Αν εξαρχής τού αφηνόμουν, ο πόθος του θα λίγνευε...

Η άλλη Θέτις

Gustave Doré: Από τις μεταμορφώσεις του Πρωτέα (1881).

Πώς ο Πρωτέας
θεός θαλασσινός
λιοντάρι έγινε
και φίδι
πάνθηρας
και ταύρος έπειτα
νερό και δέντρο
του βασιλιά Μενέλαου να ξεφύγει
που στην ελέπτολη* οργή του
επαληθεύτηκε ο έρωτας;

Έτσι κι εγώ

θεά θαλασσινή
φωτιά μεταμορφώθηκα
νερό
έπειτα άνεμος
πουλί
και τίγρη
και λιοντάρι
κι όχεντρα
τέλος σουπιά
Κι όχι για να ξεφύγω
του θνητού Πηλέα
παρά για ν’ αληθέψει ο έρωτας
στο πείσμα του
και στα τεχνάσματά του
Αν εξαρχής τού αφηνόμουν
ο πόθος του θα λίγνευε
θα φύραινε
σιγουρεμένος κι άκοπος

Στη θλίψη ο έρωτας πληθαίνει

στην απώλεια
Στο φόβο
Πώς στα αγκάθια του αληθεύει το τριαντάφυλλο
πώς στη φουρτούνα της η θάλασσα

Παντελής Μπουκάλας, «Θέτις», Ρήματα, εκδόσεις Άγρα, 2009.

Σημείωση:   ελέπτολις ή ελέπολις : αυτή που κυριεύει, καταστρέφει πόλεις (Gerontakos)

Cornelis Cornelisz. van Haarlem : "Ο γάμος του Πηλέα και της Θέτιδας" (1593)

*ΔΕΙΤΕ:1. Θέτις - Βικιπαίδεια
2.  Πρωτέας (μυθολογία) - Βικιπαίδεια