Η Αγία Σοφία, ο Ταγίπ και ο κ. αντισυνταγματάρχης
Ιάσων Τριανταφυλλίδης
Δεδομένου
ότι με λένε Τριανταφυλλίδη -άσε που το επίθετο της μητέρας μου
τελειώνει σε -ογλού-, και όχι ας πούμε Τριανταφυλλάκη ή
Τριανταφυλλόπουλο, πολλοί με ρωτάνε πώς μου φαίνονται αυτά που κάνει ο
Ταγίπ Ερντογάν σχετικά με την Αγία Σοφία.
Στην
αρχή εκείνο το μοναδικό σόου στις 29 Μαΐου με τον δικέφαλο αετό της
Βυζαντινής Αυτοκρατορίας να βυθίζεται στα νερά του Βοσπόρου μετά την
επέλαση του Μωάμεθ του Β', σε μια τελετή της οποίας το κιτς θα άξιζε να
μεταφερθεί στο μουσείο μοντέρνας τέχνης της Νέας Υόρκης και να
διδάσκεται ως μοντέλο προς αποφυγή, και μετά τα άλλα όπως π.χ. η Αγία
Σοφία τζαμί, ότι παραγγέλθηκαν ήδη τα χαλιά που θα στρωθούν μέσα κτλ
κτλ.
Η Αγία Σοφία ήταν για 900 και κάτι χρόνια
χριστιανική εκκλησία, μετά έγινε για 500 παρά κάτι χρόνια τζαμί και
μετά για 90 παρά κάτι χρόνια, έως σήμερα, μουσείο. Τίποτα δεν μπορεί να
αλλάξει την Ιστορία.
Ούτε αν ξαναγίνει τζαμί
θα αναστηθεί η Οθωμανική Αυτοκρατορία, ούτε βέβαια αν ξαναγίνει
χριστιανική εκκλησία θα αναστηθεί η Βυζαντινή ανάλογη.
Μπορεί να έλκω
την καταγωγή μου από την από κει πλευρά του Αιγαίου, αλλά ευτυχώς ούτε
από κούφιο μεγαλοϊδεατισμό πάσχω και την Κόκκινη Μηλιά και όλα τα
υπόλοιπα τα αντιμετωπίζω σύμφωνα με τη γοητεία την οποία ασκούν στον
καθένα που αρέσκεται με τις ιστορίες του παλιού καιρού, χωρίς όμως να
μπορούν να τον ξεκουνήσουν από την πραγματικότητα του σήμερα.
Επειδή
όμως ξέρω και από Ιστορία, γελάω όταν ακούω τους δυτικούς γενικά να
θυμώνουν με όλα αυτά στην Αγία Σοφία, δεδομένου ότι η συγκεκριμένη
εκκλησία πιο πολύ ταλαιπωρήθηκε από την άλωση των σταυροφόρων του 1204
που ήταν και χριστιανοί και γενικά βοήθησαν με τη στάση τους να πέσει η
Κωνσταντινούπολη στα χέρια των Τούρκων το 1453…
Ο
κ. Ερντογάν τα χρειάζεται κάτι τέτοια, όπως και τα θερμά, τα ψυχρά, τα
χλιαρά επεισόδια κοντά στα σύνορα, που προφανώς είναι χρήσιμα προς λαϊκή
κατανάλωση και από την εκεί και από την εδώ πλευρά του Αιγαίου.
Γι’
αυτό και βλέπεις τους από δω δημοσιογράφους που ανησυχούν για κάτι
τέτοια ανάλογα με το αν είναι η παράταξη στην οποία πιστεύουν και ενίοτε
υπηρετούν στην εξουσία ή όχι. Τώρα ανησυχούν οι πιο δεξιοί, πριν
ανησυχούσαν οι πιο κεντροαριστεροί ας πούμε…
Ειδικά ο κ. Ερντογάν έχει τόσα προβλήματα νομίζω, που δεν βλέπω το μέλλον του να είναι και στρωμένο ακριβώς με ροδοπέταλα.
Ούτε
ως Μωάμεθ ο Πορθητής, μιας και μιλάμε για σουλτάνους, υπάρχει περίπτωση
να καταλάβει την Πόλη, ούτε βέβαια ως Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής υπάρχει
περίπτωση η μητέρα του να βάλει να σκοτώσουν τον εραστή του, γιατί
επεμβαίνει πολύ στη διακυβέρνηση – όπως λένε οι ανεπιβεβαίωτες κακές
γλώσσες της Ιστορίας. Αλλωστε και ο Σουλεϊμάν στη Βιέννη έσπασε τα
μούτρα του…
Το θέμα είναι ο ελληνικός στρατός
και η ελληνική διπλωματία τι λένε για όλα αυτά και κατά πόσο είναι
προετοιμασμένοι για να αντιμετωπίσουν κάποια κακή στιγμή ή είναι
μπερδεμένοι σε προβλήματα του μικρόκοσμού τους.
Γιατί
μου έλεγαν φερ' ειπείν για κάποιον αντισυνταγματάρχη του Πυροβολικού
που υπηρετεί σε ευαίσθητη μονάδα κοντά στη συμπρωτεύουσα, ο οποίος
φροντίζει για μεταθέσεις δυσμενείς σε ευαίσθητα πόστα ανθρώπων, που
άξιοι μπορεί να είναι αλλά ειδικοί δεν ξέρω αν είναι γι’ αυτά τα
ευαίσθητα πόστα, με βάση τις συμπάθειες ή τις αντιπάθειές του. Και αυτό
δεν ξέρω αν το έχει πάρει είδηση είτε ο υπουργός είτε ο αρχηγός του
Στρατού και δεν ξέρω αν είναι και πολύ καλό, ε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου