Ατάκες 31

Σε πείσμα των καιρών

"Όσο, όμως, κι αν η σύγχρονη ελληνική ποίηση σχεδόν αγνοείται από τις εφημερίδες και απαξιώνεται από ένα μέρος των νεοφώτιστων της πεζογραφικής μόδας, το κρίσιμο ερώτημα είναι αν η ποίηση κινδυνεύει, υπό οποιαδήποτε έννοια.
Πεποίθησή μου είναι ότι οι ποιητές/ποιήτριες των τελευταίων δεκαετιών, όντας η απώτερη συνέχεια μιας παράδοσης που συνενώνει τους μείζονες και ελάσσονες ομότεχνους του λαμπρού παρελθόντος, συντηρούν, σε πείσμα των καιρών, έναν λογοτεχνικό λόγο όπου ακόμη διακυβεύεται η έκφραση της ομορφιάς και της «αλήθειας» του κόσμου.
Σε μια εποχή, λοιπόν, που η πεζογραφία έχει επιβληθεί στο γούστο του «μεγάλου» αναγνωστικού κοινού, η συνείδηση ότι η ποιοτική υπεροχή της ελληνικής ποίησης έναντι του πεζογραφικού λόγου παραμένει διαχρονική και σταθερή συνιστά ένα μέτρο για να καταλαβαίνουμε τι διαβάζουμε και πώς το διαβάζουμε"

Η μοναχική υπεροχή της ποίησης, Τα Νέα, 8/9/07

Ευριπίδης Γαραντούδης,
καθηγητής Νεοελληνικής Λογοτεχνίας
στο Πανεπιστήμιο Αθηνών

***

"Συμφωνούμε απολύτως με τον κύριο Γαραντούδη. Το ζητούμενο όμως είναι η προσέλκυση περισσότερων αναγνωστών για τα κείμενα του ποιητικού λόγου.
Με δεδομένο τον εθισμό των περισσότερων αναγνωστών του πεζού λόγου σε κείμενα εύπεπτα και προχειρογραμμένα, ο προσηλυτισμός του αναγνώστη στην Ποίηση είναι μια πολύ δύσκολη υπόθεση , αλλά παράλληλα συνιστά και μία παρά πολύ ερεθιστική πρόκληση."

Γεροντάκος