα ενδοιασμό  επιστολή, ομολογώντας τον έρωτά του και ζητώντας το ...χέρι της. Η ηθοποιός όχι μόνο δεν απάντησε , αλλά αρνήθηκε να συναντηθεί μαζί του, δείχνοντας έτσι ότι δεν ήθελε να έχει καμία επαφή.

Ο Koechlin  προσπάθησε απεγνωσμένα επί δύο χρόνια να προκαλέσει το ενδιαφέρον της Χάρβεϊ, δίνοντας  μάλιστα και σε δύο  άλμπουμ με ερωτικά τραγούδια το όνομά της. Όπως εκμυστηρεύτηκε στη μούσα του, σε μία επιστολή που της έστειλε πιστεύοντας ματαίως ότι θα τη συγκινήσει: "Σκέφτηκα ότι όφειλα να σας περιγράψω τις συνθήκες μέσα στις οποίες γεννήθηκε η μουσική αυτή. Όταν θα μάθετε ότι κάθε κομμάτι αυτής της σύνθεσης είναι εμπνευσμένο από το φιλμ ή από κάποια σκηνή του, μπορείτε να φανταστείτε τις φωτογραφίες σας με οδηγούς τους τόσο αποκαλυπτικούς τίλους: Η συμπεριφορά της μαθήτριας (σοπράνο και πιάνο), Τα φωτεινά μάτια (φλαόυτο και πιάνο), Πατινάζ-χαμόγελο (φλάουτο σοπράνο και πιάνο) Κλάματα (μικρό και μεγάλο φλάουτο, πιάνο), Όλα πάνε Καλά (σοπράνο και πιάνο),Ονειροπόλα Σικελή (κύματα Μαρτενό και κλαβεσέν)".

Ο Charles Louis Eugène Koechlin (27 Νοεμβρίου 1867 -- 31 Δεκεμβρίου  1950) ήταν ένας Γάλλος συνθέτης, δάσκαλος και  μουσικολόγος. Εμφορούνταν από ριζοσπαστικές ιδέες και παθιαζόταν με διάφορα θέματα , όπως τη τη μεσαιωνική μουσική , τον Μπαχ, τα ταξίδια, τη στερεοσκοπική φωτογραφία και τον σοσιαλισμό. Είχε ως μότο την εξής φράση :  "Ο καλλιτέχνης χρειάζεται έναν πύργο από ελαφαντοστούν, όχι ως καταφύγιο από τον κόσμο , αλλά ως ένα μέρος όπου μπορεί να δει τον κόσμο και να νιώσει τον εαυτό του Ο πύργος του καλλιτέχνη είναι σαν ένας φάρος που φωτίζει τον κόσμο."