ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΔΟΥΛΟ ΝΑΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΦΙΛΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ; ΓΙΑΤΙ ΣΥΜΦΕΡΕΙ Η ΕΝΤΑΞΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ; (Ανάλυση)

ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΗ

Της Ελένης Σαββάκη*

Πηγή: professors-phds.com

ΤΟ ΝΑΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΛΙΝΙΚΑ ΝΕΚΡΟ ανέφερε πρόσφατα ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν με αφορμή  τα τελευταία περιστατικά μεταξύ Γαλλίας και Τουρκίας στη Μεσόγειο.

Tο ΝΑΤΟ ΑΝΑΣΤΗΘΗΚΕ, λένε πολλοί σήμερα, με τη συσπείρωση των κρατών μελών του υπέρ της Ουκρανίας. Τι σημαίνει αυτή η ανάσταση;

Εκ των μέχρι σήμερα γεγονότων φαίνεται ότι:

Το ΝΑΤΟ ΕΧΕΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ, γιατί περιλαμβάνει χώρες με συγκρουόμενα συμφέροντα, όπως είναι Γαλλία με Τουρκία και Ελλάδα με Τουρκία. Για παράδειγμα, παραμένει ατιμώρητη η εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο που συνεχίζεται από το 1974 μέχρι σήμερα. Υπενθυμίζω την ανάρτηση του  Dr. Mehmet Caman, σχετικά με την μεροληπτική στάση της Δύσης και την υποκριτική στάση της Τουρκίας στο Ρωσο-Ουκρανικό πόλεμο: «… πότε θα δείτε την αλήθεια ότι δηλαδή η Τουρκία ελέγχει το 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας και άρα βρίσκεται στην ίδια θέση της Ρωσίας σαν εισβολέας σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο;»  Πράγματι, πολλές οι κυρώσεις της Δύσης εναντίον της εισβάλουσας Ρωσίας, καμία κύρωση της Δύσης εναντίον της εισβάλουσας Τουρκίας ως μέλους του ΝΑΤΟ.

ΤΟ ΝΑΤΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΞΩ. Απόδειξη ότι με την επεκτατική πολιτική του σε χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης στη γειτονιά των Ρώσων (παραβιάζοντας αντίθετες υποσχέσεις της Δύσης) έστρεψε τον μισό πλανήτη (Κίνα, Αραβικές και Αφρικανικές Χώρες, Ινδία, Χώρες Κεντρικής και Νοτίου Αμερικής) εναντίον του, τώρα με τον Ρώσο-Ουκρανικό πόλεμο. Βέβαια, ήταν εύκολο να στραφούν όλες αυτές οι χώρες εναντίον ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και ΕΕ. Δεν ξεχνούν τον εξευτελισμό τους ως αποικίες Ευρωπαϊκών χωρών και τα βάσανά τους κάτω από δικτατορίες Αμερικανικής έμπνευσης.

ΤΟ ΝΑΤΟ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ. (1) μέχρι σήμερα το ΝΑΤΟ λειτουργώντας επιθετικά (κι ας είναι στα χαρτιά μια αμυντική συμμαχία) απέναντι σε αδύναμες χώρες, άφησε πίσω του εκατοντάδες χιλιάδες θύματα, και κατεστραμμένες υποδομές με συνέπεια εκατομμύρια προσφύγων από Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Συρία προς την Ευρώπη.   (2) πιθανή  εμπλοκή του ΝΑΤΟ εναντίον μεγάλων δυνάμεων θα προκαλούσε πυρηνικό πόλεμο και καταστροφή του πλανήτη.

Ας θυμηθούμε ΓΙΑΤΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΝΑΤΟ. Δημιουργήθηκε ως στρατιωτική αμυντική συμμαχία χωρών της Δύσης, και είχε νόημα όσο υπήρχε η στρατιωτική συμμαχία των κομμουνιστικών κρατών της Ανατολικής Ευρώπης (Σύμφωνο της Βαρσοβίας). Με την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ το 1991, διαλύθηκε το Σύμφωνο της Βαρσοβίας. Άρα μετά το 1991 το ΝΑΤΟ ως αμυντική συμμαχία δεν είχε λόγο ύπαρξης. Το ΝΑΤΟ είχε στόχο να κρατήσει “τους Αμερικανούς μέσα, τους Ρώσους έξω και τους Γερμανούς κάτω στην Ευρώπη”, σύμφωνα με διατύπωση του πρώτου Γ.Γ. του ΝΑΤΟ λόρδου Hastings Ismay.  Οι Γερμανοί δεν θα μπορούσε να είναι πιο πάνω, οι Ρώσοι είναι έξω με δική τους πλέον επιλογή, και οι ΗΠΑ δεν θα μπορούσε να είναι πιο μέσα στην Ευρώπη. Άρα ούτε αυτό τον λόγο ύπαρξης έχει το ΝΑΤΟ. Δυστυχώς, το ΝΑΤΟ εξελίχθηκε σε επιθετική από αμυντική συμμαχία.

ΤΟ ΝΑΤΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΩΣ ΤΟ ΜΑΚΡΥ ΧΕΡΙ ΤΩΝ ΗΠΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ, και δεν θα πείραζε αν ήταν για το συμφέρον της Ευρώπης. Ο Ρώσο-Ουκρανικός πόλεμος αποκαλύπτει ότι οι ΗΠΑ εκμεταλλεύονται τη συμμετοχή χωρών μελών της ΕΕ στο ΝΑΤΟ, εναντίον των συμφερόντων της Ευρώπης. Μικρές επιπτώσεις θα έχει ο πόλεμος  στις ΗΠΑ (αν όχι κέρδος από την πώληση όπλων) και τραγικές συνέπειες στην Ευρώπη, οικονομικές, ενεργειακές και πιθανή επέκταση της σύρραξης σε γειτονικές χώρες της Ρωσίας από όπου εισέρχονται τα πολεμοφόδια στους Ουκρανούς. ΟΙ ΗΠΑ από μακριά, επί του ασφαλούς και με ενεργειακά αποθέματα, υποστηρίζουν με κάθε μέσο την επιθετικότητα της Ουκρανίας αδιαφορώντας (1) αν σκοτώνονται Ουκρανοί χωρίς ελπίδα, (2) αν δημιουργούνται κι άλλα εκατομμύρια προσφύγων προς την σύμμαχο ΕΕ (κι όχι προς τις ΗΠΑ), (3) αν υποφέρει ενεργειακά και οικονομικά η ΕΕ πολύ περισσότερο από τις ΗΠΑ, και (4) αν κινδυνεύουν Ευρωπαϊκές χώρες από επέκταση συμβατικού πολέμου ή/και από πυρηνικές επιθέσεις εξ αιτίας παροχής όπλων στους Ουκρανούς κατ’ εντολή των ΗΠΑ.

ΠΟΙΟ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ. Το συμφέρον της Ευρώπης θα μπορούσε να είναι η ένταξη της Ρωσίας στην ΕΕ, με τον ίδιο τρόπο που εντάχθηκαν Λετονία, Λιθουανία και Εσθονία χώρες της τέως Σοβιετικής Ένωσης. Η Ρωσία ανήκει στην Ευρώπη γεωγραφικά θρησκευτικά και πολιτισμικά (από τον Τολστόι και το Τσαϊκόφσκι μέχρι τα μπαλέτα Μπολσόι). Υπενθυμίζω ότι η Ρωσία επιθυμούσε να αποτελέσει τμήμα της Δύσης, αλλά η Δύση την αντιμετώπισε προσβλητικά. Υπενθυμίζω τις αγαθές σχέσεις Γαλλίας και Γερμανίας με τη Ρωσία πριν από τη Ρώσο-Ουκρανική σύρραξη. Ίσως οι αγαθές αυτές σχέσεις Γαλλίας/Γερμανίας με τη Ρωσία απογοήτευσαν τις ΗΠΑ, κι αυτός ήταν ένας λόγος για την προκληθείσα  συσπείρωση των χωρών του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας.

Στην υποθετική περίπτωση ένταξης της Ρωσίας στην ΕΕ, η Ρωσία θα κάλυπτε την Ευρώπη ενεργειακά και στρατιωτικά και η Ευρώπη θα προστάτευε τη Ρωσία από την αναιτιολόγητη επιθετικότητα των Αγγλοσαξόνων εναντίον της. Επιθετικότητα που διαιωνίζεται φανατικά από τον 2^ο ΠΠ, παρόλον ότι η Ρωσία ήταν η συμμαχική δύναμη που απελευθέρωσε την Ευρώπη από τη Ναζιστική Γερμανία.

Σε αυτή την υποθετική περίπτωση, οι ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ θα διαμορφώνονταν σε: Αμερική, Ευρώπη και Κίνα (κατ’ ουσίαν και όχι τύποις). Και όσο περισσότερες, και όσο ευρύτερες οι Μεγάλες Δυνάμεις τόσο λιγότερες οι εισβολές σε ανεξάρτητα κράτη, οι ιμπεριαλιστικές  επεμβάσεις και οι παραβιάσεις διεθνών συμφωνιών, τόσο καλύτερη η ισορροπία δυνάμεων και η ασφάλεια του πλανήτη.

(*)ΕΛΕΝΗ ΣΑΒΒΑΚΗ. Γεννήθηκε το 1950 στην Αθήνα. Ομότιμος καθηγήτρια Φυσιολογίας στο Ιατρικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Κρήτης. Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών όπου εκπόνησε το διδακτορικό της. Διαθέτει περισσότερα από 30 έτη εμπειρία στη μελέτη του εγκεφάλου πρωτευόντων κατά την εκτέλεση μυοσκελετικών και οφθαλμοκινητικών συμπεριφορών. Πολλές από τις ερευνητικές της δημοσιεύσεις είναι κλασικές και αποτελούν σημείο αναφοράς για τη απεικόνιση περιοχών του εγκεφάλου που ευθύνονται για την εκδήλωση ποικίλων συμπεριφορών (με περισσότερες από 2500 citations). Έχει 60 δημοσιεύσεις σε διεθνή περιοδικά με κριτές με πολύ υψηλό δείκτη εμβέλειας (impact factor), και η έρευνά της έχει υποστηριχθεί από Εθνικά, Ευρωπαϊκά (TMR, BIOTECH, FP5, FP6) και Διεθνή (Human Frontier) ανταγωνιστικά προγράμματα. Η τεχνική της εμπειρία περιλαμβάνει την μέθοδο της ραδιενεργού δεοξυγλυκόζης για τη ποσοτική λειτουργική απεικόνιση του εγκεφάλου πιθήκων.

Μέλος Επιτροπής Διεκδίκησης Γερμανικών Οφειλών,

(IHA, CHC, HANC, IΔ)