Σάββατο, Ιουλίου 31, 2021
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΟ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ (Ε.ΔΙ.Π) : ΤΟ ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΥΝ ΣΕ ΒΕΓΓΟΥΣ ΤΩΝ ΑΕΙ ΕΛΛΕΙΨΕΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ
Επιστολή διαμαρτυρίας του Συλλόγου ΕΔΙΠ ΑΕΙ με αφορμή εισήγηση της 97ης Συνόδου Πρυτάνεων αναφορικά με τα καθήκοντα των μελών ΕΔΙΠ
presspublica.gr
Επιστολή διαμαρτυρίας στη Σύνοδο Πρυτάνεων έστειλε ο Πανελλήνιος Σύλλογος ΕΙΠ-ΑΕ με αφορμή την πρόσφατη εισήγηση της 97ης Συνόδου Πρυτάνεων να ανατεθεί διοικητικό έργο στα μέλη των κλάδων ΕΔΙΠ-ΕΤΕΠ.
Διαβάστε την επιστολή:
Με αφορμή την πρόσφατη εισήγηση της 97ης Συνόδου Πρυτάνεων να ανατεθεί διοικητικό έργο στα μέλη των κλάδων ΕΔΙΠ-ΕΤΕΠ (σημείο 13 του Δελτίου Τύπου: «Με δεδομένη τη μεγάλη μείωση προσωπικού στο τομέα των Διοικητικών Υπηρεσιών των ΑΕΙ, η Σύνοδος εισηγείται τη συμπλήρωση των αρμοδιοτήτων των ΕΔΙΠ-ΕΤΕΠ με διοικητικό έργο») και την τεράστια αναστάτωση που έχει δικαιολογημένα προκαλέσει, ιδιαίτερα εν αναμονή του νέου νόμου-πλαίσιου για τα ΑΕΙ, ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΜΕ κάθε προσπάθεια υποβάθμισης του κλάδου Ε.ΔΙ.Π. και δηλώνουμε αποφασιστικά την πρόθεσή μας να υπερασπιστούμε το θεσμοθετημένο του ρόλο στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο.
Ο κλάδος ΕΔΙΠ αποτελείται από υψηλής επιστημονικής κατάρτισης προσωπικό, στη συντριπτική του πλειονότητα διδάκτορες με διδακτική και ερευνητική εμπειρία ετών και με διεθνή αναγνώριση του επιστημονικού-ερευνητικού τους έργου. Τα μέλη ΕΔΙΠ επιτελούν κομβικής σημασίας και υψηλής ποιότητας διδακτικό έργο στο ελληνικό πανεπιστήμιο, το οποίο συνίσταται κυρίως, αλλά όχι αποκλειστικά, στη διεξαγωγή (εργαστηριακών) μαθημάτων, ασκήσεων, και σεμιναρίων, τόσο σε προπτυχιακό όσο και σε μεταπτυχιακό επίπεδο.
Παράλληλα, τα μέλη ΕΔΙΠ, υπηρετώντας ως επί το πλείστον σε εργαστήρια, είναι από τη φύση της εργασίας τους επιφορτισμένα να προσφέρουν σημαντικό έργο διοίκησης (π.χ. ως υπεύθυνοι της εύρυθμης λειτουργίας των εργαστηριακών υποδομών και εγκαταστάσεων, υλοποίησης διαδικασιών προμηθειών, κλπ.), κατά αναλογία με τα μέλη ΔΕΠ.
Από τα προαναφερθέντα συνάγεται ότι ο κλάδος ΕΔΙΠ επιτελεί πολύπλευρο και νευραλγικής σημασίας έργο στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο, το οποίο εκτείνεται και πέρα από τα αμιγώς εκπαιδευτικά-ερευνητικά καθήκοντα τα οποία ο νομοθέτης περιγράφει για τον εν λόγω κλάδο (βλ. ν. 2009/2011, ν. 4386/2016 και την αντίστοιχη ερμηνευτική εγκύκλιο -29/7/2016 με αρ. πρωτ. 126603/Ζ2- καθώς και ν. 4485/2017). Παρ’ όλα αυτά τα δύο τελευταία χρόνια γινόμαστε μάρτυρες μιας συστηματικής προσπάθειας υποβάθμισης του κλάδου, ο οποίος -ειρήσθω εν παρόδω- είναι και ίσως ο πλέον υπο-αμειβόμενος εντός του Πανεπιστημίου.
Προς αυτή την κατεύθυνση κινείται ο εν ισχύ νόμος 4692/2020, ο οποίος αποκλείει τα μέλη ΕΔΙΠ, καθώς επίσης και τα μέλη ΕΕΠ, ΕΤΕΠ και το Διοικητικό Προσωπικό των Πανεπιστημίων, από το δικαίωμα ψήφου στις εκλογές των μονοπρόσωπων οργάνων διοίκησης των Πανεπιστημίων (διευθυντές τομέων, προέδρους τμημάτων, κοσμήτορες, πρυτάνεις), καθιστώντας τους προαναφερθέντες κλάδους παρίες της πανεπιστημιακής κοινότητας. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι παραπάνω κλάδοι εκπροσωπούνται σε συλλογικά όργανα διοίκησης (τομείς, γενικές συνελεύσεις τμημάτων, κοσμητείες, σύγκλητο) δι’ εκπροσώπου κι όχι βάσει του αριθμού των μελών τους, όπως συμβαίνει με τα μέλη ΔΕΠ.
Στη ίδια λογική της περαιτέρω υποβάθμισης κινείται, όπως προαναφέρθηκε, και η εισήγηση της 97ης Συνόδου Πρυτάνεων για ανάθεση διοικητικών καθηκόντων σε ΕΔΙΠ με την αιτιολογία της αποψίλωσης των Διοικητικών Υπηρεσιών των ΑΕΙ, ενάντια σε κάθε έννοια ορθολογικής αξιοποίησης του επιστημονικού-ερευνητικού δυναμικού του κλάδου προς όφελος του δημόσιου Πανεπιστημίου.
Τα μέλη ΕΔΙΠ δεν πρόκειται να επωμιστούν επιπρόσθετες υποχρεώσεις, ειδικά όταν αυτές είναι πέρα για πέρα αλλότριες με τον επιστημονικό-διδακτικό χαρακτήρα του κλάδου. Το πρόβλημα της χρόνιας υποστελέχωσης των ΑΕΙ θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ΑΜΕΣΑ με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.
Ο κλάδος θα εναντιωθεί με κάθε πρόσφορο μέσο σε κάθε απόπειρα υποβάθμισης του ρόλου του εντός του Πανεπιστημίου.
Αγωνιζόμαστε για ένα δημόσιο Πανεπιστήμιο που θα είναι σε θέση να επιτελεί με εξαιρετικά υψηλά ποιοτικά στάνταρ τον επιστημονικό-κοινωνικό του ρόλο, σε πείσμα πολιτικών που αποσκοπούν εξόφθαλμα στη συρρίκνωσή του.
Όσοι συντάσσονται με τέτοιους είδους πολιτικές, θα μας βρουν απέναντί τους.
Το τέταρτο μυθιστόρημα του Γιάγκου Ανδρεάδη : μια ιστορία ανασκαφών, εγκλήµατος και έρωτα στη Μακεδονία. Όπου η σκαπάνη του αρχαιολόγου και τα σχέδια των τυµβωρύχων σε ένα αρχαίο ιερό σπήλαιο θα συµπέσουν και θα αναµετρηθούν
Κυκλοφόρησε το αστυνομικό µυθιστόρηµα «Οι Αρχαιοκάπηλοι» του Γιάγκου Ανδρεάδη
efsyn.gr
Το αστυνομικό µυθιστόρηµα «Οι Αρχαιοκάπηλοι», το τέταρτο πεζό έργο του Γιάγκου Ανδρεάδη, με θέμα τις αρχαιολογικές ανασκαφές, το έγκλημα και τον έρωτα κάπου στην Μακεδονία κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Λιβάνη. Χώρος: ένα αρχαίο ιερό και μια πόλη, φανταστικά και ίσως γι' αυτό αληθινά. Χρόνος: Τρία χρόνια μετά από το σωτήριο έτος 2021.
Πρόκειται για ένα βιβλίο που εκπέμπει το μήνυμα ότι αντί να ξαναθάβουμε ή να ξεπουλάμε τα δώρα που μας χαρίζει ασταμάτητα η ελληνική γη, πρέπει να τα δούμε, αν θυμηθούμε τα λόγια του Ελύτη, «σαν σηματωρούς και κήρυκες για την προσωπική και την συλλογική ζωή μας».
Καθηγητής, μεταξύ άλλων, της Δημιουργικής Γραφής, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο ο συγγραφέας έχει αφιερώσει, εργαστήρια και σειρά θεωρητικών και λογοτεχνικών έργων στον διάλογο της τραγωδίας και του κλασικού μυθιστορήματος με το αστυνομικό βιβλίο και το φιλμ νουάρ. Στον δρόμο συνειδητοποίησε ότι ο αρχαιολόγος δεν είναι ο μόνος που σκάβει τη γη για να βγάλει τα μυστικά της στο φως.
Ο Ανδρεάδης ασχολήθηκε µε τα αρχαία γράµµατα και ιδίως µε τη µελέτη, τη µετάφραση και τη σκηνοθεσία της ελληνικής τραγωδίας. Επίσης µε το µεγάλο ευρωπαϊκό µυθιστόρηµα, ιδίως τον Ντοστογιέφσκι και τον Μπαλζάκ, επιµένοντας στον διάλογο του είδους αυτού µε την τραγωδία.
Λίγα λόγια από και για το βιβλίο
Ο ντετέκτιβ, το ξέρουμε από την Αγκάθα Κρίστι, μιμείται τον αρχαιολόγο σκάβοντας κρυμμένα ένοχα ή αθώα μυστικά. Και ακόμη ο ψυχαναλυτής και ο συγγραφέας κάνουν τις δικές τους ανασκαφές στον υπόγειο κόσμο όπου συναντώνται τα όνειρα με την δημιουργία.
Οι αρχαιοκάπηλοι ανήκουν στον κόσμο της μυθοπλασίας. Όπως όμως συμβαίνει στην γραφή γενικότερα δεν παύουν να αναζητούν με το «ψέμα» τους την αλήθεια και να φωτίζουν πραγματικότητες:
Η πλοκή: Ένας νέος αρχαιολόγος ταξιδεύει -με εντολή του αγαπημένου του καθηγητή και γενικού γραμματέα του ΥΠΠΟ σε μια υπηρεσιακή κυβέρνηση με άδηλο μέλλον - για να προστατέψει μια ανασκαφή. Ανασκαφή που ενδέχεται να αποκαλύψει ένα νέο σημαντικό αρχαίο ιερό κέντρο αλλά ενοχλεί ισχυρά συμφέροντα που φιλοδοξούν να «αξιοποιήσουν» τον χώρο μετατρέποντάς τον σε μια ύποπτη «πολιτιστική» Ντίσνεϊλαντ με ξενοδοχεία πολυτελείας και καζίνο. Αντίπαλοί του:
Ένας «εθνικός ευεργέτης», με ύποπτο παρελθόν και παρόν. Μια εκπρόσωπος υπουργείου που δηλώνει «εγώ είμαι το κράτος». Ένας νέος κύριος που υποστηρίζει ότι είναι ο Ρομπέν των Δασών της αρχαιολογίας» αλλά είναι μάλλον αρχηγός σπείρας αρχαιοκάπηλων. Εκλεκτά μέλη του υποκόσμου.
Σύμμαχοι: Μια ταλαντούχα αρχαιολόγος που συμπαθεί τους λύκους και απεχθάνεται τα κανίς. Ένας καθηγητής με Σλαβομακεδονική καταγωγή και συνείδηση εξπέρ στο αυθεντικό ελληνικό ρεμπέτικο και τα τραγούδια γκρίκλις. Ένα δωδεκάχρονο κοριτσάκι που ξεφεύγει από τους παιδόφιλους για να καθίσει τελικά στο θρόνο της Περσεφόνης. Ο θείος της, ένας αρχιεργάτης που δεν χαρίζει κάστανα. Και πάω από όλα ο έρωτας για μια Ολλανδέζα δημοσιογράφο που κάνει πάντα του κεφαλιού της.
Το έργο αξιοποιεί, πραγματικά και φανταστικά δελτία τύπου, εκπομπές ραδιοφώνου, αυθεντικά και πλαστά όνειρα, περιγραφές αρχαίων τοιχογραφιών και ένα πάπυρο που μιλά για τον Ηρακλή -γιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και της Περσίδας καλλονής Βαρσίνης- που προσπάθησε να αναστήσει τα όνειρα του πατέρα του για ένα πανανθρώπινο κράτος.
____________________
ΕΠΙΜΕΤΡΟ
Mια ιστορία ανασκαφών, εγκλήµατος και έρωτα στη Μακεδονία. Η σκαπάνη του αρχαιολόγου και τα σχέδια των τυµβωρύχων θα συµπέσουν και θα αναµετρηθούν, καθώς θα προχωρούν δύσκολα οι ανασκαφές σε ένα αρχαίο ιερό σπήλαιο στον τόπο όπου ίσως βρισκόταν η αρχαία ελληνική πόλη Ηράκλεια η Εσχάτη. Στην αναµέτρηση αυτή, που συναρπάζει όσους ονειρεύονται και ενοχλεί όσους εµπορεύονται τη µνήµη και την ταυτότητα, την τελική απάντηση θα δώσει ο έρωτας.
Τι να κρύβει η τελευταία αίθουσα του ιερού που προσπαθούν να διαρρήξουν οι αρχαιοκάπηλοι; Ένδοξους τάφους, που θα ξυπνήσουν πάλι τη µνήµη κάποιων και τον φθόνο κάποιων άλλων; Έναν θησαυρό από χρυσά νοµίσµατα, που ίσως ήταν τα αργύρια για µια αρχαία προδοσία; Ή το µυστικό ενός καµένου παπύρου, που θα ζωντανέψει από ένα κοριτσάκι που ξέφυγε από τις ορέξεις των παιδόφιλων και θα σκαρφαλώσει στον αδειανό θρόνο που ήταν κάποτε αφιερωµένος στην τροµερή Περσεφόνη;
Μπήκα στο γραφείο του γενικού γραµµατέα του Υπουργείου Πολιτισµού
και πρώην καθηγητή µου, που µύριζε τσιγάρο, ακόµα και όταν δεν
κάπνιζε. Τώρα, πάντως, κάπνιζε ασύστολα κάτω από την επιγραφή
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ. Έβηξα για να δηλώσω τις αντικαπνιστικές µου
ευαισθησίες.
«Τι βήχας είναι αυτός;» µου είπε ο κύριος γενικός.
«Πρέπει να προσέχεις την υγεία σου. Λοιπόν, σου έχω ένα ταξίδι σε πιο υγιεινά κλίµατα».
«Για πού, αν επιτρέπεται, κύριε γενικέ;»
«Σε µια πόλη που δεν υπάρχει. Για να βρεις ένα ανύπαρκτο ίσως αρχαίο ιερό κέντρο. Μπορεί να είναι κάτι το συγκλονιστικό».
«Και πού πέφτουν αυτή η πόλη µε το ιερό κέντρο που αδηµονούν να µε γνωρίσουν;»
«Στη βόρειο Ελλάδα».
«Μια ερώτηση, δάσκαλε: Υπήρξα ο αγαπηµένος µαθητής σου. Μου βρήκες
δουλειά στο Υπουργείο. Σ’ ευχαριστώ για όλα. Αλλά γιατί εµένα;»
«Στέλνω εσένα, γιατί είσαι κάποιος που ακόµα θέλει να αλλάξει κάτι στον κόσµο».
Γιάγκος Ανδρεάδης – Βιβλιοnet
Ανεξάρτητη έρευνα αποφαίνεται : "Το κράτος της Μάλτας έφερε την ευθύνη της δολοφονίας της δημοσιογράφου Ντάφνε Καρουάνα Γκαλιζία αφού, είχε δημιουργήσει μια "νοοτροπία ατιμωρησίας".
Μάλτα –Έρευνα: Το κράτος φέρει ευθύνη για τη δολοφονία της δημοσιογράφου Ντάφνε Καρουάνα Γκαλιζία!
Apostolos Staikos with AP & ΑΠΕ-ΜΠ
euronews.com
Ανεξάρτητη έρευνα για τη δολοφονία με παγιδευμένο αυτοκίνητο της δημοσιογράφου κατά της διαφθοράς Ντάφνε Καρουάνα Γκαλιζία κατέληξε στο συμπέρασμα πως το κράτος έφερε την ευθύνη αφού είχε δημιουργήσει μια "νοοτροπία ατιμωρησίας".
Η Καρουάνα Γκαλιζία σκοτώθηκε από ισχυρή έκρηξη που σημειώθηκε στο αυτοκίνητό της ενώ έφευγε από το σπίτι της στις 16 Οκτωβρίου 2017. Οι εισαγγελείς πιστεύουν πως ο μεγαλοεπιχειρηματίας Γιόργκεν Φένεκ, ο οποίος είχε στενές σχέσεις με υψηλόβαθμους κυβερνητικούς αξιωματούχους, ήταν ο ιθύνων νους της δολοφονίας. Ο Φένεκ, ο οποίος περίμενε να δικαστεί για συνεργασία για φόνο, αρνείται κάθε ευθύνη.
«Η επιτροπή που εξέτασε την υπόθεση κατέληξε στο συμπέρασμα, πως το κράτος δεν είχε άμεση εμπλοκή στη δολοφονία. Ωστόσο, σημειώνει πως η πολιτεία οφείλει να αναλάβει την ευθύνη για σοβαρές ελλείψεις σε ζητήματα δικαιοσύνης και προστασίας των δημοσιογράφων. Ως πρωθυπουργός της Μάλτας, αισθάνομαι υποχρεωμένος να ζητήσω συγγνώμη από την οικογένεια της αδικοχαμέν ης Ντάφνε Καρουάνα Γκαλιζία» δήλωσε ο πρωθυπουργός της Μάλτας, Ρόμπερτ Αμπέλα.
Τρεις άνθρωποι που φέρεται να πυροδότησαν τη βόμβα συνελήφθησαν τον Δεκέμβριο του 2017. Ένας από αυτούς δήλωσε ένοχος στο πλαίσιο ενός δικαστικού διακανονισμού και εκτίει ποινή 15ετούς κάθειρξης. Οι άλλοι δύο περιμένουν να δικαστούν. Ο μεσάζων που ομολόγησε την ενοχή του έχει γίνει κρατικός μάρτυρας και του έχει δοθεί χάρη.
Η έρευνα, που πραγματοποιήθηκε από έναν εν ενεργεία δικαστή και δύο συνταξιούχους δικαστές, βρήκε ότι εκείνη την εποχή είχε δημιουργηθεί από τα ανώτατα κλιμάκια της κυβέρνησης μια νοοτροπία ατιμωρησίας.
«Τα πλοκάμια της ατιμωρησίας επεκτάθηκαν στη συνέχεια σε άλλα ρυθμιστικά σώματα και στην αστυνομία, οδηγώντας σε μια κατάρρευση του κράτους δικαίου", ανέφερε η έκθεση της επιτροπής, η οποία δημοσιοποιήθηκε σήμερα από τον πρωθυπουργό Ρόμπερτ Αμπέλα.
Ανέφερε πως το κράτος απέτυχε να αναγνωρίσει τους πραγματικούς και άμεσους κινδύνους για τη ζωή της Καρουάνα Γκαλιζία και απέτυχε να λάβει υπεύθυνα βήματα προκειμένου να τους αποτρέψει. Ήταν σαφές, ανέφερε η έκθεση, πως η δολοφονία ήταν είτε εγγενώς είτε άμεσα συνδεδεμένη με την ερευνητική εργασία της Καρουάνα Γκαλιζία.
«Η συγγνώμη, η απολογία αν θέλετε του πρωθυπουργού στο κοινοβούλιο είναι κάτι που αποδεχόμαστε. Φυσικά πιστεύουμε πως πρέπει να υπάρχει πλήρης λογοδοσία για κάθε λάθος, για κάθε αποτυχία μας οδήγησε μέχρι εδώ. Γνωρίζουμε πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν λογοδοτήσει για τις πράξεις τους. Δεν πρόκειται να εγκαταλείψουμε τον αγώνα» δήλωσε ο Πωλ Καρουάνα Γκαλιζία, γιος του θύματος.
Ο πρώην πρωθυπουργός Τζόζεφ Μουσκάτ παραιτήθηκε τον Ιανουάριο του 2020 μετά τη σύλληψη του Φένεκ. Δεν κατηγορήθηκε ποτέ για την υπόθεση. Μέσα ενημέρωσης αποκάλυψαν αργότερα στενές σχέσεις ανάμεσα στον Φένεκ, υπουργούς και υψηλόβαθμους αστυνομικούς αξιωματούχους. Οι δικαστές κάλεσαν να αναληφθεί άμεση δράση και να ρυθμιστούν οι σχέσεις ανάμεσα σε πολιτικούς και μεγάλες επιχειρήσεις.
Ο Αμπέλα ανέφερε σε ένα τουίτ πως η έκθεση απαιτεί "ώριμη" και αντικειμενική ανάλυση. "Θα πρέπει να πάρουμε μαθήματα και οι μεταρρυθμίσεις να συνεχιστούν με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα", είπε χωρίς να επεκταθεί. Η επιτροπή άκουσε καταθέσεις από την αστυνομία, κυβερνητικούς αξιωματούχους, την οικογένεια της Καρουάνα Γκαλιζία και δημοσιογράφους, μεταξύ άλλων.
Η αρχαία Λύττος αποκαλύπτει τους θησαυρούς της
Η αρχαιολογική σκαπάνη στην Αρχαία Λύττο αποκάλυψε σημαντικό άγαλμα!
Άγαλμα του Αδριανού βρέθηκε κατά τις ανασκαφές
Cretalive.gr
Ένα σημαντικό εύρημα αποκάλυψε η αρχαιολογική σκαπάνη στην Αρχαία Λύττο, όπου πρόσφατα, όπως είχε γράψει το Cretalive.gr, ξεκίνησαν ανασκαφές στο πλαίσιο συνεργασίας του Ινστιτούτου Προηγμένων Μελετών του Πρίνστον και του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.
Πρόκειται για ένα άγαλμα του Αδριανού για την εύρεση του οποίου ενημερώθηκαν πρόσφατα οι κάτοικοι από τον ίδιο τον καθηγητή Αρχαίας Ιστορίας και Κλασικών Σπουδών στο Ινστιτούτο Προηγμένων Σπουδών, στο Πρίνστον , κ. Άγγελο Χανιώτη, ο οποίος είναι και εκ των διευθυντών των ανασκαφών στην Αρχαία Λύττο.
Κατά τη διάρκεια ξενάγησης και ενημέρωσης από τον κ.Χανιώτη για την αξία των ευρημάτων και τη σημασία των ανασκαφών, ο ίδιος γνωστοποίησε, όπως μετέφεραν κάτοικοι της περιοχής στο Cretalive, ενθουσιασμένοι και συγκινημένοι, ότι άγαλμα του Αδριανού ήρθε στην επιφάνεια, επιβεβαιώνοντας σε αυτό το στάδιο, τις εκτιμήσεις ότι οι ανασκαφές αυτές πρόκειται να αναδείξουν μια σημαντική πόλη - ίσως σημαντικότερη κι από την ίδια την Κνωσό!
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Άγγ. Χανιώτης: "Μια σπουδαία ιστορική ανασκαφή" αυτή στη Λύττο
Ο κ.Χανιώτης δεν έκρυψε τον ενθουσιασμό του για την ανασκαφική έρευνα σε μια πόλη που έχει ιστορία 6000 ετών!
Ξεκινά η ανασκαφή που θα ρίξει "φως" στη Λύττο, μία πόλη ίσως και ανώτερη της Κνωσού!
Η τελευταία φορά που έγιναν συστηματικές ανασκαφές στην περιοχή ήταν στις αρχές της δεκαετίας του ’80 από τον Γ. Ρεθεμιωτάκη- Τι αναφέρει ο διευθυντής της ανασκαφής, Άγγελος Χανιώτης.
Παρασκευή, Ιουλίου 30, 2021
Τα φλεγόμενα ζώα της ΝΔ
Πόθεν έσχες και ξερό ψωμί....
36 σπίτια ,1.330.000 δάνεια, μετρητά κ.ο.κ.... και , επειδή δεν χώραγε το φύλλο, δεν δήλωσε τις εταιρίες στη Γαλλία...
ΝΔ... οι ΑΝΕΡΓΟΙ ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΟΥΧΟΙ...
Το ΔΗΠΕΘΕ της φυλακής και το εθνόσημο του τένις που έφερε ''γκαντεμιά''....
ΕΥΤΥΧΩΣ ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ, Ο ΝΤΟΥΣΚΟΣ, ΕΔΕΙΞΕ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΑ.....
Κατά τα άλλα ,ΤΑ ΦΛΕΓΟΜΕΝΑ ΖΩΑ ΦΤΑΙΝΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΩΤΙΕΣ...
ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ...ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ..
Why is Herodotus called “The Father of History”?/Γιατί ο Ηρόδοτος αποκαλείται "Ο πατέρας της Ιστορίας;" - Mark Robinson
Ηρόδοτος (484-425 π.Χ.) - Βικιπαίδεια
ΗΡΟΔΟΤΟΣ
-Όλα τα βιβλία σε μετάφραση / Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα
Μτφρ. Δ.Ν. Μαρωνίτης. 1964. Ηροδότου “Ιστορίαι”. ΚΛΕΙΩ. Αθήνα: Γκοβόστη.Μτφρ. Λ. Ζενάκος. 1992. Ηροδότου “Ιστορίαι”. ΕΥΤΕΡΠΗ-ΘΑΛΕΙΑ. Αθήνα: Γκοβόστη.
Μτφρ. Η. Σπυρόπουλος. 1992. Ηροδότου “Ιστορίαι”. ΜΕΛΠΟΜΕΝΗ-ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ. Αθήνα: Γκοβόστη.
Μτφρ. Η. Σπυρόπουλος. 1993. Ηροδότου “Ιστορίαι”. ΕΡΑΤΩ-ΠΟΛΥΜΝΙΑ. Αθήνα: Γκοβόστη.
Μτφρ. Η. Σπυρόπουλος. 1995. Ηροδότου “Ιστορίαι”. ΟΥΡΑΝΙΑ-ΚΑΛΛΙΟΠΗ. Αθήνα: Γκοβόστη.
© 1964, 1992, 1993, 1995 Εκδόσεις Γκοβόστη
Max Liebermann (1847-1935) A collection of paintings 4K
Max Liebermann(1847-1935) /Μαξ Λίμπερμαν
German soldiers of the Hermann Göring Division posing in front of Palazzo Venezia in Rome in 1944 with a picture taken from the Biblioteca del Museo Nazionale di Napoli before the Allied forces' arrival in the city Carlo III di Borbone che visita il papa Benedetto XIV nella coffee-house del Quirinale a Roma by Giovanni Paolo Panini (Museo di Capodimonte inv. Q 205)
Ανάμεσα στα χιλιάδες (τεράστιας αξίας) έργα που λαφυραγωγούσαν
συστηματικά οι Ναζί ήδη πριν την έναρξη του Β΄Π.Π., κυρίως στα πογκρόμ
που εξαπέλυαν κατά των Εβραίων,μα και στη διάρκεια του πολέμου στις
χώρες που πάταγαν το βρωμερό τους ποδάρι-έχουν λεηλατήσει κανονικότατα
και την Ελλάδα και τα κλεμμένα επιστρέφονται με το σταγονόμετρο ,τα 26
αρχαία που εδέησε να επιστρέψει μόλις φέτος (!) η Αυστρία είναι ελάχιστα μπρος στα άπειρα που βούτηξε μόνον ο αυστριακός ναζί απόπατος Γιούλιους Ρίνγκελ,γιατί
βέβαια δεκάδες ελεεινοί έρχονταν και μετά σαν τουρίστες τάχα και
επέδραμαν όπου είχαν τσεκάρει ότι υπήρχε αρχαιολογικό ενδιαφέρον,δηλαδή
παντού,για την Ελλάδα μιλάμε,και ομού και αντάμα με ντόπιους απόπατους
δεν άφηναν αρχαίο για αρχαίο,άλλα ζώα και οι ντόπιοι , δεν είναι άμοιροι
ευθυνών-, μεταξύ των άλλων λοιπόν βρέθηκαν το 2012 στο Μόναχο στο
διαμέρισμα του Cornelius Gurlitt,γιου του διάσημου ιστορικού τέχνης και
εμπόρου Hildebrand Gurlitt και εγγονό και φέροντος και το όνομά του του
επίσης γνωστού ιστορικού τέχνης Cornelius Gurlitt και πολλά αυθεντικά
έργα των Monet,Renoir, Matisse,Chagall,Dix,Franz Marc και του Max Liebermann που
σήμερα το μπλογκ του Degas θέλησε να του κάνει ένα μικρό αφιέρωμα μα
έπεσε πάνω στη ναζιστική λεηλασία και δεν γινόταν να μην ειπωθούν και
δυο λόγια γι αυτήν.
Ο εγγονός Cornelius είχε κάνει την πάπια όλα αυτά τα χρόνια και όσα δεν είχε μοσχοπουλήσει στα
πέρατα της γης τα είχε μαζεμένα στο Μόναχο και βέβαια ποιος ξέρει πόσα
και ποια ακριβώς ανήκαν σε Εβραίους.Την ανακάλυψη δημοσίευσε το
γερμανικό περιοδικό Focus έναν χρόνο μετά.Έγινε ο σχετικός
σαματάς,συγκινήθηκαν και φρίκαραν ενοχικά και βαθύτατα όλοι μα ο Gurlitt
κατόρθωσε να κρατήσει άλλα πολύτιμα που είχε στο σπίτι του στο
Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας, και με την αγάντα των νομικών διαδικασιών
που ακολούθησαν αλλά και τις συμφωνίες που έκανε ότι θα συνεργαζόταν για
να βρεθούν οι πραγματικοί ιδιοκτήτες ή οι απόγονοί τους ώστε να τους
επιστραφούν τα κλεμμένα κατόρθωσε να του επιστρέψουν και τη συλλογή του
Μονάχου,η οποία ,επειδή πρόλαβε και πέθανε , πήγε σαν κληρονομιά στο...
Μουσείο Καλών Τεχνών της Ελβετίας.
Διαβάστε περισσότερα,όσοι ενδιαφέρεστε για τέτοια θέματα-που είναι πολύ
σημαντικά κατά τη γνώμη μου και διόλου βαρετά-,στους συνδέσμους που
παραθέτω σαν πρώτα νήματα για να τραβήξει κάποιος ατελείωτες κλωστές
δραματικής ιστορίας από ένα τεράστιο,παγκόσμιο κουβάρι πλιάτσικου και
αρχαιοκαπηλειών και καθώς θα σας πηγαίνει το ένα στ΄άλλο σκεφτείτε το
μέγεθος της λεηλασίας στη διάρκεια πολέμων και κατοχών, και όχι μόνον
τότε, και μαζί και το μέγεθος της σημερινής πολιτικής υποκρισίας,που
επιτρέπει σπουδαία μνημεία πολιτισμού ενός λαού -ολόκληροι ναοί, αν
είναι δυνατόν-να είναι στολίδια σε ξένα μουσεία, χιλιάδες δηλαδή
χιλιόμετρα μακριά από τους τόπους τους.Και μη μου πείτε ότι αν ήταν η Παλμύρα "στημένη"στα
μουσεία των(πιο) τυχερών αυτού του κόσμου θα είχε γλυτώσει,γιατί και η
πολιτική μας βλακεία/αναισθησία/αφέλεια και ο εν γένει γεωγραφικός μας
ρατσισμός (πρέπει να) έχουν τα όριά τους,οι πόλεμοι μόνο ουρανοκατέβατοι
δεν είναι και μερικά πράγματα δεν πρέπει να τα θεωρούμε απίθανο να μας
(ξανα)συμβούν,ειδικά στην ανοχύρωτη και δίχως σοβαρές ή και καθόλου
υποδομές Ελλάδα.
- https://www.artsy.net/article/artsy-editorial-3-cases-explain-restituting-nazi-looted-art-difficult
- https://www.nytimes.com/2016/07/16/arts/design/nazi-art-loot-returned-to-nazis.html
- http://www.mixanitouxronou.gr/i-thisavri-pou-i-nazi-eklepsan-apo-oli-tin-evropi-kinigi-psachnoun-se-spilies-limnes-ke-orichia/
- http://www.lifo.gr/team/arts/53102
- εδώ
- εδώ
- εδώ
- εδώ
Max Liebermann - Wikipedia
 |
| "Two Riders on the Beach",1901 (από τη "συλλογή" του Gurlitt) |
 |
| "Reiter am Strand" , 1904 |
 |
| "The Artist's Studio", 1902 |
 |
| "Restaurant Terrace in Nienstedten", 1902 |
 |
| "Restaurations Garten", 1900 |
 |
| "Garden Café at the Elbe" |
 |
| "At the beach Beach in Scheveningen Shore" |
 |
| "Tennis Game by the Sea",1901 |
 |
| "Restaurant "De Oude Vink" at Leiden", 1905 |
 |
| "A Country Brasserie, Brannenburg, Bavaria", 1894 |
 |
| "Brothers and Sisters",1876 |
 |
| "Orphans in the Amsterdam΄s Orphanage Garden",1895 |
 |
| "Amsterdam Orphanage",1876 |
 |
| "Free Hours at Amsterdam΄ s Orphanage",1876 |
 |
| "In den Dünen" |
 |
| "Potato Gatherers" |
 |
| "Woman and Her Goats in the Dunes", 1890 |
 |
| "Dünenpromenade" ,1908 |
 |
| "Jewish Quarter in Amsterdam",1908 |
 |
| "Canning Factory", 1879 |
 |
| "Women Plucking Ggeese",1871 |
ΚΑΥΣΩΝΑΣ
Ο επικίνδυνος καύσωνας παίρνει παράταση - Η πρόταση για αργία τη Δευτέρα
Πάνος Ευθυμιάδης
Παράταση παίρνει ο καύσωνας που σαρώνει την Ελλάδα επισήμως από σήμερα και όπως φαίνεται θα ταλαιπωρήσει ολόκληρη τη χώρα, τα χωριά και τις πόλεις. Μάλιστα από χθες άνοιξε συζήτηση για να κυρηχθεί αργία η Δευτέρα, καθώς τότε αναμένεται η κορύφωση του καύσωνα.
Την πρόταση έκανε ο Αλέξης Τσίπρας, ωστόσο αυτή απορρίφθηκε από την κυβέρνηση.
Σε κάθε περίπτωση και με δεδομένο ότι δεν φαίνεται να είναι αργία η Δευτέρα, οι πολίτες θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, κυρίως οι εργαζόμενοι σε εξωτερικούς χώρους, αλλά και όσοι δουλεύουν σε κουζίνες της εστίασης. Προσεκτικοί να είναι και όσοι θα μετακινηθούν με Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, καθώς δεν έχουν όλοι την άνεση της χρήσης του αυτοκινήτου μας και του κλιματιστικού.
Μάλιστα όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι ο καύσωνας παίρνει παράταση και θα μείνει στην Ελλάδα τουλάψιστον μέχρι την Παρασκευή 6 Αυγούστου.
Αυτό εκτίμησε ο Σάκης Αρναούτογλου χθες και η ΕΜΥ με το νέο Έκτακτο Δελτίο Επικίνδυνων Καιρικών φαινομένων.
Αν και οι αρχικές μετεωρολογικές προβλέψεις έδειχναν ότι θα διαρκέσει μέχρι την Τετάρτη, τα δεδομένα φαίνεται ότι αλλάζουν και ο υδράργυρος θα παραμείνει στα ύψη μέχρι και την άλλη Παρασκευή, όπως τόνισε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Star ο μετεωρολόγος Θοδωρής Κολυδάς.
Η ΕΜΥ τονίζει από την πλευρά της: «Σε συνέχεια του Έκτακτου Δελτίου Επικίνδυνων Καιρικών Φαινομένων και σύμφωνα με τα νεότερα προγνωστικά στοιχεία, σχετικά με την εξέλιξη του κύματος καύσωνα επισημαίνουμε ότι το φαινόμενο εξακολουθεί να είναι ένα επικίνδυνο καιρικό φαινόμενο καθώς θα έχει μεγάλη διάρκεια -περίπου μέχρι το τέλος της ερχόμενης εβδομάδος- αλλά και διότι το θερμοκρασιακό εύρος (διαφορά μέγιστης - ελάχιστης θερμοκρασίας) θα είναι μικρό.
Οι διαταραχές της Δυτικής Ευρώπης που από τον Ατλαντικό κατευθύνονται νοτιότερα, ενισχύουν το σύστημα της Ιβηρικής χερσονήσου και διατηρούν την Νοτιοδυτική ροή των αερίων μαζών πάνω από την περιοχή μας. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα στον αντίποδα να έχουμε την υπάρχουσα θερμική έξαρση σε όλα τα ανατολικά.
Η ροή αυτή δεν προβλέπεται να αλλάξει μέχρι και τα τέλη της ερχόμενης εβδομάδος .Παρότι η κορύφωση του καύσωνα προβλέπεται στις αρχές της επόμενης εβδομάδας, εντούτοις οι πολύ υψηλές θερμοκρασίες θα συνεχιστούν τουλάχιστον μέχρι και την Παρασκευή 6/8/21. Οι μέγιστες θερμοκρασίες το επόμενο τριήμερο θα κυμανθούν στα ηπειρωτικά περί τους 42 με 44 βαθμούς ενώ στη νησιωτική χώρα και τα παραθαλάσσια τμήματα η θερμοκρασία θα είναι 2 με 3 βαθμούς χαμηλότερη.
Υψηλή θα παραμένει η θερμοκρασία και κατά τη διάρκεια των νυχτερινών ωρών με τις ελάχιστες τιμές της πάνω από τους 28 βαθμούς στις περισσότερες περιοχές.
Ο καιρός στην Αττική και τη Θεσσαλονίκη σήμερα
Στην Αττική αναμένονται συνθήκες καύσωνα. Οι άνεμοι θα πνέουν βόρειοι βορειοανατολικοί με εντάσεις έως 4 μποφόρ. Η θερμοκρασία θα κυμανθεί από 28 έως 41-42 βαθμούς.
Στη Θεσσαλονίκη περιμένουμε ηλιοφάνεια και πολλή ζέστη. Οι άνεμοι θα πνέουν ασθενείς. Η θερμοκρασία στην πόλη της Θεσσαλονίκης θα κυμανθεί από 27 έως 39 βαθμούς.
Τι λένε Σάκης Αρναούτογλου και Κώστας Λαγουβάρδος
«Η βορειοαφρικανική ζέστη δυστυχώς δεν φαίνεται να μας εγκαταλείπει
εύκολα και τα τελευταία προγνωστικά στοιχεία δεν είναι ιδιαίτερα
αισιόδοξα για το αν και πότε μέσα στις επόμενες 7 με 10 ημέρες θα
επανέλθει η θερμοκρασία σε φυσιολογικά για την περίοδο που διανύουμε
επίπεδα! Η κλιματική αλλαγή είναι πλέον κάτι παραπάνω απο γεγονός»,
τονίζει στο facebook ο Σάκης Αρναούτογλου.
Ο Διευθυντής Ερευνών στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, Κώστας Λαγουβάρδος, μιλώντας στο iEidiseis
τόνισε ότι αυτός ο καύσωνας δεν έχει φτάσει ακόμη στο «πικ» και αυτό θα
συμβεί τη Δευτέρα 2 Αυγούστου με την θερμοκρασία να ξεπερνά τους 45
βαθμούς.
«Η πιο θερμή μέρα θα είναι η ερχόμενη Δευτέρα με τη θερμοκρασία να ξεπερνά τους 45 βαθμούς» και αυτό θα λάβει χώρα σε ολόκληρη την Ηπειρωτική Ελλάδα και σε περιοχές όπως η Λάρισα, η Πελοπόννησος, η Κεντρική Μακεδονία, η Νότια Κρήτη ακόμη και σε κάποια νησιά των Δωδεκανήσων. Τις επόμενες μέρες πάντως και έως τα τέλη της ερχόμενης βδομάδας θα έχουμε πολύ ζέστη, με την θερμοκρασία να παραμένει σταθερά πάνω από τους 40 βαθμούς Κελσίου. «Δεν θα ξεπεράσει όμως τους 45 βαθμούς» κατέληξε ο κ. Λαγουβάρδος.
Στην ερώτηση αν θεωρεί ακραία την θέση του Αλέξη Τσίπρα να κηρυχθεί η Δευτέρα αργία λόγω των ειδικών συνθηκών ο κ. Λαγουβάρδος τόνισε:
«Είμαι υπέρ της συγκεκριμένης πρότασης. Φανταστείτε τον κόσμο να περιμένει σε μια στάση λεωφορείου ή να είναι μέσα σε ένα λεωφορείο με θερμοκρασίες περιβάλλοντος άνω των 45 βαθμών. Ξέρετε», συμπλήρωσε, «δεν έχουν όλοι την άνεση της χρήσης του αυτοκινήτου μας και του κλιματιστικού που σου προσφέρει ιδανικές συνθήκες για να βρεθείς στο γραφείο σου»
Όταν ο "Φόνος εν αμύνη" δεν οδηγεί πάντα σε αθώωση . Μία συγκλονιστική δικαστική υπόθεση...
Τα όρια της άμυνας επί παρανόμου εισβολής σε κατοικία
Νοεμβριος 2018Απόφαση R v Ray [2017] EWCA Crim 1391, του Ποινικού Τμήματος του Εφετείου (Court of Appeal -Criminal Division), της 26ης Σεπτεμβρίου 2017.
Ι. Πραγματικά περιστατικά
Σύμφωνα με τα πραγματικά περιστατικά που έγιναν δεκτά από το δικαστήριο του πρώτου βαθμού, το πρωί της 15ης Νοεμβρίου 2015 ο S.R. βρισκόταν στο σπίτι με τη σύντροφό του, K.A., και τα δύο παιδιά της. Το θύμα και πρώην σύντροφος της τελευταίας, R.H., χτύπησε την πόρτα και, αφού του άνοιξαν, εισήλθε στο σπίτι φωνάζοντας και βρίζοντας. Το θύμα είχε εκδηλώσει βίαιη συμπεριφορά και στο παρελθόν κατά της συντρόφου του, ενώ είχε εξυβρίσει και απειλήσει την ίδια και τον S.R., επειδή ήταν αντίθετος με τη σχέση τους. Ο S.R. προσπάθησε αρχικά ήρεμα να κάνει τον R.H. να φύγει από το σπίτι. Ωστόσο κατά τη διάρκεια της συμπλοκής των δύο ανδρών που ακολούθησε, ο S.R. τραυμάτισε τον R.H. με μία μαχαιριά, η οποία οδήγησε τελικά στο θάνατο του τελευταίου. Στην κατηγορία για ειδεχθή ανθρωποκτονία (murder) που απαγγέλθηκε εναντίον του ο S.R. αντέταξε ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου τον υπερασπιστικό ισχυρισμό (defence) της άμυνας. Υποστήριξε ότι ενήργησε αποκλειστικά εξαιτίας του φόβου που ένιωθε για τον εαυτό του, επειδή πίστευε ότι το θύμα ήταν έτοιμο να επιτεθεί με το μαχαίρι πρώτο εναντίον του. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο καταδίκασε τον κατηγορούμενο S.R. σε ισόβια κάθειρξη για ειδεχθή ανθρωποκτονία (murder).
Η υπόθεση ήχθη στη συνέχεια σε κρίση ενώπιον του Εφετείου μετά από έφεση που άσκησε ο καταδικασθείς, παραπονούμενος ότι η ερμηνεία που είχε δοθεί με την απόφαση Denby Collins[1] στο δικαίωμα άμυνας της παραγράφου 5Α του άρθρου 76 του Νόμου περί ποινικής δικαιοσύνης και μετανάστευσης (Criminal Justice and Immigration Act) του έτους 2008, στην οποία στηρίχθηκε το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, ήταν λανθασμένη.
ΙΙ. Σκεπτικό
Το Εφετείο αναφέρθηκε αρχικά στο νομικό πλαίσιο του δικαιώματος άμυνας, όπως αυτό έχει διαμορφωθεί από το κοινοδίκαιο (common law) και τις σχετικές νομοθετικές διατάξεις. Αρχικά επισημάνθηκε ότι σύμφωνα με το κοινοδίκαιο απαιτείται η πράξη που τελείται σε περίπτωση άμυνας να είναι αναγκαία (necessary) και εύλογη (reasonable). Η αναγκαιότητα της αμυντικής πράξης κρίνεται με βάση τη γνήσια πεποίθηση του αμυνομένου σχετικά με τα πραγματικά περιστατικά, έστω και αν η πεποίθηση αυτή ήταν πεπλανημένη ή μη εύλογη. Ενδεχόμενη πλάνη του αμυνομένου ως προς τις πραγματικές προϋποθέσεις της άμυνας δεν εμποδίζει την αναγνώριση του δικαιώματος άμυνας, εκτός αν οφειλόταν σε εκούσια κατανάλωση αλκοόλ ή λήψη ναρκωτικών ουσιών. Ο εύλογος χαρακτήρας της αμυντικής πράξης κρίνεται στη συνέχεια από τους ενόρκους με βάση το σύνολο των περιστάσεων της εκάστοτε υπόθεσης.
Στη συνέχεια το δικαστήριο αναφέρθηκε στη γραπτή ρύθμιση του δικαιώματος άμυνας με τη θέσπιση του άρθρου 76 του προαναφερθέντος νόμου περί ποινικής δικαιοσύνης και μετανάστευσης (Criminal Justice and Immigration Act) του 2008, ως απόρροια της δέσμευσης της κυβέρνησης να αναθεωρήσει το νομικό πλαίσιο του δικαιώματος άμυνας. Τονίστηκε ότι με το άρθρο αυτό δεν επήλθε κάποια αλλαγή στο νόμο, επιβεβαιώθηκε όμως το δικαίωμα άμυνας κατά το κοινοδίκαιο και ορίστηκαν μερικές βασικές αρχές του.
Ακολούθως παρατέθηκαν οι διατάξεις του άρθρου 43 του Νόμου περί εγκλημάτων και δικαστηρίων (Crime and Courts Act) του έτους 2013 που τιτλοφορείται «Χρήση δύναμης επί αμύνης εντός της κατοικίας», ως αποτέλεσμα της ρητής δέσμευσης της κυβέρνησης να εξασφαλίσει την αναγκαία προστασία στους πολίτες που αμύνονται εναντίον εισβολέων. Σύμφωνα με το δικαστήριο οι νέες διατάξεις επαναπροσδιορίζουν την εφαρμογή του νόμου περί άμυνας - άρθρο 76 του προαναφερθέντος Νόμου του 2008, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 148 του Νόμου περί ευεργετήματος πενίας, καταδίκης και επιβολής ποινών (Legal Aid, Sentencing and Punishment of Offenders Act) του 2012- για όσους υπερασπίζονται τον εαυτό τους ενάντια σε εισβολείς στο χώρο κατοικίας τους.
Το δικαστήριο παρέθεσε στη συνέχεια την παράγραφο 5A και τις υπόλοιπες νέες παραγράφους του άρθρου 76 του Νόμου του 2008 που αφορούν στους ιδιοκτήτες κατοικιών. Στις παραγράφους 8A έως 8F ορίζεται ότι στις περιπτώσεις ιδιοκτητών κατοικιών ρυθμίζεται το δικαίωμα άμυνας του αμυνομένου, όταν εκείνος βρίσκεται εξολοκλήρου ή εν μέρει εντός κτηρίου ή τμήματος κτηρίου που αποτελεί κατοικία. Ο αμυνόμενος πρέπει κατά τον χρόνο τέλεσης της αμυντικής πράξης να μην είναι ο ίδιος παράνομος εισβολέας και να πιστεύει ότι ο επιτιθέμενος βρισκόταν ήδη εντός, ή εισερχόταν παράνομα στο κτήριο ή σε τμήμα του κτηρίου ως εισβολέας.
Στη συνέχεια παρατέθηκε από το Εφετείο η ερμηνεία που δόθηκε με την απόφαση του δικαστηρίου στην υπόθεση Denby Collins[2] σχετικά με το δικαίωμα άμυνας των ιδιοκτητών κατοικιών. Σύμφωνα με το δικαστήριο η νέα διάταξη της παραγράφου 5A του άρθρου 76 έχει ως συνέπεια ότι η αμυντική πράξη των ιδιοκτητών κατοικιών δεν θεωρείται κατά το νόμο άνευ ετέρου ως μη εύλογη απλώς και μόνο επειδή μπορεί υπό περιστάσεις να αξιολογείται ως δυσανάλογη, εφόσον, βεβαίως, δεν εκδηλώνεται ως κατάφωρα δυσανάλογη.
Ο εφεσιβάλλων S.R. υποστήριξε ότι η παραπάνω ερμηνεία είχε ως συνέπεια την εξομοίωση των ιδιοκτητών κατοικιών με τους υπόλοιπους κατηγορούμενους που επικαλούνται το δικαίωμα άμυνας, με συνέπεια να μην παρέχεται κατ’ αποτέλεσμα η αυξημένη προστασία των ιδιοκτητών κατοικιών που επιδίωκε το Κοινοβούλιο με τη μεταρρύθμιση του νόμου περί άμυνας. O εφεσιβάλλων υποστήριξε ότι σκοπός του Κοινοβουλίου ήταν να αναγνωρίζεται το δικαίωμα άμυνας στους ιδιοκτήτες κατοικιών σε κάθε περίπτωση που οι ένορκοι θα έκριναν ότι η αμυντική πράξη δεν ήταν κατάφωρα δυσανάλογη.
To Εφετείο έκρινε κατ’ αρχήν ότι η ερμηνεία του δικαιώματος άμυνας των ιδιοκτητών κατοικιών στην υπόθεση Denby Collins ήταν ορθή. Το δικαίωμα άμυνας δεν στοιχειοθετείται σε καμία περίπτωση, σύμφωνα με το Εφετείο, επί μιας κατάφωρα δυσανάλογης αμυντικής πράξης των ιδιοκτητών κατοικιών. Εντούτοις, αν η αμυντική πράξη είναι απλώς δυσανάλογη, υπολείπεται δηλαδή της κατάφωρα δυσανάλογης πράξης, αυτό δεν σημαίνει ότι καθαυτή είναι απαραιτήτως και εύλογη κατά το νόμο.
Το Εφετείο έκρινε ότι οι όροι του προαναφερθέντος Νόμου του 2013 έχουν ελαφρώς διαφοροποιήσει το κοινοδίκαιο όσον αφορά στο δικαίωμα άμυνας στις περιπτώσεις ιδιοκτητών κατοικιών, δηλαδή κατά το ότι, σε αντίθεση με όλες τις άλλες περιπτώσεις, μια δυσανάλογη αμυντική πράξη μπορεί εδώ να θεωρηθεί παρόλα αυτά ως εύλογη.
Συνεπώς, κατά την κρίση του Εφετείου από το γράμμα του νόμου προκύπτει σαφώς ότι οι τροποποιήσεις του άρθρου 76 δημιουργούν ένα ειδικό καθεστώς για τους αμυνομένους ιδιοκτήτες κατοικιών, το οποίο όμως δεν έχει την ευρεία συνέπεια που υποστήριξε ο εφεσιβάλλων. Ως εκ τούτου απέρριψε τον ισχυρισμό του τελευταίου ότι, εφόσον η αμυντική πράξη ενός ιδιοκτήτη κατοικίας δεν είναι κατάφωρα δυσανάλογη, τότε είναι απαραιτήτως εύλογη, απορρίπτοντας συνακόλουθα και την ασκηθείσα από αυτόν έφεση.
Στη συνέχεια παρατέθηκαν στοιχεία από τις κοινοβουλευτικές συζητήσεις που διεξήχθησαν σχετικά με το νόμο του 2013, τα οποία βρίσκονται σε συμφωνία με την ανωτέρω ερμηνεία του Εφετείου.
Τέλος, το Εφετείο προσδιόρισε το είδος των περιστάσεων που θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν από τους ενόρκους κατά την κρίση τους περί του εύλογου χαρακτήρα της αμυντικής πράξης, όπως για παράδειγμα το σοκ της αντιμετώπισης μιας επίθεσης από εισβολέα στο χώρο κατοικίας, την ώρα της επίθεσης, την επιθυμία προστασίας του σπιτιού και των ενοίκων του -ιδιαιτέρως των ευπαθών αυτών -, τη συμπεριφορά του εισβολέα και την τυχόν υφιστάμενη δυνατότητα αποφυγής εκδήλωσης της αμυντικής πράξης εκ μέρους του αμυνομένου.
IΙΙ. Παρατηρήσεις
Σε πολλές έννομες τάξεις προκαλούν ιδιαίτερο προβληματισμό οι περιπτώσεις κατά τις οποίες η άδικη επίθεση πραγματοποιείται από παράνομο εισβολέα στο χώρο κατοικίας, διαμονής ή εργασίας του αμυνομένου.
Την αγγλική έννομη τάξη ειδικότερα απασχόλησε επανειλημμένα το ζήτημα της άσκησης υπερβολικής, ακόμα και θανατηφόρου βίας εναντίον διαρρηκτών από ιδιοκτήτες που τελούσαν σε άμυνα στις κατοικίες τους. Σε αρκετές πολύκροτες υποθέσεις τα αγγλικά δικαστήρια προχώρησαν σε καταδίκη ιδιοκτητών κατοικιών που υπερέβησαν το μέτρο της επιτρεπόμενης αντιπροσβολής.[3]
Υπό την πίεση της κοινής γνώμης για παροχή μεγαλύτερης προστασίας στους ιδιοκτήτες κατοικιών που έρχονται αντιμέτωποι με άδικες επιθέσεις στην κατοικία τους η αγγλική κυβέρνηση προχώρησε σε μεταρρύθμιση του νόμου περί άμυνας. Πράγματι, με το άρθρο 43 του νόμου περί εγκλημάτων και δικαστηρίων (Crime and Courts Act) του έτους 2013 εισήχθη στο άρθρο 76 του νόμου περί ποινικής δικαιοσύνης και μετανάστευσης (Criminal Justice and Immigration Act) του 2008 η παράγραφος 5Α, η οποία ρυθμίζει το δικαίωμα άμυνας στις λεγόμενες «υποθέσεις ιδιοκτητών κατοικιών» (Householder cases). Σύμφωνα με το γράμμα της ειδικής αυτής διάταξης δίνεται η δυνατότητα σε εκείνους που έρχονται αντιμέτωποι με άδικη επίθεση εντός της κατοικίας τους να ασκήσουν ακόμα και δυσανάλογη υπό τις περιστάσεις δύναμη για να υπερασπιστούν τον εαυτό τους ή τρίτα πρόσωπα. Από τις περιπτώσεις αυτές εξαιρείται μόνο η κατάφωρα δυσανάλογη επέμβαση (grossly disproportionate force).
Όπως είδαμε παραπάνω, η αμυντική πράξη πρέπει να είναι κατά το αγγλικό δίκαιο αφενός μεν αναγκαία, αφετέρου δε εύλογη κατά τις περιστάσεις. Η αναγκαιότητα της αμυντικής πράξης κρίνεται με βάση αμιγώς υποκειμενικά κριτήρια: Η αντιπροσβολή πρέπει να ήταν αναγκαία με βάση την γνήσια, έστω και μη εύλογη πεποίθηση του αμυνομένου. Ενδεχόμενη πλάνη του αμυνομένου ως προς τις πραγματικές προϋποθέσεις της άμυνας (νομιζόμενη άμυνα) δεν εμποδίζει την αναγνώριση του δικαιώματος άμυνας, εκτός αν η πλάνη οφείλεται σε εκούσια κατανάλωση αλκοόλ ή χρήση ναρκωτικών ουσιών.[4]
Ο εύλογος χαρακτήρας της αμυντικής πράξης καθορίζεται στη συνέχεια με βάση ένα συνδυασμό αντικειμενικών και υποκειμενικών κριτηρίων. Η αντιπροσβολή πρέπει να είναι εύλογη αντικειμενικά σε σχέση με την απειλή, όπως όμως την αντιλήφθηκε ο αμυνόμενος. Ούτε ο νόμος ούτε τα δικαστήρια απαιτούν η αμυντική πράξη να είναι ίσης ή απολύτως αναλογικής βαρύτητας με την απειλούμενη από την επίθεση βλάβη, θα πρέπει όμως να μην είναι δυσανάλογη σε σχέση με αυτήν.[5] Το όριο μεταξύ εύλογης και μη εύλογης αμυντικής πράξης καλούνται να το καθορίσουν οι ένορκοι, αφού λάβουν υπόψιν όλες τις περιστάσεις της εκάστοτε υπόθεσης όπως τις αντιλήφθηκε ο αμυνόμενος.
Στην προκειμένη περίπτωση το Εφετείο κλήθηκε να ερμηνεύσει στην Ολομέλειά του το δικαίωμα άμυνας των ιδιοκτητών κατοικιών της νέας παραγράφου 5A του άρθρου 76 του Νόμου του 2008, όπως αυτή εισήχθη με το Νόμο του 2013. Η διάταξη φαινόταν να καθιστά δυνατή μια πολύ γενναιόδωρη κρίση σχετικά με τον εύλογο χαρακτήρα της αμυντικής πράξης και να παρέχει ένα διευρυμένο δικαίωμα άμυνας στις υπό συζήτηση περιπτώσεις σε ενοίκους ή ιδιοκτήτες κατοικιών, σύμφωνα και με την πρόθεση του Κοινοβουλίου. Η ερμηνεία του Εφετείου ήταν απαραίτητη και για το λόγο ότι υπερβολικά βίαιες αμυντικές πράξεις που ξεπερνούν το μέτρο της άμυνας θα συνιστούσαν ενδεχομένως και παραβίαση των άρθρων 2 (δικαίωμα στη ζωή), 3 (απαγόρευση βασαvιστηρίωv) και 8 (δικαίωμα σεβασμoύ της ιδιωτικής και oικoγεvειακής ζωής) της ΕΣΔΑ.[6]
Το Εφετείο αποφάνθηκε με την απόφασή του R v Ray[7] ότι η αμυντική πράξη που ασκείται από ιδιοκτήτες κατοικιών πρέπει να είναι εύλογη κατά τις περιστάσεις, έστω κι αν ο νόμος ορίζει ότι σε αυτές τις περιπτώσεις εύλογη μπορεί να θεωρηθεί και μία δυσανάλογη αμυντική πράξη. Το γεγονός ότι η κατάφωρα δυσανάλογη αμυντική πράξη δεν μπορεί να θεμελιώσει δικαίωμα άμυνας των ιδιοκτητών κατοικιών σύμφωνα με το νόμο, δεν συνεπάγεται κατά το Εφετείο ότι οποιαδήποτε λιγότερο δυσανάλογη πράξη θεωρείται άνευ ετέρου και εύλογη κατά τις περιστάσεις.
Η σπουδαιότητα της απόφασης έγκειται στο γεγονός ότι το Εφετείο αντιτάχθηκε σε μια ευρεία ερμηνεία του δικαιώματος άμυνας υπέρ των ιδιοκτητών ακινήτων, κρίνοντας ότι η νέα διάταξη δεν έχει επίπτωση στην παγιωμένη στο αγγλικό δίκαιο προϋπόθεση ότι η αμυντική πράξη πρέπει να είναι εύλογη κατά τις περιστάσεις. Ερμηνεύοντας τις συνέπειες της παραγράφου 5A του άρθρου 76 ως μια περιορισμένου εύρους αλλαγή στη νομική κατάσταση των ιδιοκτητών ακινήτων, το Εφετείο αρνήθηκε να τους επιτρέψει να ασκούν το δικαίωμα άμυνας άνευ όρων και περιορισμών.
Εάν γινόταν δεκτό ότι κάθε δυσανάλογη αμυντική πράξη - πλην της κατάφωρα δυσανάλογης - είναι άνευ ετέρου και εύλογη, αυτό θα σηματοδοτούσε την μετατόπιση προς μια άκρως υποκειμενική προσέγγιση και προς μια υπέρμετρη και επικίνδυνη διεύρυνση των ορίων της άμυνας. Δεδομένου μάλιστα του αμιγώς υποκειμενικού κριτηρίου με βάση το οποίο κρίνεται η αναγκαιότητα της αμυντικής πράξης στο αγγλικό δίκαιο, είναι σημαντικό, μέσω του ελέγχου του εύλογου χαρακτήρα της, να εξασφαλίζεται ότι δεν θα αναγνωρίζεται το δικαίωμα άμυνας σε περιπτώσεις που αυτό ασκείται καταχρηστικά.
Στο σώμα των ενόρκων ανατίθεται το δύσκολο έργο της κρίσης περί του εύλογου χαρακτήρα μιας καθαυτής δυσανάλογης αμυντικής πράξης στις περιπτώσεις ιδιοκτητών κατοικιών. Μένει να ερευνηθεί, εάν είναι εφικτό να επιτευχθεί ασφάλεια δικαίου, προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά και ταυτόχρονα απόδοση δικαιοσύνης σε κάθε υπόθεση ξεχωριστά.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1] R (on the application of Denby Collins) v The Secretary of State for Justice [2016] EWHC 33 (Admin)
[2] Η διαθέσιμη στην διεύθυνση https://www.judiciary.uk/wp-content/uploads/2016/01/collins-v-sos-for-justice-householder-defence.pdf
απόφαση R (on the application of Denby Collins) v The Secretary of
State for Justice [2016] EWHC 33 (Admin) αφορούσε στον σοβαρό
τραυματισμό και το συνακόλουθο κώμα που υπέστη ο D.C., όταν εισήλθε
παράνομα στην κατοικία του Β. και ακινητοποιήθηκε από αυτόν με
κεφαλοκλείδωμα στο πάτωμα για περίπου έξι λεπτά, μέχρι να έρθει η
αστυνομία. Κατά του Β. δεν ασκήθηκε δίωξη, επειδή σύμφωνα με την
ερμηνεία της Εισαγγελίας για να καταδικαστεί ο Β. θα έπρεπε να
αποδειχθεί ότι ο βαθμός της δύναμης που υπό τις περιστάσεις άσκησε, ήταν
κατάφωρα δυσανάλογος. Με την προσφυγή του ο D.C. υποστήριξε ότι η
διάταξη της παραγράφου 5Α του άρθρου 76 παραβίασε τα δικαιώματά του εκ
του άρθρου 2 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ). Το
δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η παράγραφος (5A) του άρθρου 76 είναι συμβατή
με το άρθρο 2 της ΕΣΔΑ.
[3]
Για παράδειγμα με την απόφαση R v Martin [2001] EWCA Crim 2245 ο Tony
Martin κρίθηκε ένοχος σε πρώτο βαθμό για ειδεχθή ανθρωποκτονία (murder),
επειδή πυροβόλησε και σκότωσε έναν νεαρό διαρρήκτη υπερασπιζόμενος την
απομονωμένη αγροικία του͘ επίσης με τη νεότερη απόφαση
Hussain&Hussain [2010] EWCA Crim 94, Court of Appeal (Criminal
Division) οι συγκεκριμένοι κατηγορούμενοι αδελφοί καταδικάστηκαν σε
πολύμηνη φυλάκιση για την πρόκληση μόνιμης εγκεφαλικής βλάβης σε
διαρρήκτη που χτύπησαν σφοδρότατα με ρόπαλο του κρίκετ. Βλ. και την
απόφαση R v Yaman and another [2012] EWCA Crim 1075 Court of Appeal,
Criminal Division.
[4] Βλ. ενδεικτικά: Loveless/ Allen/ Derry, Complete Criminal Law, 6th 2018, Ch. 9.3.2; Smith and Hogan΄s Criminal Law, 14th
Edition, 2015, Ch. 12.6.1.1; Σχετικά με τη γενικότερη προβληματική βλ.
Dimakis, Alexandros, Der Zweifel an der Rechtswidrigkeit der Tat. Eine
Untersuchung zur Problematik des bedingten Unrechtsbewußtseins, Berlin,
1992.
[5] Βλ. ενδεικτικά Ashworth΄s Principles of Criminal Law, 8th Edition, 2016, 5.6 (d); Smith and Hogan΄s Criminal Law, 14th Edition, 2015, Ch. 12.6.1.2.; Loveless/ Allen/ Derry, Complete Criminal Law, 6th Edition, 2018, Ch. 9.3.3.
[6]
Σχετικά με αυτήν την προβληματική βλ. ενδεικτικά Miller, “Grossly
Disproportionate: Home Owners’ Legal Licence to Kill” (2013) 77 (4) JCL
299; Collins and Ashworth, „Householders, Self Defence and the Right to
Life” (2016) LQR 377.
[7] R v Ray [2017] EWCA Crim 1391, Court of Appeal (Criminal Division), διαθέσιμη στη διεύθυνση: http://www.bailii.org/ew/cases/EWCA/Crim/2017/1391.html
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
-
Κι ήτανε τα στήθια σου άσπρα σαν τα γάλατα Γιώργος Σαραντάκος "Γαργάλατα", 50 χρόνια μετά Λέγοντας Αποστασία ή Ιουλιανά εν...
-
Η ΑΘΗΝΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΤΕ Θερμές ευχαριστίες στον Κώστα Μ. που εντόπισε τις φωτογραφίες στο sch.gr και μου τις έστειλε... 1.ΚΥΨΕΛΗ...
-
῎ ΜΙΑ ΧΡΥΣΗ ΜΑΘΗΣΙΑΚΗ ΑΡΧΗ, ΠΟΥ ΑΓΝΟΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΧΩΤΙΚΟΥΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΙΘΙΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ Ηδη δέ τινας ἐγὼ εἶδο...
