Για τον οψίπλουτο διαχρονικό

 

Ο ΟΨΙΠΛΟΥΤΟΣ (ΝΕΟΠΛΟΥΤΟΣ)

Ο ΟΨΙΠΛΟΥΤΟΣ
( Ομηρικόν)

Άνδρα μοι έννεπεν
Μούσα, οψίπλουτον,
ος μάλα πόλλα
κλέπτων εμόχθησε
κι εναποθήκευσε
κι έχει απ' όλα.
Πένης ην άλλοτε
Άγων προς πώλησιν
ξύδι κι αλάτι΄
τώρα μεγάλωσε
κι έχει θεώρατο
ένα παλάτι.
Ουκ είχεν άλλοτε
τα επιτήδεια
ούτε κριθάρι΄
νυν δ' ούτος κρέατα
τρώγων επάχυνε
σαν το μουλάρι.
Ήσθιε λάχανα
κοκκινογούλια
και αγριάδα΄
νυν όμως γέγονε
αψηλοκάπελος
κι έχει βελλάδα!
Άνδρα μοι έννεπε,
Μούσα , ος άλλοτε
έβοσκε αίγας΄
κι άρπαξε κι έκλεψε
κι εσουφροποίησε
κι έγινε μέγας.

Ι. Σοφιανόπουλος, Κερασούντιος, «διατρίψας επί πολλά έτη εις Αίγυπτον εκδίδων επί μακρά έτη έμμετρον σατυρικήν εφημερίδα , καθηγητής άμα της Γαλλικής και της διπλογραφίας. Ήδη αν και τον διαφιλονικεί καθ΄ολοκληρίαν ο Κερδώος, εν τούτοις κατά τας ώρας της σχολής θεραπεύει και τα προσφιλείς αυτώ μούσας δι΄ωραίων εκάστοτε προϊόντων του ποιητικού του καλάμου»

Ποιηταί εκ του έξω ελληνισμού: Ιατρικά τρεχάματα. Ο μέγας χορός

Ι. Σοφιανόπουλος

PDF

σελ. 50-52

Πηγή : Εθνικόν Ημερολόγιον Κωνσταντίνου Σκόκκου , 1907.

 Ημερολόγιον του Σκόκκου, 1905