Έτσι "ερευνώνται" οι υποθέσεις σκανδάλων στην Ελλάδα…
Μέσα στον ορυμαγδό των γεγονότων στην Ουκρανία και όσων συνεπάγονται για την καθημερινή μας ζωή (τσουνάμι αυξήσεων), μια είδηση, χωμένη κάπου «στα ψιλά» των περισσότερων μέσων ενημέρωσης, ήρθε να επιβεβαιώσει αυτό που όλοι γνωρίζουν και κανένας δεν θέλει ή δεν μπορεί να το λύσει: το πρόβλημα αυτό λέγεται διερεύνηση σκανδαλωδών υποθέσεων και απονομή δικαιοσύνης.
Η είδηση αυτή λέει, με δυο λόγια, το εξής: η Οικονομική Εισαγγελία παρήγγειλε την άσκηση διώξεων, σε βαθμό κακουργήματος, σε βάρος 13 ατόμων και αφορούν χρηματικές δοσοληψίες του δυσώνυμου Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ). Όποιος θέλει λεπτομέρειες διαβάζει εδώ.
Εμπλεκόμενοι είναι, εκτός από μέλη της διοίκησης αυτού του Οργανισμού, ένας Μητροπολίτης, μια εκτυπωτική εταιρεία και, δυστυχώς, κάποιοι από το δικό μας(δημοσιογραφικό) συνάφι. Ο Οργανισμός έδινε και οι κατηγορούμενοι έπαιρναν λεφτά(συνολικό ποσό δύο εκατομμύρια), τα οποία είτε δίνονταν χαριστικά είτε δεν πήγαιναν για το σκοπό που δίνονταν. Με λίγα λόγια καραμπινάτη διασπάθιση δημόσιου χρήματος.
Το σημαντικό, όμως, στην υπόθεση δεν είναι αυτά. Τέτοια έχουμε ξαναδεί. Αυτό που προκαλεί μεγάλη απορία, απογοήτευση, ίσως και οργή είναι η μεγάλη καθυστέρηση στη διερεύνησή της. Τα αδικήματα που φέρεται ότι διεπράχθησαν αφορούν την περίοδο 2007-2009. Η έρευνα ξεκίνησε το 2010. Σήμερα έχουμε 2022.
Δηλαδή, χρειάστηκαν 12 χρόνια για να διερευνηθεί αυτό που έγινε και να καταλήξουν κάπου οι εισαγγελείς. Βεβαίως, εισαγγελικές πηγές λένε ότι οι τρεις εισαγγελείς που ερευνούν συνάντησαν σημαντικές δυσκολίες στον εντοπισμό εγγράφων, τα οποία ήταν απαραίτητα για την αξιολόγηση του αποδεικτικού υλικού.
Κατανοητό. Αλλά πόσο κράτησαν οι δυσκολίες; Ένα, δύο, τρία, πέντε χρόνια; Να το δεχθούμε. Αλλά δέκα χρόνια; Και πού ήταν, άραγε, αυτά τα έγγραφα; Ήταν κρυμμένα; Εμπόδιζαν κάποιοι την πρόσβαση σ’ αυτά; Και ποιοι; Αλλά, διάβολε, για εισαγγελείς μιλάμε. Αν οι εισαγγελείς χρειάζονται δώδεκα χρόνια για να βρουν τους πιθανούς ενόχους σε μια σκανδαλώδη υπόθεση δυο εκατομμυρίων, τι να υποθέσουμε για άλλες με δεκάδες ή και εκατοντάδες εκατομμύρια;
Υπάρχει και μια άλλη πτυχή του προβλήματος αυτών των καθυστερήσεων. Η παραγραφή των πιθανών αδικημάτων πολιτικών προσώπων. Αν υποθέσουμε ότι για τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος φέρει ευθύνη κάποιος υπουργός, της επίμαχης περιόδου ή μεταγενέστερος, που(πρέπει να) ελέγχει το ΚΕΕΛΠΝΟ, η ευθύνη αυτή δεν θα διερευνηθεί. Διότι έχει ήδη παραγραφεί.
Εντάξει γι’ αυτό δεν φταίνε οι εισαγγελείς της συγκεκριμένης υπόθεσης, αλλά ο επαίσχυντος νόμος περί ευθύνης υπουργών. Όμως, αν η υπόθεση είχε διερευνηθεί σε εύλογο χρονικό διάστημα, δεν θα υπήρχε τέτοιο θέμα. Θα μπορούσαν να αναζητηθούν και ποινικές ευθύνες πολιτικών προσώπων.
Έσι κι αλλιώς, με τέτοιες καθυστερήσεις στις έρευνες και με ανάλογες στην εκδίκαση των υποθέσεων που φτάνουν στα δικαστήρια, η απονομή δικαιοσύνης είναι άκρως προβληματική. Σε πολλές περιπτώσεις μιλάμε για ουσιαστική αρνησιδικία. Και αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της χώρας στις σχέσεις της με άλλες. Δείτε εδώ πώς ακόμα και η αντιπρόεδρος των ΗΠΑ διαμαρτυρήθηκε στον πρωθυπουργό για μια υπόθεση με αμερικανικό ενδιαφέρον, που καθυστερεί πέντε χρόνια.
Δεν λέμε ότι οι ανακριτές και εισαγγελείς πρέπει να «ξεπετάνε» τις υποθέσεις που ερευνούν ούτε οι δικαστές να βγάζουν αποφάσεις υπό το κράτος της βιασύνης. Αλλά βρισκόμαστε στην εποχή που η τεχνολογία κάνει θαύματα, γιατί να μη μπει στην υπηρεσία της δικαιοσύνης; Γιατί να μην αξιολογούνται όσοι ευθύνονται για καθυστερήσεις;
Τις προάλλες ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και πρώην ανώτατος δικαστής Π. Πικραμμένος είπε σε μια ημερίδα ότι θα συσταθεί «Παρατηρητήριο Δικαιοσύνης», για να επιταχυνθεί η απονομή της. Ελπίζουμε να μείνει στην…παρατήρηση!
Εντάξει, τα τσιτάτα δεν προσφέρονται για τέτοιες υποθέσεις. Αλλά με
τα ρεκόρ καθυστερήσεων, που καταγράφει η απονομή της δικαιοσύνης στην
Ελλάδα, μάλλον ταιριάζει αυτό που έχει πει ο Ρώσος συγγραφέας Πάβελ
Ταράνοφ: « Όσο
πιο πολύ κρατάει μια δουλειά, τόσο χειρότερα γίνεται»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου