Τι είναι το «Φαινόμενο Ρασομόν» και από πού πήρε το όνομά του;
Μία από τις μεγαλύτερες ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου είναι το φιλμ «Ρασομόν» («Η γκέισα και ο σαμουράι») του Ιάπωνα Ακίρα Κουροσάβα*, που γύρισε το 1950 , κερδίζοντας τον Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας (1951) και
–μεταξύ άλλων- και το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης (Διεθνούς σήμερα)
Ταινίας στη συνέχεια . 
Στην Ιαπωνία του 15ου αιώνα, ένας ληστής συγκρούεται με έναν σαμουράι
, θέλοντας να κάνει δική του τη σύζυγό του. Οι συνθήκες όμως θανάτου του σαμουράι και ενδεχομένως του βιασμού της γυναίκας του δεν ξεκαθαρίζονται ακριβώς στην εξέλιξη της ταινίας , γιατί δίνονται μέσα από τέσσερις αντικρουόμενες
αφηγήσεις.
Ο όρος «φαινόμενο Ρασομόν» (Rashomon effect) καθιερώθηκε μέσα στο χρόνο σημαίνοντας τις πολλαπλές εκδοχές της αλήθειας , προκειμένου να φωτιστεί ένα γεγονός . Αν οι μάρτυρες είναι αναξιόπιστοι και άκρως υποκειμενικοί , τότε είναι δύσκολο να διευκρινιστούν οι ακριβείς συνθήκες τέλεσης α αποδώσει τον τρόπο με τον οποίο ένα μεμονωμένο συμβάν μπορεί να παρουσιαστεί με διάφορους τρόπους λόγω της ύπαρξης πολλών μαρτύρων, που καταθέτουν περιγράφοντάς το με διαφορετικό τρόπο ο καθένας .
Αυτή η αναξιοπιστία στις μαρτυρίες έχει βάση της πολλαπλά αίτια, που περιλαμβάνουν την υποκειμενικότητα των μαρτύρων, το διαφορετικό κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό τους στάτους, το μορφωτικό και το νοητικό τους επίπεδο κλπ.Σε πολλές περιπτώσεις, υπάρχει πιθανότητα οι μαρτυρίες να οφείλονται σε δόλο , πράγμα που καθιστάς τους μάρτυρες ύποπτους για ψευδομαρτυρία.
Ακίρα Κουροσάβα (1910-1998) - Βικιπαίδεια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου