Τι θα γινόταν εάν καταδικαζόταν ο Χίτλερ;
Ρόμπερτ Πεφάνης
Τι θα συνέβαινε εάν ο δικτάτορας δεν αυτοκτονούσε και συλλαμβανόταν στο κατεστραμμένο Βερολίνο
Σε ένα Παράλληλο Σύμπαν, οι Σοβιετικοί (ή οι Αμερικανικές και Βρετανικές δυνάμεις), συλλαμβάνουν κατά την είσοδό τους στο κατεστραμμένο Βερολίνο, τον Αδόλφο Χίτλερ και τους στενούς του συνεργάτες.
Η εν λόγω εξέλιξη θα άλλαζε τη σύγχρονη Ιστορία σε σημαντικό βαθμό, ιδιαίτερα όσον αφορά τις φυλετικές διακρίσεις και εν γένει τον ρατσισμό.
Αλλά, ας ξετυλίξουμε το εναλλακτικό σενάριο, σταδιακά.
Η σύλληψη και παραπομπή του Χίτλερ σε δίκη, θα δικαίωνε τα εκατομμύρια θύματα της ναζιστικής θηριωδίας, της αρρωστημένης κοσμοθεωρίας της ανώτερης φυλής, που όφειλε να «καθαρίσει» τον κόσμο από ανεπιθύμητες φυλετικές ομάδες.
Θα καταδικαζόταν ο μεγαλύτερος ρατσιστής στην Ιστορία, για εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας. Ο απανταχού ρατσισμός θα κλονιζόταν συθέμελα. Η εικόνα του Χίτλερ να καταδικάζεται θα δημιουργούσε συσπείρωση εναντίον κάθε μορφής ρατσισμού. Σύσσωμη η κοινωνία, θα λάμβανε μέτρα για την εξάλειψή της.
Στα βιβλία Ιστορίας, οι νεότερες γενεές θα διδάσκονταν ότι η Δικαιοσύνη καταδίκασε τον υπαίτιο του άκρατου ρατσισμού. Ο φυλακισμένος Χίτλερ θα γινόταν σύμβολο της καταδίκης των διακρίσεων. Μια νέα εποχής αλληλεγγύης των ανθρώπων θα ανέτειλε.
Η αυτοκτονία του Χίτλερ και οι πλείστες θεωρίες συνομωσίας που ακολούθησαν, άφησαν ένα μεγάλο κενό όσον αφορά στο ξόρκισμα του ρατσισμού. Ο στυγνός δικτάτορας, δεν λογοδότησε ποτέ για τα εγκλήματά του. Δεν καταδικάστηκε. Αντιθέτως, ως αυτόχειρας, απέφυγε να αντικρύσει τη Δικαιοσύνη.
Ίσως, η αναζωπύρωση του ρατσισμού που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, να μην είχε σημειωθεί αν υπήρχε το προηγούμενο της καταδίκης του Χίτλερ.
Ίσως!
Η εν λόγω εξέλιξη θα άλλαζε τη σύγχρονη Ιστορία σε σημαντικό βαθμό, ιδιαίτερα όσον αφορά τις φυλετικές διακρίσεις και εν γένει τον ρατσισμό.
Αλλά, ας ξετυλίξουμε το εναλλακτικό σενάριο, σταδιακά.
Η σύλληψη και παραπομπή του Χίτλερ σε δίκη, θα δικαίωνε τα εκατομμύρια θύματα της ναζιστικής θηριωδίας, της αρρωστημένης κοσμοθεωρίας της ανώτερης φυλής, που όφειλε να «καθαρίσει» τον κόσμο από ανεπιθύμητες φυλετικές ομάδες.
Θα καταδικαζόταν ο μεγαλύτερος ρατσιστής στην Ιστορία, για εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας. Ο απανταχού ρατσισμός θα κλονιζόταν συθέμελα. Η εικόνα του Χίτλερ να καταδικάζεται θα δημιουργούσε συσπείρωση εναντίον κάθε μορφής ρατσισμού. Σύσσωμη η κοινωνία, θα λάμβανε μέτρα για την εξάλειψή της.
Στα βιβλία Ιστορίας, οι νεότερες γενεές θα διδάσκονταν ότι η Δικαιοσύνη καταδίκασε τον υπαίτιο του άκρατου ρατσισμού. Ο φυλακισμένος Χίτλερ θα γινόταν σύμβολο της καταδίκης των διακρίσεων. Μια νέα εποχής αλληλεγγύης των ανθρώπων θα ανέτειλε.
Η αυτοκτονία του Χίτλερ και οι πλείστες θεωρίες συνομωσίας που ακολούθησαν, άφησαν ένα μεγάλο κενό όσον αφορά στο ξόρκισμα του ρατσισμού. Ο στυγνός δικτάτορας, δεν λογοδότησε ποτέ για τα εγκλήματά του. Δεν καταδικάστηκε. Αντιθέτως, ως αυτόχειρας, απέφυγε να αντικρύσει τη Δικαιοσύνη.
Ίσως, η αναζωπύρωση του ρατσισμού που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, να μην είχε σημειωθεί αν υπήρχε το προηγούμενο της καταδίκης του Χίτλερ.
Ίσως!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου