Οι διαβόητοι τραμπούκοι του Μπέρμιγχαμ που έγιναν "ήρωες" ενός πετυχημένου σίριαλ

 

«Peaky Blinders»: Η αλήθεια πίσω από τον (τηλεοπτικό) μύθο

DOCVILLE

Κωνσταντίνος Καϊμάκης

28.02.2022

Ο Τόμας Σέλμπι, ο χαρακτήρας που υποδύεται ο Κίλιαν Μέρφι στη σειρά «Peaky Blinders» ελάχιστη σχέση έχει με τους γκάνγκστερ που δρούσαν στο Μπέρμιγχαμ μετά τον Μεγάλο Πόλεμο

Μια διαφωτιστική συζήτηση με τον Καρλ Τσιν, καθηγητή Ιστορίας και απόγονο μέλους των αληθινών Peaky Blinders. 

Στις 27 Φεβρουαρίου στο BBC One ο Τόµας Σέλµπι (Κίλιαν Μέρφι) και τα «παιδιά του Μπέρµιγχαµ» επέστρεψαν για να ολοκληρώσουν µια ιστορία που ξεκίνησε λίγο µετά το τέλος του Μεγάλου Πολέµου και φτάνει στον καιρό που το προανάκρουσµα του Β΄ Παγκόσµιου Πολέµου αντηχεί εφιαλτικά στα αυτιά των λαών. Θέλοντας να ανακαλύψουµε για ποιους λόγους η τηλεοπτική σειρά έχει τεράστια απήχηση, όπως και ποια είναι η αλήθεια πίσω από τη µυθοπλασία των «Peaky Blinders», αναζητήσαµε τον Καρλ Τσιν (MBE), καθηγητή Ιστορίας και απόγονο µέλους µιας από τις θρυλικές συµµορίες της πόλης της κεντρικής Αγγλίας στον µεσοπόλεµο, του οποίου το βιβλίο «Peaky Blinders – Η αληθινή ιστορία των διαβόητων συµµοριών του Μπέρµιγχαµ» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανός. «Ως ιστορικός, δεν µπορώ να σας πω γιατί η σειρά έχει γίνει τόσο επιτυχηµένη.

Καρλ Τσιν

Οποιοι κι αν είναι οι λόγοι πάντως, ωφέλησε αρκετά το Μπέρµιγχαµ. Αλλά πρέπει πάντα να έχουµε κατά νου ότι πρόκειται για ιστορία µυθοπλασίας και ότι η πραγµατικότητα ήταν πολύ διαφορετική».

Μυθοπλασία Vs πραγµατικότητα

Τζόγος, εµπορία όπλων, συγκρούσεις µε άλλες συµµορίες, διαπλοκή µε την τοπικής εµβέλειας πολιτική αλλά και πέρασµα στο κεντρικό πολιτικό πεδίο: η δράση των τηλεοπτικών Peaky Blinders συνδυάζει την πραγµατικότητα µε καταστάσεις υπερ-ιστορικές (στον τελευταίο κύκλο ο Τόµας Σέλµπι οργάνωνε τη δολοφονία του φασίστα Οσβαλντ Μόσλι). Με ποιον τρόπο ωστόσο η αστική µνήµη έχει διασώσει στο πέρασµα του χρόνου τη δράση των πραγµατικών Peaky Blinders; «Στη λαογραφία του Μπέρµιγχαµ το όνοµά τους προέκυψε από την ιστορία που ανέφερε ότι είχαν ράψει ξυραφάκια στην κορυφή (peak) των επίπεδων καπέλων τους, ώστε στους καβγάδες που είχαν να κόβουν το µέτωπο του εχθρού. Το αίµα που πληµµύριζε τα µάτια των αντιπάλων τους τους τύφλωνε προσωρινά. Γεννήθηκα το 1956 και αυτή είναι η ιστορία που είχα ακούσει µικρός. Κάποιοι πιο παλαιοί στο Μπέρµιγχαµ µου είπαν ότι όταν ήταν παιδιά οι µητέρες τους για να τους φοβίσουν και να τους κάνουν να συµπεριφέρονται σωστά τους προειδοποιούσαν ότι αν δεν συνετιστούν, “θα έρθουν οι Peaky Βlinders”».

Υπήρχαν λοιπόν Peaky Blinders στο Μπέρµιγχαµ αλλά, όπως υπογραµµίζει ο καθηγητής, δεν ανήκαν µόνο σε µία συµµορία, δεν κινούνταν ή ζούσαν µόνο σε µία περιοχή ούτε έδρασαν τη δεκαετία του 1920. «Ευδοκίµησαν πριν από τον A΄ Παγκόσµιο Πόλεµο και όχι µετά, όταν δεν υπήρχε απλώς µία συµµορία. Επιπλέον, οι Blinders δεν ήταν ούτε λαµπεροί ούτε ισχυροί γκάνγκστερ, αλλά τραµπούκοι του υποκόσµου. Αν και αρκετοί από αυτούς ήταν µικροεγκληµατίες, οι περισσότεροι είχαν δουλειά και κανείς δεν ανήκε σε συµµορία µε σκοπό να βιοποριστεί από µεγάλης κλίµακας εγκληµατικές δραστηριότητες. Σύµφωνα µε µια επαινετική αναφορά του Αµερικανού δηµοσιογράφου Τζούλιαν Ραλφ το 1890, το Μπέρµιγχαµ ήταν η “η πιο ευνοµούµενη πόλη στον κόσµο”».