Εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω...

Άνω Πόλη Θεσσαλονίκης. Οδός Αθανασίου Διάκου,
στα ριζά του Πύργου του Τριγωνίου.
Περιοχή μονίμως πηγμένη στα αυτοκίνητα,
που αν μπορούσαν να τα παρκάρουν οι κάτοχοί τους
στα σκαλάκια, θα το έκαναν ευχαρίστως.
Φυσικά η αποκομιδή των σκουπιδιών γίνεται
μετ' εμποδίων και δε λείπουν οι φορές που
ο δρόμος πλημμυρίζει από πάσης φύσεως ακαθαρσίες,
λόγω των ασυνείδητων οδηγών, που αφήνουν επί μέρες
τις τετράτροχες Ντόλι τους αραγμένες μπροστά στους κάδους.
Οι φωτογραφίες δε φιλοδοξούν να κομίσουν γλαύκα εξ Αθηνών
στη Θεσσαλονίκη.
Απλώς κατατίθενται ως μνημεία κοινωνικού ρατσισμού.
Οι ποδοσφαιρικού τύπου ύβρεις που φέρουν οι κάδοι
στα πλευρά τους προκαλούν τη δίκαιη αγανάκτηση
του περαστικού , γιατί προσβάλλουν
μια κατηγορία εργαζομένων , οι οποίοι
αν δεν υπήρχαν , θα ψοφούσαμε όλοι από
τη βρόμα και τη δυσωδία των περιττωμάτων μας.
Φτάσαμε μήπως στα μη περαιτέρω, όπως θα έλεγε
ο παλαιός κήνσορας της δημόσιας ηθικής; Ίσως...
Όταν ακόμη και στο μυαλό ενός κοινωνικού κατακαθιού,
όπως είναι ο συντάκτης των χυδαιολογιών, η λέξη
"σκουπιδιάρης" έχει τη σημασία του κοινωνικά
ασήμαντου και υποδεέστερου, ενός πλάσματος δηλαδή
που βρίσκεται ανάμεσα στο ζώο και τον άνθρωπο,
ας μην παραξενευόμααστε που παρόμοιες ιδέες
κυκλοφορούν στα μυαλά πολλών από τους ταγούς μας.
Να θυμίσω κάποιους που φορούνε παντελόνια και όχι
στρινγκάκια, που δε θέλουν κέντρα απεξάρτησης μέσα στις πόλεις,
που όλοι οι ξένοι αριστούχοι μαθητές δεν μπορούν να σηκώνουν
την ελληνική σημαία, που όλοι οι διανοούμενοι , όταν
σκέφτονται και γράφουν διαφορετικά πράγματα απ' αυτά
που πιστεύουν εκείνοι, είναι "ψευτοκουλτουριάρηδες";
Εντάξει , δε θα μιλήσω...περαιτέρω.