Απ' το σημειωματάριό μου

1. Βρέχει! Κι ως συνήθως αναφύονται τα γνωστά προβλήματα:

δρόμοι-χείμαρροι, κυκλοφοριακό χάος, καραμπόλες,

αγανακτησμένοι διαβάτες που αναζητούν μάταια

διόδους προς τα πεζοδρόμια...
Στην Ελλάδα
το αυτονόητο (η ακώλυτη κίνηση) θεωρείται μέγα θαύμα.

Το χειρότερο είναι η παραίτηση που διακρίνεις

στα μάτια τους. Δικαιολογημένη για ανθρώπους

που την περασμένη Κυριακή ψήφισαν σε ποσοστό

80% τα κόμματα που ευθύνονται για τα χάλια της ζωής μας...

***

2. Αηδία! Έχασε καθαρά σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις.

Τώρα μεθοδεύουν την παραμονή του στην ηγεσία του κόμματός του

με τα γνωστά τερτίπια: διαδικασίες χελώνας, ίντριγκες και

ύβρεις κατά του συνυποψηφίου του για την αρχηγία,

εκμετάλλευση του συναισθηματικού φόρτου των οπαδών κλπ.

Η ευθύνη για όσα ακατανόητα συμβαίνουν αυτές τις μέρες

βαραίνει αποκλειστικά αυτόν και όχι το σκοτεινό περιβάλλον του.

Ένας άλλος στη θέση του θα είχε παραιτηθεί από την

ανακοίνωση των πρώτων εκλογικών αποτελεσμάτων.

Θα έλεγε: "Κύριοι, έπαιξα δύο φορές και έχασα!

Αποχωρώ με το κεφάλι ψηλά.

Καλήν επιτυχία στον επόμενο!".

Έτσι λεβέντικα κι απλά, όπως ταιριάζει σε έναν τίμιο παίκτη.

"Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος", όπως θα έλεγε ο Καβάφης...

Αντ' αυτού προτιμάει τον εμφύλιο πόλεμο

και τα "ξεκαθαρίσματα των λογαριασμών",

όπως του εισηγούνται οι... θεματοφύλακες

των αρχών της 3ης του Σεπτέμβρη,

αυτοί που επί εποχής του "δικτάτορος" πατρός του

έπαιζαν το ρόλο του σφογγοκωλάριου

και φώναζαν στον αγωνιστή πανεπιστημιακό Σάκη Καράγιωργα:

"Κάτσε κάτω , ρε κουλέ!".