Γιάννης Τζανής
ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ
Σ ’αυτή τη λειτουργία της αγάπης
Προτίμησα τον "πλάγιο" ήχο του χαμόγελου
Και τον "βαρύ" του πάθους
Γιατί όλη μέρα το όνειρο σταυρώνεται
Μ' εφτά προθέσεις σκουριασμένες
Και τέσσερεις λέξεις μυτερές
Αλλά το βράδυ ανασταίνεται και τραγουδάει...
*
ΤΟ ΦΙΛΙ
"Ότε η αμαρτωλός προσέφερε το μύρον..."
Σου ’βγαλε τ’ άρβυλα, σου έπλυνε τα πόδια να ξεκουραστούν,
Άπλωσε τα μαλλιά στρώμα, για να πλαγιάσεις
Και σου ’δωσε φιλί,
Κλεμμένο,
Κρατημένο στα κατάβαθα της
προσμονής,
Τότε ο μαθητής, ο σύντροφος, ο αδερφός,
Που γείρατε στην ίδια χλαίνη τον χειμώνα, δίχως όνειρα,
Κι ένα χαμόγελο φορέσατε την Άνοιξη, χιτώνα,
Μετρούσε τα αργύρια
Κι έκανε πρόβα στον καθρέφτη για της προδοσίας το φιλί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου