Τα κελιά της ΚΥΠ γίνονται μουσείο
Photo: Πολεμικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, 9-5-2003
«Στα κελιά της ΚΥΠ τις νύχτες
άκουγες στριγκλιές. Από το βράδυ μέχρι το πρωί. Μήπως ήταν
μαγνητοταινία; Ηταν δυνατό να μη σταματούν τα βασανιστήρια; Να μην
κοιμούνται ποτέ οι βασανιστές, να μην κάνουν διάλειμμα για φαΐ; Εκτός αν
είχαν γίνει ανθρωποφάγοι κι έτρωγαν τα θύματά τους. Οποια και να ’ταν η
αλήθεια, η τρέλα δεν ήταν μόνο επικείμενη αλλά και επιθυμητή, όταν
σκεφτόσουν πως εκείνες οι στριγκλιές μπορούσαν να ’ναι και της Αννας,
των συντρόφων σου που κατέδωσες για να γλιτώσεις εσύ τα βασανιστήρια. Κι
όταν επιτέλους σε πήραν για τα κρατητήρια της Ασφάλειας, ένιωσες να
περνάς την πύλη του Παραδείσου. Κι εκεί κοιμήθηκες για πρώτη φορά»
(απόσπασμα από το βιβλίο του Τάσου Δαρβέρη «Μια ιστορία της νύχτας
1967-74»).
Σήμερα, 40 χρόνια μετά, ο αιματοβαμμένος αυτός τόπος των φρικτών βασανιστηρίων της ΚΥΠ στη Θεσσαλονίκη, που βρίσκεται παραπλεύρως του Πολεμικού Μουσείου εντός του Γ’ Σώματος Στρατού, μετά πολλών αιτημάτων, εμποδίων, κόπων και... βασάνων, μετατρέπεται σε Μουσείο Αντιδικτατορικού Αγώνα.
Αφού πολλοί σύγχρονοι επιτελείς του Στρατού των προηγούμενων κυβερνήσεων (Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ) αλλά και πρώην υπουργοί Αμυνας (μεταξύ των οποίων και ο Ευάγγελος Βενιζέλος) προέβαλλαν επί σειρά ετών προσχηματικές αρνήσεις, τελικά το παλαιό κι επίμονο αίτημα του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αγωνιστών ικανοποιείται. Ταυτόχρονα ικανοποιείται και η ιστορική μνήμη...
Το ιστορικό
«Η διάθεση αυτή αποτελεί ενέργεια σεβασμού και αναγνώρισης των αγωνιστών της περιόδου της δικτατορίας (1967-1974) από την πλευρά της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου», αναφέρει στη σχετική ανακοίνωσή του το υπουργείο Εθνικής Αμυνας.
Αξίζει πάντως να σημειωθεί το ιστορικό των αρνήσεων, όπως το περιγράφει ο δημοσιογράφος Κλέαρχος Τσαουσίδης σε άρθρο του, στις 15/2/2013, στην εφημερίδα «Αυγή», μετά το σχετικό ψήφισμα του δημοτικού συμβουλίου Θεσσαλονίκης, στις 9/5/2012. Γράφει μεταξύ άλλων ο κ. Τσαουσίδης:
«Ο διευθυντής του Πολεμικού Μουσείου Θεσσαλονίκης, συνταγματάρχης Φαρμάκης, παρέλαβε το αίτημα και το διαβίβασε στο Δ.Σ. του μουσείου για να εισηγηθεί σχετικά προς την υπερκείμενη αρχή, το Πολεμικό Μουσείο Αθηνών, ώστε αυτό να αποφανθεί τελεσίδικα επί του αιτήματος.
»Μάλιστα ο στρατηγός διοικητής του τελευταίου ζήτησε και έλαβε επαρκή τεκμήρια από όσους/ες μαρτύρησαν εκεί από τους δήμιους της χούντας. Και ιδού τι αποφάνθηκε επί του αιτήματος, ομόφωνα μάλιστα, το Δ.Σ. του αυτόθι μουσείου, μετά τη γνωμοδότηση των ιστορικών συμβούλων του, κ.κ. Ιωάννη Λεοντιάδη, επίκουρου καθηγητή Αρχαίας Ελληνικής, Ρωμαϊκής, Βυζαντινής και Μεσαιωνικής (!) Ιστορίας, και Σπυρίδωνα Σφέτα, αναπληρωτή καθηγητή Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας, Λαογραφίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας: «Τα πολεμικά μουσεία είναι αφιερωμένα στους ιερούς αγώνες των Ελλήνων και δεν τεκμηριώνεται ότι στον χώρο του μουσείου γίνονταν βασανιστήρια εις βάρος πολιτών την περίοδο της δικτατορίας»(!)
»Ηταν λοιπόν πάντα μουσείο; Και εκεί βασανίζονταν Ελληνες πατριώτες, όπως η Δικαιοσύνη έχει αποφανθεί; Πρωτότυπη η ερμηνεία ή τραγική κατά κάποιον τραγικό. Να σημειώσουμε ότι το επιστημονικό αντικείμενο των δυο ιστορικών ουδεμία σχέση έχει με την περίοδο της εφτάχρονης τυραννίας. Το μόνο βέβαιο είναι ότι με ανάλογες γνωμοδοτήσεις οι δυο πανεπιστημιακοί σύντομα θα ανέλθουν στην ανώτατη καθηγητική βαθμίδα. Στη συνέχεια, ο πρόεδρος του Δ.Σ. Θεσσαλονίκης, Παναγιώτης Αβραμόπουλος, παρουσία της κόρης του δολοφονημένου βουλευτή Γ. Τσαρουχά, Καίτης, και του δημοτικού συμβούλου, ισοβίτη της χούντας, Τριαντάφυλλου Μηταφίδη, ζήτησε από τον διευθυντή του Πολεμικού Μουσείου την απόφαση με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα.
»Το κείμενο… τσακίζει κόκαλα: « (…) σας γνωρίζουμε ότι δεν δυνάμεθα να σας κοινοποιήσουμε στρατιωτικά έγγραφα όπως καθορίζεται από τον Εθνικό Κανονισμό Ασφαλείας». Το απίστευτο έγγραφο υπογράφει ο ταξίαρχος Παναγιώτης Καπερώνης, πρόεδρος του Πολεμικού Μουσείου Aθηνών (!), στο οποίο υπάγεται το αντίστοιχο της Θεσσαλονίκης.
»Δεν γνωρίζω σε ποια πολεμικά πεδία πήρε βαθμούς και λιλιά ο κύριος αυτός αλλά από την απάντησή του μόνον ως επικίνδυνος για το στράτευμα μπορεί να χαρακτηριστεί. Από πού κι ώς πού είναι στρατιωτικό έγγραφο μια απορριπτική απάντηση σε ένα αίτημα του πρώτου πολίτη της Θεσσαλονίκης και του λοιπού Δημοτικού Συμβουλίου; Το οποίο Δημοτικό Συμβούλιο έλαβε (στις 11 Φεβρουαρίου 2013) και νέα απόφαση, ομόφωνη, να ζητήσει από το υπουργείο Αμυνας να αναθεωρήσει την απόφαση αυτήν».
Ξενάγηση
Χρειάστηκε λοιπόν να περάσουν 40 ολόκληρα χρόνια από τον εφιάλτη της χούντας και πολλοί... «μεταπολιτευτικοί» υπουργοί Εθνικής Αμυνας και «στρατηγοί» για να γίνει το αυτονόητο και να ικανοποιηθεί η ιστορική μνήμη, αλλά και η δημοκρατία.
«Επιτέλους, μετά τόσα χρόνια ικανοποιείται ένα αίτημα των αγωνιστών και η αντιδικτατορική αντίσταση αποκτά την εστία της, σ’ έναν μαρτυρικό χώρο όπου πολλοί σύντροφοι βασανίστηκαν φρικτά και δολοφονήθηκε ο αντιστασιακός βουλευτής Γιώργης Τσαρουχάς», δήλωσε στην «Εφ.Συν.» ο πρόεδρος της Εταιρείας Διάσωσης Ιστορικών Αρχείων 1940-1974, μέλος του Συνδέσμου Φυλακισθέντων - Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974 και βουλευτής Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ, Τριαντάφυλλος Μηταφίδης.
Χθες, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων μνήμης για την 48η επέτειο του στρατιωτικού πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967, πραγματοποιήθηκε επίσκεψη - ξενάγηση σε χώρους του Πολεμικού Μουσείου Θεσσαλονίκης, στην τότε έδρα του Γ’ Σώματος Στρατού, από μέλη του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών, τα οποία ανακρίθηκαν και βασανίστηκαν στους χώρους αυτούς.
Στο μεταξύ, έκθεση φωτογραφίας, σκίτσων και ντοκουμέντων για τα «πέτρινα χρόνια» της χούντας και τον αντιδικτατορικό αγώνα, με αφορμή τη συμπλήρωση 48 χρόνων από το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, οργανώνει η Εταιρεία Διάσωσης Ιστορικών Αρχείων 1940-74, σε συνεργασία με τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης. Η έκθεση, με τίτλο «Διότι δεν συνεμορφώθην», θα πραγματοποιείται στους χώρους της Δημοτικής Βιβλιοθήκης από σήμερα ώς τις 30 του μήνα, καθημερινά 8 π.μ. - 8 μ.μ., εκτός Σαββάτου και Κυριακής.
Σήμερα, 40 χρόνια μετά, ο αιματοβαμμένος αυτός τόπος των φρικτών βασανιστηρίων της ΚΥΠ στη Θεσσαλονίκη, που βρίσκεται παραπλεύρως του Πολεμικού Μουσείου εντός του Γ’ Σώματος Στρατού, μετά πολλών αιτημάτων, εμποδίων, κόπων και... βασάνων, μετατρέπεται σε Μουσείο Αντιδικτατορικού Αγώνα.
Αφού πολλοί σύγχρονοι επιτελείς του Στρατού των προηγούμενων κυβερνήσεων (Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ) αλλά και πρώην υπουργοί Αμυνας (μεταξύ των οποίων και ο Ευάγγελος Βενιζέλος) προέβαλλαν επί σειρά ετών προσχηματικές αρνήσεις, τελικά το παλαιό κι επίμονο αίτημα του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αγωνιστών ικανοποιείται. Ταυτόχρονα ικανοποιείται και η ιστορική μνήμη...
Το ιστορικό
«Η διάθεση αυτή αποτελεί ενέργεια σεβασμού και αναγνώρισης των αγωνιστών της περιόδου της δικτατορίας (1967-1974) από την πλευρά της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου», αναφέρει στη σχετική ανακοίνωσή του το υπουργείο Εθνικής Αμυνας.
Αξίζει πάντως να σημειωθεί το ιστορικό των αρνήσεων, όπως το περιγράφει ο δημοσιογράφος Κλέαρχος Τσαουσίδης σε άρθρο του, στις 15/2/2013, στην εφημερίδα «Αυγή», μετά το σχετικό ψήφισμα του δημοτικού συμβουλίου Θεσσαλονίκης, στις 9/5/2012. Γράφει μεταξύ άλλων ο κ. Τσαουσίδης:
«Ο διευθυντής του Πολεμικού Μουσείου Θεσσαλονίκης, συνταγματάρχης Φαρμάκης, παρέλαβε το αίτημα και το διαβίβασε στο Δ.Σ. του μουσείου για να εισηγηθεί σχετικά προς την υπερκείμενη αρχή, το Πολεμικό Μουσείο Αθηνών, ώστε αυτό να αποφανθεί τελεσίδικα επί του αιτήματος.
»Μάλιστα ο στρατηγός διοικητής του τελευταίου ζήτησε και έλαβε επαρκή τεκμήρια από όσους/ες μαρτύρησαν εκεί από τους δήμιους της χούντας. Και ιδού τι αποφάνθηκε επί του αιτήματος, ομόφωνα μάλιστα, το Δ.Σ. του αυτόθι μουσείου, μετά τη γνωμοδότηση των ιστορικών συμβούλων του, κ.κ. Ιωάννη Λεοντιάδη, επίκουρου καθηγητή Αρχαίας Ελληνικής, Ρωμαϊκής, Βυζαντινής και Μεσαιωνικής (!) Ιστορίας, και Σπυρίδωνα Σφέτα, αναπληρωτή καθηγητή Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας, Λαογραφίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας: «Τα πολεμικά μουσεία είναι αφιερωμένα στους ιερούς αγώνες των Ελλήνων και δεν τεκμηριώνεται ότι στον χώρο του μουσείου γίνονταν βασανιστήρια εις βάρος πολιτών την περίοδο της δικτατορίας»(!)
»Ηταν λοιπόν πάντα μουσείο; Και εκεί βασανίζονταν Ελληνες πατριώτες, όπως η Δικαιοσύνη έχει αποφανθεί; Πρωτότυπη η ερμηνεία ή τραγική κατά κάποιον τραγικό. Να σημειώσουμε ότι το επιστημονικό αντικείμενο των δυο ιστορικών ουδεμία σχέση έχει με την περίοδο της εφτάχρονης τυραννίας. Το μόνο βέβαιο είναι ότι με ανάλογες γνωμοδοτήσεις οι δυο πανεπιστημιακοί σύντομα θα ανέλθουν στην ανώτατη καθηγητική βαθμίδα. Στη συνέχεια, ο πρόεδρος του Δ.Σ. Θεσσαλονίκης, Παναγιώτης Αβραμόπουλος, παρουσία της κόρης του δολοφονημένου βουλευτή Γ. Τσαρουχά, Καίτης, και του δημοτικού συμβούλου, ισοβίτη της χούντας, Τριαντάφυλλου Μηταφίδη, ζήτησε από τον διευθυντή του Πολεμικού Μουσείου την απόφαση με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα.
»Το κείμενο… τσακίζει κόκαλα: « (…) σας γνωρίζουμε ότι δεν δυνάμεθα να σας κοινοποιήσουμε στρατιωτικά έγγραφα όπως καθορίζεται από τον Εθνικό Κανονισμό Ασφαλείας». Το απίστευτο έγγραφο υπογράφει ο ταξίαρχος Παναγιώτης Καπερώνης, πρόεδρος του Πολεμικού Μουσείου Aθηνών (!), στο οποίο υπάγεται το αντίστοιχο της Θεσσαλονίκης.
»Δεν γνωρίζω σε ποια πολεμικά πεδία πήρε βαθμούς και λιλιά ο κύριος αυτός αλλά από την απάντησή του μόνον ως επικίνδυνος για το στράτευμα μπορεί να χαρακτηριστεί. Από πού κι ώς πού είναι στρατιωτικό έγγραφο μια απορριπτική απάντηση σε ένα αίτημα του πρώτου πολίτη της Θεσσαλονίκης και του λοιπού Δημοτικού Συμβουλίου; Το οποίο Δημοτικό Συμβούλιο έλαβε (στις 11 Φεβρουαρίου 2013) και νέα απόφαση, ομόφωνη, να ζητήσει από το υπουργείο Αμυνας να αναθεωρήσει την απόφαση αυτήν».
Ξενάγηση
Χρειάστηκε λοιπόν να περάσουν 40 ολόκληρα χρόνια από τον εφιάλτη της χούντας και πολλοί... «μεταπολιτευτικοί» υπουργοί Εθνικής Αμυνας και «στρατηγοί» για να γίνει το αυτονόητο και να ικανοποιηθεί η ιστορική μνήμη, αλλά και η δημοκρατία.
«Επιτέλους, μετά τόσα χρόνια ικανοποιείται ένα αίτημα των αγωνιστών και η αντιδικτατορική αντίσταση αποκτά την εστία της, σ’ έναν μαρτυρικό χώρο όπου πολλοί σύντροφοι βασανίστηκαν φρικτά και δολοφονήθηκε ο αντιστασιακός βουλευτής Γιώργης Τσαρουχάς», δήλωσε στην «Εφ.Συν.» ο πρόεδρος της Εταιρείας Διάσωσης Ιστορικών Αρχείων 1940-1974, μέλος του Συνδέσμου Φυλακισθέντων - Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974 και βουλευτής Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ, Τριαντάφυλλος Μηταφίδης.
Χθες, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων μνήμης για την 48η επέτειο του στρατιωτικού πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967, πραγματοποιήθηκε επίσκεψη - ξενάγηση σε χώρους του Πολεμικού Μουσείου Θεσσαλονίκης, στην τότε έδρα του Γ’ Σώματος Στρατού, από μέλη του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών, τα οποία ανακρίθηκαν και βασανίστηκαν στους χώρους αυτούς.
Στο μεταξύ, έκθεση φωτογραφίας, σκίτσων και ντοκουμέντων για τα «πέτρινα χρόνια» της χούντας και τον αντιδικτατορικό αγώνα, με αφορμή τη συμπλήρωση 48 χρόνων από το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, οργανώνει η Εταιρεία Διάσωσης Ιστορικών Αρχείων 1940-74, σε συνεργασία με τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης. Η έκθεση, με τίτλο «Διότι δεν συνεμορφώθην», θα πραγματοποιείται στους χώρους της Δημοτικής Βιβλιοθήκης από σήμερα ώς τις 30 του μήνα, καθημερινά 8 π.μ. - 8 μ.μ., εκτός Σαββάτου και Κυριακής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου