1952. Το ζεύγος Καραγάτση απαθανατίζεται μαζίμε τον Αντρέα Εμπειρίκο στο Παρίσι.
Οξύς ανατόμος της οικονομικής ,κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας
της εποχής του μεσοπολέμου, ανυπόκριτος θαυμαστής του Φρόιντ
και ιδιότυπος κοσμοπολίτης, έπλασε με την οργιαστική φαντασία του
τιτανικούς ήρωες, που αποτυπώθηκαν σε μυθιστορήματα,
( Συνταγματάρχης Λιάπκιν-1933, Γιούγκερμαν-1938 κ.ά.),
τα οποία εξακολουθούν να σοκάρουν με τον τολμηρό ερωτισμό τους
τους αναγνώστες που κατατρύχονται από κοινωνικά και ηθικιστικά συμπλέγματα.
Ο Μ. Καραγάτσης ( ψευδώνυμο του Δημήτρη Ροδόπουλου),
πέθανε σαν σήμερα σε ηλικία μόλις 52 ετών.
4 σχόλια:
Κοίτα να δεις... συγκίνηση. Σαν σήμερα πέθανε και ο άντρας που αγάπησα πιο πολύ στη ζωή μου, εκτός από τους γιους μου, ο παππούς μου. Για τον Καραγάτση δεν το ήξερα. Μπράβο σου που τον μνημόνευσες. Ξέρεις για το όνομα του Καραγάτση έχει γίνει πολύ κουβέντα, σχετικά με το αινιγματικό «Μ.» Πολλοί είπαν ότι προέρχεται από το Μίτια από την αγάπη του στον Ντοστογιέφσκι και τους αδερφούς Καραμαζώφ. Άλλοι τον είπαν Μιλτιάδη, άλλοι Μιχάλη, αλλά το αληθινό του όνομα, όπως αναφέρεται στις βιογραφίες του, ήταν Δημήτρης Ροδόπουλος.
Πραγματικά ανατρεπτικός, που δεν δίσταζε να κάνει αυστηρές και ειλικρινείς κριτικές σε όλους, ακόμα και στον εαυτό του.
Ένα ενδεικτικό περιστατικό είναι το παρακάτω:
«Ωστε αυτός είναι ο φοβερός Καραγάτσης, που γράφει τόσο αυστηρές κριτικές!» αναφώνησε το βράδυ της παραμονής Χριστουγέννων του 1953 η Μαρίκα Νέζερ κατόπιν απροσδόκητης γνωριμίας με τον προαναφερθέντα συγγραφέα. Το σχόλιο αυτό της ηθοποιού, όπως μετεφέρθη από κοινό γνωστό, περιλαμβάνει ο ίδιος ο Καραγάτσης σε θεατρική κριτική του, όπου συμπληρώνει μεταξύ αστείου και σοβαρού: «... δεν μου αρέσει διόλου να με θεωρεί η Μαρίκα Νέζερ φοβερό, τρομερό, μπαμπούλα και αιμοβόρο δήμιο πάσης καλοπροαίρετης θεατρικής προσπάθειας».
Α, και το πιο αγαπημένο μου είναι η Μεγάλη Χίμαιρα!!! Τρελός έρωτας... :) και το 10, που φέτος θα προβληθεί σε σήριαλ, όπως το Γιούγκερμαν και πολύ χαίρομαι που επανέρχεται η καλή λογοτεχνία, έστω και μέσα από την τηλεόραση με καλές παραγωγές για να την απολαύσουν και οι νεότεροι.
Μπράβο και πάλι γεροντάκο μου!
Γητεύτρια με καταπλήσσεις με τις γνώσεις σου!
Τον Καραγάτση τον διάβαζα από τα μαθητικά και φοιτητικά μου χρόνια, αλλά άρχισα να τον εκτιμώ πολύ αργότερα.
Ήταν βλέπεις και τα δικά μου ηθικιστικά συμπλέγματα που με εμπόδιζαν να καταλάβω την αξία του.
Ήξερα επίσης αρκετά για τον ιδωτικό του βίο, για το πόσο δύσκολος χαρακτήρας ήταν, πόσο τυραννικός απέμαντι στους οικείους του, όταν ήθελε να απομονωθεί για να γράψει...
Εν πάση περιπτώσει, αυτά συμβαίνουν στους ανθρώπους και είναι άδικο να κρίνουμε τους καλλιτέχνες με βάση τα κουσούρια κι όχι το έργο τους.
Για το αινιγματικό "Μ", έτσι είναι όπως τα λες.
Συμπληρωματικά αναφέρω τη λέξη "καραγάτσι"(=είδος λεύκας), απ' όπου πήρε το ψευδώνυμό του, εις ανάμνησιν της παιδικής του συνήθειας να απολαμβάνει τα αγαπημένα του αναγνώσματα καθισμένος κάτω από κάποιο θεσσαλικό καραγάτσι...
Έσο υγιής και να χαίρεσαι , μαζί με τους γιους σου, τα ωραία της ζωής!...
Αχ Γεροντάκο μου! Γερνάμε και ξεχνάμε σιγά σιγά... ;) Κάποτε θυμόμουν και όλα τα τηλέφωνα απ'έξω. Τώρα ούτε το δικό μου. Έχω ένα σάιτ, τους Εκφραστές, πάνω από δυο χρόνια. Κι εκεί με κάποιους ποιητές και όχι μόνο, έχουμε κάνει πολύ ωραίες συζητήσεις για λογοτεχνία, ποίηση και Τέχνη γενικά και πολλές παρουσιάσεις. Όμως η αλήθεια είναι ότι διαβάζω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Το κακό καλέ μου είναι, ότι έχω τόσα να πω και να θυμηθώ, που φοβάμαι ότι παρεξηγείται ως παντογνωσία, η γνωστή ξερολιά, ξέρεις, κι έτσι προσπαθώ όσο μπορώ να κρατιέμαι. Το μπλογκ σου το ξεχώρισα όμως εδώ και πολύ καιρό, γιατί πάσχεις από το ίδιο σύνδρομο και μάλιστα το δικό σου είναι σε πιο προχωρημένο στάδιο! :)))) Χείμαρρος γνώσεων είσαι και με πολύ καλό χιούμορ, που πολύ γενναιόδωρα τα μοιράζεσαι... και το εκτιμώ πολύ.
Να είσαι καλά κι εσύ Γεροντάκο και καλό βόλι! ;)
Κάνεις μαγικά με τις πλογκογητιές σου και σου βγάζω το καπέλο!
Πού βρίσκεις το χρόνο, βρε απίθανο πλάσμα;
Δε με νοιάζει η κακογνωμιά των άλλων για το πρόσωπό μου, αρκεί να μ' αφήνουν να κάνω το κέφι μου.
Οι "Εκφραστές" σου...εκφραστικότατοι
και πληθωρικοί. Κάποια στιγμή θα εκφραστώ κι εγώ.
Χρειάζομαι λίγο χρόνο μόνο...
Δημοσίευση σχολίου