Αθανάσιος Χριστόπουλος
(1772-1847)
ΛΥΣΣΑ
Ο Έρως λυσσιασμένος
μ' εφίλησ' αναμμένος
κι ελύσσιαξα κι εγώ.
Κι απ' την πολλή τη λύσσα
ορθά, παντού τα ίσα
τες νέες κυνηγώ.
Και όσες απαντήσω,
ευθύς που τες φιλήσω,
λυσσιάζουν και γελούν΄
και τρέχουν λυσσιασμένες
κι εκείνες οι καημένες
τους άνδρας να φιλούν.
Σοφοί ιατροί, βιάστε,
το πάθος μου προφτάστε
ότ' είν' καταμεσής΄
κι αν ίσως κορυφώσει
και σκορπισθεί κι απλώσει,
λυσσιάξετε κι εσείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου