Βρε, μπας και τα έγραφε για μας;

Εμμανουήλ Ροΐδης
(1836-1904)

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ΡΗΤΟΡΕΙΑ
[απόσπασμα]

"Περί ταύτα, περί των οποίων αποφασίζει εις πάσαν άλλην χώραν ο νόμος,
το δίκαιον, η προτίμησις της ικανότητος, το κοινόν συμφέρον και το σέβας
προς την κοινήν γνώμην, εξαρτώνται παρ' ημίν εκ μόνου
του θελήματος του βουλευτού.
Ο κύκλος της αρμοδιότητος και της ενεργείας του είναι δεκάκις ευρύτερος
παρά εις πάσαν άλλην χώραν και η πεποίθησις εις την παντοδυναμίαν του
τοσαύτη, ώστε ως οι Εβραίοι παρά Χριστού τέρατα και σημεία
ούτω ζητούσι και οι Έλληνες εκλογείς παρά του βουλευτού να θαυματουργεί,
μεταβάλλων τους αχυρώνας εις δημοτικά σχολεία,
τα χωράφια εις οικόπεδα,
τους ακτήμονας εις κτηματίας,
τους χρηστούς υπαλλήλους εις παυσανίας,
τους βλαχοδημάρχους εις ιππότας του Σωτήρος,
τους δικαστάς εις αδικητάς
και τους ξυλοσχίστας εις καθηγητάς.
Το Αρχή σοφίας φόβος Κυρίου δύναται προς χρήσιν των σημερινών Ελλήνων
να μετατραπεί εις Αρχή σοφίας φόβος βουλευτού.
[.............]
Τι άλλο τω όντι είναι παρά στρογγύλα μηδενικά οι απέχοντες της πολιτικής παλαίστρας, οσονδήποτε και αν διαπρέψωσιν εις πάσαν άλλην;
Αληθές είναι ότι δύναται να παραγνωρισεί και εις άλλους τόπους η αξία,
αλλά μόνον εις την Ελλάδα να υποταχθεί και η ανεγνωρισμένη εις τον ζυγόν της πολιτικής.
Παρά πολιτευτού, αν τύχει ούτος κατ' εξαίρεσιν να έχει και αξιώσεις ανθρωπισμού,
δύναται να ελπίσει πρωτεύων τις φιλόλογος ή επιστήμων
να τύχει μειδιάματος συγκαταβάσεως και προστασίας΄
πώς όμως να φαντασθεί , όσην και αν έχει έπαρσιν,
ότι είναι ισότιμος αυτού ή να μην κατανοήσει την μηδαμινότητά του,
λησμονών ότι εξ ενός βουλευτικού νεύματος εξαρτάται
να παραγκωνισθεί ο Κουμανούδης εις την Αρχαιολογικήν Εταιρείαν,
ν' αποβληθεί ο Γαλβάνης εκ του Πανεπιστημίου,
να εξαναγκασθεί ο μόνος ημών παλαιογράφος Σακελλίων εις αυτοχειρίαν,
να εξαναγκασθεί εις θάνατον εξ ασιτίας ο Βιζυηνός
ή να σταλεί ο Βερναρδάκης να φυτεύει λάχανα εις την Μυτιλήνην;"

Η Ελλάς κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνας του 1896, (1896)