Ισιδώρα Ντάνκαν
Η ανανεώτρια του σύγχρονου χορού.
Η γυναίκα που έριξε στα σκουπίδια τους τεχνητούς
περιορισμούς και την ακαμψία του ακαδημαϊκού μπαλέτου.
Η γυναίκα που έριξε στα σκουπίδια τους τεχνητούς
περιορισμούς και την ακαμψία του ακαδημαϊκού μπαλέτου.
Χόρευε γυμνόποδη, ντυμένη με αραχνοΰφαντα πέπλα, όπως οι νύμφες της αρχαιοελληνικής μυθολογίας , βασίζοντας τις κινήσεις και τις χειρονομίες της στη μιμική αποτύπωση των γυναικείων φιγούρων στα αρχαιοελληνικά αγγεία και στις τοιχογραφίες της ελληνορωμαϊκής περιόδου.
Ο αντισυμβατικός τρόπος της ζωής της ξεσήκωνε σάλο διαμαρτυριών στη γενέτειρά της Αμερική, η οποία, γι’ αυτό το λόγο, ποτέ δεν την αποδέχθηκε ως μεγάλη ιέρεια του χορού, αντίθετα με την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο, όπου οι εμφανίσεις της δημιουργούσαν πυρετό ενθουσιασμού.
Η Ισιδώρα συνδέθηκε στενά με την Ελλάδα , όπου έκτισε σπίτι στις υπώρειες του Υμηττού (Το σπίτι του Αγαμέμνονα), και βοήθησε στο να σχηματιστούν οι πρώτοι πυρήνες χορού για το ανέβασμα αρχαίων τραγωδιών.
Συνδέθηκε στενά με τον ποιητή Σικελιανό και τη γυναίκα του Άννα,
η οποία μετέφρασε την αυτοβιογραφία της σπουδαίας χορεύτριας
με τον τίτλο Η ζωή μου (1927).
Στην προσωπική της ζωή δεν ευτύχησε. Οι έρωτές της σημαδεύτηκαν από αλλεπάλληλες αποτυχίες, με αποκορύφωμα το γάμο της με τον κατά δεκαεπτά χρόνια νεότερό της Ρώσο ποιητή Σερκέι Γεσένιν, που η σχιζοφρένεια τον οδήγησε στην αυτοκτονία.
Το αυτοκίνητο υπήρξε ο θανάσιμος εχθρός της Ντάνκαν: το 1913 σκότωσε στο Παρίσι τα δύο παιδιά της μαζί με την γκουβερνάντα τους, ενώ το 1927 έστειλε κι αυτήν στον άλλο κόσμο, σ’ ένα άλλο δυστύχημα που συνέβη , σαν σήμερα,
στη Νίκαια της Κυανής Ακτής.
Πέθανε σε ηλικία 49 ετών, αφήνοντας ορφανό τον κόσμο της Τερψιχόρης.
Στο σπάνιο βιντεάκι που αναρτούμε , αποτυπώνεται φευγαλέα το θεϊκό πλάσμα που προκαλούσε παραλήρημα λατρείας σε εκατομμύρια ανθρώπους, ανάμεσα στους οποίους συγκαταλέγονται ασφαλώς
και πολλοί από τους προγόνους μας.
Ο αντισυμβατικός τρόπος της ζωής της ξεσήκωνε σάλο διαμαρτυριών στη γενέτειρά της Αμερική, η οποία, γι’ αυτό το λόγο, ποτέ δεν την αποδέχθηκε ως μεγάλη ιέρεια του χορού, αντίθετα με την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο, όπου οι εμφανίσεις της δημιουργούσαν πυρετό ενθουσιασμού.
Η Ισιδώρα συνδέθηκε στενά με την Ελλάδα , όπου έκτισε σπίτι στις υπώρειες του Υμηττού (Το σπίτι του Αγαμέμνονα), και βοήθησε στο να σχηματιστούν οι πρώτοι πυρήνες χορού για το ανέβασμα αρχαίων τραγωδιών.
Συνδέθηκε στενά με τον ποιητή Σικελιανό και τη γυναίκα του Άννα,
η οποία μετέφρασε την αυτοβιογραφία της σπουδαίας χορεύτριας
με τον τίτλο Η ζωή μου (1927).
Στην προσωπική της ζωή δεν ευτύχησε. Οι έρωτές της σημαδεύτηκαν από αλλεπάλληλες αποτυχίες, με αποκορύφωμα το γάμο της με τον κατά δεκαεπτά χρόνια νεότερό της Ρώσο ποιητή Σερκέι Γεσένιν, που η σχιζοφρένεια τον οδήγησε στην αυτοκτονία.
Το αυτοκίνητο υπήρξε ο θανάσιμος εχθρός της Ντάνκαν: το 1913 σκότωσε στο Παρίσι τα δύο παιδιά της μαζί με την γκουβερνάντα τους, ενώ το 1927 έστειλε κι αυτήν στον άλλο κόσμο, σ’ ένα άλλο δυστύχημα που συνέβη , σαν σήμερα,
στη Νίκαια της Κυανής Ακτής.
Πέθανε σε ηλικία 49 ετών, αφήνοντας ορφανό τον κόσμο της Τερψιχόρης.
Στο σπάνιο βιντεάκι που αναρτούμε , αποτυπώνεται φευγαλέα το θεϊκό πλάσμα που προκαλούσε παραλήρημα λατρείας σε εκατομμύρια ανθρώπους, ανάμεσα στους οποίους συγκαταλέγονται ασφαλώς
και πολλοί από τους προγόνους μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου