Καλοκαίρι, καλοκαίρι φιλελεύθερη λαλιά Το 'να εχτύπαε τ' άλλο χέρι Από την απελπισιά

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Στίχοι: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Το καλοκαίρι έφτασε, εμπρός βήμα ταχύ
να το προϋπαντήσουμε παιδιά με Ι.Χ
Σταμάτησα σε μια ΒΡ και πήρα 2 μπουκάλια
που κάνουν άγριο μαύρισμα και πια δεν είσαι χάλια

Καλοκαίρι, καλοκαίρι
σου 'ρχομαι ακράτητος
Καλοκαίρι, καλοκαίρι
Είμαι ασυγκράτητος

Με πιάνει μία κίνηση σαν βγήκα απ' την Αθήνα
7 γρανίτες τσάκισα μέχρι την Ελευσίνα
Ανοίγω τα παράθυρο, αέρα φρέσκο θέλω
Μα μύριζε ο Σαρωνικός, υπαίθριο μπουρδέλο

Καλοκαίρι, καλοκαίρι
βότσαλα και κύματα
Καλοκαίρι, καλοκαίρι
μπόχα κι απορρίμματα

Στην παραλία ψήθηκα σαν άγρια τηγανίτα
Μα μ' έκοψε ένα πιάσιμο να δεις, απ' την γρανίτα
Οι πόνοι είναι αφόρητοι, με κόβουν σαν στιλέτα
Αδίκως όμως πάσχιζα να βρω μια τουαλέτα

Καλοκαίρι, καλοκαίρι, σου 'ρχομαι ακράτητος...

Μια λύση μόνο έμεινε και να μην γίνει λόγος
Στην θάλασσα ξαλάφρωσα σαν γνήσιος (οι)κολόγος
Όταν θα πας στην εξοχή θα πρέπει να 'χεις (σ)χέση
Με κάποιο σπίτι εξοχικό να σου κρατούν μια θέση

Καλοκαίρι, καλοκαίρι
φιλελεύθερη λαλιά
Το 'να εχτύπαε τ' άλλο χέρι
Από την απελπισιά