Και τ’άστρα έλαμπαν
κι η γη ευώδιαζε,
έτριζε η πόρτα του κήπου
κι η άμμος έφτανε πολύ κοντά.
΄Εμπαινε κείνη αρωματισμένη
κι έπεφτε στην αγκαλιά μου.
Ω γλυκά φιλιά και χαυνωτικά χάδια,
καθώς, ριγώντας, ξεσκέπαζα απ’τα πέπλα την καλλίγραμμη μορφή!
Χάθηκε για πάντα το ερωτικό μου όνειρο.
Η ώρα πέρασε και πεθαίνω απελπισμένος!
Και πεθαίνω απελπισμένος!
Και ποτέ δεν αγάπησα τόσο τη ζωή,
τόσο τη ζωή!
https://lyricstranslate.comΚι έλαμπαν τ΄ αστέρια κι η γη ευωδίαζε, έτριζε η πόρτα του κήπου κι η άμμος έφτανε πολύ κοντά.
΄Έμπαινε εκείνη αρωματισμένη κι έπεφτε στην αγκαλιά μου. Ω γλυκά φιλιά και χαυνωτικά χάδια,καθώς, ριγώντας, ξεσκέπαζα απ’ τα πέπλα την καλλίγραμμη μορφή!
Χάθηκε για πάντα το ερωτικό μου όνειρο.Η ώρα πέρασε και πεθαίνω απελπισμένος! Πεθαίνω απελπισμένος!Ποτέ δεν αγάπησα τόσο τη ζωή, τόσο τη ζωή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου