[...]
Κι όταν καλοζυμωθεί,
πάει στο φούρνο να ψηθεί,
με το φτυάρι μια του δίνουν
μέσα να ψηθεί τ’ αφήνουν.
Κι όταν βγει λαχταριστό,
ροδοκόκκινο, ζεστό,
τρώει, τρώει το παιδάκι
το γλυκό, γλυκό ψωμάκι.
[...]
Χάρης Σακελλαρίου
μιας φίλης. Μια φτηνή ρεπροντιξιόν , που κρεμόταν δίπλα
από τον πασίγνωστο πίνακα του Θεόφιλου
με τη σκηνή του δικού μας παραδοσιακού φουρνίσματος του ψωμιού.
Η εικόνα της γυναίκας που φουρνίζει το "πλαστό"
μού θύμισε τη γιαγιά μου στην ίδια ακριβώς στάση
μπροστά στον αναμμένο φούρνο του σπιτιού της στο χωριό.
Συγκινημένος ζήτησα πληροφορίες για τον ζωγράφο, όμως
η φίλη δεν ήταν σε θέση να μου πει τίποτε παραπάνω
από το ότι πέτυχε την ρεπροντιξιόν ψάχνοντας
σε κάποιο παλαιοπωλείο στο Μοναστηράκι.
Πολύ αργότερα γνώρισα και τον ζωγράφο ξεφυλλίζοντας
ένα βιβλίο Ιστορίας της Τέχνης:
Jean François Millet, το όνομά του!
Γεννήθηκε ,σαν σήμερα, το 1814 και πέθανε το 1875.
Θεωρείται ένας από τους πιο δυνατούς ζωγράφους
σε απεικονίσεις θεμάτων της αγροτικής ζωής.
Οι ασχολίες των χωρικών αποδίδονται με τεχνοτροπία
που κινείται ανάμεσα στο ρεαλισμό και τον νατουραλισμό.
Η απόδοση των σωματικών στάσεων και κινήσεων
προσδίδει στις διάφορες εργασίες των χωρικών
ένα χαρακτήρα φυσικό και επιβλητικό.
Στο βίντεο που αναρτούμε θα απολαύσετε
μερικούς από τους πιο σημαντικούς πίνακές του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου