Πορνογραφία με αποκλειστικό χορηγό
⌦ Κι ενώ, προτού εξοργιστείς, σου ’ρχεται να γελάσεις, να ξεκαρδιστείς στα γέλια, βλέπεις το πρόσωπο, τα μάτια, το φιδίσιο βλέμμα, και παγώνεις. Ανοίγει έπειτα το στόμα, και άλλη μια φορά θυμώνεις, μαζί δακρύζεις απ’ τα γέλια, μα και ξερνάς. Σιχαίνεσαι και που ακούς, όχι μόνο που βλέπεις. Σιχαίνεσαι, τον εαυτό σου πια· θυμώνεις, με τον εαυτό σου πια· κι εκεί σου κόβεται το γέλιο.
Θέλεις να καταλάβεις, πώς τόση ιταμότητα, τόση προκλητικότητα, αλλά και τόση γελοιότητα. Σκέφτεσαι, πόση ανασφάλεια να κρύβεται πίσω απ’ τον κουτσαβακισμό, από το νταηλίκι, θυμάσαι, και τι να πρωτοθυμηθείς, το θέατρο με την τακουνιά απ’ τη γυναίκα του και το ματωμένο μέτωπο, τη μάντρα του τηλεοπτικού σταθμού που καβάλαγε νυχτιάτικα να μπει μέσα, τους «εχθρούς» του που χιμούσε και τους χτύπαγε στις πλατείες και μες στα κέντρα, τις αντεγκλήσεις του με τους δημοσιογράφους, τα τηλέφωνα που τους κλείνει χολωμένος στον αέρα· λες, πόσα συμπλέγματα τον κάνουν να εκδίδει επίσημες ανακοινώσεις για το μπόι του, που τον είπανε κοντό (με άλλα μέτρα τη μια φορά, άλλα την άλλη), να δηλώνει δημόσια «μοντελοπνίχτης», «φανατικός γυναικόφιλος» και με «μεγάλο πουλί»!
Κι ενώ όλ’ αυτά κρατούν από παλιά, πάντα μέσα σ’ ένα κουκούλι απόλυτης ασυλίας και ατιμωρησίας, πάντα εξακολουθεί να σε εκπλήσσει, να ξεπερνά τον εαυτό του, κάθε νοητό όριο. Το τελευταίο διάστημα, μάλλον έναν χρόνο τώρα που έσκασε η υπόθεση Λιγνάδη, παρακολουθούμε όλες τις πτυχές της Κουγικής τέχνης: σενάρια επί σεναρίων που εναλλάσσονται με ξεδιάντροπη ταχύτητα, χονδροειδή και εξωφρενικά, πάντοτε κωμικά, με τη γνωστή αμετροέπεια, κράμα χυδαιότητας, ομοφοβίας και ρατσισμού. Το έργο προχωράει αργά αλλά σταθερά, ώσπου με τη δίκη πια το βλέπουμε να εκτυλίσσεται μπροστά μας ολοκληρωμένο:
⌦ Ένα φτηνό πορνογράφημα, χυδαίο και προσβλητικό όχι μόνο για τους προσφιλείς του στόχους, ομοφυλόφιλους και γενικότερα μειονοτικούς, αλλά για την κοινωνία ολόκληρη –που ωστόσο παραμένει αδρανής, η ίδια με τα όργανά της, δικαιοσύνη κτλ., ανεκτική και τουλάχιστον εξ αντικειμένου συγκαλυπτική. Ετσι κι αλλιώς, ο εν λόγω έχει μεγάλο αποκλειστικό χορηγό, ου μην αλλά και συνσκηνοθέτη, τον εντολέα του, που κι αυτός με τη σειρά του έχει τους δικούς του χορηγούς, τη λεγόμενη καλή κοινωνία και ανώτερους κρατικούς αξιωματούχους, με τα μίντιά τους φυσικά.
Από μια διαδικασία σχεδόν κεκλεισμένων των θυρών, που γενικότερα ακολουθεί εντολές του μεγαλοδικηγόρου, από τα λίγα που μαθαίνουμε ή που αντέχουμε να διαβάσουμε, κάτω από τον γενικό τίτλο: «Ενα χρόνο τώρα ασχολούμαστε με λούγκρες και αλλαξοκωλιές»· ή ασύστατες φαιδρότητες όπως: «Είναι η πρώτη δίκη στον κόσμο που θα έχουμε βιασθέντα άντρα. Αφορά ένα παγκόσμιο κίνημα με σκοπό να εμπεδωθεί ένα τρίτο φύλο»· ή «Σημασία δεν έχει αν είναι παιδόφιλος, αλλά αν είναι ενεργητικός ή παθητικός», από όλα αυτά ώς τις ηδονοθηρικές ερωτήσεις για το πού ακριβώς κύλησε το σπέρμα του κατηγορουμένου, αναρωτιέται εύλογα κανείς πόση η ευθύνη του φυσικού αυτουργού, του δημιουργού του πορνογραφήματος, και πόση του ηθικού αυτουργού, του αποκλειστικού χορηγού, που του παρέχει αφειδώς τα μέσα αλλά και τον καθοδηγεί, του εντολέα του εννοώ.
Έτσι, ο εθνικός νταής απειλεί με αγωγές και μηνύσεις πρώτα τους μάρτυρες κατηγορίας, τους γονείς τους, τους παππούδες, τη νονά τους και τη γάτα τους, τον σπιτονοικοκύρη τους και τον περιπτερά απ’ όπου αγοράζουνε τσιγάρα. Και φυσικά όποιον τους χαιρετάει στον δρόμο ή γράψει κάτι προς υπεράσπισή τους, δημοσιογράφος δηλαδή και κάθε ενάντιος στον κύριο και χορηγό του.
⌦ Νταής όπου τον παίρνει, φυσικά. Γιατί αίφνης δεν είδα μισή ανακοίνωση, όπως για το μπόι του, όταν στα γήπεδα κρεμιούνται γιγαντιαίων διαστάσεων πανό χλευαστικά για τον ίδιο και τα καμώματά του. Γιατί στο γήπεδο έχουμε τον Κούγια δίχως το τάχα κουστούμι των δικαστηρίων και των τηλεκαναλιών. Εχουμε έναν κοινό χουλιγκάνο που μπουκάρει στον αγωνιστικό χώρο ή στα αποδυτήρια, βρίζει και παίζει ξύλο, και αφήνει ελεύθερο τον ποιητικό του οίστρο:
«Προς τους 5 απέναντι εμπόρους ναρκωτικών και τα 25 μπασταρδάκια αλβανάκια τους, την κυρία Τούρτα και τον κύριο Τούρτα, που σε λίγο φυλακίζονται μαζί με τον Ελβίρ: Οσο βρίζετε εμένα οι παίκτες μας θα βάζουν γκολ και θα το ευχαριστιόμαστε και όσο νυχτώνει η πο..τσ@ μεγαλώνει και σαν κι εσάς έχω γ@..σει πολλούς!» Ή
«Ο “κοντός” έχει πολύ μεγάλα γεννητικά όργανα και θα τα χρησιμοποιήσει για να τους κάνει αυτό που έκανε σε αυτούς και που στο παρελθόν τον εκβίαζαν και είναι τώρα κατηγορούμενοι…» κτλ.
Και με την απορία αν αυτός, μπαίγνιο τώρα των φιλάθλων, αυτός με τη βιοτεχνία μηνύσεων, υπέβαλε ποτέ μήνυση ή αγωγή για τα όσα του κρεμάνε σε κοινή θέα, βάλτε στο γκουγκλ «Κούγιας πανό», και δείτε φωτογραφίες και διαβάστε, έστω τα ολίγιστα:
«Κοντέ είσαι “χρυσό” παιδί / όλα τα λαμόγια βγάζεις απ’ τη στενή»· «Ξεφτίλα στην TV σε όλη την Ελλάδα / Ξεφτίλισες μουνόπανο την πιο ωραία ομάδα»· «Ελληνας γλοιώδης δικηγόρος, κερατάς και πούστης με 7 γράμματα / Κούγιας»· «Κοντέ πούλο», και πλήθος άλλα.
Όμως αλλού θα επιμείνω εγώ: ακαθαρσίες πάντα υπάρχουν, το θέμα είναι ποιος σου τις τρίβει στα μούτρα. Για τον αποκλειστικό χορηγό βεβαίως μιλάω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου