Ευάγγελος Βενιζέλος / Είναι πραγματικά εντυπωσιακό να τον ακούει κανείς να μιλά για «σωτηρία» και «υπευθυνότητα»
Είναι τουλάχιστον παράδοξο να εμφανίζεται ο Ευάγγελος Βενιζέλος ως σύμβολο «σωτηρίας» της χώρας, όταν υπήρξε κεντρικός παράγοντας κυβερνήσεων που οδήγησαν την Ελλάδα στη βαθύτερη οικονομική κρίση της μεταπολίτευσης. Και επειδή η μνήμη συχνά «θολώνει», ας θυμηθούμε μερικά κομβικά γεγονότα.
Πρώτα απ’ όλα, το PSI του 2012 (υπ. οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος), το οποίο παρουσιάστηκε ως εθνικός θρίαμβος.
Στην πράξη: τα ασφαλιστικά ταμεία έχασαν πάνω από 12 δισ. € (με βάση την τρέχουσα αξία των ομολόγων μετά το PSI) ** πανεπιστήμια, νοσοκομεία και δημόσιοι φορείς είδαν τα αποθεματικά τους να εξαφανίζονται, ενώ χιλιάδες μικροομολογιούχοι (περίπου 15.000), απλοί πολίτες βρέθηκαν ξαφνικά με απολυμμένα ομόλογα χωρίς ουσιαστική αποζημίωση.
Παρά το «κούρεμα», το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ συνέχισε να ανεβαίνει, επειδή η οικονομία βυθιζόταν.
Τι παρέλαβε η Ελλάδα το 2015
1. ΑΕΠ μειωμένο κατά 26% του της κατά την περίοδο 2010–2015 ( Τράπεζα της Ελλάδος)
2.Το ποσοστό ανεργίας εκτοξεύθηκε από 10% το 2009 έφτασε στο 27,5% στο αποκορύφωμα (2013),και παραμένει πολύ υψηλό στα μέσα του 2015 (25%).(ΤτΕ)
3.Χρέος από 127% του ΑΕΠ το 2009 σε 181% του ΑΕΠ το 2014.(ΤτΕ)
4. 2 στα 5 νοικοκυριά κάτω από το όριο της φτώχειας ή στο όριο αποστέρησης (ΚΕΠΕ)
5. Ασφαλιστικά ταμεία αποδεκατισμένα από το PSI.Ανοιχτή αξιολόγηση που έπρεπε να κλείσει με νέα μέτρα.
Τι σήμαινε αυτό
- η μείωση σχεδόν 26% του ΑΕΠ σημαίνει ότι η παραγωγή, τα εισοδήματα, οι αποταμιεύσεις, οι επενδύσεις, ό,τι στηρίζει μια οικονομία, βυθίστηκαν σε βαθμό που μεταμόρφωσαν ραγδαία το επίπεδο ζωής.
- η ανεργία στο 27,28% σημαίνει μαζική αποσταθεροποίηση του εργατικού δυναμικού, αύξηση ανασφάλειας, φτώχεια, μείωση κατανάλωσης, ένας φαύλος κύκλος που “τραυμάτισε” κοινωνικά τη χώρα.
- το χρέος στο 180% του ΑΕΠ κάνει εμφανές ότι το «κούρεμα» (PSI) + νέα δάνεια, αναχρηματοδότηση δεν οδήγησαν σε βιώσιμη δημοσιονομική λύση αντιθέτως, όξυναν τη μακροπρόθεσμη εξάρτηση και πίεση.
- η μείωση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ και τα κοινωνικά αποτελέσματα(φτώχεια, ανισότητες) δείχνουν πως μεγάλο μέρος των πολιτών όχι απλώς «έφαγε» την κρίση, αλλά υπέστη σοβαρό πλήγμα στο βιοτικό επίπεδο και στην προοπτική για σταθερό εισόδημα.
Στη συνέχεια, οι καταργήσεις του 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα το 2012, που μείωσαν δραστικά το εισόδημα εκατομμυρίων εργαζομένων. Ήταν μέτρα σκληρά και άμεσα, με την υπογραφή της τότε πολιτικής ηγεσίας.
Η πραγματικότητα είναι ότι δεν υπήρχε "success story" το 2014, αλλά μια προσπάθεια παρουσίασης μιας μη ολοκληρωμένης διαπραγμάτευσης ως «επιστροφή στην κανονικότητα».
Παρουσιάστηκε ως δήθεν προδιαγεγραμμένη έξοδος από τα μνημόνια, ενώ στην πραγματικότητα η τρόικα δεν είχε κλείσει την αξιολόγηση, το δημοσιονομικό κενό ήταν υπαρκτό και σημαντικό, και οι εταίροι ζητούσαν νέα μέτρα. Όλα αυτά αποτυπώνονταν καθαρά στο mail Χαρδούβελη το οποίο περιείχε αλλαγές στο ασφαλιστικό, αυξήσεις φόρων, παρεμβάσεις στις συντάξεις και στα δημοσιονομικά. Δηλαδή όχι έξοδος, αλλά νέες δεσμεύσεις.
Επομένως, όταν γίνεται λόγος για «σωτηρία», «υπεύθυνη διακυβέρνηση» και «έξοδο που χάθηκε», είναι αναπόφευκτο να θυμηθούμε τα συγκεκριμένα γεγονότα. Τις απώλειες του PSI, τις μεγάλες περικοπές μισθών, τα μη ολοκληρωμένα προγράμματα και τις εκκρεμείς αξιολογήσεις. Η πραγματικότητα καταγράφεται στα στοιχεία, όχι στις αφηγήσεις.
**Σε τιμές αγοράς (όχι διακανονισμένες υποχρεώσεις για μελλοντικές λήξεις), πολλοί από αυτούς τους τίτλους είχαν αξία μόλις 4,7 δισ. € μετά το PSI,σημαία πολύ βαθιάς απομείωσης.
Το αποτέλεσμα είναι ότι τα ασφαλιστικά ταμεία έχασαν μεγάλο μέρος των αποθεματικών τους και η βιωσιμότητά τους «χτυπήθηκε» σοβαρά.
*Η Ιωάννα Λιούτα είναι Πολιτική και Οικονομική Αναλύτρια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου