"Μαμά μου, έρχεται πάλι το Κράτος!"

 "Μαμά μου, έρχεται πάλι το Κράτος!"

 **************

Ποιος θα προστατέψει τους πολίτες από το κράτος;

ΝΟΤΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ *

Πηγή : Η Καθημερινή, 14.08.2014

31 Ιουλίου 2014. Πρωινή ουρά στην τράπεζα. Παντού ηλικιωμένοι που ήρθαν για τη σύνταξή τους. Εγώ ήρθα στις οκτώ, λίγο προτού ανοίξει η πόρτα, αυτοί, όπως κάθε τέλος του μήνα που έχουν «στεγνώσει» από χρήμα, έχουν έρθει πολύ νωρίτερα για να πάρουν σειρά. Λες και τα χρήματα θα τελειώσουν. Ερχονται για να πάρουν τη σύνταξη που δικαιούνται ύστερα από δεκαετίες δουλειάς, τη σύνταξη που έκοψαν στα μισά η κρίση, η τρόικα και η ανικανότητα των κυβερνώντων. Με αυτή θα περάσουν μια-δυο εβδομάδες σχετικής ευτυχίας, μέχρι πάλι να μείνουν χωρίς μία και να περιμένουν το τέλος του μήνα για να ξαναζήσουν.

Μπροστά μου, ένα συμπαθέστατο γεροντάκι, μια «βιβλική μορφή», που θα μπορούσε να είναι ο πατέρας ή ο παππούς μας. Ηρθε η σειρά του, παίρνει τα χρήματα και τα μετρά. Τα ξαναμετρά χωρίς να κουνηθεί από τη θέση του. Η συνέχεια με συγκλόνισε. «Γιατί, κύριε», είπε στον ταμία, «η σύνταξή μου είναι μειωμένη κατά 35 ευρώ;» «Δεν είναι μειωμένη η σύνταξή σας», του απάντησε ο ταμίας, «απλώς σας παρακρατήθηκε μέρος του φόρου που, ούτως ή άλλως, θα πληρώνατε του χρόνου. «Του χρόνου μπορεί να μη ζω», είπε ο άνθρωπος, «ξέρετε τι σημαίνουν για μένα αυτά τα 35 ευρώ;»

Τα λόγια του ηχούν ακόμα στ’ αυτιά μου. Τι μπορούσε να κάνει αυτός ο γεράκος απέναντι στο ανάλγητο και χοντρόπετσο κράτος; Πίσω από τα 35 ευρώ που έχασε κρύβεται ο τεχνοκράτης υπουργικός σύμβουλος που, προκειμένου να μειώσει τις δαπάνες του Δημοσίου, μην τολμώντας να μειώσει κι άλλο τη σύνταξη, σκαρφίστηκε την αύξηση της παρακράτησης φόρου. Τι να καταλάβει αυτός, μήπως έμεινε ποτέ χωρίς ψωμί ή ρεύμα;

Πόσο ανήμποροι είμαστε όλοι απέναντι στο κράτος-αφέντη; Το κράτος που ό,τι κι αν αποφασίσει εις βάρος μας το εφαρμόζει; Το κράτος που, όποτε έχουμε δίκιο εμείς απέναντί του, έχει τους μηχανισμούς και τον τρόπο να μας αδικήσει;

Το κράτος για να αυξήσει τα άμεσα έσοδά του ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ να προεισπράξει φόρους ακόμη και από τους χαμηλοσυνταξιούχους. Αυτούς για τους οποίους τα 35 ευρώ είναι ζωτικής σημασίας, αυτούς που του χρόνου μπορεί να μη ζουν για να εισπράξουν τα επιστρεφόμενα που θα δικαιούνται.

Το κράτος ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ να μπαίνει μέσα στους τραπεζικούς λογαριασμούς και να κατάσχει τα όποια ποσά βρει από όποιον του χρωστά. Καμία έγνοια για το αν αυτός ο άνθρωπος έχει ανάγκες, αν έχει άρρωστο παιδί που περιθάλπει, αν δεν έχει να ταΐσει την οικογένειά του.

Το κράτος ουσιαστικά κάνει διάρρηξη, μπαίνει στο πορτοφόλι μας και τα αφαιρεί όλα.

Το κράτος ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙ επί χρόνια τους προμηθευτές του, με αποτέλεσμα αυτοί, για να επιβιώσουν, να δανείζονται και να χρεώνονται με τόκους. Τι κι αν το Μνημόνιο το προβλέπει; Ακόμη και η τρόικα επέβαλε την αποπληρωμή των χρεών του κράτους προς τους πολίτες και τις επιχειρήσεις, πράγμα αυτονόητο για την ανόρθωση της οικονομίας. Το κράτος και αυτό το καθυστερεί.

Το κράτος που φυσικά, ΑΝ και ΟΤΑΝ πληρώσει, δεν πληρώνει τόκους.

Το κράτος ΑΠΑΙΤΕΙ από όλους να πληρώνουν εμπρόθεσμα τους φόρους και τις ασφαλιστικές εισφορές τους, αλλιώς προχωρά σε κατασχέσεις και φυλακίσεις. Ακόμη και σε αυτούς που χρωστά και έχουν στραφεί δικαστικά εναντίον του.

Το κράτος, γιατί και η Δικαιοσύνη είναι κράτος, καθυστερεί επί χρόνια να εκδικάσει υποθέσεις οφειλών του προς πολίτες και επιχειρήσεις, οδηγώντας τους στην εξαθλίωση και τον αφανισμό.

Και ποιο κράτος; Ενα κράτος διεφθαρμένο, κομματικό, διαλυμένο και εχθρικό προς τον πολίτη και την επιχειρηματικότητα.

Το ερώτημα λοιπόν στην Ελλάδα είναι και παραμένει ένα: Ποιος θα προστατέψει τον πολίτη από το κράτος των κομμάτων και των αποτυχημένων πολιτικών;

* O κ. Νότης Παρασκευόπουλος είναι μέλος της Πολιτικής Επιτροπής του «Ποταμιού» και υπεύθυνος διαλόγου της επιτροπής «Διά Ταύτα».