Η πόλη των διδύμων κρύβει το μυστικό του Μένγκελε
Μια μικρή κωμόπολη στη Βραζιλία σημειώνει ρεκόρ γεννήσεων διδύμων με ξανθά μαλλιά και γαλανά μάτια. Η παραδοξότητα αυτή οφείλεται στη δράση του Γιόζεφ Μένγκελε, του γιατρού του Άουσβιτς, υποστηρίζει Αργεντινός ιστορικός.
Το
Κάντιντο Γκοντόι - Wikiwand
είναι σήμερα μια κωμόπολη 7.000 κατοίκων στην πλούσια Νότια Βραζιλία, δυτικά του Πόρτο Αλέγκρε, κοντά στα σύνορα με την Παραγουάη. Φημίζεται για τα πολύ υψηλά ποσοστά μονοζυγωτικών διδύμων (είναι τα αδέλφια που προέρχονται από το ίδιο ωάριο και μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό), σε σημείο που την αποκαλούν «η πόλη των διδύμων».Σήμερα υπάρχουν στο Καντίντο Γκοντόι γύρω στα 100 ζευγάρια δίδυμων αδελφών. Είναι σχεδόν όλα ξανθά με γαλάζια μάτια, αλλά ώς εδώ δεν υπάρχει κάτι το παράξενο, δεδομένου ότι το Καντίντο Γκοντόι ιδρύθηκε ως αγροτικός οικισμός από μια ομάδα Γερμανών. Αυτό που ανέκαθεν εντυπωσίαζε τους ερευνητές και τους χρονικογράφους είναι ο αριθμός τους. Υπολογίζεται ότι στο Καντίντο Γκοντόι, σε μερικές περιόδους της ιστορίας του, μία κύηση στις πέντε κατέληγε σε γέννηση διδύμων, ενώ η στατιστική λέει πως θα έπρεπε να είναι μία στις ογδόντα.
Σύμφωνα με τον Αργεντινό ιστορικό Χόρχε Καμαράσα, η αιτία αυτής της παραδοξότητας ονομάζεται Γιόζεφ Μένγκελε. Πρόκειται για τον ναζιστή εγκληματία που, αφού έκανε φρικτά πειράματα στους εγκλείστους του Άουσβιτς, διέφυγε πρώτα στο Μπουένος Άιρες, μετά στην Παραγουάη και τέλος στη Νότια Βραζιλία, όπου πέθανε το 1979. Ο Χόρχε Καμαράσα ακολούθησε για χρόνια τα ίχνη του γιατρού του Άουσβιτς και τώρα δημοσίευσε το βιβλίο του με τίτλο «Μένγκελε: ο άγγελος του θανάτου στη Νότια Αμερική». Σ΄ αυτό ο Καμαράσα υποστηρίζει πως το Καντίντο Γκοντόι υπήρξε, στις δεκαετίες του 1960 και του 1970, το «εργαστήριο» στο οποίο ο Μένγκελε συνέχισε πειράματα τεχνητής γονιμοποίησης που είχε αρχίσει είκοσι χρόνια νωρίτερα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Ο Καμαράσα θυμίζει ότι ο Χίτλερ είχε αναθέσει στον Μένγκελε να ανακαλύψει μέσω ποιου γενετικού μηχανισμού δημιουργούνται δίδυμοι με στόχο να αυξηθεί η γεννητικότητα των «αρίων».
Σύμφωνα με τον Αργεντινό ιστορικό, ο Μένγκελε έφτασε στο χωριό Καντίντο Γκοντόι στα μέσα της δεκαετίας του 1960, λίγο πριν από τη γέννηση του πρώτου ζευγαριού διδύμων. Κυκλοφορούσε με το όνομα Ρούντολφ Βάις και εμφανιζόταν ως κτηνίατρος. Στην αρχή, πήγαινε αραιά στο χωριό και ζούσε σε έναν άλλο γερμανικό οικισμό από την άλλη πλευρά των συνόρων, στην Παραγουάη. «Μετά άρχισε να παρακολουθεί προσεκτικά τις εγκυμοσύνες», αφηγήθηκαν στον ιστορικό οι κάτοικοι του χωριού.
Πεπεισμένος
Σε
συνέντευξή του στη βρετανική «Ντέιλι Τέλεγκραφ», ο Καμαράσα δηλώνει
πεπεισμένος πως ο Βάις και ο Μένγκελε ήταν το ίδιο πρόσωπο. Και το
μυστήριο των διδύμων στο Καντίντο Γκοντόι μπορεί να εξηγηθεί μόνο με την
παρουσία του Μένγκελε.
Ήθελε, εξηγεί, να δημιουργήσει εκεί την «ιδεώδη αρία πόλη».
Ο άγγελος του Θανάτου του Άουσβιτς
● Ο ΓΙΟΖΕΦ Μένγκελε έζησε από το 1911 ώς το 1979.
● ΕΦΤΑΣΕ στο
Μπουένος Άιρες το 1949 με το όνομα Χέλμουτ Γκρέγκορ, μαζί με άλλους 200
αξιωματούχους του Τρίτου Ράιχ που διέφυγαν από τη Γερμανία.
● ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ εργάσθηκε σε γραφείο μηχανικού, όμως αργότερα επανέλαβε τα πειράματά του σε εργαστήρια φαρμακολογίας.
● ΟΤΑΝ το 1960 η Μοσάντ συνέλαβε στο Μπουένος Άιρες και μετέφερε στο Ισραήλ τον Άντολφ Άιχμαν, ο Μένγκελε έφυγε από την Αργεντινή.
● ΚΑΤΕΦΥΓΕ σε
γερμανικό οικισμό στην Παραγουάη, μετά στη Βραζιλία. Το 1979 πέθανε από
αποπληξία στο Μπερτιόγκα της Βραζιλίας. Ενταφιάστηκε με το όνομα
Βόλφγκανγκ Γκέρχαρντ στο Έμπου και μόνο το 1985 διαπιστώθηκε με εξέταση
DΝΑ ότι ο νεκρός ήταν ο "άγγελος του θανάτου" του Άουσβιτς.
Τίτλος : Τα Παιδιά από τη Βραζιλία
Πρωτότυπος τίτλος : Boys From Brazil
Συγγραφέας :Άιρα Λέβιν (Ira Levin)
Μετάφραση : Γιώργος Γρίβας
Εκδόσεις : Anubis
Έτος έκδοσης : 2012
Έτος πρώτης έκδοσης :1976 (Αγγλικά)
Ο Άντρας με τα Λευκά Ρούχα (Mερικά σχόλια για το βιβλίο)
Μπου Ραντλι (λεσχη.gr)
Ήταν τόσο μεγάλος ο φόβος και το δέος που το όνομα του Γιόζεφ Μένγκελε
προκαλούσε στα υποψήφια θύματα του που ο συγγραφέας σε ένα σημαντικό
μέρος του βιβλίου δεν "τολμά" να τον αναφέρει παρά μόνο περιφραστικά....
Ο Μένγκελε, ένας από τους πιο αδίστακτους ναζιστές, έμεινε στην ιστορία με την προσωνυμία "Ο Άγγελος του Θανάτου" εξαιτίας
των βιολογικών πειραμάτων που έκανε στο Άουσβιτς. Προκειμένου να
πετύχει την απόδειξη ανωτερότητας της Άριας Φυλής εξόντωσε χιλιάδες
κρατούμενους, μόνο με τα φριχτά του πειράματα. Ένα απλό παράδειγμα :
εξόντωσε 3000 διδύμους για να βρει τα μυστικά της αναπαραγωγής.......
Μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, χάρη στη βοήθεια ενός δικτύου
που δημιούργησε το Βατικανό κι η φασιστική κροατική οργάνωση "Ουστάσι",
διέφυγε όπως και πολλοί άλλοι στη Νότια Αμερική. Έζησε για 30 περίπου
χρόνια στην Αργεντινή, όπως και στις ζούγκλες της Βραζιλίας και της
Παραγουάης (Το 1959 βρέθηκε για λίγο διάστημα στην Ελλάδα, στην
Κύθνο!!!! αλλά τον φυγάδευσαν 2 μέρες πριν φτάσουν στο νησί Ισραηλινοί
κομάντος). Μυστήριο ανεξιχνίαστο καλύπτει ακόμη και σήμερα τις
δραστηριότητες του, δηλαδή αν έκανε εκεί πειράματα και προς πια
κατεύθυνση. Τελικά πέθανε το 1979 χωρίς ποτέ να λογοδοτήσει για τα
εγκλήματα του. Το σενάριο που παρουσιάζει ο Λέβιν είναι φανταστικό,
ωστόσο κανείς δεν μπορεί να πει σε πιο βαθμό, στο μέλλον ίσως έχουμε
αποκαλύψεις που δεν γίνεται να τις συλλάβουμε αυτήν τη στιγμή. Έτσι κι
αλλιώς, ο συγγραφέας είχε πρόσβαση σε μυστικές υπηρεσίες, άρα υπάρχει
σημαντική βάση αλήθειας ως προς τα όνειρα του Μένγκελε. Ένα τέτοιο,
μεγάλο κι ανήκουστα τρομακτικό όνειρο (για το οποίο 94 άνθρωποι "πρέπει" να πεθάνουν με συγκεκριμένους "τυχαίους" τρόπους), είναι κι η υπόθεση του έργου.....
[]
Μην περιμένετε περιγραφές τοπίων ή ονειροπολήσεις ηρώων, η δράση είναι
καταιγιστική, κάθε κεφάλαιο κρύβει και μία ανατροπή. Το βιβλίο είναι
πολιτικό θρίλερ με άγριες σκηνές και ταυτόχρονα μία έντονη περιπέτεια.
Το θέμα είναι πρωτότυπο,όπως και σε άλλες δημιουργίες του Λέβιν ( Το Μωρό της Ρόζμαρι, Ένα φιλί πριν πεθάνεις, Σλίβερ, Οι γυναίκες του Στέπφορντ ) κάνοντας τα ιδανικά για κινηματογραφικές μεταφορές.
Είναι γοητευτική η ιδέα ο Μένγκελε να διάβασε το βιβλίο (κυκλοφόρησε 3
χρόνια πριν πεθάνει). Σ'αυτήν την περίπτωση θα χάρηκε οπωσδήποτε που ο
καθηγητής Λίμπερμαν ( Liber Man = Ελεύθερος Άνθρωπος, όχι τυχαία ) είναι κατασκεύασμα του συγγραφέα..
Στο πρόσωπο του καθηγητή ο Λέβιν έφτιαξε ένα δυνατό χαρακτήρα με
ουμανιστικές αξίες, απογοητευμένος από τους συμπατριώτες του που το μόνο
που ήθελαν ήταν "οφθαλμόν αντί οφθαλμού". Στις σελίδες του έργου αυτού
κατακρίνει έντονα τις ακτιβιστικές εβραικές ομάδες, κατηγορώντας τις πως
ακολουθούν τις ίδιες ναζιστικές μεθόδους.
Το τέλος του έργου είναι πολυεπίπεδο : Πάνω που νομίζεις ότι τελείωσες,
καινούργιες εκπλήξεις σε περιμένουν... κι ο λογαριασμός παραμένει
σατανικά ανοιχτός...
Η ΤΑΙΝΙΑ
Τα παιδιά από τη Βραζιλία
The Boys from Brazil
94 άνθρωποι πρέπει να πεθάνουν για να κρατήσουν ζωντανό ένα όνειρο… ή έναν εφιάλτη.
Γράφει ο Τάκης Κάμπρας
Ίσως, η καλύτερη ταινία που αναδεικνύει τις μυστικές επιχειρήσεις των Ναζί μετά τον πόλεμο, που είχαν ως στόχο να «ζωντανέψουν» τον Χίτλερ για να ηγηθεί ενός 4ο Ράιχ. Η συγκεκριμένη αφορά έναν αξιωματικό και ιατρό των SS τον Γιοσεφ Μένγκελε, ο οποίος ήταν διαβόητος γιατρός του Γ’ Ράιχ καθώς και τον Βίκτορ Καπέσιους, τον φαρμακοποιό του Άουσβιτς, ο οποίος πραγματοποίησε φαρμακευτικά πειράματα σε κρατούμενους. Στην ταινία μεταφερόμαστε λίγα χρόνια μετά τη λήξη του πολέμου, στη Βραζιλία, όπου έχει καταφύγει ο γιατρός σπέρνοντας παντού κλωνοποιημένους Χίτλερ.
Η υπόθεση
Σκηνοθεσία: Franklin J. Schaffner
Σενάριο: Ira Levin, Heywood Gould
Πρωταγωνιστούν: Laurence Olivier, Gregory Peck, James Mason
Παραγωγή: 1978
Διάρκεια: 125'
Η
ταινία αφορά έναν αξιωματικό και ιατρό των SS, τον Γιόσεφ Μένγκελε, ο
οποίος ήταν διαβόητος γιατρός του Γ’ Ράιχ, καθώς και τον Βίκτορ
Καπέσιους, τον φαρμακοποιό του Άουσβιτς, ο οποίος πραγματοποίησε
φαρμακευτικά πειράματα σε κρατούμενους. Στην ταινία μεταφερόμαστε λίγα
χρόνια μετά τη λήξη του πολέμου, στη Βραζιλία, όπου έχει καταφύγει ο
γιατρός, σπέρνοντας παντού κλωνοποιημένους Χίτλερ.
Ο καταζητούμενος ναζιστής Δρ Γιόζεφ Μένγκελε έχει καταφύγει στη Νότια Αμερική, όπου συγκεντρώνει μία ομάδα πρώην συναδέλφων του για να συμμετάσχουν σε ένα φρικιαστικό σχέδιο: τη δημιουργία του Τέταρτου Ράιχ. Ένα σχέδιο που για κάποιον ακατανόητο λόγο απαιτεί το θάνατο ενενήντα τεσσάρων συνταξιούχων ανδρών…
Ο Γιάκοβ Λίμπερμαν, γνωστός κυνηγός Ναζί, πληροφορείται το σχέδιο του Μένγκελε και, διστακτικά, αρχίζει να ερευνά τις πληροφορίες. Τι κοινό θα μπορούσαν να έχουν ενενήντα τέσσερις άντρες σκορπισμένοι ανά την υφήλιο; Πώς θα μπορούσε ποτέ ο θάνατός τους να εξυπηρετεί τα σχέδια του Μένγκελε, του διαβόητου «Άγγελου του Θανάτου»;
Ο Λίμπερμαν, απομονωμένος, μόνος, σε προχωρημένη ηλικία πλέον, θα πρέπει να αναζητήσει ο ίδιος τις απαντήσεις. Αυτό που θα ανακαλύψει είναι ένα εφιαλτικό σχέδιο πέρα από κάθε φαντασία… Το αριστούργημα του Ira Levin, που μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη με πρωταγωνιστές τους Gregory Peck και Laurence Olivier.
Η παρουσίαση αυτή – πέρα του ιστορικού γεγονότος – γίνεται με αφορμή
την ανακάλυψη ενός παράξενου νεκροταφείου ναζί – που είχαν ταχθεί στην
δημιουργία μιας μακρινής πατρίδας απ’ όπου θα εξαπλώνονταν οι μανιακές
πεποιθήσεις του Χίτλερ, σε δάσος του Αμαζονίου.
Τα ευρήματα προδίδουν την εφαρμογή ενός παράξενου σχεδίου της δεκαετίας
του ’30, για την εγκατάσταση μιας άρχουσας φυλής χιλιάδες μίλια μακριά
από τη Γερμανία.
Το νεκροταφείο και άλλα υπολείμματα που άφησαν οι φανατικοί ναζί,
αναλύονται σ’ ένα νέο βιβλίο με τίτλο «The Guayana Project- μια
Γερμανική περιπέτεια στον Αμαζόνιο». Οι αδιάλλακτοι ναζί, πίστευαν ότι
ήταν καθήκον τους να εποικίσουν τον κόσμο σαν τους πρωτοπόρους της
άγριας δύσης στην Αμερική.
Ιθαγενείς του Αμαζονίου δίπλα σε έναν τάφο ναζί στην Βραζιλία. Ο διακοσμημένος με σβάστικες ξύλινος σταυρός γράφει: Joseph Greiner, θάφτηκε εδώ στις 2/1/1936.
Είναι γνωστό ότι μετά τον πόλεμο πολλοί ναζί περιπλανήθηκαν σε
απομακρυσμένες περιοχές της Νότιας Αμερικής, καλυπτόμενοι από φασιστικές
κυβερνήσεις και στρατιωτικές δικτατορίες.
Η εξαιρετική ταινία του 1978, «τα παιδιά από τη Βραζιλία», εξιστορούσε
ένα περίεργο σχέδιο κλωνοποίησης του Χίτλερ το οποίο είχε αναλάβει να
φέρει σε πέρας ο Μένγκελε στο καταφύγιο του στη ζούγκλα. Ο προορισμός
φάνταζε σχεδόν εξωπραγματικός.
Αλλά η τραχύτητα της αμαζόνειας ζούγκλας ήταν μια παράξενη επιλογή προορισμού.
Τα ιστορικά ναζιστικά «αποτυπώματα», βρίσκονται στα νεκροταφεία με τους
αγκυλωτούς σταυρούς, τις φωτογραφίες στα γερμανικά αρχεία, καθώς και στα
υπολείμματα των εγκαταστάσεων.
Σε ένα νησί ενός παραπόταμου του ποταμού Jary στη Βραζιλία, ο συγγραφέας
Jens Gluessing βρήκε έναν ξύλινο σταυρό ύψους τριών μέτρων διακοσμημένο
με αγκυλωτούς σταυρούς που πιστοποιούσε ότι τουλάχιστον ένας από τους
εξερευνητές δεν γύρισε ποτέ πίσω στο Βερολίνο.
Φέρει την επιγραφή: «Joseph Greiner πέθανε εδώ στις 2.1.1936, ένας θάνατος από τον πυρετό στην υπηρεσία της γερμανικής ερευνητικής εργασίας.»
Οι ντόπιοι αποκαλούν την περιοχή «ναζιστικό νεκροταφείο», και αρχικά
προορίζονταν να είναι μέρος μιας σειράς των ναζιστικών εγκαταστάσεων
πέρα από το Αμαζόνιο
Ποιοι ήταν όμως οι ιεραπόστολοι του Hitler που θα διέδιδαν το Ευαγγέλιο του ολοκληρωτισμού;
Στα αρχεία του υπουργείου εξωτερικών της Βραζιλίας, καθώς και στο Εθνικό
Μουσείο του Ρίο ντε Τζανέιρο, ο Gluessing βρήκε τις λεπτομέρειες της
αποστολής του Greiner.
Ο Greiner έφθασε το 1935, σταλμένος από τη ναζιστική κυβέρνηση και πέθανε από κίτρινο πυρετό ή ελονοσία. Ήταν ένας από τρείς αξιωματικούς που στάλθηκαν σαν εμπροσθοφυλακή αυτού που πίστευαν ότι θα ήταν ένα κύμα αποίκων.
Ο Gregory Peck ως ο Δρ Joseph Mengele στην ταινία του 1978 «Τα παιδιά από τη Βραζιλία».
Ο Greiner και οι συμπατριώτες του, προσέλαβαν ντόπιους για να
εξερευνήσουν την περιοχή που οριοθετεί τη γαλλική Γουιάνα με σκοπό την
εποίκηση της για το Ράιχ. Είχαν επίσης βλέψεις στις γειτονικές
βρετανικές και ολλανδικές αποικίες.
Έστειλαν στο Βερολίνο τις λεπτομέρειες για το πώς οι γερμανικοί
στρατιώτες θα μπορούσαν να ζήσουν στη Βραζιλία, ακόμα κι αν το σχετικό
ρεπορτάζ τους κάνει λόγο μόνο για τη συλλογή δειγμάτων της πανίδας και
της άγριας φύσης.
Ο Schulz Kampfhenkel, ανώτερος αξιωματικός των S.S. και ηγέτης της
αποστολής που κόστισε τη ζωή του Greiner, επιστρέφοντας από τη ζούγκλα,
έγραψε στην αναφορά του προς τον Himmler:
«Δύο είναι οι λιγότερο εποικημένες, αλλά οι πλούσιες σε φυσικούς πόρους,
περιοχές στη γη. Η Σιβηρία και η Νότια Αμερική. Αυτές μόνο είναι ικανές
να προσφέρουν μόνο ικανές δυνατότητες μετανάστευσης και τακτοποίησης
για τους σκανδιναβικούς λαούς.
Δεδομένου ότι η Σιβηρία μπορούσε αν πάσα στιγμή στην γειτονική Κίνα, σύστησε την Αμαζονία για «την εξάπλωση του ζωτικού χώρου.»
Προσθέτοντας χαρακτηριστικά: «Γιατί μια πιο προηγμένη άσπρη φυλή μπορεί
να προσφέρει σημαντικές δυνατότητες για την εκμετάλλευση της περιοχής.»
Μια ταινία παρήχθη παρουσιάζοντας την εργασία του Greiner στη ζούγκλα στη δεκαετία του ’30.
Με ένα εκατομμύριο γερμανούς αποίκους ήδη εγκατεστημένους στη Βραζιλία,
υποστήριξε ότι το ο σπόρος είχε ήδη ριχτεί για την επέκταση του Τρίτου
Ράιχ και ότι θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν ένα «προγεφύρωμα» ενάντια στην
αμερικανική επιρροή στην περιοχή.
Ο συγγραφέας βρήκε όμως στοιχεία, που δείχνουν ότι ο Himmler είχε
«πενιχρό ενδιαφέρον» για τα μεγαλοπρεπή σχέδια του Kampfhenkel και
θεώρησε ότι η χρονική στιγμή δεν ήταν η κατάλληλη για τέτοιου μεγέθους
σχέδια.
Η εμπειρία του που απέκτησε ο Kampfhenkel από την αποστολή, τέθηκε σε
χρήση από τη ναζιστική πολεμική μηχανή: έγινε κύριος εμπειρογνώμονας
της ναζιστικής Γερμανίας στην εναέρια ερμηνεία φωτο-αναγνώρισης.
Μετά τον πόλεμο οι Αμερικανοί τον συνέλαβαν και κρατήθηκε για λίγο σε
ένα στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου στο Σάλτζμπουργκ. Πέθανε το 1989,
χωρίς να σταματήσει να ονειρεύεται μια γερμανική αποικία μέσα στα
τροπικά δάση.
Θρίλερ). Ο Έζρα Λίμπερμαν, ο γερασμένος πια κυνηγός Ναζί, δεν δείχνει να εντυπωσιάζεται όταν πληροφορείται ότι στην Παραγουάη βρίσκεται ένα πολυάνθρωπο δίκτυο φυγόδικων εγκληματιών πολέμου, με αρχηγό τον αρχίατρο του Άουσβιτς Γιόζεφ Μένγκελε. Όμως, μετά τη δολοφονία του πληροφοριοδότη, ο Λίμπερμαν αποφασίζει να ερευνήσει την υπόθεση. ---Το σενάριο μπορεί να είναι προϊόν φαντασίας, αλλά ο Μένγκελε υπήρξε πραγματικά: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%...
Τίτλος: The boys from Brazil (1978).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου