Τα σύνορα του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία
Κ. Αγραφος
Απαγγέλλουν στον Παπαγγελόπουλο βαρύτατες κατηγορίες. Και δεν του επιτρέπουν να έχει ούτε έναν μάρτυρα.
Διαβεβαιώνουν ότι «θα στείλουν φυλακή»
εισαγγελέα. Ισχυρίζονται ότι αποδείχθηκε η «σκευωρία Novartis», ενώ
αντίθετα αποδείχθηκε το σκάνδαλο. Ποινικοποιούν δικαιώματα. Αποσιωπούν
γεγονότα. Κάνουν το άσπρο μαύρο σε αλλεπάλληλες περιπτώσεις.
Πόσοι πέραν του ΣΥΡΙΖΑ σηκώνουν φωνή γι’ αυτά; Ή είναι ελάσσονα; Τους αναζητώ όχι μόνο στους δημοσιογράφους, αλλά σ’ όλους όσοι έχουν δυνατότητα δημόσιου λόγου. Και διαπιστώνω ότι πέραν του ΣΥΡΙΖΑ οι φωνές δεν είναι αντίστοιχες της σοβαρότητας των θεμάτων.
Ομως υπήρξαν και αρκετοί που – αφελώς ή πονηρά– έδειξαν τον Αλέξη Τσίπρα ως δολοφόνο ενός συστήματος που τους εξασφάλιζε ευημερία και κοινωνικό στάτους ή ενός συστήματος που απλώς το αγαπούσαν γιατί πράγματι στην ακμή του πρόσφερε και στην κοινωνία και στη δημοκρατία.
Αυτοί αρνούνται πεισματικά να δεχτούν την αυταπόδεικτη πραγματικότητα ότι στη θέση του ενός πόλου βρίσκεται πλέον άλλο κόμμα, με άλλα χαρακτηριστικά.
Γι’ αυτούς δεν είναι το θέμα ποιος θα κυβερνήσει ή τι πολιτική θα εφαρμόσει. Το θέμα είναι να αποκλειστεί από την κυβέρνηση η νέα πολιτική δύναμη, η οποία κατά το αφήγημά τους γκρέμισε δόλια το σκηνικό με το οποίο είχαν δεσμούς.
Την ίδια πολιτική επιδίωξη έχουν φυσικά η ΝΔ και όσοι κρίνουν ότι τα συμφέροντά τους απειλούνται από τον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία. Προστίθενται και όσοι απ’ τα αριστερά επέλεξαν την πολεμική αυτοπεριχαράκωση. Είναι μεγάλο μπλοκ.
Δεν λένε λέξη για τις ικανότητες ή τις ενέργειες του πρωθυπουργού ακόμη κι όταν βλέπουν ασχήμιες, αφού μπορεί από την κριτική τους να επωφεληθεί εκείνος που κυρίως εχθρεύονται.
Δεν αναγνώρισαν ποτέ την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, θεωρώντας την «μη κανονικότητα». Πασχίζουν να στερήσουν από την αξιωματική αντιπολίτευση τη δυνατότητα να αναδειχθεί κυβέρνηση, δικαιολογώντας οποιαδήποτε πολιτική και οποιαδήποτε πρακτική της σημερινής κυβέρνησης, ακόμη και τη χρήση μεθόδων παρακράτους και μαφίας. Ολα επιτρέπονται αν πρόκειται να επιτευχθεί ο υπέρτατος σκοπός.
Πρόκειται για ασέβεια προς το σύνταγμα. Πρόκειται για άρνηση των κανόνων της αστικής δημοκρατίας και παραβίαση των αρχών του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία έχει να απευθυνθεί σ’ ένα πλειοψηφικό κοινό που δεν έχει καημό για τις εμμονές των παθολογικά αντισυριζαίων. Εχει καημό για τη ζωή του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία ταυτόχρονα βλέπει τα σύνορά του να επεκτείνονται. Μπορεί να γίνει ο εκφραστής και ο χώρος δράσης όλων εκείνων που δεν συναινούν στην περιφρόνηση του συντάγματος και υποστηρίζουν την ενίσχυση του αστικού δημοκρατικού πολιτεύματος. Ανεξάρτητα από τις οικονομικές θεωρίες και τις πολιτικές φιλοσοφίες που ασπάζονται. Δεν υπάρχει άλλος πολιτικός χώρος γι’ αυτούς τους πολίτες.
Η υπεράσπιση του δημοκρατικού πολιτεύματος είναι προτεραιότητα. Δεν υπάρχει εναλλακτικό παραγωγικό ή κοινωνικό μοντέλο, ούτε καν εναλλαγή στη διακυβέρνηση, χωρίς να ηττηθεί η ασέβεια προς το δημοκρατικό πολίτευμα που συντελείται σήμερα.
Έχει να απευθυνθεί σ’ ένα πλειοψηφικό κοινό που δεν έχει καημό για τις εμμονές των παθολογικά αντισυριζαίων. Έχει καημό για τη ζωή του.
Πόσοι πέραν του ΣΥΡΙΖΑ σηκώνουν φωνή γι’ αυτά; Ή είναι ελάσσονα; Τους αναζητώ όχι μόνο στους δημοσιογράφους, αλλά σ’ όλους όσοι έχουν δυνατότητα δημόσιου λόγου. Και διαπιστώνω ότι πέραν του ΣΥΡΙΖΑ οι φωνές δεν είναι αντίστοιχες της σοβαρότητας των θεμάτων.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Με τη χρεοκοπία της χώρας η μεγάλη πλειοψηφία των δημοκρατικών πολιτών μπήκε στη νέα εποχή συστρατευόμενη με έναν νέο ηγέτη. Το ίδιο έκανε βαθμιαία και σημαντικό μέρος του πολιτικού προσωπικού του ΠΑΣΟΚ και όχι μόνο.Ομως υπήρξαν και αρκετοί που – αφελώς ή πονηρά– έδειξαν τον Αλέξη Τσίπρα ως δολοφόνο ενός συστήματος που τους εξασφάλιζε ευημερία και κοινωνικό στάτους ή ενός συστήματος που απλώς το αγαπούσαν γιατί πράγματι στην ακμή του πρόσφερε και στην κοινωνία και στη δημοκρατία.
Αυτοί αρνούνται πεισματικά να δεχτούν την αυταπόδεικτη πραγματικότητα ότι στη θέση του ενός πόλου βρίσκεται πλέον άλλο κόμμα, με άλλα χαρακτηριστικά.
Γι’ αυτούς δεν είναι το θέμα ποιος θα κυβερνήσει ή τι πολιτική θα εφαρμόσει. Το θέμα είναι να αποκλειστεί από την κυβέρνηση η νέα πολιτική δύναμη, η οποία κατά το αφήγημά τους γκρέμισε δόλια το σκηνικό με το οποίο είχαν δεσμούς.
Την ίδια πολιτική επιδίωξη έχουν φυσικά η ΝΔ και όσοι κρίνουν ότι τα συμφέροντά τους απειλούνται από τον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία. Προστίθενται και όσοι απ’ τα αριστερά επέλεξαν την πολεμική αυτοπεριχαράκωση. Είναι μεγάλο μπλοκ.
Δεν λένε λέξη για τις ικανότητες ή τις ενέργειες του πρωθυπουργού ακόμη κι όταν βλέπουν ασχήμιες, αφού μπορεί από την κριτική τους να επωφεληθεί εκείνος που κυρίως εχθρεύονται.
Η αιτία της σιωπής
Αυτή είναι και η αιτία της μεροληπτικής στάσης. Δεν είναι απ’ όλους μεροληψία υπέρ του Μητσοτάκη. Είναι μεροληψία κατά του κύριου αντιπάλου τους!Δεν αναγνώρισαν ποτέ την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, θεωρώντας την «μη κανονικότητα». Πασχίζουν να στερήσουν από την αξιωματική αντιπολίτευση τη δυνατότητα να αναδειχθεί κυβέρνηση, δικαιολογώντας οποιαδήποτε πολιτική και οποιαδήποτε πρακτική της σημερινής κυβέρνησης, ακόμη και τη χρήση μεθόδων παρακράτους και μαφίας. Ολα επιτρέπονται αν πρόκειται να επιτευχθεί ο υπέρτατος σκοπός.
Πρόκειται για ασέβεια προς το σύνταγμα. Πρόκειται για άρνηση των κανόνων της αστικής δημοκρατίας και παραβίαση των αρχών του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία έχει να απευθυνθεί σ’ ένα πλειοψηφικό κοινό που δεν έχει καημό για τις εμμονές των παθολογικά αντισυριζαίων. Εχει καημό για τη ζωή του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία ταυτόχρονα βλέπει τα σύνορά του να επεκτείνονται. Μπορεί να γίνει ο εκφραστής και ο χώρος δράσης όλων εκείνων που δεν συναινούν στην περιφρόνηση του συντάγματος και υποστηρίζουν την ενίσχυση του αστικού δημοκρατικού πολιτεύματος. Ανεξάρτητα από τις οικονομικές θεωρίες και τις πολιτικές φιλοσοφίες που ασπάζονται. Δεν υπάρχει άλλος πολιτικός χώρος γι’ αυτούς τους πολίτες.
Η υπεράσπιση του δημοκρατικού πολιτεύματος είναι προτεραιότητα. Δεν υπάρχει εναλλακτικό παραγωγικό ή κοινωνικό μοντέλο, ούτε καν εναλλαγή στη διακυβέρνηση, χωρίς να ηττηθεί η ασέβεια προς το δημοκρατικό πολίτευμα που συντελείται σήμερα.
Έχει να απευθυνθεί σ’ ένα πλειοψηφικό κοινό που δεν έχει καημό για τις εμμονές των παθολογικά αντισυριζαίων. Έχει καημό για τη ζωή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου