ομερτά : (θηλυκό άκλιτο) 1. ο κώδικας σιωπής που επιβάλλεται στα μέλη μιας εγκληματικής οργάνωσης (π.χ. μαφίας), που απαγορεύει την αποκάλυψη εμπιστευτικών μυστικών σε αστυνομικές ή άλλες αρχές 2. (κατ’ επέκταση) οποιοσδήποτε κώδικας σιωπής

 

Omerta

Γιάννης Ζ. Δρόσος

avgi.gr 

4-5 λεπτά

---

Η λογοκλοπή που διέπραξε ο πολύς Πατούλης στην δήθεν «διδακτορική διατριβή» του είναι μία ευθεία επίθεση στην αξία, το κύρος και την αξιοπρέπεια του ελληνικού Πανεπιστημίου.

Το ελληνικό Πανεπιστήμιο υφίσταται, εδώ και όχι λίγα χρόνια, μια άγρια επίθεση με κίνητρα είτε ιδιοτελή (γιατί να μη γίνει αυτό αλυσίδα μαγαζιών;) είτε ιδεοληπτικά (από μία θρησκευτική σχεδόν πίστη σε ένα καταστατικό μίσος για ό,τι είναι δημόσιο). Βασική αιχμή δόρατος της πιο ακραίας μορφής αυτού του νεοφιλελευθερισμού bon pour l’orient είναι η πολεμική εναντίον του ελληνικού δημόσιου Πανεπιστήμιου: ένα περίπου σκουπίδι, χωρίς ποιότητα, άντρο βίας και παρανομίας.  Έγκυρες και «έγκυρες» εφημερίδες, συνεχείς δημόσιες τοποθετήσεις στις τηλεοπτικές οθόνες και με αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, επαναλαμβανόμενες λεβεντιές στη βουλή, κάνουν περίπου μόδα την κατασυκοφάντηση των Πανεπιστημίων μας, επειδή ομνύουν στην ποιότητα και την αριστεία, διεκτραγωδούν και μεγεθύνουν αποκρουστικές, πράγματι, καταστάσεις, όπως κυρίως οι περιπτώσεις αθλιότητας από πράξεων χουλιγκάνικης βίας και παρανομίας στους Πανεπιστημιακούς χώρους. Καταδικαστέες πάντοτε καταστάσεις, και καταδικασμένες από όλους.

Η λογοκλοπή του κ. Πατούλη όμως είναι βαθύτερη, ουσιαστικότερη και μεγαλύτερη ακαδημαϊκή αθλιότητα. Πλήττει καταστατικά τον ίδιο τον πυρήνα, τον λόγο ύπαρξης του Πανεπιστημίου, κάθε Πανεπιστημίου, είτε δημόσιου, όπως το δικό μας, είτε ιδιωτικού. Πλήττει την προσπάθεια του φοιτητή, τον οποίο ουσιαστικά καλεί να αντιγράφει γιατί το μόνο που μετράει είναι «το χαρτί». Πλήττει τον νέο ή  τον λιγότερο νέο ακαδημαϊκό ερευνητή ή πανεπιστημιακό δάσκαλο, λέγοντάς του ότι είναι μάταιο να πασχίζει να μετρηθεί με το επιστημονικό του αντικείμενο, αφού στα κλεμμένα δόθηκε ο τίτλος «έγιν’ εκεί η μοιρασιά». Πλήττει όσους στην καθημερινότητά μας έχουμε την ανάγκη επιστημόνων που σπούδασαν στο ελληνικό Πανεπιστήμιο: είναι τώρα αυτός γιατρός, δικηγόρος, μηχανικός ή μήπως μόνον «γιατρός», «δικηγόρος», «μηχανικός»; Την λογοκλοπή όμως του κ. Πατούλη προφυλάσσει ένα αδιαπέραστο πέπλο ακαδημαϊκής σιωπής, μια omertà. Omertà πολιτική –μην τύχει και θιγεί η παράταξη του κ. Πατούλη; Omertà ακαδημαϊκή, πίσω από σκοτεινές τηβέννους; Μάλλον και τα δύο, και πάντως: Omertà.

Που είναι η δημόσια τοποθέτηση επί της λογοκλοπής σε διδακτορική εργασία εκείνων που, οργίλοι, καταγγέλλουν ότι «μωροί υποστηρικτές των ιερόσυλων του ασύλου» και «μωρές πολιτικές παρθένες που έχασαν την αξιοπιστία τους» δεν θέλουν την πανεπιστημιακή αστυνομία; Omertà.

Που είναι η φιλελεύθερη κοινότητα της πανεπιστημιακής αξιοκρατίας; Omertà.

Που είναι οι λεπταίσθητε φιλοσοφικές παρουσίας, οι δυναμικοί, τολμηροί και θαρραλέοι, καλλιεργημένοι, polyglot, διανοούμενοι, με φωνές δυνατές και διαρκείς (σχεδόν βόμβο) που δε σηκώνουν αριστερή μύγα στο σπαθί τους, και –χάριν της ποιότητος πάντοτε- ζητούν για τα πανεπιστήμια την αστυνομία με πάθος σαν κι εκείνων των άλλων που ζητούσαν έναν λοχία για τη χώρα; Omertà.

Οι  κυβερνητικοί Υπουργοί μας, οι κυβερνητικοί βουλευτές μας, ιδίως αυτοί που προέρχονται από ακαδημαϊκές έδρες, αλλά και οι άλλοι, οι αρμόδιοι, που είναι; Omertà.

Οι γιατροί, ανάμεσά τους και ακροκεντρώες μορφές που δεν έπαψαν ούτε στιγμή, με όση χολή μπορεί να μαζέψει άνθρωπος, να επιτίθενται στο ελληνικό Πανεπιστήμιο επειδή είναι δημόσιο και θυμίζει, στους καημένους, το μίσος τους για την Αριστερά); Omertà.

Δεν ξέρω αν το ιδεολόγημα της πανεπιστημιακής αστυνομίας θα αντιμετωπίσει την βία σε όποια Πανεπιστήμια αυτή εμφανίζεται. Αυτό που ξέρω είναι τι θα κάνει για να αντιμετωπίσει τις λογοκλοπές. Τι; Δεν το λέω. Omertà.

* Ο Γιάννης Ζ. Δρόσος είναι ομότιμος καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή Αθηνών