"Φοβάμαι το Θεό και την οργή Του,φοβάμαι την αρρώστεια και το θάνατο,
φοβάμαι τους σεισμούς,
τους λιμούς, μαζί με τους λοιμούς και τους καταποντισμούς,
φοβάμαι τις πλημμύρες, το χιονιά και τον καύσωνα,
φοβάμαι τις μαύρες γάτες, τις γρουσούζικες μέρες και το κακό μάτι,
φοβάμαι το γείτονα, τον άγνωστο που μου μιλά αλλά και τον περαστικό,
φοβάμαι τα αεροπλάνα, φοβάμαι και στο τιμόνι,
φοβάμαι για το παιδί μου και το μέλλον του,
φοβάμαι για τον άντρα μου αλλά και για μένα ειδικώς,
φοβάμαι αορίστως την ημέρα,
μα πιο πολύ τα βράδια είναι που τρέμω από το φόβο,
φοβάμαι ιδίως τον πόλεμο,
φοβάμαι τις πυρκαγιές, την κυβέρνηση και την αντιπολίτευσή της,
φοβάμαι τον πληθωρισμό και τις ανατιμήσεις,
φοβάμαι τους κλέφτες, τους δολοφόνους και τους τρομοκράτες
φοβάμαι τους Τούρκους , τους μετανάστες και τους κομμουνιστές,
φοβάμαι μήπως δε βρω δουλειά και , όταν βρω, μήπως απολυθώ,
από παιδί φοβάμαι τον μπαμπούλα, το δάσκαλο, το διευθυντή,
τον αστυνομικό, τον οδοντογιατρό και τον εφοριακό
φοβάμαι τα ταξίδια , αλλά τα κάνω επάνω μου σαν μένω μόνη στο σπίτι,
φοβάμαι και τον ίσκιο μου ακόμα,
που μπορεί να κρύβει πίσω του κάποια σκιά απειλής,
ΦΟΒΑΜΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΡΕΛΑΘΩ ΑΠΟ ΤΟ ΦΟΒΟ..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου