Όταν «γαργαλάς» επίτηδες, αποδέξου τις αντιδράσεις...
«Οι Αμερικανοί πάντα θα κάνουν το σωστό, αφού εξαντλήσουν κάθε άλλη δυνατότητα»
(Ουίνστον Τσώρτσιλ)
Η
αφορμή για αυτό το σημείωμα είναι τα πρόσφατα γεγονότα με τους
πυροβολισμούς εναντίον του Ντόναλντ Τραμπ. Το ξεκαθαρίζω πως δεν θα μπω
στη διαδικασία να εκτιμήσω ποιος ευνοείται, πώς και γιατί. Στη δική μου
σκέψη κυριαρχεί η εικόνα που βγάζει το αστικό πολιτικό σκηνικό στις ΗΠΑ
(ως αντανάκλαση των τάσεων των κυρίαρχων πολιτισμικών προτύπων στη
συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή), ειδικά αν συνυπολογίσει κάποιος την
εικόνα του Τζο Μπάιντεν που έχει μετατρέψει την αντικατάστασή του ως ένα
ενδεχόμενο που μπορεί να μην απέχει και τόσο πολύ χρονικά...
Αλλά ακόμα και να καταφέρει να κατέβει ο νυν Πρόεδρος στις επερχόμενες εκλογές, η φθορά που θα έχει υποστεί σε όλους τους τομείς είναι πρωτοφανής... Πολλά είναι, άλλωστε, τα πρωτοφανή που βλέπουμε στις ΗΠΑ εδώ και κάποια χρόνια και αυτό από μόνο του συνιστά αντικείμενο ενδελεχούς μελέτης.
Το μεγάλο ερώτημα που προκύπτει είναι το πώς είναι δυνατόν η βιτρίνα της αμερικανικής ελίτ, οι ηγήτορες του ντόπιου πολιτικού προσωπικού, να «παράγουν» γεγονότα με παγκόσμια απήχηση, αλλά για λάθος λόγους... Τι συμβαίνει στις ΗΠΑ; Δεν μπορούν να δημιουργήσουν νέους ηγέτες ή υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι (που εγώ αγνοώ) για τους οποίους επιλέγονται τα συγκεκριμένα πρόσωπα; Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει θέμα και είναι σοβαρό. Και αν δεν επιλυθεί σύντομα οι κίνδυνοι είναι πολλοί. Προσοχή, δεν υπονοώ πως δεν ξέρουν τι κάνουν οι αμερικανικές ελίτ, αλλά πως αυτά που κάνουν είναι σίγουρα περίεργα... Υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε αυτά τα δύο.
Θα μιλήσω ανοιχτά. Όταν κάποιος που δεν είναι φίλα προσκείμενος στις ΗΠΑ χαίρεται με τα όσα συμβαίνουν εκεί εσχάτως, αυτό κατ' εμέ δεν συνιστά κάποια δικαίωσή του. Το αντίθετο, μπορεί και να υποδηλώνει και κάποια μορφή κρετινισμού. Γιατί όταν κάποιος επικρίνει κάτι, πρέπει να το κάνει γιατί αυτό δεν υπηρετεί τον Άνθρωπο και τους ανθρώπους...
Επομένως, οι εκτροπές δεν μπορούν να είναι αιτίες χαράς. Αλλά, πρέπει να λειτουργούν ως σύγχρονες γεννήτριες παραγωγής γόνιμου προβληματισμού. Ακόμα και δικαίωση σε προγενέστερες εκτιμήσεις να υπάρχει, πάλι πρέπει ο ιδιοκτήτης τους να είναι προσεκτικός. Για κάθε σωστό άνθρωπο δεν μπορεί να είναι στόχος η καταστροφή του αμερικανικού πολιτισμού, αλλά η βελτίωσή του, η ποιοτική του ανασύσταση, μία διαφορετική πορεία στο άμεσο μέλλον. Αυτή είναι η δική μου άποψη, παραμένοντας σταθερός στην πεποίθησή μου πως η συνεργασία Ρωσίας και Κίνας παραμένει βασική παράμετρος για τη διατήρηση ενός είδους (απαραίτητης) ισορροπίας στον ταλαιπωρημένο πλανήτη μας.
Κάποιοι έχουν αρχίσει να διαμορφώνουν μέσα τους την εξής άποψη όσον αφορά στα αμερικανικά δρώμενα: το χειρότερο όταν η πολιτική αντιπαράθεση λαμβάνει τα χαρακτηριστικά που έχει εδώ και κάποια χρόνια στις ΗΠΑ ΔΕΝ είναι αυτά τα συνταρακτικά που λαμβάνουν χώρα κατά καιρούς, όπως για παράδειγμα οι πυροβολισμοί κατά του Τραμπ. Το χειρότερο μπορεί να είναι αυτά που έρχονται...
Η αμερικανική κοινωνία είναι σε ΒΑΘΙΑ σήψη γιατί [..........................................]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου