Τάκης Καραγιάννης
Το κερασάκι στην τούρτα της Παιδείας
Από χθες, ο υπουργός Παιδείας
δέχεται πυρά, αλλά τα δέχεται για τους λάθος λόγους. Το νομοσχέδιο για
τα ΑΕΙ βρήκε πολλούς στην απέναντι άκρη από την κυβέρνηση, πρόθυμους να
πετάξουν πέτρες και να κατηγορήσουν για αναχρονισμό τη συγκεκριμένη
επιλογή.
Ενοχλεί η δυνατότητα να ψηφίζουν και οι φοιτητές στις εκλογές πρυτανικών Αρχών, ενοχλούν οι λεγόμενοι «αιώνιοι φοιτητές», ενοχλεί το άσυλο, ενοχλούν σχεδόν τα πάντα. Ας τα πάρουμε από την αρχή, ένα-ένα, έστω κι επιγραμματικά.
Ένα μπράβο
Ορθώς οι φοιτητές συμμετέχουν κι έχουν λόγο στα κοινά του Πανεπιστημίου. Είναι μέλη των συλλογικών οργάνων (Συγκλήτου, Πρυτανικού Συμβουλίου, Φοιτητικής Μέριμνας) κι όπως ακριβώς απορρέουν υποχρεώσεις γι' αυτούς και τους καθηγητές από τη συμμετοχή τους εκεί, έτσι ακριβώς απορρέουν και δικαιώματα. Ο καθηγητής -και οι πρυτάνεις προφανώς- πληρώνονται. Και, ξέρετε, πληρώνονται εκτός από το ακαδημαϊκό τους έργο και για το διοικητικό. Μπορεί οι φοιτητές κι οι διοικητικοί να μην έχουν την κατάρτιση να τους κρίνουν ακαδημαϊκά (γι' αυτό και δεν ψηφίζουν στις εκλογές για την ανέλιξή τους), αλλά για το διοικητικό έργο μπορούν. Και πρέπει να το κάνουν. Συνεπώς, ας συζητήσουμε για το πόσο θα μετρά η ψήφος τους. Θα είναι 5%; Θα είναι 10%; Θα είναι 20%; Ας δούμε αυτό κι όχι το εάν πρέπει να ψηφίζουν.
Ορθώς επανέρχονται οι «αιώνιοι φοιτητές». Ιδιαίτερα πετυχημένη ταμπέλα, πιασάρικη κι εύπεπτη. Δεχόμαστε ως κοινωνία πως μια κοπέλα μπορεί να μείνει έγκυος στα 20 ή στα 21 ή στα 22 της; Προφανώς. Τότε, λοιπόν, αυτή η φοιτήτρια δεν μπορεί να ολοκληρώσει τις σπουδές της στο προβλεπόμενο όριο. Τι κάνουμε; Τη διαγράφουμε; Δεχόμαστε ως κοινωνία πως όλο και περισσότερος κόσμος δουλεύει από πολύ νωρίτερα για να τα βγάλει πέρα; Όλο και περισσότερος κόσμος, λοιπόν, δεν μπορεί να περατώσει τις σπουδές του μέσα στα όρια. Τι κάνουμε; Τους διαγράφουμε κι αυτούς; Τα έχουμε πει ξανά αυτά (αναλυτικά εδώ), οι φοιτητές που ξεπερνούν το χρονικό όριο σπουδών δεν κοστίζουν τίποτα στο κράτος. Δεν έχουν πάσο, δεν δικαιούνται δωρεάν σίτισης κι ασφάλισης, δεν δικαιούνται τίποτα. Κοστίζουν μόνο το χαρτί Α4 που γράφουν εξετάσεις. Ας δούμε, λοιπόν, πώς θα βάλουμε περιορισμούς και πώς θα αναστέλλεται η φοίτησή τους για όσο διάστημα έχουν λόγους να το κάνουν. Όχι για το εάν θα διαγράφονται. Εκεί είναι το ζουμί.
Κι ένα «κατηγορώ»
Αντί, λοιπόν, να γίνεται λόγος για τα λάθη του υπουργείου, αντί -αυτοί που κατηγορεί ο ΣΥΡΙΖΑ ως φιλελεύθερους και νεοφιλελεύθερους- να στηλιτεύουν τα ρουσφέτια της νέας κυβέρνησης, ασχολούμαστε με τα ΑΕΙ. Με το κερασάκι, δηλαδή, στην τούρτα της εκπαίδευσης. Την πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια την αφήνουμε στην απ' έξω κι αδιαφορούμε για τους τομείς που κρίνονται τα πάντα στη νοοτροπία και στα εφόδια που αποκτούν οι επόμενες γενιές.
Χθες, την ώρα που οι περισσότεροι «έκραζαν» για το νομοσχέδιο, έπιαναν δουλειά οι 13 νέοι περιφερειακοί διευθυντές εκπαίδευσης. Ξέρετε ποιοι είναι αυτοί; Οι εκλεκτοί του Κουράκη, μέλη του κομματικού σωλήνα που εξαργυρώνουν τα γαλόνια που τους απένειμε η Κουμουνδούρου. Πάρτε μία μικρή γεύση:
Αυτά, λοιπόν, είναι τα σοβαρά θέματα που αφορούν την Παιδεία. Το ποιοι είναι οι διευθυντές και οι υπεύθυνοι στα Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια και το πώς επιλέγονται. Το τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ για την παραπαιδεία και το εμπόριο φροντιστηρίων που έχει οργιάσει εδώ και 20 χρόνια, τουλάχιστον. Αλλά γι' αυτά δεν λέμε κουβέντα. Βλέπετε, εκεί διακυβεύονται λεφτά, στα ΑΕΙ μόνο εντυπώσεις και μικροπολιτική.
Ενοχλεί η δυνατότητα να ψηφίζουν και οι φοιτητές στις εκλογές πρυτανικών Αρχών, ενοχλούν οι λεγόμενοι «αιώνιοι φοιτητές», ενοχλεί το άσυλο, ενοχλούν σχεδόν τα πάντα. Ας τα πάρουμε από την αρχή, ένα-ένα, έστω κι επιγραμματικά.
Ένα μπράβο
Ορθώς οι φοιτητές συμμετέχουν κι έχουν λόγο στα κοινά του Πανεπιστημίου. Είναι μέλη των συλλογικών οργάνων (Συγκλήτου, Πρυτανικού Συμβουλίου, Φοιτητικής Μέριμνας) κι όπως ακριβώς απορρέουν υποχρεώσεις γι' αυτούς και τους καθηγητές από τη συμμετοχή τους εκεί, έτσι ακριβώς απορρέουν και δικαιώματα. Ο καθηγητής -και οι πρυτάνεις προφανώς- πληρώνονται. Και, ξέρετε, πληρώνονται εκτός από το ακαδημαϊκό τους έργο και για το διοικητικό. Μπορεί οι φοιτητές κι οι διοικητικοί να μην έχουν την κατάρτιση να τους κρίνουν ακαδημαϊκά (γι' αυτό και δεν ψηφίζουν στις εκλογές για την ανέλιξή τους), αλλά για το διοικητικό έργο μπορούν. Και πρέπει να το κάνουν. Συνεπώς, ας συζητήσουμε για το πόσο θα μετρά η ψήφος τους. Θα είναι 5%; Θα είναι 10%; Θα είναι 20%; Ας δούμε αυτό κι όχι το εάν πρέπει να ψηφίζουν.
Ορθώς επανέρχονται οι «αιώνιοι φοιτητές». Ιδιαίτερα πετυχημένη ταμπέλα, πιασάρικη κι εύπεπτη. Δεχόμαστε ως κοινωνία πως μια κοπέλα μπορεί να μείνει έγκυος στα 20 ή στα 21 ή στα 22 της; Προφανώς. Τότε, λοιπόν, αυτή η φοιτήτρια δεν μπορεί να ολοκληρώσει τις σπουδές της στο προβλεπόμενο όριο. Τι κάνουμε; Τη διαγράφουμε; Δεχόμαστε ως κοινωνία πως όλο και περισσότερος κόσμος δουλεύει από πολύ νωρίτερα για να τα βγάλει πέρα; Όλο και περισσότερος κόσμος, λοιπόν, δεν μπορεί να περατώσει τις σπουδές του μέσα στα όρια. Τι κάνουμε; Τους διαγράφουμε κι αυτούς; Τα έχουμε πει ξανά αυτά (αναλυτικά εδώ), οι φοιτητές που ξεπερνούν το χρονικό όριο σπουδών δεν κοστίζουν τίποτα στο κράτος. Δεν έχουν πάσο, δεν δικαιούνται δωρεάν σίτισης κι ασφάλισης, δεν δικαιούνται τίποτα. Κοστίζουν μόνο το χαρτί Α4 που γράφουν εξετάσεις. Ας δούμε, λοιπόν, πώς θα βάλουμε περιορισμούς και πώς θα αναστέλλεται η φοίτησή τους για όσο διάστημα έχουν λόγους να το κάνουν. Όχι για το εάν θα διαγράφονται. Εκεί είναι το ζουμί.
Κι ένα «κατηγορώ»
Αντί, λοιπόν, να γίνεται λόγος για τα λάθη του υπουργείου, αντί -αυτοί που κατηγορεί ο ΣΥΡΙΖΑ ως φιλελεύθερους και νεοφιλελεύθερους- να στηλιτεύουν τα ρουσφέτια της νέας κυβέρνησης, ασχολούμαστε με τα ΑΕΙ. Με το κερασάκι, δηλαδή, στην τούρτα της εκπαίδευσης. Την πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια την αφήνουμε στην απ' έξω κι αδιαφορούμε για τους τομείς που κρίνονται τα πάντα στη νοοτροπία και στα εφόδια που αποκτούν οι επόμενες γενιές.
Χθες, την ώρα που οι περισσότεροι «έκραζαν» για το νομοσχέδιο, έπιαναν δουλειά οι 13 νέοι περιφερειακοί διευθυντές εκπαίδευσης. Ξέρετε ποιοι είναι αυτοί; Οι εκλεκτοί του Κουράκη, μέλη του κομματικού σωλήνα που εξαργυρώνουν τα γαλόνια που τους απένειμε η Κουμουνδούρου. Πάρτε μία μικρή γεύση:
- Χαράλαμπος Λόντος (Αττική): Στέλεχος ΣΥΡΙΖΑ, υποψήφιος με τη Ρένα Δούρου στην Περιφέρεια.
- Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος (Δυτική Μακεδονία): Συνδικαλιστής, υποψήφιος με τον Θέμη Μομουλίδη, ο οποίος στηρίχθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ.
- Κώστας Γκούσης (Κέρκυρα): Συνδικαλιστής, υποψήφιος στην Κέρκυρα με τον συνδυασμό ΑΝΑΣΑ, ο οποίος επίσης υποστηρίχθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτά, λοιπόν, είναι τα σοβαρά θέματα που αφορούν την Παιδεία. Το ποιοι είναι οι διευθυντές και οι υπεύθυνοι στα Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια και το πώς επιλέγονται. Το τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ για την παραπαιδεία και το εμπόριο φροντιστηρίων που έχει οργιάσει εδώ και 20 χρόνια, τουλάχιστον. Αλλά γι' αυτά δεν λέμε κουβέντα. Βλέπετε, εκεί διακυβεύονται λεφτά, στα ΑΕΙ μόνο εντυπώσεις και μικροπολιτική.
ΓΙΑ ΝΑ ΧΟΡΕΥΕΙ ΤΟ ΠΑΡΔΑΛΟ ΚΑΤΣΙΚΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου